Tekstweergave van NL-WbdRAZU_DV_19450718_001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.

> m PatBonror? H1 No.18 Woensdag 18 Juli 1945 le JAAR/ l a l DE VOORLICHT G Streekblad voor de Vijfheerenlanden, Neder-Betuwe, Tieler- en Bommelerwaard VOBRSCHENT TWED MAAL PER WEEK Abonnementsprijs: f 1.75 per 3 maanden Postgino no. 7808 — Advertentieprijs în &&n editie II eent per mm Verbeter de Wereld, begin bij U zelf m. Toenin.nden van vóór 1940 willen wij niet meer terug. Niemand wil die terug, maar in dezen eisch ligt dan ook oten, dat iedereen zijn cht moet doen, als hij ten- minste zijn plicht verstaat. Wij hebben al meer gezegd, dat t zoo eenvoudig en ook dom is, eischen te stellen, zon- der meer. Zelf aanpakken, flink eanpakken, daar komt het op aan. Daarbij moet men van zijn handelwijze niet te hooge resul- taten verwachten, want dat leidt tot groote teleurstelling en uit- eindeljk weer tot het funeste niets doen en komen wij geen stap verder op den weg naar vernieuwing. Vóór 19840 begreep haast ieder giĳjn plicht, zich in een of andere vYereeniging of o satie als lid tte laten mÊca‚d jven. dì}las er echter een vergadering, dan wa- ren er teveel, die de slechte ge- woonte hadden nooit op tĳd of in het geheel niet te verschij- nen. De gemeenplaats „ze maken het toch wel in orde”’ was schee- ring en inslag, waardoór zoo’n bijeenkomst niet veel nut had of het verwachte effect volkomen miste afgezien van ’t feit, dat ook r, bij een ijverig bestuur, dat het met de belangen van zijn leden zoo best meende, de ijver däkwijls verflauwde en de veree- niging maar een dood ding werd. Aan een ieder, die zijn mond zoo Vol heeft over „de oude tĳjd niet meer terug”. en zich nog al eens aan het voornoemde feit heeft schuldig gemaakt, zeggen we: Verbeter de wereld, begin bij Üzelt.” Als men zich opgeeft voor een of andere vereeniging of beweging, mag een dergelijk verschijnsel niet meer voorko- men. Het is een eisch des tijds, dat men persoonlijkheid en ver- antwoordelijkheid toont, ieder Yoor zich. _ Breken 1aet de gewoonten van Yóór 1940 om alles og berde manier aan te pakken, izooals men zich cie beroerde en - jslappe manier toen had aange- ‘wend, iís een eerste vereischte. Dit geldt niet alleen voor een zang-, muziek- of duivensport- vereeniging, maar n in ern- stiger mate voor Vakorganisa- ties en politieke groepeeringen. Als men ergens mee beä.nt‚ toont dan discipline en plichts- . Er ís in dezen moei- ken en door ieder naar weder- opbouw en vernieuwing streven- den tiĳd een ontstellend gebrek aan vrĳjwilligers, die arbeiden willen 2an eigen 'zaak. De sleur van vóór 1940 als onverschillig- heid, onvoldoende belangstelllng enz, voor gemeente- o regee- Tingszaken moet weg, De groe- en, die er wel interesse voor adden, waren in den regel zeer klein en uiteraard met zooveel functies en baantjes belast, dat zij zoowel van het eene nood- zakelijkste werk als van het an- dere even onvoldoende tot ﬂn recht konden laten komen, 8 men van opbouw en vernieuwin reken wil, pak dan aan, eers bĳ Uzelf, door persoonlijk de noodige verantwoordelijkheid te aanvaarden, handen uit de mouwen te steken en te helpen overal waar noodig voor de ge- meenschap, waar ÜÚzelf toch ook bĳĳ betrokken zijt. Een buitengewoon mooie taak is hier ook voor onze vrouwen Weg%elegd. Als deze groep (en die ís zeer groot} den mannen ooit ten voorbeeld zijn dan was het wel ín en laatsten oorlogswinter. Onvermoeid en met taaie volharding zijn zij het seweest, die het moreel van hun sezin onder de moeilĳjkste om- standigheden zoo E mogelijk 9p geì hebben weten te houden. {n e donkerste dagen van hon- 5er en koude — zonder eten en brandstof — hebben z het ín de meeste gevallen T ge- speeld, hun gezin staande te nouden, Ook onze geëerbiedgde (oní}rg}gm en Hare regeering heeft het klaar gespeeld onze vri heid, e in de donkerste uren - }OOB scheen, weer veilig te Ê?