Tekstweergave van NL-WbdRAZU_VHL_1855-05-06_001
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
D
m
.
8
.
HEER
WEEf^BLAD
VOOll
¥
IA^E
^^
EX
CIMSTIIEKEI
^'
ZONDAG
6
MEI
.
PRIJS
DER
ADVERTENTIEN
.
Advertcntiën
van
1
April
tot
1
Julij
1855^7Yi
/«*
uil
enomen
het
zegelregt
.
A
.
STUART
.
Verschijnt
iedercn
Zondag-morgen
.
ABONNEMENTS-PRIJS
.
Voor
Vianen
per
drie
maanden
.
»
.
.
ƒ
0,70
Voor
de
omliggende
Gemeenten
franco
p
.
p
.
/"
0
,
80
Uitgever
G
.
t
KENNISGE^^ING
.
De
herijk
der
Malen
en
gewigten
binnen
deze
Gemeen
-
te
zal
plaats
hebben
op
Maandag
enDingsdag
den
7den
en
8den
Mei
1855
den
eersten
dag
van
'
s
morgen
10
tot
'
s
avonds
7
ure
en
den
tweeden
dag
van
'
s
morgens
8
tot
'
s
avonds
7
ure
in
het
gewone
Lokaal
.
HET
ONTWERP
VAN
WET
OP
DE
UITOEFENING
DER
VEEARTSENIJKUNST
.
(
Ingezonden
.)
In
een
land
zoo
rijk
aan
vee
als
Nederland
,
waarvolgens
eene
matige
berekening
9L
milhoenen
schatsten'^naauwste
aan
den
veestapel
verbonden
zijn
,
kondemen
verwachten
,
dat
een
wets-ontwerp
op
de
uitoefe
-
ning
der
veeartsenijkunst
veler
aandacht
zoude
bezig,houden
.
Niet
alleen
heeft
de
talrijke
stand
der
vee
-
houf^ers
een
regtstreeksch
belang
bij
het
bestaan
van
kun
-
dio-e
veeartsen
;
maar
ook
bevat
dat
ontwerp
'^
e
-
patingen
,
welke
geheel
en
al
m
strijd
zijn
met
dealgemeen
heerschen
-
'
e
begrippen
omtreit
de
personen,waaraaa
de
genezing
van
het
vee
het
doelmatigst
op
-
o-edrao-en
wordt
.
Dit
laa'ste
toch
alleen
scheen
genoegom
eene
zekere
opschudding
onder
de
landelijke
bevolkingte
veroorzaken
,
zooals
in
België
in
1850
bij
gelegen
-
heid
der
vaststelling
eener
soortgelijke
wet
het
gevalwas
;
maar
mets
daarvan
.
^^,^
Alleen
onbekendheid
met
dit
wets-ontwerp
(
deze
schijnt
minsten
';
in
deze
streken
te
bestaan
)
kan
deze
onver
-
cchiUigheid
verontschuldigen
,
en
v\elligt
zal
die
onbe
-
kendheid
niet
weggenomen
worden
,
alvorens
het
ont
-
werp
tot
wet
verheven
zijnde
,
deze
door
hare
bepalin
-
gen
van
haar
bestaan
doet
blijken
.
Êene
nadere
uiteen
-
zetting
van
dit
wets-ont«erp
,
gepaard
aan
eenige
be
-
schouwingen
over
de
belangrijkste
bepalingen
,
moet
al
-
zoo
op
hare
plaats
zijn
in
een
weekblad
,
dat
meer
m
'
t
biizonder
aan
de
belangen
van
het
platte
land
gewijd
is
'
Bij
het
lezen
dier
beschouwin
en
boude
men
ech
-
ter
in
het
oog
,
dat
de
schrijver
geen
veehouder
is
,
ma^r
iemand
die
belang
stelt
m
de
veeartsenijkunde
,
we
-
rrens
het
innige
verband
,
dat
volgens
zijne
meening
tus
-
schen
alle
takken
der
geneeskunst
bestaat
,
waardoor
het
onderstaande
misschien
met
geheel
en
al
van
een
-
ziidigheid
zal
vrij
te
pleiten
zijn
.
Het
ontwerp
van
wet
vangt
aan
met
de
verklaring
:
.-
-
.
dat
ei
nood
zakelijkheid
bestaat
,
de
uitoefening
der
vee
-
'
artsedjkunst
bij
'
de
wet
te
regelen
,
want
,"
zegt
de
Me
-
morie
van
toelichting
,
»
f
&
veeartsenijkunst
wordt
tot
dusverre
vrij
en
onbelemmerd
uitgeoefend
door
elk
,
die
zich
daartoe
geroepen
acht
.
