Tekstweergave van NL-WbdRAZU_DG_19510113_005

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.

tand; £, of In. het euw- t wit ‚ de )oort, } t UO EE S N DE W EE M DN J W s a S J WD D G DS JA29w-w Aanvankelijk heb ik dit artikel voor het Kerstnummer willen bestemmen en daarop. voor dat van Oudejaar, maar — ZO over- woog ik tenslotte — die feesten stemmen meer tot beschouwing en overweging van wat achter ons ligt, dan dat ze begeesteren tot ijver voor nieuwe idealen . of oogmerken, : Dáárom wachtte ik met deze publicatie tot de prille dagen van 1951, want zij beoogt een beroep op de medewerking en offerzin van de enkele tienduizenden bewoners van Leerdam en het daaromheen liggende gebied, al- thans op de volwassenen onder hen. Ik wil ze enthousiasmeren voor een vergroot en verbeterd kortom: voor een modern zieken- huis in Leerdam. Versta me goed: we willen niet het onnodige en onbereikbare. Dat zou een streven betekenen naar het onnuttige en het scha- delijke, We willen geen groots opgezet Streekziekenhuis en nog minder de inrichting van een we- tenschappelijk - medisch centrum, waar men met behulp van de meuwste (en duurste) apparaten en instrumenten en met de bij- s@an_d van indrukwekkende spe- cialisten-teams, de ingewikkeldste en uiterst riskante operaties kun- nen worden vVerricht, welke als Jongste uitkomsten van de weten- schap in staat zijn om eertijds hopeloze ziektegevallen tot gene-| zing te brengen. Neen, zó iets beogen we zeer zeker niet. Voor zulke situáties moet de interesse op onze grote medische centra gericht blijven: Utrecht, Leiden, Amsterdam en Groningen. De moderne medische appara- tuur 1S bovendien zo uitgebreid en dikwijls zó kostbaar (en de mensen, die er mee leerden om- Saan, zijn zó schaars), dat de no- dige fondsen slechts voor bepaal- de grote Streekziekenhuizen ter beschikking ku E S g kunnen worden ge Wat we voor Leerdam en om- Seving wensen, is slechts de uit- bre1du_1g van het bestaande Zie- kenhuis met een flink aantal bed- den, de aanschaf van een moder- ne, zij het niet ál te veelzijdige apparatuur, de aanstelling — als fhïccteur-geneesheer -— van een internist en regelmatige spreek- uren van allerlei specialisten. Dit artikel de over artike werd begonnen in „Ix'-stijl en ging geleidelijk N „we”’-verlangens. En nu wil ì]r\ dan wel onthullen, dat IE 'nîln de Bakker — eigenlijk hele- ìnÎta'ì geen dee] _heb gehad aan het d…la_tlef_ tot uitbreiding en mo- Lulmsermg van het ziekenhuis te eerdam. daAïs ik schrijf, dat „we” in Leer zìeT en omgeving een moderner dat«\enhuxs wensen, dan bedoel ik i letterlijk. Onder de massa VeÎl hegt eenvoudige volk is het p hânò_en ontstaan en gegroeid ct is opgevangen: in de eerste odern Ziekenhuis te Leerdam Een Nieuwjaarswens van heel de bevolking Ziekenhuis en vervolgens ge- schraagd door het gemeentebe- stuur en de leiders van de beide grote industrieën ter plaatse. Eerst toen die allen tezamen de zaak hebben bekeken en hun schouders hebben gezet onder het pogen om tot verwezenlijking van de gedachte te geraken, pas toen _ werd ondergetekende wakker — of juister: wakker ge- schud — en aanvaardde hij de op- dracht om het Leerdamse Zieken- huis-plan openbaar te maken en er de belangstelling en offerzin van alle