Tekstweergave van NL-WbdRAZU_WP_1990-01-11_011

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
DONDERDAG 11 JANUARI 1990 C^^rt^ESl/ÖROOT-AM-ME»S - - Een brief van de afde - Img Groot - Ammers van de Ptitlt^laiHfsvrottwen . " Regel - matig genieten we van streelt of piaütseüjke persoonlijkheden in uw krant . Het lijkt ons dat daar ook ons oudste lid me - vrouw Kleyptt-Kwtleve voor in aantaerkiBg koseit . Deze 90-ja - rige ou4-cadFébo«dster bezocht tot aan haar aek zijn heel troew onze avonden . Thans verblijft üij in htA Nieuwe Gas - thltls l8 Gorinchem . Haar be - nen wilien niet ineer . Hopelijk wil ze een babbeltje met u ma - ken .'* Tot zover deze brief . Gokautomaat brengt ongezelligheid in ' t café en arnnoe bij het thuisfront uisaan e Dijk Vrijdag 5 januari , 12 uur . In de gan - gen van het Gorinchemse verpleeghuis overheerst de geur van verse soep . Neeltje Kleijn-Kortleve zit in haar rol - stoel aan tafel in één van de open huis - kamers op de tweede verdieping . Ze fleurt zichtbaar op van het aangekon - digde bezoek . Een welkome onderbre - king in een dagelijkse sfeer van mense - lijke tragedie en liefderijke zorg . De mensen rondom haar smikkelen van een smakelijke prak . Een zustertje voert een oud dametje dat scheef on - deruit gezakt in haar rolstoel hangt . Vrouw Kleijn maakt ondanks haar hoge leeftijd een kwieke indruk , ' t Is duidelijk dat zij zich niet thuisvoelt in dit voorportaal des doods , met alle respect voor de gezellige sfeer die de verplegenden weten te creëren , ' t Inle - veren van elke vorm van privacy zit haar tot aan de strot . " Behalve een ledikant en nachtkastje heb je in een verpleegtehuis niks van jezelf . De ver - pleging is prima , maar ' k verlang ver - schrikkelijk naar m'n eigen kamer , m'n eigen meubeltjes , ' k Had na die ziekenhuisopname vanwege een ge - broken heup zo graag naar m'n eigen huisje op Prinsenhof teruggegaan . Nu hoop ik op een plaatsje in De Open Vensters in Ameide ." Onvoorstelbaar : veertien maanden ge - leden stond deze krasse kasteleinsenog achter de tap van haar café Lekzicht , nu café Sluis . Om precies te zijn : 31 oktober 1988 ging haar ' kroeg ' in an - dere handen over . Neeltje Kleijn was ' tot de allerlaatste minuut op haar post . Pas toen de klok twaalf slagen liet horen stapte ze achter de kraan vandaan en draaide daarmee de kraan dicht van een begrip voor Streefkerk en Groot - Ammers . De bevolking laat het nog wel uit haar mond vallen : " We gaan naar Vrouw Kleijn toe ." Dat ' Naar vrouw Kleijn toe ' was lang geleden een veelomvattend begrip , waar ook een boerderij , stalhouderij en slijterij onder vielen . " Een mooie tijd was dat ", knikt Neeltje . " Als de kaasboeren uit de omtrek op zaterdag - morgen gingen afrekenen bij Verspuy en Bouters , legden ze eerst bij ons aan , spanden hun paarden uit , zetten die Kom , eet mij ! ALBLASSERWAARD Door de toenemende publiciteit zijn aardig wat levensmiddelenzaken in de Alblasserwaard scharreleie - ren gaan verkopen . Een uitste - kende zaak , want de kip is van nature een zeer actief dier dat graag de hele dag een beetje rondscharrelt . De Nederlandse Vereniging tot Bescherming van Dieren stimu - leert het kopen van scharreleie - ren met een wandelend Cali - mero-ei . Voorzien van de tekst : ,, Omdat ik scharrel , smaak ik beter , want ik ben eerlijk en heb niet de bittere nasmaak van mijn collega's uit de bio-industrie . Door mij - met mate - te eten , maakt u zich geen medeplichtige aan het veroorzaken van onnodig leed , dat de moeders van mijn collega's uit de legbatterij heb - ben onder gaan . En ... ik ben wet - telijk goedgekeurd . Kom eet mij ! Voor een paar centen meer een schoon geweten en een scharre - lei ". hart en ziel was Neeltje Kleijn kasteleinse Neeltje Kleijn stond 62 jaar achter de tap bij ons op stal en dronken koffie of een borreltje .' Een gemêleerd gezelschap kwam bij vrouw Kleijn over de vloer : boeren , burgers , reizigers...Aanvankelijk al - leen kerels . De laatste jaren soms ook echtgenotes . " Die gingen automatisch aan de kist zitten om met mij een bab - beltje te maken " , zegt ze . "' t Café had ook een nieuwsfunctie . Achter de tap hoorde ik de nieuwtjes