Tekstweergave van NL-WbdRAZU_DL_18930101_001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
\ _‘ e e de Jaargang E e e e #7 o e; > ; Nieuwjaarsnummer. —— IN0O. L e Stad en Ômstreke muer 5 8 E ABONNEMENTSPRIJS: Álom Franco per 3 Maanden . . . . . 45 cents. Enkele Nummers . . : Men abonneert zich b.ij aìle Èoekhandelaren, Agen- en en Brievengaarders. Deze Courant verschijnt ellin Zaterdag. 0,25 Uitgave van B. J. TER HAAR, LEERD:). | iedere regel meer 5 cents. | Dezelfde adverlentie 3 maal geplaatst, wordt slechts | tweemaal berekend, terwijl zij tevens gratis | wordt opgenomen in nog twee andere plaaise- lijke Weekbladen. i? Prijs der Advertentiën: van 1 tot 3 regels | 5 cents. 'k Wensch u heden heil en zegen, Vree en voorspoed in ’t nieuwjaar! ‘t Licht bestraal gestaag uw wegen! Dat de goede God u spaar ! Levenslust en levensmoed Vrome zin en krachtig bloed Zijn des levens beste goed. ’k Wensch u heden heil en zegen ! _ '’t Leven is een kostb’re schat, 'L Zij de zomer bloemen regen, 'L Zij de winter sneeuw op ’t pad, leder dag die ons verlaat, | Heelt zijn goed en ook zijn kwaad Moed geeft immer raad en baat. 'k Wensch u heden heil en zegen! Liefde woon in hart en huis! _ Liefde zij op donk’re wegen 7 U ten licht in druk eu kruis! Wat hier ’s zomers bloeit, verdween, Slechts de liefde blijft alleen. ’k Wensch u heden heil en zegen! Hebt gij hier uw plicht gedaan, O, dan zult gij, ’t stof ontstegen, Blijde tot den Vader gaan! | Hij, die troost in ’t eeuwig licht, Doe dat heerlijk schitterend licht 4 Stralen u in ’t aangezicht! Leerdain, Jan, °93, _ OUDEJAARSAVOND. ledere avond heeft zijne eigenaardige, diepe beteekenis voor den mensch, die ge- | voon is om over zich zelt en zijne ver- houding tot het bestaande buiten hem na t<_e_ denken. Zoovaak de zon met weemoe- d}_gen glans onder de kin verdwijnt, roept 4j Ons toe; »Daar is een tijd van komen; Daar is een tijd van gaan ! Dat hebt ge meer vernomen, Maar hebt ge ’t ook verstaan ? Tegen dat gaan zien in: gewone om- Sandigheden de menschen op als tegen n berg. En ongetwijfeld is het een loogst gewichtig oogenblik voor ons, als het scheidensuur slaat. Moge ’t dan met s zijn, gelijk met de zon, die licht en ven en bezieling wekte, zoolang zij mocht bortstreven op hare baan. Zeker oud man {ond eens in eene vergadering op en zei- dg: »Gijlieden meent, dat het eene ern- Ë1ge zaak is te sterven, maar ik zeg ) dat het eene zeer ernstige zaak is te leven.» Hij had gelijk. Sommige men- schen gaan heen, zonder dat ze, welbe- schouwd, geleefd hebben. Weer andere sterven er, die verkeerd leefden. Geen moei- lijker kunst, dan die van ’t wel leven. Het was de avond na den slag bij Se- an, Op het verlaten slagveld lag; te mid- en van dooden en gckwetsten een Duitsch Oldaat op zijn uiterste. Nog eens flikkerde | &l leven op in de doorboorde borst, hij| tende de oogen, blijde verrassing stond l op zijne trekken te lezen: hij zag den| Jeden kroonprins Frederik later Duitsch | Zer zìich over hem heen burgen en hem| moedxgen. _Nog lispte hij de_n naam van ‘l edelen prins, prevelde eenige woorden | a wreectissrer WEcr m : m : : E E o v | e EI n f c Î= 7 R f‘)') i ijdaa iding die xan Greenwich: 1? uur is gelijk aan 12 29 plaatsel. tijd. STOOMTRAM. Gorinchem 7,05 9,35 11,93 Ì»"“; '{?L 902 