Leerdammers en bewo- ners uit de omtrek voor te wek- ken. Hoe het is Met het Ziekenhuis te Leer- dam is het op het ogenblik zó ge- steld, dat de exploitatie een vrij kostbare geschiedenis is, omdat de inrichting zich zelf niet kan bekostigen uit de baten én dat ’t niet voldoet aan de eisen, welke men aan het medische verzor- gingsinstituut in het centrum van een agglomeratie van 20.000 zielen mag stellen. : Het een houdt verband met het ander. Omdat aan het Ziekenhuis geen internist is verbonden voor de nodige onderzoekingen bij ‘obser- vaties en voor de geregelde con- trôle over de patiënten, én omdat de apparatuur ontbreekt, welke voor ’t stellen van juiste |diagnoses en voor bepaalde be- handelingen wordt vereist, én omdat ’t Ziekenhuis zich geen specialisten heeft kunnen aan- trekken, die, als dat nodig is of gewenst lijkt, kunnen worden ge- consulteerd, dáárom kunnen geen patiënten, die een bepaalde behandeling of contrôle nodig hebben, in het Ziekenhuis worden opgenomen en kan men er ook niet voldoen aan de eisen, welke worden gesteld voor de erkenning van een ver- pleegsters-opleiding. ‚Het is dus zeer moeilijk om zich de medewerking van gedi- plomeerde verpleegsters te ver- werven en de hulpkrachten zijn extra-duur, omdat deze niet, als aan andere ziekenhuizen, gedeel- teljk vergoeding van hun arbeid bekomen in de vorm van een op- leiding voor het diploma. ' Dus: de opname van patiënten blijft als regel beperkt tot de ge- vallen van rust-behoevenden en bij de verlening van E.H.B.O.- diensten. Er zijn dus te weinig be- zette bedden, te geringe inkom- sten en te grote kosten. Hoe het worden moet Het Ziekenhuis zal voor een betere en heilzame ontwikkeling door verbouw moeten worden uit- gebreid, opdat er voorlopig ’n twintig bedden kunnen ‚ worden bijgeplaatst. Om die bedden bezet te krij- gen zal men de noodzaak van vervoer van zieken uit onze om- geving naar verplegingsinrichtin- gen elders, moeten drukken door Plaats door het Bestuur van het hgt scheppen van een eigen me- dische staf (gedacht wordt aan de benoeming van een direeteur- internist en geregelde consulta- ties van specialisten) alsmede door de aanschaffing van een moderne apparatuur (röntgenin- richting, electro-cardiograaf enz.) Daarmee zullen “ook de voorwaar- den zijn vervuld voor het creëren van een opleiding tct verpleeg- ster. Zijn de plannen uitvoerbaar? Natuurlijk moeten we ons de vraag stellen, of de plannen uit- voerbaar zijn. Wat dat betreft, kunnen we mededelen: dat een uiterst bekwame inter- nist, verbonden aan:een groot ziekenhuis elders, zich voor een benoeming als directeur beschik- baar heeft gesteld, dat de aanschaf der apparatuur natuurlijk niet tot moeilijkheden kan leiden, mits.... het geld daarvoor slechts beschikbaar is, dat de nodige verbouwplannen reeds in details worden uitge- werkt, dank zij de betoonde be- langstelling en interesse der twee grote plaatselijke industrieën, en dat met reden mag worden verwacht, dat tal van arbeiders niet zullen willen achterblijven om mede door hun offerzin — vrjwillige arbeid — het schone doel te helpen verwezenlijken. De kosten De kosten worden begroot op wat minder dan een ton. Geschat mag worden, dat reeds circa f 20.000 bijeen zijn gebracht door de directies