en vertelde die door ." De stamgasten wisten precies welk vlees ze met vrouw Kleijn in de kuip hadden . Zaten ze bij binnenkomst al in de olie , dan kregen ze van haar geen drup meer . Vloeken was er niet bij in café Lekzicht . " We waren een nette zaak . Meende iemand Gods naam te moeten misbruiken dan maande ik : zeg , houd je eens rustig !" Vroegen ze om een balletje gehakt , dan grapte vrouw Kleijn : " Krijg je thuis soms niet te eten ?" Zo was ze , een mens van de oude stempel die héél haar ziel en zaligheid legde in het goed functione - ren van haar café . En die daar nooit rijk van is geworden . " Ik heb veel ar - moe meegemaakt , maar de stamgasten hebben me gegund dat ik brood had ", vertelt ze . Verhard De sfeer is volgens vrouw Kleijn de laatste jaren verhard . " De jeugd is woeliger , durft meer te zeggen . Toch was het tot de laatste dag gezellig in ons café . De gasten wipten aan voor een praatje , een partijtje biljarten of een potje kaarten . Een gokautomaat hebben wij nooit aangeschaft . Zo'n Vrouw Kleijn ding brengt ongezelligheid in een cafe en armoe bij het thuisfront ." Het café was haar alles . Van ' s mor - gens negen tot ' s avonds elf - later een uur - stond ze achter de tap , zeven dagen per week . Ook nadat in 1953 haar man haar ontviel en in 1976 haar zoon de zaak officieel overnam . Na diens dood in 1985 is ze haar schoon - dochter blijven helpen . " M'n leven was de zaak , ook toen ik me officieel teruggetrokken had . Ik woonde bo - ven , maar m'n leven speelde zich af in het café . Zodra ik wakker was , ging ik met stoffer en blik naar beneden om schoon te maken . Van m'n eigen huis - houding of buurten bij de uitwonende kinderen is nooit iets gekomen ." Café Lekzicht , van oudsher een ont - moetingsplaats tussen Groot-Ammers en Neeltje's geboorteplaats Streef - kerk . In beide dorpen ligt haar hart " Ik kon met de mensen uit beide dor - pen goed opschieten ", zegt ze . Ze maakte deel uit van beide bejaar - denclubs en genoot zo ' t voorrecht om meerdere malen per jaar een bejaar - denreisje mee te kunnen maken . Een voorrecht dat iedereen deze hardwer - kende , goudeerlijke vrouw gunde . Ge - liefd was ze bij de vele verenigingen die bij haar hun thuishaven hadden . De ijsclub hield zelfs een afscheids - feest voor haar . De Plattelandsvrou - wen zetten haar op haar 90e verjaar - dag in dichtvorm in het zonnetje . " Veel vergaderingen hielden we op Sluis . We voelden ons er aardig thuis . Dit alles is nu helaas verleden tijd . Niet alleen vrouw Kleijn , ook wij zijn dit stekje kwijt . " Griep Onlangs vertelde een deskundige op de televisie dat er tussen kerst en oud en nieuw een griepgolf over Nederland zou gaan . Dat klopte . Buren , vrienden en familieleden verdwenen achter elkaar onder de wol , alsof het elkaar aantikkende dominostenen waren . Wij niet , al jaren zijn we ervan overtuigd dat onze gezonde levenswijze , veel buiten werken en veel rauwkost eten , ons behoedt voor verkoudheden en andere onaangename zaken . Dat onze buurvrouw ziek werd had ons moeten waarschuwen , want zij is net als wij maar dan zonder rauwkost , ook nooit ziek . Toen één van onze vrienden opbelde om een afspraak af te zeggen en nauwelijks verstaanbaar door zijn hoestbuien naar onze gezondheid informeerde , kon ik opgewekt vertellen dat we beiden slechts een klein mierennest achter ons middenrif voelden zitten . Kort daarna belde één van mijn zwagers om te zeggen , dat ik de volgende dag niet naar de andere kant van het land hoefde te rijden om mijn zusters verjaardag te komen vieren , want ook zij lag met hoge koor.ts in haar bed . Niet ziek zijn lijkt op zo'n moment een verdienste van jezelf en ik voelde me daar heel plezierig bij . Het nieuwe jaar begon dus positief . Zoals altijd krijg ik direct op 1 januari weer zin in de tuin , November en december met hun ' steeds korter wordende dagen vind ik nare maanden . Alle mooie folders van tuincentra leg ik ongeïnteresseerd opzij en de namen van planten en bloemen verdwijnen uit mijn geheugen . Dit jaar is geen uitzondering . Ik begon meteen weer met het rondkijken in de tuin en zag tot mijn vreugde al vreselijk veel groene puntjes van de tulpen