Tekstweergave van NL-WbdRAZU_VHL_1855-12-16_003
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
3
,'
7
^
ringen
te
doen
:
tot
vckrijging
van
den
vrede
.
De
stap
,
-
-
waartoe
die
zouden
zijn
overgegaan
,
werd
te
Pa
-
rijs
beschouwd
,
eensdeels
als
een
antwoord
op
de
be
-
kende
aanspraak
van
Keizer
Napoleon
van
15
Nov
.,
en
anderdeels
als
een
blijk
,
dat
het
geenszins
Erankrijk
is
,
hetwelk
door
die
Staten
in
het
ongelijk
wordt
gesteld
.
—
In
het
burger
gasthuis
te
Rochefort
is
een
neger
George
Nelson
genaamd
in
110-jarigen
ouderdom
overle
-
den
.
Sedert
de
omwenteling
van
San
Domingo
,
was
hij
in
Erankrijk
gevestigd
,
diende
als
kok
aan
boord
der
schepen
van
den
staat
tot
zijn
80ste
jaar
;
toen
werd
hij
büodschaplooper
tot
zijn
102de
jaar
,
als
wanneer
eene
oogziekte
hem
in
het
gasthuis
deed
opnemen
,
waar
liij
tot
zijn
overlijden
is
gebkven
.
Voor
de
regtbanken
zal
eerstdaags
eene
zonder
-
nge
zaak
in
behandeling
komen
.
Ilct
geldt
een
ver
-
lijk
diplomatieke
werking
te
verkrijgen
en
slechts
even
-
tueel
eene
aktieve
medewerking
,
In
dezen
tijd
ware
het
eene
dwaasheid
aan
eene
oorlogsverklaring
der
Skan
-
dinaviesche
rijken
aan
llusland
te
denken
.
Evenzeer
als
Oostenrijk
heeft
gedaan
voor
het
sluiten
van
het
De
-
cember-verdrag
,
verwacht
men
ook
,
dat
van
de
zijde
van
andere
neutrale
magten
aan
het
Petersburger
hof
zal
v/orden
te
kennen
gegeven
,
dat
zij
in
beginsel
de
ge
-
dragingen
der
Westmagten
goedkeuren
.
Even
als
Beijeren
en
Saksen
zal
Denemarken
dit
als
Duitsche
staat
kunnen
doen
,
en
na
de
zending
van
generaal
Can
-
robert
mag
men
zulk
een
demonstratie
van
Zweden
ook
verwachten
.
De
zending
van
den
generaal
is
dus
in
dit
opzigt
geslaagd
.
De
korrespondent
van
den
Const
,
belooft
in
een
nader
schrijven
uiteen
te
zetten
,
wat
men
van
de
militaire
medewerking
der
skandinavische
rijken
te
verwachten
heeft
,
als
na
deze
verschillende
betui
-
gingen
de
vrede
dezen
winter
niet
mogt
gesloten
worden
.
Men
noemt
eenige
punten
,
waaromtrent
Prankrijk
en
En
-
geland
ter
bereiking
des
vredes
het
niet
geheel
eens
zouden
zijn
.
Daaronder
wordt
genoemd
de
betaling
der
oorlogskos
-
tendoor
Rusland
,
zoo
het
daarin
niet
mogt
toestemmen
,
dit
nog
geen
onoverkomelijk
bezwaar
voor
het
sluiten
van
den
vrede
zou
opleveren
.
Door
de
Britsche
bewindslieden
eou
daarentegen
worden
volgehouden
,
dat
de
vergoeding
der
oorlogskosten
eene
noodzakelijke
is
,
en
het
volkenregt
medebrengt
,
dat
schadeloosstelling
wordt
verleend
door
de
partij
,
welke
de
schade
heeft
doen
ontstaan
.
Het
is
inmiddels
een
merkwaardig
teeken
des
tijds
,
dat
bij
al
de
berigten
van
pogingen
tot
herstel
van
den
vrede
,
Engeland
steeds
als
het
ware
geheel
ter
zijde
wordt
ge
-
lalen
.
Altijd
worden
Erankrijk
en
Keizer
Napoleon
op
den
voorgrond
gesteld
.
Van
Engeland
wordt
niet
ge
-
sproken
,
of
niet
anders
dan
in
honende
bewoordingen
,
onder
verklaring
dat
de
staatkunde
van
die
mogendheid
slechts
eene
rigting
van
eigenbelang
volgt
,
terwijl
de
belangloosheid
van
Erankrijk
algemeen
behoort
te
wor
-
den
goAvaardeerd
.
De
stemming
des
volks
blijft
echter
vredelievend
,
hoewel
het
moeijeLjk
is
,
zich
uit
de
verschillende
in
om
-
loop
zijnde
geruchten
een
juist
denkbeeld
van
den
wa
-
ren
staat
van
zaken
te
vormen
.