van onze beide plaat- selijke industrieën. Haar medewerking is niet genoeg te waarderen, juist om- dat slechts zeer indirecte za- kelijke belangen haar drijf- veer kunnen zijn geweest. Die zakelijke belangen zijn er in- derdaad, want de rust en het vertrouwen, dat het deel van de patiënten en van hun fa- milie kan zijn, als ze weten, dat verpleging in de eigen om- geving mogelijk is, heeft on- getwijfeld een gunstig effect op hun arbeidsgeschiktheid. Maar — en ik had ook niet an- ders verwacht — samensprekin- gen met de vorenbedoelde direc- ties hebben me de absolute over- tuiging gegeven, dat zij zich bo- venal hebben laten leiden door hun sociale bewogenheid. Het is voor een patiënt van zo groot be- lang, te weten, dat hij niet van het directe contact met zijn eigen omgeving wordt losgemaakt door vervoer naar elders. Ook voor ’n familie ig dat een zaak van groot belang. Voor beter gesitueerden wekt een scheiding — door vervoer van een patiënt naar Utrecht of zo — niet zo deprimerend, — mo- Gerne vervoermiddelen overbrug- gen gemakkelijk de afstanden. Maar voor de massa is zulk ver- keer te duur. Daarom is vooral voor de mas- sa het doel — de inrichting van een modern, goed geoutilleerd ziekenhuis te Leerdam — van zo groot belang! Voor wat de - kosten betreft, hebben de fabrieken reeds belang rijke bijdragen toegezegd en ook van andere ‚„instanties” zullen we nog wel iets mogen verwach- ten, maar een zo groot werk kan tenslotte niet tot stand komen, als niet allen zich bereid betonen om hun schouders te zetten onder dit grote werk van menselijkheid, liefde en barmhartigheid. Steen voor steen zal — letter- lijk en figuurlijk — in vrijwillig- heid moeten worden aangedra- gen. Men zal nog uitvoerig wor- den geinformeerd, hoe en: wän- neer dat kan, want over het Leer- damse ziekenhuis zullen nog vele publicaties volgen. ‚ ' Maar dezeiinleiding wil ik toch besluiten met een vraag en ik verwacht enerzijds een stellige belofte. Ik vraag: mogen we op u reke- nen? j En ik hóór u antwoorden, éen- stemmig en in koor: wij bouwen mee aan ons eigen Leerdams zie- kenhuis — Anno 1951. Jan de Bakker MARKTBERICHTEN TIEL, 10 Jan. Véiling Septer. Appeien: Bosappel I 15--17 II 8— 12, Bramley Seedling I 18—24 I 12—17, Brab. Bellefleur V. 16-- 34 I 9733 I f6=-21, Cox Oranje Pippin V. 56—71 II 13—30, Glorie v. Holland V. 83 I 14—28 II 15— 20, Gerrit Roelf I 27—28 II 14—25, Goudreinette V. 83—52 I 28—40 I 12—30, Holg. I 16—18 II 8—16, Jas app. I 2730 II 20—27, Jonathan V., 35—51 I 3146 II 19—24, Ko- ningszuur/Eng. Bellefleur I 21-— 40 II 15—25, Koningsrood I 33— 42 II 10—19, Keulemans I 27—32 II 11—17, Laxton Superbe II 16-- 22, Lemoen I 2427 II 14—20, Lombarts Calville I 28—30 II 16 —20, Notarisappel I 26—32 II 20 —22, Pomme Roza I 30—32 II 15 —22, Sterappel I 45—53 II 11-34, Wijnappel 1 13-=16, Zoete Erm- gaard I 37—40 II 29—32, Zoete Reinette I 35 H 1517; Peren: Brederode I 4045 II 22—32, Comtesse de Paris I 22—34, Gie- ser Wildeman I 45—47 II 17—38, Pondspeer I 3640 II 26—32, Sint Remy I 8642 I 26—32, Winter- jan I 80—39 II 18—29, IJsbout I 8539 II 26—32, Boerenkool 13, Wortelen 5, Uien 9, alles in cts. p. kg. tenzij anders vermeld. TIEL, 10 Jan. Veiling „Tiel en. Omstreken”, Bellefleur Brabantse I 2237 