en vooral narcissen ; de sneeuwklokjes lijken al bijna te gaan bloeien . Na mijn eerste langdurige tuininspectie kwam ik Ijskoud binnen . Ik besloot met een warme kruik naar bed te gaan ik sliep in en werd na een poosje weer wakker . Toen was alles duidelijk . Tientallen kleine duiveltjes probeerden mijn rugspieren uit elkaar te trekken , anderen zaten met kleune spitse hamertjes achter mijn ogen te spelen en weer anderen probeerden met een heel stel hoe ze door ritmisch op mijn hart te springen dat zo snel mogelijk konden laten kloppen . Koud had ik het niet meer , wel griep . Eva COLOFON Volksliedjes in Viaansch gemeentehuis Latent Talent De vrouw uit het dorp HOOGBLOKLAND Eenzaam - heid ... een probleem van de eerste orde in onze stampvolle samenleving . Burenhulp , zorg en belangstelling voor elkaar ... van die kleine dingetjes die bij het ontbreken ervan grote ge - volgen kunnen hebben . Eenzaamheid : stil verdriet . A . D . Groeneveld uit Hoogblokland schrijft er over . ,, Haar a.s . man , stond niet bekend als heer , maar zij beminde hem zozeer , en er moest een baby komen Zodoende kwam zij in het dorpje wo - nen . De mensen keken en praten over haar . Slechts een enkeling , maakte een vriendelijk gebaar . Maar over ' t algemeen was haar lot , zeer eenzaam zij had enkel God . Het huwelijk ging niet in harmonie . en de baby die zij bij zich droeg , kwam daardoor een maand te vroeg . Dat zij toch een gezond kind mocht baren , heeft ZIJ als een groot wonder ervaren . De tragedie bleef voortbestaan . Zij had zo ' n moeilijke weg te gaan , en ontving bij alle pijn en strijd , zo weinig medemenselijkheid . Eenzaam was zij en alleen . Niemand die haar hielp , niet één . De mensen praatte over haar ' t Was haar eigen schuld , niet waar . En op een dag is zij toen weggegaan , haar hart gebroken geheel ont - daan . Nu heeft ze in een ander dorp haar thuis , en haar verdriet is nog steeds een kruis . . ' En over ' t algemeen is haar lot , zeer eenzaam zij heeft enkel God ". VIANEN - Hoort u soms tot de grote schare liefhebbers van volksliedjes ? In dat geval is het volgende wellicht iets voor u : Het Viaansch Mannenkoor geeft zon - dag 21 januari een koffieconcert in de Burgerzaal van het gemeentehuis aan de Voorstraat in Vianen . Op het pro - gramma staan ondermeer bekende volksliedjes van eigen bodem en van over de grenzen . Daarnaast uit be - kende musicals . SoHstische medewer - king verlenen bas/bariton Pieter Vis uit Houten en sopraan Elly de Bruin Opmerkelijke OPRUIMING Diverse design meubels en verlicliting tegen opgeruimde prijzen GELDERLAND - PASTOE MONTIS BENCH CASTEUJN ARTIFORT VJOOldfjk 91 GeofWWoodfiwlagWn.wlP'(ag \ v \ uit Vianen . Het concert begint om twaalf uur . De heer H . Appelhof , voorzitter van het Viaansch Mannenkoor , laat weten dat het gemeentehuis al om half twaalf open is , zodat het publiek ruimschoots de gelegenheid heeft om onder een kop koffie vast in de stemming te ko - men . Voorzitter Appelhof : " In het programma is een pauze ingelast waarin gelegenheid geboden wordt om een tweede kop koffie te drinken en een praatje te maken . Ons concert zal uiterlijk om half twee afgelopen zijn . Als vergoeding voor de te maken kos - ten , inclusief de koffie , vragen we vijf gulden entree bij de ingang van de Burgerzaal ." LAMINAAT parket : GRATIS 4«ji ] INKLUSIEF ONDERLAAG EN LIJM ' ^ KURKSHOPil Voorstram 51 - Utrecht tel , 03P-^2eO5 p . Weekend Post voor de Alblasserwaard Uitgave Heusden Pers B.V . Oplage : 20.675 exemplaren Verschijnt op donderdag in de plaatsen : Ameide , Arkel , Brandwijk , Bleskensgraaf , Goudriaan , Giessenburg , Groot-Ammers , Hoogblokland , Hoornaar , Langerak , Lexmond , Meerkerk , Molenaarsgraaf , Nieuwpoort , Noordeloos , Ottoland , Schelluinen , Spijk , Streefkerk , Tienhoven , Vianen , Vuren en Wijngaarden Redactie Karel Kersten ( hoofdredacteur ) en Geke van de Merwe Meent 24c Postadres : Postbus 160 4140 AD Leerdam Telefoon : 03451-11187 Advertentieverkoop : Chef advertentieverkoop : Jos Blijenburg Advertentieverkoop : Alfonso Villa Rikkers Connie de Vos Postbus 2 5256 ZG Heusden Telefoon : 04162-2352 Bezorgklachten : P . J . van de Leeden Telefoon : 04162-2352