Tekstweergave van NL-WbdRAZU_WP_1990-01-11_011
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
DONDERDAG
11
JANUARI
1990
C^^rt^ESl/ÖROOT-AM-ME»S
-
-
Een
brief
van
de
afde
-
Img
Groot
-
Ammers
van
de
Ptitlt^laiHfsvrottwen
.
"
Regel
-
matig
genieten
we
van
streelt
of
piaütseüjke
persoonlijkheden
in
uw
krant
.
Het
lijkt
ons
dat
daar
ook
ons
oudste
lid
me
-
vrouw
Kleyptt-Kwtleve
voor
in
aantaerkiBg
koseit
.
Deze
90-ja
-
rige
ou4-cadFébo«dster
bezocht
tot
aan
haar
aek
zijn
heel
troew
onze
avonden
.
Thans
verblijft
üij
in
htA
Nieuwe
Gas
-
thltls
l8
Gorinchem
.
Haar
be
-
nen
wilien
niet
ineer
.
Hopelijk
wil
ze
een
babbeltje
met
u
ma
-
ken
.'*
Tot
zover
deze
brief
.
Gokautomaat
brengt
ongezelligheid
in
'
t
café
en
arnnoe
bij
het
thuisfront
uisaan
e
Dijk
Vrijdag
5
januari
,
12
uur
.
In
de
gan
-
gen
van
het
Gorinchemse
verpleeghuis
overheerst
de
geur
van
verse
soep
.
Neeltje
Kleijn-Kortleve
zit
in
haar
rol
-
stoel
aan
tafel
in
één
van
de
open
huis
-
kamers
op
de
tweede
verdieping
.
Ze
fleurt
zichtbaar
op
van
het
aangekon
-
digde
bezoek
.
Een
welkome
onderbre
-
king
in
een
dagelijkse
sfeer
van
mense
-
lijke
tragedie
en
liefderijke
zorg
.
De
mensen
rondom
haar
smikkelen
van
een
smakelijke
prak
.
Een
zustertje
voert
een
oud
dametje
dat
scheef
on
-
deruit
gezakt
in
haar
rolstoel
hangt
.
Vrouw
Kleijn
maakt
ondanks
haar
hoge
leeftijd
een
kwieke
indruk
,
'
t
Is
duidelijk
dat
zij
zich
niet
thuisvoelt
in
dit
voorportaal
des
doods
,
met
alle
respect
voor
de
gezellige
sfeer
die
de
verplegenden
weten
te
creëren
,
'
t
Inle
-
veren
van
elke
vorm
van
privacy
zit
haar
tot
aan
de
strot
.
"
Behalve
een
ledikant
en
nachtkastje
heb
je
in
een
verpleegtehuis
niks
van
jezelf
.
De
ver
-
pleging
is
prima
,
maar
'
k
verlang
ver
-
schrikkelijk
naar
m'n
eigen
kamer
,
m'n
eigen
meubeltjes
,
'
k
Had
na
die
ziekenhuisopname
vanwege
een
ge
-
broken
heup
zo
graag
naar
m'n
eigen
huisje
op
Prinsenhof
teruggegaan
.
Nu
hoop
ik
op
een
plaatsje
in
De
Open
Vensters
in
Ameide
."
Onvoorstelbaar
:
veertien
maanden
ge
-
leden
stond
deze
krasse
kasteleinsenog
achter
de
tap
van
haar
café
Lekzicht
,
nu
café
Sluis
.
Om
precies
te
zijn
:
31
oktober
1988
ging
haar
'
kroeg
'
in
an
-
dere
handen
over
.
Neeltje
Kleijn
was
'
tot
de
allerlaatste
minuut
op
haar
post
.
Pas
toen
de
klok
twaalf
slagen
liet
horen
stapte
ze
achter
de
kraan
vandaan
en
draaide
daarmee
de
kraan
dicht
van
een
begrip
voor
Streefkerk
en
Groot
-
Ammers
.
De
bevolking
laat
het
nog
wel
uit
haar
mond
vallen
:
"
We
gaan
naar
Vrouw
Kleijn
toe
."