Ë - en. Haar moed, beleid en door- Zettingsvermogen vindt zijn \*»eerchxegellng£ íin onze nieuwe Tegeering, onder leiding van zijn prominenten president, Z.E, )2:‘- Dister Prof, Ir, W, Schermer- E n, die het laatste opstakel op net gebied van de levensmidde. -enwx‚:rz!em uiít den wist ruimer j eri, Baat wel met groote financieele offers ge- Paard, doch met het onwrikbaar vertrouwen, dat Wij ook deze of- fers te boven zullen komen, De (aalheid en levensdran: van de vrouwen ín ons land, die dat op îîâle]e;"?n’emn — het zou te ruimte eischen om W ze alle eweest, mannen weten aan te en en aan te vuren tot arbeid niet alleen, maar te waken en te wer- ken voor het vastgestelde: doel van sociale rechtvaardigheid en naastenliefde. Op ons allen hoof- deljk, van welke gezindte, van welken rang of stand ook, rust de plicht onze grenzen van le- vensactiviteit van vóór 1940 ge- heel te doorbreken en onze be- langstelling te geven voor ge- meente-, provinciale- en regee- ringspolitiek. Wij herhalen Ver- beter de wereld, begin bij Uzelf. Onze regeering kan meer kracht ontplooien, meer ingrijpende maatregelen treffen, als zij er maar zeker van kan zijn en blij- ven, dat zij het geheele Neder- landsche volk achter zich weet. Vol vertrouwen gaan wij de toe- komst tegemoet, iederen dag kunnen wij constateeren, dat wij vooruitgaan, er rĳjden weer hier en daar treinen, ook in onze streek zal het geen maancen meer duren of wij Zien weer ac- tiviteit op den spoorweg. Elec- UITGAVBD: triciteit komt in ruimere mate. De gasvoorziening wordt binnen enkele weken in uitzicht gesteld en er komen meer produêfieve werkmogelijkheden. Dit - glles komt niet nog te veel ronddolende-niets- nutters, de krentenwegers, die kunnen zeggen „zwart âel nog genoeg, ik doe maar niets, want: wat koop ik ervoor.”’ Van deze krentenwegers hebben wij gZeen vooruitstrevende activiteit te verwachten, Wat deden dezuiken in de donkere dagen voor land en volk, de gemeenschap? Zij hebben zich nooit afgevraagd, wat de resultaten konden zijn van het illegale werk van wel- eer, Zij taxeerden hun zaak en veiligheid hooger; van hun zwart verdiende centjes wisten zich voor de goede zaak niet los te maken. Deze groep (want er zijn er te veel) moet ook nog heel wat biĳj zichzelf zuiveren willen zij het recht hebben te spreken van de oude tiĳd niet meer te- rug.” Of zij bij het verbeteren van de wereld bij zichzelf zullen beginnen? We zullen er een oog- je op houden. Inflatie niet MOBILISATIE VAN ONS VOLK De minister-president prof. ir. W. Schermerhorn hield rijdag- avond voor radio ,‚Herxt;zenc) Nederland” zijn eerste Vrijdag- avond-toespraak. Na een korte inleiding, waarin de minister-president er op wees, dat het in de bedoeling ligt het Nederlandsche volk iedere week een kwartiertje door middel van die belab-|g de radio mee te nemen naar ‚„De brug van den Nederlandschen staat”, zeide hij 0.a, het volgen- e: „Wij komen niet tot u met toe- spraken, luisteraars, maar in ge- dachten komt u tot ons en over- denken wij gezamenliĳk de moei- lĳkheden van den da£. Op dit „gezamenlijk” wil ik den nadruk leggen. Als