II 12—91, id. Engelse J! 30—45 II 19—29, id. Franse I 15 —25 II 11—18, Bramley Seedling I 12—16 II 8—11, Cox Oranje Pip- pin I 8467 II 24—36, Dijkmans- zoet I 2434 II 16—25, Campagne- zoet I 25—32 II 19—26, Goudre:i- nette I 24—38 II 14—25, Jasappel I 2631 II 18 28, Jonathan I 30 50 II 21-—34, Keuleman I 2241 I 14—23, Koningsrood I 2340 II 15—26, Lemoenappel I 23—29 II 13=-19, Notarisappel I 22—27 I 15—23, Holgaten I 18—27 II 11— 17, Sterappel I 20—36 I 11—16, Brederode I 32—40 II 21—33, Com tesse de Paris I 2433 I 17—34, Gieser Wildeman I 2441 II 25— 35, St. Remy I 30—37 II 19—30, IJsbout I 30—38 II 24—32, Winter- jan I 33—39 II 19—32, alles in cts. per kg. UTRECHT, 10 Jan. Bospeen 14 —18 p. bos; Knolselderie 2—8, Sla 3—7 p. 100 stuks; Andijvie 4—61, Bieten 6—11, idem gekookt 5—20, Boerenkool 10—26, kcol: gele 6— 11, groene 7—16, rode 8—15, Prei 10—30, Rapen 5—11, Spruiten 12—389, Uien 2—11, Waspeen 10— 30, Winterwortelen 3—8, Witlof 10—49 D. 100 kg. t Adiertentie) ” VEE ’s-HERTOGENBOSCH, 10 Jan. Aangevoerd 5609 stuks vee, zijn- de: 2241 runderen, 197 vette kai- veren, 723 nucht. kalv., 109 zeu- gen, 208 lopers, 1925 biggen, 69 schapen en lammeren, 47 geiten. De prijzen war enals volgt: Melk- en kalfkoeien f 700 975, kwaliteiten liepen tot f 1025, guis- te koeien 500—700, kalfvaarzen 650 met papieren boven not, klamvaarzen 575—650, guiste vaarzen 550—625, pinken 375-— 525, graskalv. 170—300, nucht. fok- kalveren 95—135, nucht. slacht- kalv. 45—65, zware nucht. slacht- kalv. tot f 90, lopers 55—70, b:g- gen 20—40, dracht. zeugen 215— 290, schapen 80—115, lammerer 70—95, geiten 20—55 per stuk. UTRECHT, 11 Jan. Bellefleurs 43, Benderzoet 3—27, Bramley Cox Oranje Pip- 5 Seedling 3—18, Het Huishoudboekje Eulalie heeft moeilijkheden. Ik zou daarvan niet gewagen in ce krant, als haar moeilijkheder niet de zorgen en onoplosbare problemen van duizenden ande- ren zijn. Wij — Eulalie en ik — bekosti- gen onze huishouding gezamen- lijk. Voor haar is deze’ regeling ’n kwestie van ponteneur. En dië ponteneur heeft ’n zwa- re deuk gekregen, sedert ze gins ervaren, dat ze — als het zo bleef doorgaan met de prijzen — haar deel niet meer zou kunnen op- brengen. Eulalie heeft van haar (gedeel- telijk tevens miĳne) adellijke voorouders twee dingen geërfd: de ponteneur en de armoe. Van kindsaf is het haar streven ge- weest om te zorgen, dat ze nooit en te nimmer afhankelijk zou worden. Ze heeft uit vrees vocr het spookbeeld der afhankelijk- heid (juist als tienduizenden an- deren, o.w. niet uw dienstwillige dienaar) elke gulden, die ze maar verdienen kon, opzij gelegd en zich in haar jonge jaren alle vreugde ontzegd, om op d’r oude dag het hoofd óp:en de mond ópen te kunnen houden. (Eulalie verliest zich gaarne in zulke thc- atrale beeldspraak). En nu is ze (onder ons gezegd en gezwegen) inderdaad oud, — althans: ze heeft het aantal jaren, dat we in onze jeugd met „oud” vereenzel- vigden, maar dat we, er aan toé gekomen, onze „rijpe” jaren ge- lieven te heten. Als alles gegaan was, zoals zij (en ik en wij ouderen allemaal) het voorzagen, dan had Eulalie vandaag aan de dag inderdaad bescheiden, maar zonder zorgen op haar einde hebben kunnen af- stevenen. Haar eerste gespaarde gulden (zo heeft ze me verteld) dateert