Dat
'
Naar
vrouw
Kleijn
toe
'
was
lang
geleden
een
veelomvattend
begrip
,
waar
ook
een
boerderij
,
stalhouderij
en
slijterij
onder
vielen
.
"
Een
mooie
tijd
was
dat
",
knikt
Neeltje
.
"
Als
de
kaasboeren
uit
de
omtrek
op
zaterdag
-
morgen
gingen
afrekenen
bij
Verspuy
en
Bouters
,
legden
ze
eerst
bij
ons
aan
,
spanden
hun
paarden
uit
,
zetten
die
Kom
,
eet
mij
!
ALBLASSERWAARD
—
Door
de
toenemende
publiciteit
zijn
aardig
wat
levensmiddelenzaken
in
de
Alblasserwaard
scharreleie
-
ren
gaan
verkopen
.
Een
uitste
-
kende
zaak
,
want
de
kip
is
van
nature
een
zeer
actief
dier
dat
graag
de
hele
dag
een
beetje
rondscharrelt
.
De
Nederlandse
Vereniging
tot
Bescherming
van
Dieren
stimu
-
leert
het
kopen
van
scharreleie
-
ren
met
een
wandelend
Cali
-
mero-ei
.
Voorzien
van
de
tekst
:
,,
Omdat
ik
scharrel
,
smaak
ik
beter
,
want
ik
ben
eerlijk
en
heb
niet
de
bittere
nasmaak
van
mijn
collega's
uit
de
bio-industrie
.
Door
mij
-
met
mate
-
te
eten
,
maakt
u
zich
geen
medeplichtige
aan
het
veroorzaken
van
onnodig
leed
,
dat
de
moeders
van
mijn
collega's
uit
de
legbatterij
heb
-
ben
onder
gaan
.
En
...
ik
ben
wet
-
telijk
goedgekeurd
.
Kom
eet
mij
!
Voor
een
paar
centen
meer
een
schoon
geweten
en
een
scharre
-
lei
".
hart
en
ziel
was
Neeltje
Kleijn
kasteleinse
Neeltje
Kleijn
stond
62
jaar
achter
de
tap
bij
ons
op
stal
en
dronken
koffie
of
een
borreltje
.'
Een
gemêleerd
gezelschap
kwam
bij
vrouw
Kleijn
over
de
vloer
:
boeren
,
burgers
,
reizigers...Aanvankelijk
al
-
leen
kerels
.
De
laatste
jaren
soms
ook
echtgenotes
.
"
Die
gingen
automatisch
aan
de
kist
zitten
om
met
mij
een
bab
-
beltje
te
maken
"
,
zegt
ze
.
"'
t
Café
had
ook
een
nieuwsfunctie
.
Achter
de
tap
hoorde
ik
de
nieuwtjes
en
vertelde
die
door
."
De
stamgasten
wisten
precies
welk
vlees
ze
met
vrouw
Kleijn
in
de
kuip
hadden
.
Zaten
ze
bij
binnenkomst
al
in
de
olie
,
dan
kregen
ze
van
haar
geen
drup
meer
.
Vloeken
was
er
niet
bij
in
café
Lekzicht
.
"
We
waren
een
nette
zaak
.
Meende
iemand
Gods
naam
te
moeten
misbruiken
dan
maande
ik
:
zeg
,
houd
je
eens
rustig
!"
Vroegen
ze
om
een
balletje
gehakt
,
dan
grapte
vrouw
Kleijn
:
"
Krijg
je
thuis
soms
niet
te
eten
?"
Zo
was
ze
,
een
mens
van
de
oude
stempel
die
héél
haar
ziel
en
zaligheid
legde
in
het
goed
functione
-
ren
van
haar
café
.
En
die
daar
nooit
rijk
van
is
geworden
.
"
Ik
heb
veel
ar
-
moe
meegemaakt
,
maar
de
stamgasten
hebben
me
gegund
dat
ik
brood
had
",
vertelt
ze
.
Verhard
De
sfeer
is
volgens
vrouw
Kleijn
de
laatste
jaren
verhard
.
"
De
jeugd
is
woeliger
,
durft
meer
te
zeggen
.
