Tekstweergave van NL-WbdRAZU_KV_1999-01-05_009

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
dinsdag 5 januari 1999 s het kontakt < pag . 9 MEERKERK - Je kunt er niet omheen . Als je een interview hebt met de 47-jarige Mathieu Kieboom , dan zit je een uurtje aan te praten tegen een man die vooral opvalt door zijn indrukwekkende haardos . De flower-power tijd . Een trouwfoto op de schouw vertelt dat het sindsdien altijd zo gebleven is . Maar we zijn gekomen om te praten over het wereldje van antieke meubelen.Over het restaureren van oude stoelen , ^^ ^^ ^•^^ É ^ klokken en kasten . 1 ^ J / % ^ A ^ . j ^ j j Over het edele ambacht waarmee Jf m % >'^^ V ^ t ^ .^/\^^^^^^ r ^^ Mathieu Kieboom dagelijks doende is . maakt zich geen zorgen voor de dag van morgen E igenlijk nog niet eens zo gek lang . Pas elf jaar . Maar vóór die tijd had de gebo - ren en getogen Meerkerker dan ook de lijfspreuk : ' Werk nooit te lang bij dezelfde baas . Als je iets leukers weet , doe dat dan . Zorg dat je plezier in je'werk houdt '. Hij somt een paar werkplekken op . In de slijterij , thuis bij pa . In de auto's bij Hakkesteegt . En de laatste , voordat hij voor zichzelf begon , het plaatselijke caravan bed rijf . Weliswaar iets meer in de carrosseriesfeer , maar daar ontwikkelde hij wél een aardig stukje vak - manschap . " Vooral ", aldus Mathieu , " in de periode dat ik daar reparatie en onderhoud van caravans deed . Daar kreeg ik met alles te maken . Ook met de ingebouwde appara - tuur . En al met al steek je daar toch heel wat van op . In die tijd deed ik thuis al wat aan meubelrestauratie . Op een keer waren we op zoek naar een kast voor ons zelf . Voor in de kamer . We vonden er één , maar daar moest werkelijk van alles aan gebeuren . Ik ging de uitdaging aan . Het werd een prach - tig meubel . En toen wist ik het zeker . Dit wil - de ik voortaan doen . " Niet romantiseren Antiekhandel Kieboom was geboren . Overi - gens deed Mathieu er in de beginjaren ook nog onderhoud en reparatie van caravans bij . Maar dat moest hij al vlug afstoten , want de restauratie - opdrachten kwamen steeds talrijker binnen . Er werden cursussen gevolgd op het gebied van restauratietech - nieken en Kieboom volgde antiekstudies . Hij had zijn draai en zijn stiel gevonden . " yMat er zo leuk is aan dit vak ? Steeds weer die nieuwe uitdaging . Overi - gens wil ik ook weer niet al teveel romanti - seren , want in dit werk moet je toch gewoon nuchter calculeren . Net als in elk ander bedrijf . Hoe meer tijd erin gaat zitten , hoe duurder de klus . Vaak heb je te maken met de wensen van de klant . Daar houd ik me aan . Zo wil men bij voorbeeld dat ik het aloude beenderenlijm gebruik . Nou , dat doe ik dan . Ook al stinkt het verschrikkelijk . Ooit kreeg ik de opdracht om zelfs alleen maar oude schroeven te gebruiken . Dat ging toch iets te ver . Tenslotte werd het meubel daar helemaal niet authentieker door . En weetje waar ik óók niet dol op ben ? Op oude piano's . Daar zitten teveel vaste delen aan . Zelfs voor een betrekkelijk eenvoudige res - tauratie moet je zowat de hele piano slo - pen ." Voldoening Mathieu Kieboom werd vooral via de Gou - den Gids door zijn opdrachtgevers gevon - den . Maar ook werkte hij in de beginperiode veel voor Den Ouden en Kortlever . In die tijd een begrip in het wereldje van meubelres - taurateurs . " Het liep lekker . Overigens ben ik niet zo'n figuur die zich zorgen maakt voor de dag van morgen ", zegt hij lachend . " Ik zie wel wat er op me afkomt . Liever zó dan dat ik ergens twintig jaar achtereen zou wer - ken zonder écht plezier in mijn werk . Dit vak geeft een stuk voldoening . En omgaan met mensen is altijd leuk . Dat verveelt nooit . Ik geef toe , ik ben precies op mijn werk . Als iets niet honderd procent naar mijn zin is , ben ik in staat om gewoon opnieuw te beginnen . Ook al steek ik daardoor veel meer tijd in zo'n meubel dan ik aanvankelijk had gecalculeerd . Het is echter niet zo , dat ik dermate trots op een goed geslaagde res - tauratie ben , dat ik het meubel amper terug wil brengen naar de klant . Klaar is klaar . Af is af . Trouwens , ik zeg altijd , zó