Tekstweergave van NL-WbdRAZU_DL_18951228_001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.

p w s e _ n e Per 3 maanden, franco per post lonmementsprijs : £ 9,05. ’ E Van 1 — 3 regels 25 Cents, en iedere _dVE!'ÌBÍIÎIBD”]SÍ Driemaal Plaatsing wordt slechts nement aanmerkelijk lager. Gemengd Nieuws In overleg met de depôthouders is door directie van de Brood- en Meelfabriek te ’s Gra- nhage (Groenewegje en Borneostraat) besloten, te beginnen met l Januari aan de vaste verbrui- memen, een belangrijk voordeel te verzekeren. Zij zullea aan het einde des jaars 10 pct. van hun verbruik in contanten terugontvangen’ De te Winschoten gearresteerde, in wien men meende in handen te hebben den man, die in de vorige week aldaar het negenujarig zoontje van De Vries van de straat oppakte en met ge- weld een eindweegs meevoerde, is na een inge- steld onderzoek weer op vrije voeten gesteld. Door de laatste stormen is aan de zeewe- ringen in het kanton Oostburg een schade toege- bracht van f 5000. Aan de westkust van Friesland zullen, van- l wege het dijkbestuur van het waterschap der „Vijf deelen zeedijken Buitendijks“, op het strand vóor het Zuricheroord, zeven steenen hoofden worden sangelegd. De kosten van het werk, waarvan de aanbeste- | ding in de volgende maand zal geschieden, zijn geraamd op f 51,680. Een nieuwe drank, Zim genaamd, is uit Amerika te Londen ingevoerd en heett daar groot succes. Het is een mengsel van brandewijn, bier Rĳnwiĳn en absinth. Men drinkt dat mengsel met veel smaak in de bars. ‚ Zim is echter een zeer gevaarlijke drank. Eón champagneglas vol is reeds voldoende om iemand buiten westen te maken. VEE-UITVOER NAAR BELGIE. _ De Minister van Buitenlandsche Zaken bericht dat de Belgische grens op 10 Jan, °86 openge- steld zal worden voor de invoer uit Nederland van fokvee. _ — Door mejuffrouw Betsy Maas, te Schiedam aal-aldaar van Januari af tot Mei a.s. 2 malen per week, voor meisjes boven 16 jaar uit den werkenden stand een cursus in het koken worden gehouden. De les kost 5 cent. — Aan het stiand te Schevingen tusschen de I Keizerstraat en de Gedenknaald wordt thans, in aansluiting aan den bazaltmuur, door Delfland over eene lengte van pl m. 40 Meter een verde- diginswerk van riĳsbeslag en keien aangelegd. regel daarboven 5 Cent. { tweemaal berekend. Biĳ abon- kers, die van de depôthouders ofde van fabriek brood | f0,55. _ Enkele nummers Ê ! ì ì ì Uitgevers : ter Haar De Pruisische politie heeft gevankelijk naar Munster gebracht een polderwerker, die ver- dacht wordt op Hollandsch grondgebied een 10- jarig meisje te hebben aangerand. Bij die gelegenheid werden ook 5 koeien wel- ke over de Duitsche grenzen waren gesmokkeld, in beslag genomen. _ — Met de leverantie van de tabakis te Dru- ten begonnen. Het gewicht val zeer mede. Een H.A., beplant met tabak, brengt dit jaar f 800 à {900 op : eens opbrengst, welke moeilijk met eenig ander gewas kan verkregen worden. De „Vereeniging tot werkverschaffing“ te Enkhuizen heeft voorloopig 88 porsonen aan den arbeid gezet. De geldelijke krachten der veree- niging laten nog niet toe, aan alle aanvragers (in het geheel zijn 205 personen op de lijst ge- plaatst) gedurende den geheelen winter werk te verschaffen. De: werkzaamheden bestaan in grondwerken, erwten-lezen, brandhout-maken, enz. De grond- werkers verdienen fl per dag; de verdiensten der overigen zijn afhankelijk van de hoeveelheid arbeid, welke verricht wordt. Bij het afbreken van huizen in Newton- steag te Londen heeft men een zilrcren horloge uit de vorige eeuw gevonden, waarop het wapen en het devies van Lord