Toch
was
het
tot
de
laatste
dag
gezellig
in
ons
café
.
De
gasten
wipten
aan
voor
een
praatje
,
een
partijtje
biljarten
of
een
potje
kaarten
.
Een
gokautomaat
hebben
wij
nooit
aangeschaft
.
Zo'n
Vrouw
Kleijn
ding
brengt
ongezelligheid
in
een
cafe
en
armoe
bij
het
thuisfront
."
Het
café
was
haar
alles
.
Van
'
s
mor
-
gens
negen
tot
'
s
avonds
elf
-
later
een
uur
-
stond
ze
achter
de
tap
,
zeven
dagen
per
week
.
Ook
nadat
in
1953
haar
man
haar
ontviel
en
in
1976
haar
zoon
de
zaak
officieel
overnam
.
Na
diens
dood
in
1985
is
ze
haar
schoon
-
dochter
blijven
helpen
.
"
M'n
leven
was
de
zaak
,
ook
toen
ik
me
officieel
teruggetrokken
had
.
Ik
woonde
bo
-
ven
,
maar
m'n
leven
speelde
zich
af
in
het
café
.
Zodra
ik
wakker
was
,
ging
ik
met
stoffer
en
blik
naar
beneden
om
schoon
te
maken
.
Van
m'n
eigen
huis
-
houding
of
buurten
bij
de
uitwonende
kinderen
is
nooit
iets
gekomen
."
Café
Lekzicht
,
van
oudsher
een
ont
-
moetingsplaats
tussen
Groot-Ammers
en
Neeltje's
geboorteplaats
Streef
-
kerk
.
In
beide
dorpen
ligt
haar
hart
"
Ik
kon
met
de
mensen
uit
beide
dor
-
pen
goed
opschieten
",
zegt
ze
.
Ze
maakte
deel
uit
van
beide
bejaar
-
denclubs
en
genoot
zo
'
t
voorrecht
om
meerdere
malen
per
jaar
een
bejaar
-
denreisje
mee
te
kunnen
maken
.
Een
voorrecht
dat
iedereen
deze
hardwer
-
kende
,
goudeerlijke
vrouw
gunde
.
Ge
-
liefd
was
ze
bij
de
vele
verenigingen
die
bij
haar
hun
thuishaven
hadden
.
De
ijsclub
hield
zelfs
een
afscheids
-
feest
voor
haar
.
De
Plattelandsvrou
-
wen
zetten
haar
op
haar
90e
verjaar
-
dag
in
dichtvorm
in
het
zonnetje
.
"
Veel
vergaderingen
hielden
we
op
Sluis
.
We
voelden
ons
er
aardig
thuis
.
Dit
alles
is
nu
helaas
verleden
tijd
.
Niet
alleen
vrouw
Kleijn
,
ook
wij
zijn
dit
stekje
kwijt
.
"
Griep
Onlangs
vertelde
een
deskundige
op
de
televisie
dat
er
tussen
kerst
en
oud
en
nieuw
een
griepgolf
over
Nederland
zou
gaan
.
Dat
klopte
.
Buren
,
vrienden
en
familieleden
verdwenen
achter
elkaar
onder
de
wol
,
alsof
het
elkaar
aantikkende
dominostenen
waren
.
Wij
niet
,
al
jaren
zijn
we
ervan
overtuigd
dat
onze
gezonde
levenswijze
,
veel
buiten
werken
en
veel
rauwkost
eten
,
ons
behoedt
voor
verkoudheden
en
andere
onaangename
zaken
.
Dat
onze
buurvrouw
ziek
werd
had
ons
moeten
waarschuwen
,
want
zij
is
net
als
wij
maar
dan
zonder
rauwkost
,
ook
nooit
ziek
.
Toen
één
van
onze
vrienden
opbelde
om
een
afspraak
af
te
zeggen
en
nauwelijks
verstaanbaar
door
zijn
hoestbuien
naar
onze
gezondheid
informeerde
,
kon
ik
opgewekt
vertellen
dat
we
beiden
slechts
een
klein
mierennest
achter
ons
middenrif
voelden
zitten
.