ik al van iets over- tu;Fd ben geraakt in den korten tĳd van mĳĳn ambtsvervulling, dan is het wel dat stuk voor stuk als leden van dit ministerie in sterke mate op de medewer- k1n€_ van allen aan ezen zijn.” „Tot de zaken, de in de sterk- ste mate de aandacht bliĳjven trekken, behoort in de allereerste "laats het arbeidsleven, De sta. king ín Rotterdam is gelukkig ten einde, zij het ook dat de ach- tergronden van dät conflict no miet volledig ziĳn opgehelderd, terwijl ook elders dergelijke sta- kingen dreigen, om wil {k vanavond nog enkele dingen dui- delijk zeggen. Noodtoestand Niemand zal wilien ontkennen, dat wij op economisch gebied in een noodtoestand verkeeren, die slechts zeer geleidelijk en op vrij lanren termiĳĳn tot wat men noemt een normalen toestand kan worden teruggevoerd, Tus- schen loonen en prĳzen bestaat geen evenwicht. Het is voor de arbeiders zelfs moeilijk, hun dis- tributie-pakket te betalen, hier en daar zelfs onmogelĳk. Aan den anderen kant ziet men, dat onder den dwang van vraag en aanbod werkgevers bereid zijn fantastische loonen te betalen, die met de door de regeering toe- gestane loonsverhoogingen geen enkel verband houden. der groote steden, kan door zen. accoordloon zelfs de oogst in ge- vaar worden gebracht. Er zijn ook teekenen, die erop wijzen, dat bepaalde elementen in de arbeiderswereld bereid zijn van den verwarden toestand op economisch gebied misbruik te maken, ook door staking. De weg van oncontroleerbare loonsver- hoog1n_g leidt naar den weg van de prijsstijging, die een inflatie tengevol{zve heeft, waardoor in de eerste plaats de arbeider die in ven komt, de dupe wordt. De regeering heeft de overtui- ng, dat dit proces in Neder- and gestopt kan worden en dat ín ons land, zelfs in een toestand waarin het verkeert, een inflatie niet noodzakelijk is. Wij moeten hierbij echter aan 6én voorwaarde voldoen: op ieder terrein met voldoende kracht doorgrijpen. Wij zin van &l;n dit zonder eenige Teserve te n, zoowel door financieele maatregelen tegen den bezitter en door de geldsaneering, waar- voor minister Lieftinck dezer da- gen de eerste stap heeft onder- hebben getoond nomen, als wel maatregelen te- boven ons het rotsvaste vertrou- | gen loon- sond nE. D wen en het geloot, dat zij de | engt noâäzîﬁ'îìïk E Gedwongen door de zuigkracht ( dít proces altijd te laat naar bo- | hand Min.-Pres. Prof, Schermerhorn sprak I. Vrijdagavond voor de Radio noodzakelijk mede, dat de regeering het peil van de loonvorming niet enkel kan overlaten aan de sfeer van onderhandelingen tusschen werk- gevers en werknemers, De loon- bepaling is in laatste instantie een zaak van de overheid, zooa!s dat ook met de prijsbepaling het geval is. Reusachtig verlies W het Nederlandsáxe valk, en a beseft het, dat de staat | op l het voedsel, dat in ons Jand wórdt. ingevoerd, per jaar °75 millicoen- gulden verliest, Dat wil zeggen, dat wij aan de bevolL king f.575 millioen minder in re- kening brengen dan wij in het buitenland moeten betalen. Weet u dat dit bedrag bijna even groot is als in normale tiĳden de ge- heele staatsbegrooting bedroeg ? Wie zulke getallen hoort, moet begrijpen, dat wanneer de over- heid, dus dat wil zeggen het eheele Nederlandsche volk, zui- e enorme offers brengt om de kosten van levensonderhoud al- thans draagliĳk te houcen, het minstens even noodzakelijk is de loonen van overheidswege in de hand te houden, Door het kabi- net-Gerbrandy is reeds met de noodzakelijkheid daarvan reke- ning gehouden.” Nadat