Die
vrijheid
schijnt
in
me
-
nig
opzigt
schadelijk
te
werken
en
beperking
ie
behoeven
naar
vaste
regels
."
Onder
die
beperkingen
behoort
,
»
dat
alleen
zij
tot
de
uitoej'euing
der
veeartsenijkunst
toe
-
gelaten
worden
wier
bekwaamheid
bij
exam.en
gebleken
is
."
Die
noodzakeljkheid
om
de
uitoefening
der
veeartse
-
nijkunst
te
regelen
,
zal
door
elk
landbouwer
wel
zoo
gaaf
niet
aangenomen
worden
,
en
ook
in
de
afdeelin
-
gen
der
tweed
^
kamer
hebben
zich
,
zooals
vroeger
in
Belg'e
,
stemmen
daartegen
laten
hooren
.
Ook
klinkt
het
wel
eenigzins
vreemd
,
dat
men
iemand
,
die
vrije
-
lijk
over
zijn
vee
beschikt
,
zoolang
het
gezond
is
,
die
vrije
beschikking
ontneemt
,
zoodra
het
ziek
wordt
;
dat
m
^«
hem
dwingt
zijn
eigendom
toe
te
vertrouwen
aan
personen
in
welke
hij
,
in
weerwil
van
het
door
hen
af
-
gelegde
examen
soms
niet
het
minste
vertrouwen
stelt
,
en
het
moet
geene
verwondering
baren
,
dat
er
velen
gevonden
worden
,
die
aan
den
staat
het
regt
ontzeggen
bepalingen
als
de
vermelde
vast
te
stellen
.
Dit
is
ech
-
ter
niet
zoo
.
De
staat
of
liever
de
regering
is
een
lig
-
chaara
waaraan
elk
ingezeten
vrijwillig
de
bescherming
van
zijn
eigendom
heeft
opgedragen
,
zoodat
de
rege
-
ring
niet
slechts
het
regt
,
maar
ook
de
verpligtjng
heeft
dit
naar
haar
best
weten
te
doen
.
Deze
verpligting
wordt
zelfs
noodzakelijkheid
,
wanneer
het
te
beschermen
eigendom
zulk
een
groot
deel
van
'
s
lands
rijkdom
uit
-
maakt
als
met
den
veestapel
het
geval
is
,
en
hetzelve
belang
-
rijke
verliezen
kan
ondergaan
door
onwil
of
onkunde
van
enkelen
.
Kan
nu
aangetoond
worden
dat
bij
den
tegonwoordigen
toestand
der
uitoefening
van
de
veeart
-
senijkunst
verliezen
,
uit
onwil
of
onkunde
ontsproten
,
moeten
plaats
hebben
,
dan
kan
omtrent
de
noodzake
-
lijkheid
der
regeling
^
van
'
regeringswege
geen
twijfel
blij
ven
bestaan
.
Wij
willen
alzoo'in
de
"
eerste
plaats
de
vraag
be
-
antwoorden
:
Is
de
wijze
waarop
tot
nu
toe
de
uitoe
-
fening
der
veeartsenijkunst
geschiedt
,
goed
te
noemen
?
Levert
zij
eenen
waaiborg
op
tegen
verliezen
,
welke
voor
te
komen
waren
?
Neen
,
de
wijze
waarop
ten
on
-
zent
de
veeartsenijkunst
wordt
uitgeoefend
,
is
,
op
en
-
kele
uitzonderingen
na
,
ondoeltreffend
,
zelfs
schadelijk
.
De
veeartsenijkunst
was
in
het
begin
dezer
eeuw
en
is
nog
voor
velen
slechts
een
handwerk
,
toevertrouwd
aan
de
handen
van
werklieden
of
stalknechten
;
het
was
en
is
nog
op
vele
plaatsen
eene
kunst
,
die
,
zonder
eenige
voorafgaande
opleiding
,
bij
wijze
van
erfenis
van
den
vader
op
den
zoon
overgaat
,
of
wel
,
die
berust
bij
hem
,
die
geene
lust
of
roeping
gevoelt
tot
eenig
ander
bedrijvig
beroep
,
ofwel
,
en
dit
zijn
de
slechtsten
niet
,
de
kunst
om
het
zieke
vee
te
helpen
wordt
om
niet
uitgeoefend
door
eenen
goed
ter
naam
en
faam
staan
-
den
landbouwer
,
die
het
boek
van
Prof
.
Numan
over
de
ziekten
van
het
vee
bezit
,
soms
grootendeels
van