Kort
daarna
belde
één
van
mijn
zwagers
om
te
zeggen
,
dat
ik
de
volgende
dag
niet
naar
de
andere
kant
van
het
land
hoefde
te
rijden
om
mijn
zusters
verjaardag
te
komen
vieren
,
want
ook
zij
lag
met
hoge
koor.ts
in
haar
bed
.
Niet
ziek
zijn
lijkt
op
zo'n
moment
een
verdienste
van
jezelf
en
ik
voelde
me
daar
heel
plezierig
bij
.
Het
nieuwe
jaar
begon
dus
positief
.
Zoals
altijd
krijg
ik
direct
op
1
januari
weer
zin
in
de
tuin
,
November
en
december
met
hun
'
steeds
korter
wordende
dagen
vind
ik
nare
maanden
.
Alle
mooie
folders
van
tuincentra
leg
ik
ongeïnteresseerd
opzij
en
de
namen
van
planten
en
bloemen
verdwijnen
uit
mijn
geheugen
.
Dit
jaar
is
geen
uitzondering
.
Ik
begon
meteen
weer
met
het
rondkijken
in
de
tuin
en
zag
tot
mijn
vreugde
al
vreselijk
veel
groene
puntjes
van
de
tulpen
en
vooral
narcissen
;
de
sneeuwklokjes
lijken
al
bijna
te
gaan
bloeien
.
Na
mijn
eerste
langdurige
tuininspectie
kwam
ik
Ijskoud
binnen
.
Ik
besloot
met
een
warme
kruik
naar
bed
te
gaan
ik
sliep
in
en
werd
na
een
poosje
weer
wakker
.
Toen
was
alles
duidelijk
.
Tientallen
kleine
duiveltjes
probeerden
mijn
rugspieren
uit
elkaar
te
trekken
,
anderen
zaten
met
kleune
spitse
hamertjes
achter
mijn
ogen
te
spelen
en
weer
anderen
probeerden
met
een
heel
stel
hoe
ze
door
ritmisch
op
mijn
hart
te
springen
dat
zo
snel
mogelijk
konden
laten
kloppen
.
Koud
had
ik
het
niet
meer
,
wel
griep
.
Eva
COLOFON
Volksliedjes
in
Viaansch
gemeentehuis
Latent
Talent
De
vrouw
uit
het
dorp
HOOGBLOKLAND
—
Eenzaam
-
heid
...
een
probleem
van
de
eerste
orde
in
onze
stampvolle
samenleving
.
Burenhulp
,
zorg
en
belangstelling
voor
elkaar
...
van
die
kleine
dingetjes
die
bij
het
ontbreken
ervan
grote
ge
-
volgen
kunnen
hebben
.
Eenzaamheid
:
stil
verdriet
.
A
.
D
.
Groeneveld
uit
Hoogblokland
schrijft
er
over
.
,,
Haar
a.s
.
man
,
stond
niet
bekend
als
heer
,
maar
zij
beminde
hem
zozeer
,
en
er
moest
een
baby
komen
Zodoende
kwam
zij
in
het
dorpje
wo
-
nen
.
De
mensen
keken
en
praten
over
haar
.
Slechts
een
enkeling
,
maakte
een
vriendelijk
gebaar
.
Maar
over
'
t
algemeen
was
haar
lot
,
zeer
eenzaam
zij
had
enkel
God
.
Het
huwelijk
ging
niet
in
harmonie
.
en
de
baby
die
zij
bij
zich
droeg
,
kwam
daardoor
een
maand
te
vroeg
.
Dat
zij
toch
een
gezond
kind
mocht
baren
,
heeft
ZIJ
als
een
groot
wonder
ervaren
.
De
tragedie
bleef
voortbestaan
.
Zij
had
zo
'
n
moeilijke
weg
te
gaan
,
en
ontving
bij
alle
pijn
en
strijd
,
zo
weinig
medemenselijkheid
.
Eenzaam
was
zij
en
alleen
.
Niemand
die
haar
hielp
,
niet
één
.
De
mensen
praatte
over
haar
'
t
Was
haar
eigen
schuld
,
niet
waar
.