de minister-president eenige artikelen had zangehsald uit de „Verordening op bijzon- dere arbeidsverhoudingen” met betrekking tot de loonsverhoo- g‘íngen, ging h als volgt verder: „In haar consequentie toege- past, beteekent deZe verordening dat de regeering iín dezen over- gangstijd de loonen vaststelt, waarbij natuurliĳk de betreffende organen worden ehoord. Er kunnen zich aan den anderen kant . echter gevallen voordoen dat loonsverhooging niet alleen worden toegestaan, maar zelfs geboden is”, n overheid „In een overgangstijd als deze moet de arbeidswereld bedenken, dat stakingen niet zoo zeer meer gericht zijn tgen den werkgever, doch regelrecht tegen de over- heid zelf en tegen het welzijn van het Nederlandsche volk, dat door deze overheid wordt ge- representeerd. De overheid is dus verplicht thans stakingen naar die maat- staf te behandelen. Zij staat niet op het standpunt, dat tegen sta- kingen strafmaatregelen moeten worden toegepast, maar ziĳ neemt het standpunt in, dat op het oogenblik, waarop een sta- king uitbreekt, van onderhande- len geen sprake kan zijn. Dat de regeering in zulke ge- vallen niet lijdelijk kan toezien, staat wel vast, maar dat kan niet langs den weg van onder- elingen. Wanneer na het in- winnen van de adviezen van werkgevers- en arbeidersorgani- saties een besluit ís genomen door de regeering en er dan toch gestaakt wordt, kan van de re- geering niet anders worden ver- wacht dan dat zĳ met kracht optreedt.” „Wij wenschen van den staat geen monsterapparaat te maken, maar de omstandigheden ‘van dat de staat op enkele punten van ons nationaJe leven met kracht ingrijpt en met de grootst mogeliĳke zekerheid den rechten Weg gaat. De enorme offers, die de staat zich moet getroosten op het ter: „KERN OUD-ILLEGALEN" Verantwóordelijk Redacteur : Redactie-adres: Hoogstraat 43, telef, 6i, Leerdam Administratie-adres: Postbus ot stand, als men de | redeneering erop nahoudt, zúöals ! vandaag inaken het noodzakelijk | J. VERSLOOT. 2, telef. 2, Leerdam eens ín de richting, dat over- heidsleiding op dit gebied onver- mijdbaar is. W zijn ons er van bewust, dat dit alle punten n waarover het Nederlandsche volk zich straks moet kunnen uit- spreken, Wil men den machts- strijd als eenigen grondslag, of wil men een stap zetten op den weg van ontwikkeling en wil men een regeling in gemeen- schappelijk overleg onder toe- zicht van de overheid met het recht van staken als psycholo- gische uitlaatklep op den achter- grond? Deze regeering pleit met hartstocht voor de laafste me- thode en het is slechts noode, dat wijzelf van dezen weg afwijken. Het zijn de omstandigheden, die dit dringend noodzakelijk maken. Intusschen staat vanzelfsprekend vast, dat overal, waar geschillen in redelĳjk overleg kunnen wor- den opgelost, dit ook zal gebeu- ren. als ik reeds zei: zoolang er gestaakt wordt, is er van overleg geen sprake en overleg is alleen mogelijk met cfie orga- nisaties, die bereid ziĳn langs deze lĳnen te werken.” „Willen wij de onkosten van het levensmiddelenpakket drage- lijk doen zĳn en tevens de ont- zaglijke verliespost doen ver- Cwijnen, dan zal het in de eerste plaats noodzakeliĳk zijn, dat de dure voedingsmiddelen die thans worden ingevoerd, worde2n ver- vangen door goedkoopere, die wij zelf produceeren: graan en aard- | appelen, Maar niet alleen uit een ioogpunt van hoeveelheid, Het is |Fewens.ch-t‚ dat onze oogst vol- {ledig binnen komt. Gelukt «t [niet, dan staat een vermindering | van de Tantsoenen voor den deur Imet