Tekstweergave van NL-WbdRAZU_VHL_1855-12-16_003

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
3 ,' 7 ^ ringen te doen : tot vckrijging van den vrede . De stap , - - waartoe die zouden zijn overgegaan , werd te Pa - rijs beschouwd , eensdeels als een antwoord op de be - kende aanspraak van Keizer Napoleon van 15 Nov ., en anderdeels als een blijk , dat het geenszins Erankrijk is , hetwelk door die Staten in het ongelijk wordt gesteld . In het burger gasthuis te Rochefort is een neger George Nelson genaamd in 110-jarigen ouderdom overle - den . Sedert de omwenteling van San Domingo , was hij in Erankrijk gevestigd , diende als kok aan boord der schepen van den staat tot zijn 80ste jaar ; toen werd hij büodschaplooper tot zijn 102de jaar , als wanneer eene oogziekte hem in het gasthuis deed opnemen , waar liij tot zijn overlijden is gebkven . Voor de regtbanken zal eerstdaags eene zonder - nge zaak in behandeling komen . Ilct geldt een ver - lijk diplomatieke werking te verkrijgen en slechts even - tueel eene aktieve medewerking , In dezen tijd ware het eene dwaasheid aan eene oorlogsverklaring der Skan - dinaviesche rijken aan llusland te denken . Evenzeer als Oostenrijk heeft gedaan voor het sluiten van het De - cember-verdrag , verwacht men ook , dat van de zijde van andere neutrale magten aan het Petersburger hof zal v/orden te kennen gegeven , dat zij in beginsel de ge - dragingen der Westmagten goedkeuren . Even als Beijeren en Saksen zal Denemarken dit als Duitsche staat kunnen doen , en na de zending van generaal Can - robert mag men zulk een demonstratie van Zweden ook verwachten . De zending van den generaal is dus in dit opzigt geslaagd . De korrespondent van den Const , belooft in een nader schrijven uiteen te zetten , wat men van de militaire medewerking der skandinavische rijken te verwachten heeft , als na deze verschillende betui - gingen de vrede dezen winter niet mogt gesloten worden . Men noemt eenige punten , waaromtrent Prankrijk en En - geland ter bereiking des vredes het niet geheel eens zouden zijn . Daaronder wordt genoemd de betaling der oorlogskos - tendoor Rusland , zoo het daarin niet mogt toestemmen , dit nog geen onoverkomelijk bezwaar voor het sluiten van den vrede zou opleveren . Door de Britsche bewindslieden eou daarentegen worden volgehouden , dat de vergoeding der oorlogskosten eene noodzakelijke is , en het volkenregt medebrengt , dat schadeloosstelling wordt verleend door de partij , welke de schade heeft doen ontstaan . Het is inmiddels een merkwaardig teeken des tijds , dat bij al de berigten van pogingen tot herstel van den vrede , Engeland steeds als het ware geheel ter zijde wordt ge - lalen . Altijd worden Erankrijk en Keizer Napoleon op den voorgrond gesteld . Van Engeland wordt niet ge - sproken , of niet anders dan in honende bewoordingen , onder verklaring dat de staatkunde van die mogendheid slechts eene rigting van eigenbelang volgt , terwijl de belangloosheid van Erankrijk algemeen behoort te wor - den goAvaardeerd . De stemming des volks blijft echter vredelievend , hoewel het moeijeLjk is , zich uit de verschillende in om - loop zijnde geruchten een juist denkbeeld van den wa - ren staat van zaken te vormen . Zoo wil men te Parijs ^^ eteii , dat vele kleine Duitsche Staten zich regtstreeks tot den Keizer aller Russen gew end en dezen ten drin - gendste verzocht hebben , zoo mogelijk eenige opoffe - voerbaar huis , geheel van vilt gemaakt , door eenoud -''', hoedemaker , die daartoe 24,000 versleten hoeden had ' gebruikt . Dit huis bevatte een zaal , een eetkamer , een slaapkamer en een zolder , en werd door middel van een beweegbare planken vloer verplaatst . De eigenaar had vergeten om den huur te betalen van het veld , waar hij zijn vilten woning had neergezet , en men verkocht deze bij openbare exekutie voor 200 franken . De eiee - naar heeft daarop den deurwaarder wegens onwettige handelingen gedagvaard , 1 daar zijn huis , volgens hem , niet onder vaste of roerende goederen gerangschikt kan worden , maar in een onzijdige kathegorie even als sche - pen^visschersschuiten , enz . te huis behoort . BKRIGTS^N I IT DE MUM . De bevelhebber Ragon van het 8ste regement Mineurs , wiens uitstekende dapperheid , zoowel door den maarschalk Pélissier , als dooi den generaal Niel , hoogelijk wordt geroemd , schreef den volgenden bnef aan zijne vrienden . Malakofftohen 11 September 1855 . Waarde Vrienden , met een blij gemoed vervul ik mij - ne belofte om u door een korten brief gerust te stellen . Ik , Louis Dominique Auguste Ragon , een van uwe oud - ste en beste vrienden , had de eer de stormbenden Mi - neurs tegen de ontzaggelijke sterkte Maiakoif aan te voeren .' Ik drong er binnen aan het hoold van de Sap - peurs , tegelijk met het regement Zouaven van de eer - ste divisie dei tweede af deeling . Als katten beklom - men wij de batterijen , verjoegen den vijand , braken door de gelederen en namen bezit van de sterkte met echt fransche geestdrift en vlugheid . Onze standaards die op de hoogte wajDperden werden zes uren lang aangevallen en moedig verdedigd . Na zulk een heldenstrijd ,, had onze bende alleen de eer meester te blijven van den overwonnen grond ; de vier andere benden , twee regts van ons en twee aan de linkarzijde , moesten wijken , de grond lag achter hen vol dooden en gekwetsten . Maar onze overwinning was voldoende om den Russen te be - letten terug te komen , waar zij stonden . Te midder - nacht zagen wij boven op onze sterkte , waar wij op eene hoogte van doode Russen klommen , het vreesse - lijkst grootsche dat ooit door eenig menschclijk oo "- o - e-zien kan worden , de stad stond in brand ; de vlammen flikkerden op het water in de haven , waarin de Rus - sische schepen , het ééne voor , het andere na , wegzon - ken . Bij dit vreesselijk tooneel hoorden wij telkens dat sterkten , verschansingen en kruidmagazijnen in de lucht vlogen , die dejRussen achtereenvolgens deden sprin - gen . Bij het aanbreken van den dag lag alles rondom ons in puin en asch , lager lagen dooden en sterven - den , vóór ons een aftrekkend leger aan de noordzijde van de haven en onze overwinnende soldaten zagen met een oog vol welgevallen op de luisterrijke gevolgen van hunnen moed . De eerste uitbarsting waar ik te digt bij was , kwet - ste mij ligtelijk ; mijne epauletten vlogen mij van de schouders , mijn degen brak bij het gevest af , mijn linkerarm en heup werden gekneusd , en ik ontving eene wond aan het hoofd juist zwaar genoeg om te kunnen zeggen , dat ik de eer gehad heb voor Erankrijk mijn bloed te storten , op dezen dag van overwinning . Ik