E3‘(Îu\:‘l'z?satè](î\lxé\edn…îìíìar:ìlîx(ì.lc Ä “'î)?FËIËDIEST DER bSP()ORV’VI*_'(;ì EA{'. : ‚[ Utrecht—Jutphaas-Vreeswijk {'msterdamsche tijd) ‘\ Arkel 7.14 door duor 12.15 îì‚$-! :3 _]‚{_)‚ Geldermaisen _ 6,17% 7,5l 10,04 141 259 5,57 946| V. UTRECHTGS05 10 120 1230 140 20 4,20 5,35 7,— 3,— 9415 | Leerdam 795 950 door 12 96 3,43 922 Beesa 6,28* 8,— 10,14 door 3,09 6,07 995 | V. JUTPHAAS-8,85 10;30 II 50 L— 210 30 450 6,05 7,30 8,30 945 \ Renovij T) 9ì_') i G Renooij f) ) | A. VREESWIJK S,55 1050 I2,10-L20 2,50 °30 5,10 6,25 7,50 850 10,05 l Beesd # 7_îêíi door door 12,35 8:53 932 r 6.89* 8,09 10,24 1,56 8,20 6,18 10,05 | + == E aandags j / ìîîeîam 6,52* 8,20 10,33 door 8,31 6.70 10:15 | V VREESWIJK 705 $8T6 1019130 240 59 250 433 545; 7.I0 S.I "(‘vcìdermaìsen 5,10 10.12 11,50 I.Q2 4Z‚ì‚0 9_4J_‘) Gerinchem 7,04 $,80 10,45 911 3,41 650 _ 1/,26 | V. JUTPHA AS 724 835 030450 L 20 310 450 604 730 830 | Tiei 540 10.26 door 1.23 430 10.05 Dordrecht 7,58 9,04 10 23 287 418 7;16 IJ,u-z| A. UTRECHT 755 904 IKs 1220 135 40 340 520 633 8.— 9,— | Arnhem 8.35 1022 920 E 547 114 ' 98 i g 3 57 7 R | e e 98 10,44 2 UL 5,947 6,35 19.21 Kotterdam B. 8,28 9,58 12 08 302 4,57 7;47 11598 : E 5 L’s Bosch 8,2 i E Î)‘ Stopt te Renovij alleen des Maandags | Drulkwerlken, 51Ì09d19 en net door de DruÄ-l:ery dezer Courant. |) Stopt te Renooij alleen des Maandags, ’K WENSCH U HEDEN HEIL EN ZEGEN!|van dank en toen volgde een korte dood-/sleclls een enkel vertrek, zonder haard, misschien doet gij dit wel eens meer op (Wijze: ’t Js van daag de witte wereld.) strijd. Toen Frederik zag, dat ‘alles gedaan maai met eene stookplaats in ’t midden. Geestelijke tijden? Ik moet zeggen dat was, liet hij zachtkens het hootd, dat hij D bewoners hadden zoo een vrij ge-/(dit spijtig is, niet alleen voor u, maar ook tot nog toe ondersteund had, van de knie- zichtop het vee in de stallen. De ver- voor de trouwe verzorgers uwer kindschheid. ön glijden. >Vaarwel, mijn jongen!» —ìlichl@lg en verwarming in de lange win-| Eens was er een tijd, dat uwe moeder sprak hij weemoedig, het is voor u teraonden was nog veel ondoelmatiger./u koeslerde aan de nu zoo dorre borst, u voorbij Aleiding was er voor die menschen hoog-|haar troost en haar schat noemde, dag en Aandoenlijke woorden, gesproken door nooúg en zij vonden die dan ook in qoacht voor u waakte en zwoegde. Doo een strijder tot zijn kameraad die uitge- | hume feesten, welke juist de donkerstehvaler en vuur zou zij voor u zijn heenge- streden had. Te aandoenlijker, als we"win[_:rdagcn verhelderden. Familieleden, gaan, als u dit had kunnen redden, toen bedenken, dat ook het leven van den ede- | vrieiden en kennissen kwamen dan weer gij nog zwak en hulpeloos waart. Uw va len prins zou worden afgésneden in het bijeg, soms van zeer verre, om den ou-/der liet u op de knie paardje rijden en fìaî midden zijner dagen. ‚den huiselijken kring weer vol te maken, gewillige paardje reed u in cen ommezie: »‚Het is voor u voorbij!s _ Deze woor-/vool zoover dit ten minste gaan wilde. van Amsterdam naar Spanje, om daar ap: den zijn op de eene of andere manier ge-| Want evenmin als thans werden toen peltjes van Oranje te halen. En wat verg f sproken bij allen, die eenmaal deze aarde/alleplaatsen weer bezet. En mochten zij telde hij mooi! Toch waren zijne knieën f