Tekstweergave van NL-WbdRAZU_DL_19001212_001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
an er en Oor BBEBMS o DK r . _ d Woensdag 12 December 1900. gJ Tweemaal per week Abopnemenisprijs: Advertentieprijs: Abonnement aanmerkelijk lager. -_ f 0,05. E Per drie maanden, franco per post f0,55. Enkele nummers Van 1-8 regels 25 cents, en iedere regel daarboven 5 cents. Driemaal plaatsing wordt slechts tweemaal berckend, Bij Aangemoedigd door het groote succes dat zij nu reeds ondervonden, hebben de Uitgevers van dit blad besloten, in plaats van 25, nu 85 geldpremie’s £ü te lotem en wordt het volgende nog eens onder de aanda t der lezers gebracht. Hoe abonné’s op onze biaden op een gemakke- lijke manier aan mooie Scheurkalenders komen en tevens zonder kosten 3 gulden winoaen ! Dit is werkelijk iets moois. Leest aandachtig en doet uw best ! leder abonné, die een nieuwen abonné op ons blad aanwerft, onverschillig of die nu of met Nieuwjaar a.s. aanvangt, ontvangt gralis maar keuze een der onderstaande scheurkalenders voor 1901. Uit de Fonteiïnen des Heils. Kosters Hum. Stheurkalender. Jacobs > > Boon’s > > Roelants Vriend v/d Huize. Karssens’ Lamp v/d Voet » terwijl alle nieuwe abonnement van 't meêloten in eene uitloting van Christelijke Scheurkalender, » abonné’s, die vóór 20 Jan. 1901 hun 1e kwartaal 1904 vooruit betalen, nog 85 GELDPREMIE', welke wij op 25 Januari 1901 onder de abonné’s die de abonnementskwitantiën over het 4e kwartaal 1900 behoorlijk betaalden en voor ’t nieuwe jaar lezer bleven, zullen houden en wel t ‘pemik Vvan ‘€ .. 3 premies + 250 6 » s 10 s » - ©,753. 15 » » - ©,50. President Kruger. In het Maandagochtendblad van „De Telegraaf“ lezen we het volgende: Gisterenochtend ten 10 ure is Paul Kruger, na weken achtereen, door de om- standigheden gedrongen, nmiet in de. ge- legenheid te zijn geweest een Godshuis te bezoeken, ter kerke geweest in de Groote Kerk te ’s-Gravenhage. : Op eenvoudige wijze, in een rijtuig, slechts vergezeld van den heer Wolmara_ns‚ terwijl de overige heeren uit zijn omgeving zich te voet naar het Bedehais begaven, verliet de President het Hotel des Indes. Hij had vooraf door zijn politiscommissaris Bredell tot de politie, voor het hotel met de handhaving der orde belast, het publiek doen verzoeken hem niet toe te juichen OP ziijn weg naar de kerk, aan welk ver- zoek zooveel mogeljk werd voldean. Ia de kerk waarin geen plaats onbezet was, werd oom Paul, die zijn intrede deed onder het plechtig ruischen van eenige verzen van Psalm 66, geleid naar de Koninklijke zitplaate. Alle gemeentenaren waren bij zjn binnenkomst van hun plaat- sen opgerezen. Voorganger was ds. Vermeer, die in zijn inleidend gebed de aanwezigheid van den Srijzen staatspresident herdacht. Hij dankte God dat Hij Paul Kruger behouden in ons land deed aankomen, gedragea door een Nederlandsch schip; voor de hartelijke delangstelling die Hij Kruger bij zijn tocht in Europa deed ondervinden, voor de lieve SJmpathie die Hj Holland’s Koningin den Srjzen President heeft doen betoonen, voor de warme liefde die Hij ons volk deed betuigen. Te dezer plaatse, waar reeds zoovele gebeden zijn opgestegen en zooveel geleden ìs voor de Zuid-Afrikaansche zaak, smeekte ® voorganger ’s Hemels zegen af over ruger, die zich heden zoo dan niet in de Ware beteekenis van het woord, dan toch iD hoogere beteekenis te midden van zijn Tolk bevindt. Ook smeekts ds. Vermeer zgen af voor hen die ginds, in Zuid-Afrika, de ellende van den oorlog dragen. Daarna werd gezongen psalm 42, verzen 13 en 5, waarvan het laatste luidt: Maar de Heer zal uitkomst geven, Hij die ’tdaags Zijn gunst gebiedt; 'k Zal in dit vertrouwen leven- Ea dat melden in mijn lied. DE UITGEVERS. 