Tekstweergave van NL-WbdRAZU_WC_1913_005
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
jaargang
44e
zaterdag
januari
1913
zondagsblad
wijksche
van
courant
iets
leven
dat
zonnig
hem
maakt
verheugt
zijn
dan
niet
hopen
mocht
hebben
laat
zoo
hem
hij
hoop
land
zijn
der
beste
toekomst
leidslieden
vertrouwen
zij
geven
ons
provincie
utrecht
advertentieblad
nieuws-
immers
ieder
mensch
heeft
wel
voor
staat
bij
ver-
lang
stil
maar
zijn
vol
moeten
goeden
vertrouwend
moed
niet
gende
der
zijn
wanneer
vankelijk
doeningen
wanneer
rustelooze
smart
droefheid
over
nen
die
dezelfde
beurtenissen
maken
wisselen
altijd
verschillend
wanneer
niet
zijn
arbeid
vroolijk
dagen
blijven
voor
gedurig
terugkeeren
bedrijvigheid
niet
niet
treuren
rustig
door
niet
die
stroom
die
iedere
ander
strijd
die
van
ons
lichtste
vaste
dag
vreugde
zijn
gelijk
goedsmoeds
ons
leven
lentedag
zijn
weer
van
zorg
gaat
dingen
ander
ander
schij-
leven
altijd
aan-
ont-
vol-
an-
ge-
bij
ook
maar
tenissen
der
gelijke
dagen
gebeur-
zijn
ook
maar
sterkris
struiken
boomen
met
den
heet
rondom
liggen
tallen
ontbladerden
vlokkig
fonkelen
zichtbaar
klare
wit
wijde
toegedekt
met
staan
glin-
lan-
tweede
blad
leden
achter
zich
ziet
zooveel
van
zooveel
eigen
dat
ook
verkeerdheid
ons
dat
weemoedig
ons
overtuigt
schuld
stemt
qver
dit
dat
denken
felen
dat
behoeven
niet
angstig
niet
vermof-
weg
verleden
moeten
die
den
moed
tot
leven
maar
van
zien
zijn
kunnen
dat
nieuw
maar
nieuw
weinig
jaar
immers
onder
zou
gaat
alle
dagen
niet
zon
gelijk
gaat
zijn
wij
eten
drinken
kracht
moed
niet
anders
dan
levens-
onder
oogen
durven
zien
goede
strijd
hebben*
was
vooruitzichten
jaar
1912
van
beëindigd
niet
bloed
onder
begon
was
toen
rekend
uitzien
mende
maar
wa'nneer
naar
hebben
den
moeten
arbeid
mee
die
voor-
afge-
ko-
hebben
onze
kracht
slapen
januari
gaan
december
uit
wandelen
oorlog
oorlog
toen
eindigde
was
die
zucht
eindelijke
eeuwen
digheid
uit
kundige
maar
werd
wijs
volkerenstrijd
harten
hij
naar
bloedig
hiervoor
zich
van
noodzakelijkheid
toch
verlossing
vrijheid
der
niet
onderdrukking
menschen
vol
dat
zijn
laat
den
ontzetting
geschied-
uitroeien
zelfstan-
ondanks
balkan
oorlog
be-
welk
eeuwenlang
heerschappij
geheel
delijk
uit
den
zwaard
weten
greep
balkanvolkeren
bekneld
hebben
van
onderworpen
los
den
worstelen
toch
vreemde
turk
door
ein-
zich
onzen
wel
noodig
moed
sterkte
van
daarom
moeten
den
aan
iedere
dagen
eindeloozen
voorafgaande
volgende
weken
keten
schakel
maanden
van
gelijk
uren
ons
den
weten
druk
van
vrij
dat
maken
verleden
ook
van
wie
dat
verleden
zich
voortdurende
heden
zijn
niet
bewegingen
dragen
tot
kan
belemmering
hem
last
heeft
werkzaam-
wordt
die
tot
hij
met
bij
alleen
richten
moed
kunnen