Levat staat : de laatste veroordeelde, die in Eogeland door beulshanden werd onthoofd. Lord Levat, hoofd van den Schotschen clan Fraser, werd, gelijk men weet, ter dood gebracht omdat hij deel nam aan den opstand der Jaco- biten, in 1715, ten behoeve van den pretendent, L den Riddder van St. George, zoon van Jacobus E Een Kopenhaagsch blad spreekt met groote ingenomenheid over een voordracht van onzen land genoot Dr. Dubois, uit Leiden, over stukken van- een skelet, dcor hem op Java gevonden, die een soort wezen hebben toebehoord, dat half aan half mensch scheen te zijn. In een schitterende voor- dracht sprak Dr. Dubois uit, dat hij het ontbreken- de lid in de Darwinsche ontwikkelingsserie meende gevonden te hebben. Sommigen der aanwezige geleerden verdedigden hem; anderen waren zijn tegenstanders. Uit Italië, Rusland, Zwitserland en geheel Duitsch- land waren belangstellenden voor deze voordracht gekomen. 3 JAARGANG. — No. 162. || Zaterdag 28 December 1895. gratis opgenomen & Schuiĳt — Leerdam. z= Te Groningen is zekere M. K. van Harlin- gen;knecht op een sloomboot, door misbruik van sterktn drank gestorven. Twes jongelieden, die in de speelzaal te Monte-Carlo de bank lieten springen, hebben ter eere van hunne overwinning een partij gegeven in hei Savoij-Hótel te Londen Zij hadden op rood gewonnen, en daarom was in de feestzaal alles rood. Rood behangeel, roode gordĳnen, roode kappen voor de lichten, roode ge- raniums op tafel. De menu’s, versierd met een rou- lette en het wincijfer 9, waren in rood gedrukt. De bedienden droegen rokken met roode kaoopen, roode dassen eu roode bloemen ix het knoopsgat. De stoelen der beide gastheeren waren met rood overtrokken. op den anderen een aas in diamanten. ; Bij het openen van het zondierlinge feest hield een des men who broke the bank at Monte-Carlo een redevoering, waarin hij de aanwezigen ver- maands, toch vooral niet roekeloos hun geld in de speelzalen te wagen ! Te Ruffee (Nr. dep. Charente) is een ge- heele diligence met het tweespan ervoor gestolen, om drie uur in den nacht, terwijl de koetsier den postzak en de pakketten het station binnenbracht De diligence werd een half uur later terugge- den de riemen stuk gesneden en de rijtuigkist open- gebroken, maar niets daarin te stelen gevonden. Te Belgrado is een belangrijke postdiefstal gepleegd. De wagen, welke de post van Constanti- nopel bevatte, is door roovers aangevallen en ge- plunderd. Het bedrag van het gestolene, waaronder een kistje met 40.000 /rancs in Fransche geldstukken, is £100.000° De werkstaking der politie-agenten te Ka- schau, in Hongarije, heeft voor het gerecht nog een naspel gehad. Da ontslagen brigadier Ragotszan is, wegens gewelddadigheden tegen het hoofd der piaatseljke | politie en aansporing tot dienstweigeren, vetoor- deeld tot 2 jaren gevangenisstraf en f 500 boete, en 28 politie-agenten zijn gestraft met opsluiting van 1 tot 4 maaaden en ontslag uit huz ambt. MOORD TE ROTTERDAX. De Rotterdamsche correspondent van het Dag blad v. Gouda heeft een bezoek gebracht aan Dit biad verschijnt elken Woensdag en Zaterdag. Op den eenen stond een groote 9; | vonden op den weg naar Montjean. De dieven had- ! Advartantien voor dit blad ì 5 opgegeren, worden terena in nog 7 andcre plaatselijke bladen. Alle Boekhandelaren Agenten en Brievengaarders nemen abonuementen en adrertentien aan. Hoogsteden, den vader van het vermoorde knaap- je. Hijschrijftdaaromtrento. a, het volgende : Hoogsteden is in de weinige weken, die sedert het ontdekken van de misdaad zijn heengegaan, wel tien jaar verouderd. Bleek, met gebogen