bewoonden. Geen dag, die niet zijn avond ook op den duur bezet blijven, toch was vermoeid van harden arbeid en zijne ster heeft gehad. Geen sterveling, voor wien het niet geheel de oude kring weer. Ou-/ washeesch van den doorgestanen dorst. Ool E het niet vroeg of laat zal »voorbij zijn.» (de, lieve gezichten, die er gloed en leven hij zou voor u door het water en door he Ë g À i ‚aan/gaven, ontbraken somwijlen op het ap-| vuur zijn gegaan, om u te behouden, W33 Plechtig ie iedere avond. Dan sterft het pêl. In hunne plaats ziel men nu nieuwe gij waart zijn oogappel en evenals mo È lcht Jans Jk Weg; # ! ts hijtrotsch } diûisch H! : g de À cez ' k N v f l ______ w bij # | p ig .rï |oudejaarsavond. Dan staan we bij een der| Zich moê en onvoldaan.> ígen kijken, voor u thans vol grenzenlooz & weinige mijlpalen, welke ons leven in gelijke _ Op het laatst schijnt die kring den ar- verwarring? | ? tijdperken verdeelen. Geen wonder daar-/men oude te vragen, of hij niet bespeurt, Ik geloof, vriend, dat zij zich over u zou & om, dat men hem viert. De een d0et‘dat(“hij steeds meer een vreemdeling wordt den schamen. dit in den kring van vrienden en bekenden,(in zijn eigen huis; in zijn eigen)| de de ander in den vreemde; de een in hoop- kring? Of hij het niet merkt, dat zijne| Wij hebben hier geene blijvende plaats volle, de ander in zorgwekkende omstan-/tijdnooten reeds allen heengingen ? _ |Ook zij, die ons met hunne zorg en liefdé Ë digheden. De wegen ' der menschen zijn O gj jongeren, neemt het een ouden niet omringen, hebben die niet. Het oogenblik ongelijk. Toch is er geen enkele weg, die kwdijk, dat hij wat lang blijft plakken! van scheiden is soms dààr, als wij er he! % steeds door de zon des geluks wordt be-| Jet scheiden staat immers niet aan minst op bedacht zijn! Vergaten we di schenen. Wie op den Oudejaarsavond eens hen. Ach, ik heb ze gekend, die Onge_ìnooit! Laten we ons best doen, om o ‚goed zijn geheugen raadpleegt, zal wel vanî[ukh'gen die er op hun ouden dag te veel ze medereizigers naar de eeuwigheid liefde die plekken kunnen aanwijzen, waar som-/warn; die als vreemdeling en in- hulpvaardigheid en trouw te betoonen, zoo: bere schaduwen, vielen in zijne ziel; waar/dringer schenen beschouwd te worden. lang wij hen nog bij ons hebben, opdat zij het voortgaan hem zorg„baande en moeile; Tenk er aan, gij jongeren. dat ook gij op hunne laatste en grootste Teis, waarvan en strijd kostte; waar zijn voet zich wond- eennaal oud en behoeftig wezen zult; dat Zij nooit meer tot ons „ullen tex‘ugkeer_en‚ dg_ aan dislels en doornen._ Maar ook zal de iring die thans nog uw kring heeten{09ne recht goede, vroolijke, echt fee:3:tell_]k€ hij er door tot de overtuiging komen, dat'mas zich misschien eenmaal ook van u herinnering mogen meenemen. Als wij, zoo- er een einde komt; niet enkel aan den/zal vervreemden! Vergeet de woordeaneel dit in ons vermogen was, aan alle wa- zonnigen dag, maar evenzeer aan een ban-niet: Hetgeen gij wilt, dat u demenschen teren het goede gezaaid hebben, dan zul- gen lijdensnacht. zoulen doen, doe gij hen desgelijks!» (len ter zijner tijd met gejuich de maaiers . ‚komen, dragende de schoven en er zal nìc_*F vriend, waarom hebt/van ons kunnen gezegd worden, dat wij ‚Stierven, zonder geleefd te hebben. * * * Opmerkelijk is het, dat