al de eliende, die wij zoo | goed k ‚ De regeering zal er | caarom alles op zetten den oogst |binnen te Jaten halen. Besloten is daarom over te gaan tot het |doen van een oproep om vrij- willigers, Minister Manfholt zal caarover binnen zeer korten tijd mededeelingen doen. Een organi- satie hiervoor worât inmiddels opgezet. Wij willen het Neder- [landsche Volk mobiliseeren om de vogst binnen te halen en onze voedselpositie voor dezen winter te verzekeren op een draagliĳjke wijze. Natuurlijk kan men niet iederen Nederlander aan het boerenwerk zetten. Zulk werk stelt d&kwijls te hooge eischen. Juist bij den oo%5t zijn er echter een aantal wer m- heden, die, zij het met enkele offers, ook door ongeschoolden kunnen worden verricht, Wij re- kenen er stellig op, dat duizen- den die thans langs den kant loopen, hun verantwoordelijkheid zullen inzien en de consequentíes zullen trekken. Wij gaan niet werken met enorme premies, zooals yroeger de moffen, maar willen organiseeren met een be- roep op het saamhoorigheids- evoel en ’t nationale eergevoel, et spreekt vanzelf, dat wij een redelĳjke belooning zullen toe- kennen, Weet, dat de oogen van onze geallieerde vrienden op u gericht zijn. Wij zijn als volk zeker niet minder dan eenig an- der volk. Wij hebben kans om uit de put te komen. Laat het jons een nationale trots zijn, dat dit ons door ïmeen5dm.ppelĳken arbeid gelukt.” Alle menschen wilen geëerd worden, En allen hebben iets in zich, waarvoor men hen zon kunnen eereri, — maar juist daar denken ze niet aan, Kúitie 11 Editie T : Verschijnt in twes edities: De weg n GELDERSCHE EDITIE. ZUID-HOLLANDSCHE EDITIE. GEDRUKT BĲ TER HAAR & SCHUUT N.V, — LEERDAM, aar herstel leidt over Burgerdienstplicht Zoo noodig dwang voor arbeiüsschuwen Rationeele verdeeling van de arbeidskracht noodzakelijk De wederopbouw eischt de ar. beidskracht van elken Nederlan- der, die tot werken in staat is, voor zich op, Slechts indien ieder een, zonder uitzondering, de handen uit de mouw steekt, is herstei binnen afzienbaren tiĳd mogelĳk, Van de noodzaak van het nationale belang dezer krachtsinspanning door het ge- heele Nederlandsche volk, zijn helaas, velen nog niet overtuigd. Zij vormen het legertje van de arbeidsschuwen, die in de jaren van bezetting manieren genoeg vonden om zonder werken aan den kost te komen en die ook na de bevrijding deze methode wil. len voortzetten, of, indien hun dat onmogelijk werd gemaakt, liever ten koste van de gemeen- schap leven dan productieven ar- beid verrichten, Hun houding kan bijzondere maatregelen van de overheid eischen. Bĳzondere overheidsmaatrege- len worden echter ook geëischt op andere gronden, Een ratio- neele verdeeling van arbeiders over bedrijven, die voorloopig van het meeste belang ziĳjn, is a even noodzakelijk als uitsluiting van vrijwillige dienstneming van hen, die voor de indirecte oor- iogsvoering of voor de volkshuis houding onmisbaar zijn. Algemeene registratieplicht, Drie gewichtige redenen dus, welke leiden tot een burger- dienstplicht. Indien wij de werk- weigeraars, die tot het vervullen van hun socialen plicht moeten kunnen gedwongen worden, ver der buiten beschouwing laten, doet zich op de tweêde plaats de eisch voor, dat ten dienste van den wederopbouw de vita!e bedrij ven moeten kunnen beschikken over de noodige arbeidskrachten. Men moet dus arbeiders kunnen overhevelen van minder vitale of nog niet ingeschakelde bedrij- ven naar fabrieken en werkob- jecten, waar men hen noodig heeft. Dat is ook in