'k Zal Zijn lof zelfs in den nacht Zingen, daar ik Hem verwacht, En mijjn hart, wat mij moog treffen, Tot den God mijns leyens heffen. Toen sprak ds. Vermeer zijn predikatie uit, waaryan de tekst was Genesis UI Se vers: „Ende zij hoorden de stemmen des Heeren Gods, wandelende in den hof, aan den wind des daags.* De ontwikkeling van dezen ‘tekst was ’t op de meest wel- sprekende wijze verkondigde thema dat de stem Gods een Gericht maar ook een ge- nade is en dat welgelukzalig is Hij, die deze stem reeds hoort en zich er naar gedraagt op de wijze van het Hoofd en het Voik van de Zuid-Afrikaansche Repu- blieken. Er mogen er dan zijn, die, den tegenspoed dier Republieken aanschouwen- de, smadelijk vragen: Waar is nu uw God? Maar dezuiken ziijn ongelukkig, want zij hooren Gods Woord niet. In zijn slotgebed, na het aanheffen van Gezang 13, le, 26 en laatste vers, richtte ds. Vermeer zich, in naam der gemeente- naren, tot Paul Kruger. Hij herhaalde zijne verbliijding over de bebouden asn- komst, onder Hoogeren Zegen, te midden van het Nederlandsche volk, het oude volk van vrijheid en recht. Paul Kruger, wan- neer wij uw naam uitspreken, wanneer wij u zien, dan zien wij in u het volk van Transraal, van de beide Republieken die gestreden hebben tegen Eageland, dan zien wij in u de geschiedenis van een volk dat door noeste vlijt en trouwe zorgen zijne onafhankelijkheid eenmaal verkreeg ; dan denken wij aan de groote Treezen, toen een indringer trachtte dat volk zjne vrij- heid te ontnemen. Aan de vrouwen en zonen die gescheiden zijn van al wat hun lief en dierbaar is, aan de velen die lijden, schreien, geprangd worden door nood, ver- trapt en vernederd en wier hoeven in rook en vlammen opgaan; u ziende, denken wij aan het kruis door God op de schouders van uw volk gelegd. De predikant noem- de Paul Kruger den Broeder in Christus, den Beliijder des Heeren, de Hand des Geloofs, over wien de gemeente zich ge- drongen gevoelt, ’s Hemels milden Zegen te vragen. Ea de handen tot zegening uitgespreid houdende, smeekte ds. Vermeer: De Heere zegene u en behoede u, verheffe Zijn vriendelijk aangezicht over u en ZIJij u genadig. Toen zong de gemeente in staande UITGEVERS TER HAAR & SCHUIJST, Leerdam. houding Psalm 134 vs. 3: „Dat ’s Heeren zegen op u daal.“ En voortgaande met zegen af te smeeken, droeg de voorganger den President der Republiek en de be- laagen van beide Staten aan God op. Met de nlgemeene zezenwenschen voor Koninginnen, Regeering en volk besloot ds. Vermeer het gebed. Toen zong de gemeente vers 2 git den psalm Kruger toegezongen bij zijn aankomst te ’s Gravenhage : „De bergen zullen vrede dragen, De heuvels heilig recht,* waarna ten slotte op zeer plechtige lang- zame wijze door allen het eerste couplet van het Transvaalsche Velkslied werd g‘3zongeîf. Toen verliet ds President, zichtbaar aangedaan, het bedehuis. Buiten stond een onafzienbare schare, zóó dat het rijjtuig slechts met moeite door de menigte kon riijden. Hij werd levendig toegejuicht. Gemengd Nieuws. Eenige dagen geleden schelde een dienstman op een der pleinen te Ameter- dam biij verschillende huizen aan met de vraag, of daar mej.. ook woonde. Eiade- liijjk, nu lang zoeken, vond hij een dienst- meisje van dien naam en deelde haar mede, dat op het station een heer was die haar wenschte te spreken. Kort daarop kwam hij terug met een sterk gebruind heer, vergezeld van een dame met een kindje. Eerstgenoemde maakte zich bekend als de ontvanger(aan den