En
op
een
dag
is
zij
toen
weggegaan
,
haar
hart
gebroken
geheel
ont
-
daan
.
Nu
heeft
ze
in
een
ander
dorp
haar
thuis
,
en
haar
verdriet
is
nog
steeds
een
kruis
.
.
'
En
over
'
t
algemeen
is
haar
lot
,
zeer
eenzaam
zij
heeft
enkel
God
".
VIANEN
-
Hoort
u
soms
tot
de
grote
schare
liefhebbers
van
volksliedjes
?
In
dat
geval
is
het
volgende
wellicht
iets
voor
u
:
Het
Viaansch
Mannenkoor
geeft
zon
-
dag
21
januari
een
koffieconcert
in
de
Burgerzaal
van
het
gemeentehuis
aan
de
Voorstraat
in
Vianen
.
Op
het
pro
-
gramma
staan
ondermeer
bekende
volksliedjes
van
eigen
bodem
en
van
over
de
grenzen
.
Daarnaast
uit
be
-
kende
musicals
.
SoHstische
medewer
-
king
verlenen
bas/bariton
Pieter
Vis
uit
Houten
en
sopraan
Elly
de
Bruin
Opmerkelijke
OPRUIMING
Diverse
design
meubels
en
verlicliting
tegen
opgeruimde
prijzen
GELDERLAND
-
PASTOE
MONTIS
■
BENCH
■
CASTEUJN
ARTIFORT
VJOOldfjk
91
GeofWWoodfiwlagWn.wlP'(ag
\
v
\
uit
Vianen
.
Het
concert
begint
om
twaalf
uur
.
De
heer
H
.
Appelhof
,
voorzitter
van
het
Viaansch
Mannenkoor
,
laat
weten
dat
het
gemeentehuis
al
om
half
twaalf
open
is
,
zodat
het
publiek
ruimschoots
de
gelegenheid
heeft
om
onder
een
kop
koffie
vast
in
de
stemming
te
ko
-
men
.
Voorzitter
Appelhof
:
"
In
het
programma
is
een
pauze
ingelast
waarin
gelegenheid
geboden
wordt
om
een
tweede
kop
koffie
te
drinken
en
een
praatje
te
maken
.
Ons
concert
zal
uiterlijk
om
half
twee
afgelopen
zijn
.
Als
vergoeding
voor
de
te
maken
kos
-
ten
,
inclusief
de
koffie
,
vragen
we
vijf
gulden
entree
bij
de
ingang
van
de
Burgerzaal
."
LAMINAAT
parket
:
GRATIS
4«ji
]
INKLUSIEF
ONDERLAAG
EN
LIJM
'
^
KURKSHOPil
Voorstram
51
-
Utrecht
tel
,
03P-^2eO5
p
.
Weekend
Post
voor
de
Alblasserwaard
Uitgave
Heusden
Pers
B.V
.
Oplage
:
20.675
exemplaren
Verschijnt
op
donderdag
in
de
plaatsen
:
Ameide
,
Arkel
,
Brandwijk
,
Bleskensgraaf
,
Goudriaan
,
Giessenburg
,
Groot-Ammers
,
Hoogblokland
,
Hoornaar
,
Langerak
,
Lexmond
,
Meerkerk
,
Molenaarsgraaf
,
Nieuwpoort
,
Noordeloos
,
Ottoland
,
Schelluinen
,
Spijk
,
Streefkerk
,
Tienhoven
,
Vianen
,
Vuren
en
Wijngaarden
Redactie
Karel
Kersten
(
hoofdredacteur
)
en
Geke
van
de
Merwe
Meent
24c
Postadres
:
Postbus
160
4140
AD
Leerdam
Telefoon
:
03451-11187
Advertentieverkoop
:
Chef
advertentieverkoop
:
Jos
Blijenburg
Advertentieverkoop
:
Alfonso
Villa
Rikkers
Connie
de
Vos
Postbus
2
5256
ZG
Heusden
Telefoon
:
04162-2352
Bezorgklachten
:
P
.
J
.
van
de
Leeden
Telefoon
:
04162-2352