de christelijkelI *k _ Éh gij, mijn jonge feesten meest allen in ’t barre getijde val gij len gezelligen kring verlaten, al eer de‘ len en daardoor een huiselijk karakter dra-/noolzakelijkheid u daarloe drong? Die/Steek uwe latupen aan! ook zoo een gen. Ze brengen zoo eene hoogst gewenschte krimg is zonder u niet vol. Maar zoo gij zon a EE afwisseling in de eersle plaats aan den bui- hery steedsvcrmijdt, zal men hen ten slotte Uw levenspad bestraalt en in uw woning : tenman wiens leven vooral bij wìnterdag{volachten en dan zult gij in 't vervolg lacht. Omgordt u! gij moet voort op de onbeken- de wegen ! De lampen aan ! straks komt de nacht! - # Onze jongens. ° Onze jongens liggen ons zoo na aan ’t hart. Wij waken over hen en we zorgen voor hen, zooveel we maar kunnen. Maar wij doen dit gaarne, want wij hebben hen lief met heel onze ziel; we zijn trotsch op hen, slaan hunne vorde- zeer eenlonig voorbij gaal. En in vroeger geculd worden als een huiskruis, ’t welk tijd was dit nog veel meer het geval. De meu slechts noode ziet intreden; waarvan menschen woonden loen ten platte lande/men gaarne zou ontslagen zijn. veel verder uit elkander; vooral hij w r de wegen W' Hoe staat gij daar zoo op de beenen è 1 aa Í 5 5 9 E \J'el\‘lìí Ïîa‘1=t m_et Ìe_passee'ì‘waggeìen, vriend? Hebt ge bijgeval een AE 5 cien waren uitersteg-/glas te veel gebruikt? _Nu, een ongeluk brekkig; het gemeenschapsleven was nog /kan plaats hebben. Maar ’t is toch niet ïìî_l ‘íîèäèî°îî_‘vll\kkîàd- Nog geen h0ïïdel‘f…pleìzìerig voor u, om in dezen toestand crakee 3 | . i Jeenegdorp gewoonelî'ken tbÊWOIJCI'S }Y(… t/afscheid te nemen van het oude jaar, dat dere. Zij gaven e“°!a äne lLÎ I‘dn 5 an- u misschien wel veel leed, maar toch ook ringen met verrukking gade en we hebben gegronde mì“h.and Jldg e ‘ander scheldnamen en yee vreugde gaf; dat u in ieder geval/hoop, dat zij eenmaal de eer van onzen naam _ | 7 OE EERGAE SS 0p eene barbaar-'een grooten stap nader bracht tot het ein- | hoog zullen houden en onze plaatsm<_ì_emaatscha.p;_ sche wijze. De eene plaats wilde den baas/de, Vi 4 ' i ° pij waardig vervullen mogen, als wij er aan den- : ‚de. Vindt ge dit ook niet, vriend : 5 °e spelen over de andere, de cene persoon ! 3 ken, om van het tooneel af te treden. Maar on- over den ander en in ,veel hoosere f En. E goede ouders is het al e-/,, jongens moeten op twintigjarigen leeftijd sol*—‘_íe.;"?ä $ mate / venmin pleizierig. Die zitten nu misschien | gaat worden £ - o .…. © & l i9 .. Ë i ; e Ë)(Înt d\Î, Sîreek E alleen aan den haard en ze gevoelen zicht „Daar doen ze niet te veel aan !” hoorikzeg- _ > St, Wes D Thuiibesti, zo0 arm, zoo eenzaam, zoo droef te _rrwede‚í;‘‚:ïî:ees„t"t‚’ Is plicht: _ Wij zijn het immers nul;—‚…__'«f_‚‘ u o d o G ‚omdat hun kind, hun zoon, voor wien ze;ë G g e e . t d z _1\ maarlzoo k'…ge Jaren getobd, gezwoegd en e g als opze Jongens wat klein van stuk blj- 3 zoo, zoo ! Niet alleen de hut-van den ‚ar-goofd en de beste D : me, maar zelfs de woning van ‘f.‘í'=s;_ls‘.;r e ì brokken uit hun mond ven en derhalve niet bijzonder uitmonten Im TDA E e E ë d4- e « E _nLlìlcn_fljg;gsì‘:aal'd hebben hen op dezen avond, zoo |lichaamskracht, dan worden e bij de infanterie welgestelden landbouwer bestond vaak Uit/rijk aan herinneringen, alleen laat. En geplaatst. A D