Zoo
wil
men
te
Parijs
^^
eteii
,
dat
vele
kleine
Duitsche
Staten
zich
regtstreeks
tot
den
Keizer
aller
Russen
gew
end
en
dezen
ten
drin
-
gendste
verzocht
hebben
,
zoo
mogelijk
eenige
opoffe
-
voerbaar
huis
,
geheel
van
vilt
gemaakt
,
door
eenoud
-''',
hoedemaker
,
die
daartoe
24,000
versleten
hoeden
had
'
gebruikt
.
Dit
huis
bevatte
een
zaal
,
een
eetkamer
,
een
slaapkamer
en
een
zolder
,
en
werd
door
middel
van
een
beweegbare
planken
vloer
verplaatst
.
De
eigenaar
had
vergeten
om
den
huur
te
betalen
van
het
veld
,
waar
hij
zijn
vilten
woning
had
neergezet
,
en
men
verkocht
deze
bij
openbare
exekutie
voor
200
franken
.
De
eiee
-
naar
heeft
daarop
den
deurwaarder
wegens
onwettige
handelingen
gedagvaard
,
1
daar
zijn
huis
,
volgens
hem
,
niet
onder
vaste
of
roerende
goederen
gerangschikt
kan
worden
,
maar
in
een
onzijdige
kathegorie
even
als
sche
-
pen^visschersschuiten
,
enz
.
te
huis
behoort
.
BKRIGTS^N
I
IT
DE
MUM
.
De
bevelhebber
Ragon
van
het
8ste
regement
Mineurs
,
wiens
uitstekende
dapperheid
,
zoowel
door
den
maarschalk
Pélissier
,
als
dooi
den
generaal
Niel
,
hoogelijk
wordt
geroemd
,
schreef
den
volgenden
bnef
aan
zijne
vrienden
.
Malakofftohen
11
September
1855
.
Waarde
Vrienden
,
met
een
blij
gemoed
vervul
ik
mij
-
ne
belofte
om
u
door
een
korten
brief
gerust
te
stellen
.
Ik
,
Louis
Dominique
Auguste
Ragon
,
een
van
uwe
oud
-
ste
en
beste
vrienden
,
had
de
eer
de
stormbenden
Mi
-
neurs
tegen
de
ontzaggelijke
sterkte
Maiakoif
aan
te
voeren
.'
Ik
drong
er
binnen
aan
het
hoold
van
de
Sap
-
peurs
,
tegelijk
met
het
regement
Zouaven
van
de
eer
-
ste
divisie
dei
tweede
af
deeling
.
Als
katten
beklom
-
men
wij
de
batterijen
,
verjoegen
den
vijand
,
braken
door
de
gelederen
en
namen
bezit
van
de
sterkte
met
echt
fransche
geestdrift
en
vlugheid
.
Onze
standaards
die
op
de
hoogte
wajDperden
werden
zes
uren
lang
aangevallen
en
moedig
verdedigd
.
Na
zulk
een
heldenstrijd
,,
had
onze
bende
alleen
de
eer
meester
te
blijven
van
den
overwonnen
grond
;
de
vier
andere
benden
,
twee
regts
van
ons
en
twee
aan
de
linkarzijde
,
moesten
wijken
,
de
grond
lag
achter
hen
vol
dooden
en
gekwetsten
.
Maar
onze
overwinning
was
voldoende
om
den
Russen
te
be
-
letten
terug
te
komen
,
waar
zij
stonden
.
Te
midder
-
nacht
zagen
wij
boven
op
onze
sterkte
,
waar
wij
op
eene
hoogte
van
doode
Russen
klommen
,
het
vreesse
-
lijkst
grootsche
dat
ooit
door
eenig
menschclijk
oo
"-
o
-
e-zien
kan
worden
,
de
stad
stond
in
brand
;
de
vlammen
flikkerden
op
het
water
in
de
haven
,
waarin
de
Rus
-
sische
schepen
,
het
ééne
voor
,
het
andere
na
,
wegzon
-
ken
.
Bij
dit
vreesselijk
tooneel
hoorden
wij
telkens
dat
sterkten
,
verschansingen
en
kruidmagazijnen
in
de
lucht
vlogen
,
die
dejRussen
achtereenvolgens
deden
sprin
-
gen
.
Bij
het
aanbreken
van
den
dag
lag
alles
rondom
ons
in
puin
en
asch
,
lager
lagen
dooden
en
sterven
-
den
,
vóór
ons
een
aftrekkend
leger
aan
de
noordzijde
van
de
haven
en
onze
overwinnende
soldaten
zagen
met
een
oog
vol
welgevallen
op
de
luisterrijke
gevolgen
van
hunnen
moed
.
De
eerste
uitbarsting
waar
ik
te
digt
bij
was
,
kwet
-
ste
mij
ligtelijk
;
mijne
epauletten
vlogen
mij
van
de
schouders
,
mijn
degen
brak
bij
het
gevest
af
,
mijn
linkerarm
en
heup
werden
gekneusd
,
en
ik
ontving
eene
wond
aan
het
hoofd
juist
zwaar
genoeg
om
te
kunnen
zeggen
,
dat
ik
de
eer
gehad
heb
voor
Erankrijk
mijn
bloed
te
storten
,
op
dezen
dag
van
overwinning
.
Ik