oever der Tugela) van een zakje ta- bak, waarin haar naamkaartje, op welke achterzijde de regelen: - O, vrijgevochten volk, sta voor uw rechten pal; Houd onbesmet uw vlag en toon haar overal. Uw woord zij goed als goud, wees trouw, maar, [niemands knecht, Strijd onversaagd uw strijd voor vrijheid en voor [recht. Terwijl hiij haar dit kaartje toonde, drukte hij haar hartelijk de hand, en zeide dat deze woorden hem in de zwaar beproef- de dagen dikwijls hadden gesterkt om moedig voort te gaan, terwijl de tabak hoogst welkom was geweest. Sedert zijn vroegste jeugd in Transvaal vertoevende, maar gedwongen naar Holland terug te keeren, had hijj zich vast voorgenomen de geefster van dat welkome geschenk per- soonliijjk zijn dank te betuigen en een klein sourenir aan te bieden. ‘nThe Daily Express“ verhaalt van een man, zekeren David Rutter, die 27 jaren lang gevangen heeft gezeten wegens een misdaad, welke hiij niet had gepleegd. Hij stond in 1873 te Ipswich met een anderen mân terecht wegens moord op een boschwachter, het stroopen gépleegd. Hij bekende de misdaad, nam alle schuld op zich en werd ter dood veroordeeld. Maar er waren velen, die niet aan zijn schuld geloofden en zij wisten te bewer- ken dat het doodvonnis werd veranderd in levenslangen dwangarbeid. Nu de veroordeelde als een oud man is ontslagen, verhaalt hijj, dat de andere man den boschwachter doodschoot. Maar die man had een vrouw, wier hart zou breken als hij werd veroordeeld, en kinderen, die onverzorgd achter zouden bliijven. Daarom nam Rutter, die alleen in de wereld stond, alle sehuld op zieh. Aan de besturen van kiesvereeni- gingen en redacties van bladen is een cir- culaire gezonden, waarin propaganda wordt gemaakt voor het denkbeeld om de we- derinyoering der doodstraf onder de yer- kiezingsleuzen op te nemen. Glentek, brievenschrijver van de Soer. Ct, schrijft in zijn laatsten brief o. m.; Den dag vóór Koningins verjaardag wan- delde een boefje onder etenstijd mijn huis binnen, ontlastte den kapstok in de gang van twee overjassen, ging die voor f1 beleenen en toog daarna bljmoedig aan 'tfeestvieren. Den volgenden dag gapte uit een kruidenierswinkel een stel koperen gewichten, en dam: deze hem b ‘tloopen zwaar wogen, ging op een langs het trottoir staande damesfiets zitten en bracht een en ander naar denzelfden achtenswaardigen opkooper. Daar achter- haalde hem het noodlot, in den Yorm van een „Sstillen agent,“ die fiets, gewichten, mijn jassen en het boefje zelf altegader in besiag nam. verschijnend Nieuws- en Advertentiehlad : Dit Wad verschijnt elken Woensdag en Zâterdág. 10e Jaargang. e Advertentiën voor dit blad opgegeven, worden tevens gratis opgenomen in nog 11 andere plaatseljke bladen. Alle boekhandelarer, agenten en brievengaarders nemen abonnementen en advertentiën aan, jaar is, zal hem door de vereeniging „Pro Juventute,“ waarvap ik lid ben, rechtg- bijstand verleend worden. Dit beteekent zoo goed als zeker vrijsprank, onder voor- behoud dat de vereeniging de zorg en de kosten op zich neemt voor een tijdelijk verblijf van den knaap n een opvoedings- gesticht. Ten slotte loop ik, als behoorende tot de afdeeling „Patronaat,“ kans aange- wezen te worden door het bestuur, om op den jongeling, na zijn terugkeer in de maatschsppij, „toezieht uit te oefenen en hem steun te verleenen.