het belang =van de arbeiders zelf; op deze wijze immers kan men voorko- men, dat bepaalde werknemers n vitale bedriĳven _overbelast worden, En ten slotte moet er op gelet worden, dat het nieuwe Ile- ger, dat geformeerd wordt voo, de bevrijding van onze gebieds-| deelen in Indië, geen menschen aan het particuliere bedrijfsleven onttrekt, die daar onmisbaar zijn, Dezen moeten op hun post blijven en dus/uitgesloten of vrij gesteld worden van dienstne- ming : De eerste stap op den weg naar zulk een burgerdienstplicht | gedaan, | heeft de Overheid reeds toen ziĳ de verplichte registratie van mannelĳke en vrouwelijke arbeidskrachten mogelĳjk maakte Ziĳj kan alleen op deze wijze een volledig overzicht verkrijgen van aantal en soort der beschikbare arbeiders, De leeftijdsgrenzen zijn voor mannen gesteld op 16 en 59 en voor vrouwen op 25 en 40 jaar. Wil de registratie effect sor- teeren, dan dient zij allen te om- vatten; vanaaar, dat met het oog 10p de kwaadwillenden de zwarte handelaars, de beroeps- werkloozen, de arbeidsschuwen — dwang kan worden toegepast in dier voege, dat men eventueel aan hen, die zich niet willert & ten registreeren, de distributie. bescheiden zullen worden onthou den, Tegen dezen dwangmaatre: gel is verzet gekomen van een groep intelectueelen, die hoem immoreel noemden, omdat hij in uiterste consequentie den hongef dood Zou beteekenen. Doch behoeft wel geen betoog, dat de ze maatregel met de meestë voorzichtigheid zal worden ge- hanteerd, ierwijl het aan den an- deren kant toch mogelĳjk moet ziĳn, dat de Overheid in dit ge- val haar wil doorzet, f „Man power board” De burgerdienstplicht is zich zelf niets nieuws, Indië ken. de haar reeds sinds 1940, Tĳd:ä zijn kort bezoek aan ons 1 werd hierop nog gewezen door vice-admiraal Helfrich, bevelheb. ber van de strijdkrachten in het Oosten, toen hij in een perscon- ferentie verklaarde, dat hem het groote aantal ‚„nietsdoeners’* hier te lande was opgevallen, ° In Engeland bestaat ten be- hoeve van de oorìogvoering de „Man Power Board”. Een overs eenkomstige instelling zal hier moeten beslissen over de vraag, hoe de burger dienstplicht ten behoeve van het economische 1e- ven zal worden teoegepast, Zij dient te worden samengesteld uit vertegenwoordigers van de De- partementen van Oorlog en Ma- rine, Economische Zaken, uit de Arbeidsinspecties, en leden van de Stichting van den Arbeid en moet kunnen beschikken over een aantal economen, ter zijde Îgea*.am door locale adviesinstan- [ties van werkgevers en werkne- mers . Deze M.P.B. zal tot taak heb- ben na te gaan uit welke be- drijven arbeiders gèmist kunnen worden, welke bedrijven als vi- taal dienen te worden aange. merkt, welke de percentages van de sleutelposities, de geschoolde en de ongeschoolde arbeids- krachten in de ondernemingen zíjn, ù De sectie Arbeidszaken van het Militair Gezag heeft in over- leg met het Centraa] Bureau voor Vrijwilligers in Eindhoven richtlijnen voor uitsluiting van oorlogsvrijwilligers ontworpen, welke door den Minister van Oorlog voorloopig zijn erkend en |als gedragslĳn mogen worden | teitsbedrijven — van welke dus bepaalde functionarissen niet aangenomen worden als willi- ger, resp. vrijstelling van díenst- Plicht zullen verkrijgen — aangemerkt spoorwegen, PTT, mĳnen, politie en als vitale be- drijven scheepsbouw, landbouw, levensmiddelenindustrie, textiel industrie, enz. * Slechts op deze derlands arbeidskracht zoo effi. cient mogelijk kunnen worden benut, En voor het herstel van het