hoofd en stom, gaat hij zijns weegs. Hij doet zijn werk, het ophalen van contributies van fonds- klanten, met al de kenteekenen van onwil in gedwongen arbeid : hij moet er van eten ! Elke klant meent, na het betalen van zijn dubbeltje contributie, recht te hebben hem een gansche serie vragen voor te leggen, waarop h dan, als hij deed naar hun zin, een uitgebreide beschouwing ten beste had te geven. Maar da doet hij niet, en terecht. Hij haalt zijn schouders op, strijkt zijn geld in ’tzakje en gaat heen. Zeker zullen er wezen, die hem dat kwalijk nemen en die dat op hun manier toonen. Het feit, dat Hoogsteden van den beginne af een stilzwijgen tegenover vreemden heeft weten te bewaren, is zeker wel niet een van de minste vorzaken geweest van de massa praatjes, die over ’smans persoon, leven en moraliteit in omloop ziĳn gebracht — praatjes, waarvan niet 6ón gegrond is. De groote luchtballon, waarmee de reizi- ger André de Noordpool hoopt te bezoeken, zal te Pariĳs gemaakt worden. Andróé nam dit be- ‚ 8luit na zorgvuldig onderzoek en proeven met Duitsch en Fransch fabrikaat. De ballon moet in Mei gereed ziĳn en Daar Cothenburg verzon- ‚ den worden. Van daar wordt hij met een Zweedsch oorlogschip naar Spitsbergen gebracht. De fabrikant moet — dit is een van de voor- waarden der leverantie — zelf te Spitsbergen toezicht houden over het vullen en opstijgen van den ballon. De reis wordt meegemaakt door een jong natuurkundige, die 20,000 geroelige platen mee- neemt voor photograpieën. Het hof van assises van Corsika heeft een zekere Bonelli, een neef van den meergemelden bandiet Bellacoseia, ter dood veroordeeld. Bonelli had in November 1894 een bedelaar vermoord en zijn liĳk onherkenbaar verkoold, om het te doen doorgaan voor dat van een bandiet, op wiens hoofd een priemie was gesteld. Een 17-jarige neef van Bonelli, die hem bij dit afschuwelijk werk had geholpen, is tot levenslangen ì dwangarbeid veroordeeld. Feuilleton DOLEDED DEEB EN EES EELTITSEE IMOSE Hoe Grades Schepers naar de Amsterdamsche Tentoonstelling reisde. Een humoristische schets. DOOR H. J. K. 15) (Copierecht voorbehouden) 'tZijn veel mnatuurlijke schepselen, maar de apen jgedroegen zich met die warmte — onder ons gezegd en gezwegen, — niet bijzonder net- jes en fatsoenlijk. Behalve de genoemde vindt men er nog jau- kende wolven, brullende beren, brieschende leeu- |wen en mooi opgedirkte jonge vrouwlui, precies Zal ik maar zeggen, als in de dagen van Sim- son. Men vindt er in een soort van vijver zee- bonden, die gniemendal op een wezenlijken hond Selijken, Men vindt er struisvogels te lande, die kunnen vliegen en loopen tegelijk en daartegen- wer ook schepsels in ’t water, die eigenlijk gee- ùe schepsels zijn en geen van beide kunnen, Want zij zitten diep onder water aan den grond Yastgegroeid. Eene loffelijke inrichting is het, dat men bij n ingang een kaartjen meekoopt, bijzonder idelijk voor iemand, die ’tbegrijpen kau. Ik ‘om er niet heel best uit wijs worden, want toen ìk met het Egyptisehe vilpaard dacht kennis te Maken, yerzeilde ik biĳ de wilde kattenfamilie. Ë ik had meer dergelijke abuizen. Op het laatst kon ik van moeheid haast niet leer uit de ooogen zien. ’kWou er alzoo uit. d8r, jawel ! ‚ Dat was ook gauwer gezegd, dan gedaan. Hoe k heen en weer liep, nergens wa:3 er een uit- 830g te bekennen. ’t Was een spul ! Op het laatst had ik echter ’tgeluk van uit ezen doolhof bevrijd te raken en dat nog wel ]h…ât op een oogenblik, dat ik er ’tminst erg in ad, Ze hadden me gezegd, dat de smalste straten D 2 stegen op Koninginne-verjaardag altijd bijzon- °t