bijzonder is dit beroep nu ook weer niet . Wie een beetje handig is , kan het leren ." Hoe zit het eigenlijk met de handel . Is het waar dat elke antiquair , die een beetje han - del op de kop tikt , rap kan gaan rentenieren ? " Nee hoor , vergeet het maar . Die tijd is voorbij . Zo'n zes , zeven jaar geleden was elk goed stukje antiek nog wel leuk te verkopen . Tegenwoordig niet meer . Kijk naar die kast die ik hier heb staan . Een grote bonheur . Uit 1870 , 1880 . Een prachtmeubel . Maar ja , hij is zwart gepolitoerd . Dus onverkoopbaar . Maar ik vind het een juweel van een kast ." Overigens geeft onze antiekhandelaar toe dat óók de zwarte bonheur , zelfs al vindt hij het dan een juweel , diezelfde middag nog afgeleverd wordt als er een koper zou komen . " Ja , natuurlijk , handel is handel . Ik had laatst een kast op de slaapkamer . Er kwam een koper . En toen was het ; linnen - goed op bed en afleveren die kast . Weetje wat het is ? Tegenwoordig wordt antiek gemaakt . Ik bedoel dus : het hout is wel oud , maar het meubel is nieuw . Momenteel is er veel vraag naar koloniale meubelen . Er is vraag , dus er wordt volop geproduceerd . Je ziet wél dat mensen bij een aantrekkende economie meer uitgeven aan antiek . Ik denk dat het inderdaad een goede belegging is . Een mooi stuk antiek behoudt altijd zijn waarde . Over waarde gesproken . Soms kan het raar gaan in de handel . Ik zag ooit een mooi kastje bij een mevrouw . Ik wou het graag hebben , dus ik bood geld . Maar ze wilde niet verkopen . Wat denk je ? Een week later komt er een collega bij me met een kastje . Of ik dat wilde restaureren . Juist ja , het was dat zelfde kastje . Ik informeer zo langs m'n neus weg wat hij er voor betaald had . En dat was héél wat meer dan ik eerder had geboden . Een paar weken later kom ik bij een andere handelaar wéér het zelfde kastje tegen . Dus ik weer achteloos vragen wat het moest kosten . Nou , inmiddels was het een veelvoud geworden van het bedrag dat ik ooit geboden had ." Pronkstuk Genoeg nu over de handel . Terug weer naar het edele ambacht.Heeft hij al eens een meubelstuk onder handen gehad waarmee hij echt geen raad wist ? Nee , dat wil zeggen , ik heb ooit verschrikke - lijk geworsteld met een Boelle-meubel . Vol koperen inlegwerk . Die kast had brandscha - de . Alle koperen biezen waren kromgetrok - ken . En het ebbenhout was op veel plaatsen helemaal versteend . Mijn eerste reactie was : neem maar weer mee . Daar is geen eer aan te behalen . Dat kan niet . Maar ze lieten het toch bij me achter . Na een paar dagen heb ik het ding eerst maar eens weggezet . Maar toen dacht ik op een gegeven moment : Als er een ander is die het wél kan , dan moet ik het toch óók kunnen . Ik ben aan de slag gegaan . Het werd een pronkstuk . En ja , toen was ik voor het eerst een beetje trots op mezelf ." Mathieu Kieboom is zo'n figuur die altijd de betrekkelijkheid van de dagelijkse dingen des levens inziet . Daarom zal hij zich ook niet al te lyrisch uitlaten over zijn werk . Maar als hij het over mahonie heeft , dan spreekt hij toch met het nodige ontzag . Hij zal de opdrachtgever vooraf altijd informe - ren over de prijscalculatie . Zelfs als men er niet om vraagt . Want vaak staat de klant er niet bij stil dat in een bepaalde restauratie heel veel tijd kan gaan zitten . De klanten komen uit alle windstreken . Zelf denkt Mathieu Kieboom dat de ligging van zijn werkplaats daar debet aan is . Aan de Kleine Kanaaldijk . Daar wil in de zomer nog wel eens een plezierboot aanmeren . Trou - wens , ook mensen die gebruik maken van de parkeerplekken , lopen nog wel eens naar binnen . En altijd treffen ze een mooie collec - tie antiek aan . Maar voor we het vergeten : Hij maakt ook meubels op bestelling . Voor een ieder die bij voorbeeld op zoek is naar een kastje met een afwijkende maat , is dit natuurlijk dé oplossing . De Meerkerkse vak - man maakt er iets moois van . En na een week creatief bezig zijn mag hij op zijn vrije dag graag een lekkere boswandeling maken . Dan ruikt hij weliswaar geen maho - nie , maar in ieder geval wél de zalige geur van hout . Tekst : Ed vanTuijl - Foto : los Waltheer