economische Ieven van moederland, ding vaf Indië, èn Goor den her- opbouw yan de Nederlanden, Wij lezen in ‚„Het Vrije Volk”: Biĳj den naam Mansholt denkt men aan landbouw. Het was ons bekend, dat de grootvader van den huidigen minister een voor- vechter van de landnationalisatie was. Ook kenden wij ziĳn vader als den bekwamen landbouw- deskundige van de S.D.A.P. Nu herinnert Minister Mansholt ín het gesprek, dat wij in de vroege ochtenduren met hem voeren — zelf was hĳj al veel vroeger uit de veeren en had reeds een con- ferentie achter den rug — eraan, hoe ziĳn vader belangrijk werk in den Zuiderzeeraad verrichtte. En nu hooren wij uit zijn mond, dat de Mansholts reeds vele ge- slachten boeren zijn, afkomstig uit Oost-Friesland. Ir. Mansholt wijst er op, dat de landbouw en de voedselvoor- ziening in ons land onafscheide- lijk verbonden zijn. De landbouw neemt een zoo belangrijke plaats [in voor de voedselvoorziening, dat minister Mansholt den land- bouw voorop stelt. „Is Uw leven niet altĳd ver- bonden geweest met den land- bouw ?” De nieuwe minister van Voechelvoorziening, Landbouw mot miez|rein van de prijzen, wijzen even- |en Visscherij antwoordt bevestj-. S. L. MANSHOLT: ZOON UIT OUD BOERENGESLACHT Minister van Voedselvoorzie- ning, Landbouw en Visscherij gend en schetst ons snel z’n levensloop: middelbare land- bouwschool daarna oca. landbouw in de Preangef, arbeid op proef- stations enz., een tijd lang volon- tairen als landarbeider en sinds 1936 zelf boer in de Wieringer- meer, als pachter van den staat op een der moderne groote boer- derijen van meer dan 50 ha. „Keert gij daar later weer te- ru€[:;11í boer?” À holt geeft zijn vaste voor- nemen hiertoe te kennen. Hij is nog altĳjd pachter van den grond, die nu meters onder water staat. Zijn standpunt is, dat iemand, die belast is met de bexartiging der algemeene belangen, op welk terrein ook, met de dagelijksche practijk van het leven verbonden moet blĳven. H is een echte voortrekker, pionier als niet ver- sagende boer en als onvermoeide werker. De landbouwproblemen heeft hij wetenschappelijk bestu- deerd. Hij is een modern man en maatschappelĳk hervormer en vertelt ons van de ruilverkave- ling en vooral van ziĳn liefde voor de landbouwcoöperatie van welke hij hooge verwachtingen koestert. heeft Mansholt altijd werkt aan de voedse]voomnäneìág Dan komen wiĳj te praten over de illegale voedselvoorziening der ondergrondsche werkers, NBS, den bezettingstijd. Mansholt ver- telt ons van de organisatie ‚Na- tura”, waarvan hij een der mede- werkers vr:asl ez}11 die werkte met eigen voedselschepen, pakhuizen, vrachtauto'’s, om dageliĳjks dui- zenden ondergedokenen, onder- grondsche strijders, enz. te ver- zorgen. Nu hooren wij van de samen- werking met Louwes, een fami- lielid van hem. Beiden, Mansholt en Louwes, verzorgen nu legaal de voedselvoorziening van het geheele Jand, van de sche be- volking, de eerste als minister_ de tweed2 als dìrect—.=ur—gene!%ll van de Voedselvoorziening. In de toekomst denkt Minister Mans- holt zich de behartiging van de landbouwbelangen door eigen pu- bliek-rechteliĳke organen van de boeren en landarbeiders zelf, Hij rekent op de spontane medewer- king van allen in den lande om Werkzaam in dien Isnibonr, | gevolgd, Daarbiĳj zĳn als priori- _ ze zal Ne= . enz., in Westeljk Nederland in * deze plannen te verwezenlijken. ] De kleine n kan miets _ grootsch tot stand brengen, masa7 ;;' n kleïne dingen is bij eca báas, | E R “V- o.m, ° èn voor de bevrijs i