mooi worden opgesierd: Die moest ik der- âlve noodzakelijk zien, dan wist ik in allen ge- Valle, zoo ik ’tgeluk had van levend weer thuis ® komen, meer dan Janus Lutjebroek, die op ‘n gewonen dag in de week door Amstels stra- t, — “grachten“ — zou een echte Amster- misschien zeggen, had rondgezworven. Een wandelingetje door „grachten“ komt me, op z'n Achterhoeksch gesproken, wat ruim vochtig voor, althans voor wezens, die geene visschen- kieuwen maar doodgewone menschenkieuwen heb- ben. Doch om weer op mijn verhaal te komen : dat bezoeken van die smalle straatjes en sloppen leverde voor een alleenloopend boerenpersoon met meer geld dan gewoonlijk op zak en een zilveren horloge in ’tvestzakje, nog al gevaar op. {k trachtte mij daartegen te wapenen, door miĳn hoed van een der couranten, die ik van binnen achter den rand gestopt had, te ont- doen en hem toen vrij diep over de oogen te trekken. „Nu moet het toch al een bijzonder scherpzin- nige en tegelijk scherp-zienige kerel zijn,'die nog zien kan, dat ik geen stadsman, maar een Ach- terhosker ben,“ denk ik, Ook begon ik, ofschoon ik al letterlijk in mijn zweet baadde, nog eenige knoopen dicht te doen. Want ik was er bang voor, dat het mij gaan zou als ’t Weejers Aornt-Derk ging, bij gelegen- heid, dat die met een pleiziertrein naar Amster- dam was gegaan en die eerst den anderen dag ‘s avonds platzak en erg sjofel in kleeren en uiter- liĳjk weer thuis kwam. Dat was zóó gekomen : In eene van de nauwste straten was hij een mooi huis gepasseerd, gelijk men er in onzen Achterhoek in geen velden of wegen een beken- nen kan. In dat huis had hij muziek en gezang van dames gehoord. Zoo’n aap van een jongen, die daarvoor met groote aandachtigheid had staan luisteren, had hij gevraagd, wat er daarbinnen toch te doen was. De snuiter had hem eerst erg vrijpostig bekeken. „Boertje,“ — had hij toen gezegd, „dat hier is het Leger des Heils. 'tIs er erg mooi en ’t kost piks, niemendal ! Dat mot je, zoo waar, gaan zien ! ‚ Nu ’tgaat Aurnt Derk ook al krek als mij ; hij is bijzonder nieuwsgierig van aard. Hij trad al- zoo naar binnen. Maar hiĳ was niet zonder veel op- en depen- denties weer buiten geweest. ’k Geloof baast, dat hij zich ’s anderen daags nog naar huis hecft moeten laten telegrafeeren. ‚ Hoe ’teigenlijk in zn werk gegaan is, zou ïk niet kunnen zeggen : men praat er zoo vreemd over. Ik ging alzoo niet zonder een kille huivering te gevoelen die nauwe straten enstegen in waar- biĳ ik aankwam. En ik moet zeggen, ’t was | werkelijk de moeile waard, die te bezichtigen. Hoe mooi, hoe riĳk, hoe smaakvol waren die met | om ’t hart. lampions, met bloemen en groen opgesierd ! En druk als het er was ! Neen, maar daarvan is zich geen denkbeeld te vormen. IK liep ge- stadig met de handen in de zakken, precies of ’t in ’t hartje van den winter en een vinnige koude was, ofzchoon het tusschen al dat volk zoo heet was, dat mij de hitte heelemaal te machtig werd. En ondanksdeze en andere voor- zorgen was ik nog bang voor mijne zakduiten en bovendien voor mijn spoorkaartjen. ’t Ging er anders wonder netjes en ordelijk toe, dat moet gezegd worden. De vrouwen zaten met de kin- deren aan de gevulde borst op de stoep hunner woning, als was men hier onder al die blcemen en bloemslingers, boven van groen en goud, lampi- ons en lerende stroomen van mtlk in een toover- land. De mannen met de oud-vaders zaten daarbin- nen een pijpje te rooken, precies of het zondag was. De deuren stonden overal wagenwijd open. Ik kan mij over een en ander niet genoeg ver- wonderen. é Maar toch, wie van zijn leven kommer en zorg gekend heeft, zal haar zelfs onder alle verguld- sel en klatergoud on bloemslingers herkennen. En ook hier zag ik den grijns van het spook- sel der armoede en dat gezicht maakte mijn rae- delijden gaande met die moedige zielen, die, met zyjk een afschuwelijk spooksel vlak achter zich nog in staat waren om feest te vieren. Wat was mijn moed klein, bij den hunnen vergeleken, Wat. was hunne liefde voor licht voor bloemen en groen voor de poëzie des levens verwonder!