“ Nu... hij kent den weg naar en in miijn huis toch reeds! Eon bewoner van de Neude te Utrecht zou Vrijdagavond een souper geven. Hiertoe waren 20 personen uitgenoodigd. De tijd brak aan, waarop de invité’s vooraf in hunae societeit gezellig zouden te zamen komen, waarom de gastheer zieh ook daar- heen begaf. In dien tusschentijd zou het souper bereid worden, Eindelijk brak het oogenblik 2an, waarop de gastheer en zijne invit®s zich naar 'tsouper zouden begeven. Hoe groot was echter hun teleurstelling, toen zij thuisge- komen, van ’tzoo vurig verlangde souper geen spoor meer konden ontdekken, De flesschen met wijn, geledigd en uit ket raam gesmeten, het heérlijke eten naar de maan en de schotels aan stukken en brokken op den grond en op de straat. Het bleek dat een aantal vrienden aan den gang waren geweest. Een vreeselijke misdaad heeft te Lommel, nabijjij de Limburgsche grenzen, plaats gehad. Reeds sedert Donderdag van de vorige week, werd zekere V., een jonge vrouw, vermist. Men vermoedde een ongeluk, doch de nasporingen der politie waren vruchteloos. Vriijjdag was een klein hondje aan het spelen op een stapel mutsaards, gelegen op 10 meters afstands van de woning der vermiste. Eensklaps begint het te wroeten en te huilen op erbarraelijke manier. Door het ongewone doen van het beest opmerkzaam geworden, haalde men de takken weg, Een akelig schouwspel doem- de voor de oogen der aanwezigen op. Daar lag in een kuil het liijjk van de vrouw, gewurgd en met drie messteken ia den hals. Gevangen werd genomen, verdacht den moord gepleegd te hebben, een zerentig- jarig kantonnier, Er heerecht begrijpelijker wijze veel ontsteltenis in deze streek. _ Ter gelegenheid der te Wehl (Geld.) gehouden jaarmarkt, waren ter berordering van den aanvoer, door de daar bestaande marktcommissie premiën uitgeloofd ; en wel voor runderen 25 ct. per stuk, en. voor varkens, schapen, enz. ct. per stuk, Een der grootste veehouders, een welge- steld landbouwer, voerde 9 stuks rundyee en 86 schapen aap, die onmiddellijk na ontvyangst der uitgeloofde premies weer naar huis gebracht werden, zonder dat pogingen in het werk werden gesteld om iets te verkoopen. Deze handelwiijze wekte terecht overal groote verontwaardiging. De Wereldpers heeft Wilhelm II het volgende, omgezette vers 2 van Psalm 146 als een bewijs van zijne eigenwaarde, gezonden : Vest op Keizers geen vertrouwen, Waar ook gij geen heil biij vindt, Zoudt g’ uw boop op nog bouwen Nu Gods hand mij heeft verblind. Keer ik tot mij zelven weer, Schaamrood, werpe ik mij den neer. Paul Kruger zou hierop met het gewij- zigde vijfde vers geantwoord hebben : ’tIs de Heer, die ’t regt der armen, Der verdrukten gelden doet ; Die, uit liefderijk erbarmen, Vrijheidshelden winnen doet. Die gevang’nen vrijheid schenkt En aan U verwaat’ne denkt. Op het eiland Vlieland heeft een dertigjarig meisje getracht hare moeder te dooden. Zij is in hechtenis gezomen. Waarschijnlijk is zij krankzinnig en alzoo ontoerekenbaar. Wegens plaaisgebrek in de gevan- genis te Roermond zijn vier gevangenen van daar naar die te Arnhem overgebracht. Een dezer dagen werd bij den vee- houder de J. te Hilyersum, een kalf geboren, Voor f1l werd ik weer eigenaar van mijn goed, en daar de dief slechts zeventien dat zeer zeker als een zeldzaam Ratuur- Het is een goed gevormd kalf, dat zich in een uitstekende gezondheid mag ver- heugen. Het dier is in het bezit van vijf ledematen, nl. twee voorpooten, geheel normgaal gevormd, en drie achterpooten, waarvan de beide buitenste elk voorzien zijn van twee klauwen, terwijl de middel- ste drie klauwen heeft, Reeds is den heer N. Kerkstraat 1, te Hilversum, die het dier als curiosum heeft aangekocht, een belangrijke som geboden, teneinde het in het seizoen der kermissen en jaarmarkten ten toon te stellen, maar deze wil daarran tot heden nog niets weten. LANDBOUW enz. Bedrog