met
vertrouwen
iets
uit-
die
zien
vatten
helder
wil
zijn
nieuwe
want
dat
hand
werk
oog
toekomst
krachtig
wil
moet
aan-
bezorgd
maar
niet
eentonigheid
onafzienbare
andering
men
gaan
wisseling
van
reeks
zonder
dagpn
zonder
ophouden
één
die
lange
ver-
ko-
nissen
ons
gemoed
reflectie
dingen
van
onzen
gebeurte-
geest
iedere
an-
korter
mag
zijn
dat
eene
wat
dat
ring
heid
niet
opstaan
ger
breken
dat
van
den
verschillen
den
eenen
anderen
andere
lange
grijze
dag
zijn
dagenreeks
wal
wat
eentonig-
wat
zoo
langer
vroe-
later
ge-
gebeurtenis
naarmate
ders
dere
gebeurtenis
maar
ook
reflecteert
zelf
reflecteert
iedere
anders
anders
gelijke
zijn
an-
nenste
eerste
lijke
bijgaan
vorm
wanneer
reflectie
gebeurtenissen
ervan
plaats
dagen
dan
noch
naar
ervan
zien
jaren
dan
den
naar
maar
uiterlijken
ook
niet
ons
die
uiter-
letten
voor-
naar
bin-
jaar
achter
als
toonen
glimlachend
daarom
dit
gezicht
nieuwe
moeten
jaar
gen
bloeien
lichtgroen
schijnt
niet
vochtig
weien
zingen
dag
zend
wanneer
dag
gelijk
anders
kleurig
ons
blauw
toch
glanzend
toch
van
hart
niet
aan
bladerenkleed
vogels
boomen
van
dan
verschillend
der
aanhoudenden
vol
den
wat
van
bloemenpracht
onder
hooge
blij
wel
anderen
mei
zonneschijn
uit
zoo
verlangen
guur
ooit
noemen
luchten
zijn
gelijk
glan-
re-
schilder
vol
kleurig
den
wazigheid
herfst
als
luchten
zijn
palet
teer-blauw
van
boomen
als
winter
vrede
staan
gereed
voor
1913
zal
begin
van
maar
dagen
die
geen
dagen
somber
reden
klaren
voor
ernstig
zijn
dag
lichter
dan
zijn
voorganger
iedere
eeuwen
dreigde
eindelijke
naar
beangstigende
alle
lang
oplossing
waarschijnlijkheid
europa's
brengen
vraag
rust
van
be-
die
begin
laten
dan
hopen
goed
dat
niet
ook
kan
van
licht
met
ons
donkerste
hart
vreemden
overschijnen
zon
glans
die
ons
dan
gane
wat
wat
laten
vragen
overziende
toekomst
verleden
belooft
nieuw
ons
wat
voorbij
bracht
intreden
dat
jaar
ge-
daarom
straks
kelijkheid
100-jarig
herdenken
bestaan
onzer
onafhan-
zelf
wie
weet
wat
lachen
zijn
vertrouwen
altijd
vol
reden
goeden
moed
glim-
vraag
leven
heeft
beteel>
voorbije
als
afsluit
die
opmaken
nis
koopman
jaar
jaarswisseling
omdat
rekening
zijne
ons
dan
van
voor
voorbije
boeken
zoo-
ons
dat
maar
als
eigen
schap
wacht
van
zorgen
omsloten
welke
vreugdevolle
verlossing
leed
levenskring
welke
weliicht
arbeid
blijd-
ons
maar
reden
zoeken
lijkt
altijd
niet
wanneer
zooals
droevig
zooals
leven
treuren
zou
zwart
moeten
omdat
wenschen
wereld
alles
zijn
maar
komst
gedaan
vergetelheid
klokslag
weggestorven
keeren
hebben
van
naar
dan
den
als
hebben
oude
land
nacht
der
jaar
laatste
toe-
ons
der
dat
kunnen
wat
kunnen
ook
niet
dan
ook
glimlachend
nog
nog
blijde
erger
wel
zijn
kregen
zien
om-
niet
goed
dat
mensch