/ijk groot en edel ! Bange, donkere dagen en lange, mistroostige nachten waren bliĳkbaar voor de arme zielen heengegaan. Hunne schoonheid en hunne Je- venskracht hadden zij er biĳ ingeboet, en nog Traden de stumpers niet van den eenen nacht in den anderen. Hoe weinigen hunner zouden sterk genoeg blijken, om te streven, te worstelen, met vaak bloedende ziel en bloelende zolen, tot de nacht om hen en in hen verdween voor licht, leven, liefde en hoop, die kenmerken van den vollen dag. Och er ziĳn zulk eens menigte menschen in de wereld, als men ’t recht beschouwt. Ook zoo veel, die kwijnen en liĳden, dulden en dragen. Teveel, zou ik haast zeggen. Als een Achterhoeker zoo eensklaps in eene wereldstad als Amsterdam verzeild geraakt, wordt het hem eerst recht duidelijk, wat de luiden op bet donkbeeld van overbevolking gebracht heeft. Wat zou een Amsterdammer raar opkijken, als hij eens een paar maanden moest doorbrengen — in den winter, bijvoorbeeld ! op de Zelhemsche of op de Noorddijker heide ! Hij zou beginnen te denken, dat een tweede zondrlved de menschheid van de aarde had weggevaagd en hem alleen had doen overbliĳven als een tweede vader No- ach in eene woeste verwilderde wereld. Wat in zoo’n stad ook opmerkelijk mag hee- ten, is dat sommige huizen eigenlijk in ’t gebruik zijn van Jan en Alleman, zonder daarom nog herbergen te wezen. Zoo heeft men in ’s Lands hoofdstad den Schouwburg, waarin komedie wordt gespeeld en ’t Paleis voor Volksvlijt, waarin zoo- wat van alles gedaan wordt. Dit laatste gebouw heeft eene springende fontein op ’tvoorplein. ’t Is zoogoed als heelemaal van glas en ĳzer opge- trokken. Doch veel drukte heb ik daar binnen niet opgemerkt. Of de volksrvlijt tegenwoordig in Amsterdam te wenschen overlaat, dan wel of ’t gebouw min- der beantwoordt aan zijn doel zou ik zonder giss sen niet kunnen zeggen. En ’tis bekend, dat gissen doet missen. hadden zij, ondanks dit alles hunne geliefdste le- vensschatten bewaard; mog hadden zij hard en Men beweert wel eens, dat eene wandeling een mensch opfrischt. Nu, ik had in dit geval over- oog wijd geopende voor het Goede, het Schoone en Verhe vne. Ik die door dat dichterlijk omhulsel de naakte werkelijkheid zag heenschemeren, werd moede- loos bij de gedachte aan den mnacht, waaruit die mannen en vrouwen zoo pas waren aan ’t licht getreden en nog moedeloozer werd ik bij ’t staren in den algemeenen vreugdeloozen nacht, dien zij tegengingen. En ik wil hier maar vrijuit spre- ken : toen ik bij ’t zien dier arme stakkers van kinderen aan mijne eigene lievelingen dacht, die ik thuis hadachter gelates, werd het me erg wee vloedig gelegenheid om flink op te frisschen, want de afstander in Amsterdam zijn met de vossestaart gemeten. Met veel hangen en wor- gen, — zoo te zeggen, — kwam ik op die ma- nier bij ’t Panoptikum. In deze inrichtiag raakt een mensch zoo heel gauw niet uitgekeken. Onder anderen vindt men er eene menigte beelden van beroemde of beruchte personen, waar- onder die van koningen, keizers, vechtersbazen en tuchthuisboeven wel ’t meeste bekijks hebben naar ’t mij ten minste voorkwam. Wordt vervolgd.