in den boterhandel. Het Dagelijksch Bestuur van het Neder- landsch Landbouwcomité heeft van een ziijner leden een uitvoerig stuk ontvangen omtrent de betuiging van bedrog in den boterhandel. Dat stuk is epgenomen in het jongst verschenen Landbouw Weekblad. Het Dagel. Bestuur meent echter daar- mede niet te moeten volstaan, Met den schrijver van het stuk, meent het, dat pe- riculum in mora bestaat en dat het ma- ken van alle margarine met de onschade- lijke Sesamolie het eenige middel is om voor de Nederlandsche zuivere natuurboter een plaats te heroveren op de buitenland- sche markten. Al schijnt het tijdstip, nu de nDieuwe boterwet nog niet in werking is getreden, minder geschikt voor het doen van voorstellea tot wijziging, de voortdu- rende knoeierijen, vooral ook den uit- voer van boter, zullen in onze Staten Ge- neraal noodwendig opnieuw ter sprake moeten komen biij de behandeling der sup- pletoire begrooting ten behoeve van het op te richten zuivelstation te Leiden. Voor onze Volksvertegenwoordigìng biedt zich derhalve vanzelf de gelegenheid aan de zaak in oogenschouw te nemen en te overwegen, of ook zij den tijd niet geko- men acht het eenige afdoend middel ter hand te nemen tot beteugeling van dit bedrog in den boterhandel. Het Dagel. Bestuur van het Comité heeft gemeend in dien geest een verzoekschrift te moeten zenden aan de Regeering en heeft nu alle landbouwvereenigingen, eer- lijke boterhandelaars en verdere belang- stellenden dringend uitgenoodigd het Be- stuur door het zenden van adhaesie-adres- sen te steunen en daardoor Regeering en Volksvertegenwoordigers te herinneren aan een gewichtig deel hunner taak : bescher- ming van eerlijkheid en goede trouw. Het opfokken van veulens. Nu de wintertijd aanbreekt, herinneren wij er aan, indien er niet reeds doelmatige inrichtingen aanwezig Zijn, er voor zorg te dragen, dat de veulens zich geregeld elken dag vrij bewegen kunnen. Zelfs veulens, die den geheelen zomer achtereen in de weide geloopen hebben, kunnen, als ze den langen winter door gebrek aan be- weging hebben, bedorven worden. Omheinde loopplaatsen, waarop de die- ren zich niet bezeeren kunnen, zijn voor het opfokken van veulens totaal onmis: baar: daardoor kunnen de spieren behoor- liijk tot ontwikkeling komen en wordt het dier in alle opzichten krachtig en gehard. Van groot belang is het ook, de hoeven der veulens door een werkelijk bekwamen hoefsmid op geregelde tijden te laten na- zien, omdat door gebrekkige hoeven de stand der beenen dezer dieren voor altijd bedorven wordt, waardoor het paard na- tuurljk veel van zijne waarde verliest. Men gewenne de veulens reeds vroeg aan het aanraken der voeten, aan het op- nemen ervan en aan het afkleppen der hoeven met een hamer. Worden deze oefeningen steeds voortgezet, dan zal men later geen moeite hebben biij het beslaan van het paard. Daarbij moet het veulen altjd even zorgvuldig behandeld worden als een kind. Men nadere het steeds voor- zichtig, en nooit zonder het toe te spreken, opdat het nooit sebrikt. Bij elke gelegen- heid streele men het dier, eerst voorzich- tig, dan over het gansche lijf, borstele het geregeld, opene het den mond enz., totdat men er mee doen kan wat men wil. Nu en dan:wat suiker als versnapering gege- ven;doet wonderen bij een veulen, Bij het opfokken van veulens zijn goed hooi en haver onmisbaar; alle surrogaten van haver zijn verkeerd, hoe vroeger men die geeft, hoe slechter; vooral betreft dit mais, ’s Winters geve men bovendien witte peeën, ‘die uitstekend zijn voor de wonder mag worden beschouwd. gezondheid van het dier. (Vp.)