van het einde van de eerste we- reldoorlog. Van die gulden had ze — rente op rente à 43/4 % ge- kweekt hebbrade — 42 broden te- gen de prijs van 1918 hebben kun- nen kopen, máár nu het rentety- pe in onze dagen is teruggevalien van de (gemiddelde) 41/4 % tot op 3 % en het prijspeil sterk ‘is gestegen, is haar gespaarde gul- den met gekweekte rente nog 11 broden waard. En zo is het met alles navenant. Waarmee ik maar zeggen wil, dat het lot van de kleine spaar- ders-rentetrekkers (evenals dat van vele gepensionneerden) hard 1s. Zij hebben zich vele jaren ach- tereen met goede, zeer volwaardi- ge guldens (zich zelf vele genoe- gens ontzeggende) een oude-dags- verzorging gekocht, welke ze thans niet geleverd kunnen krjj- gen. En daarmee komt de ponteneur van Eulalie (en al die anderen) in de verdrukking. Als zij er op heden niet meer van kunnen ko- men, dan is het ’t allerergste voor hun gevoel, dat de een of ander zal moeten bijspringen, — voor hen (althans voor Eulalie) blijft het ’t zelfde, of die biĳĳjspringer Drees heet of Dr. Samuel E. NIEL. Ze raken het fiere gevoel kwijt, dat ze zich zelf door het leven hebben heengeholpen. En tenslotte kan niemand er iets aan doen, dat alles zo gelo- pen is, zelfs Drees niet en oox niet ondergetekende. Maar de slachtoffers zitten er maar mee. Dus u begrijpt thans zeker wei iets van Eulalie’s moeilijkheden. Van de week heeft ze me d’r ecn keer bijgeroepen, toen ze d’r we- kelijkse huishoudgeld op de ge- bruikelijke wijze in hoopijes zat te verdelen en er niet meer uit kon komen. ,, U) ({1;,;) 1 k =a Met die erge kou van Sinter- klaas tot Kerstmis hebben we wat veel verstookt en een mud kolen kost tegenwoordig (als ik het goed heb onthouden van Eulalie) f 6.20. Er waren nog wat andere onvoorziene uitgaven geweest en — nou ja, ’t was niet meer klop- pende te krijgen. Ik raak nooit meer vertederd dan wanneer ik een vrouw in zor- gen zie en dus hielp ik mee reke- nen, maakte nieuwe plannen en verdelingen en schoof daarbij troostender wijze (maar geheel onbewust) mijn arm door die van mijn nicht als in een onbedwing- bare behoefte om haar steun te verschaffen en haar te laten rus- pin 8—83, Campagnezoet 10-—34, Golden Delicious 15—43, Goudrei- netten 3—53, Hooilaars 10-—35, Jasappels 5—31, Jonathan 5-—58, Laxton Superbe 3—57, Huisman- zoet 5—30, Notarisappels 5—26, Ossekop 3—16, Present v. Enge- land 3—39, Sterappels 3—40, Zoe- te Armgaard 10—37, Zoete Para- i dijs 8—27, Brederode 1241, Com. tesse de Paris 10—35, Gieser' Wil- deman 11- 46, Groenpeer 10—35, Herfstsuikerpeer 10—24, Louw- tjespeer 15—31, Passe Crasan 8— 85, Pondsperen 11-35, St. Remy 14—35, Winterjannen 7—41, IJs- bouten 25-—36, IJzendijkers 31— 36, alles in guldens p. 100 kg. Dé diefstal van een damestas in een leerwinxel op de Kade te Ro»o- sendaal heeft een lange reeks inbra- ken aan het licht gebracht. In ver- band hiermêe werden door de politie de gebroeders B. uit Roosendaal, on- der wie de zogenaamde ‚„de Lat’”, en zekere D. uit Bergen op Zoom ge- arresteerd. Zij legden een volledige dual, alias „de witte Prol”’, die toe- gaf grote hoeveclheden lood en zink te hebben gestalen. Alles wat los en vast zat is door deze zwarê jongens en hun handlan- gers in de loop der jaren ontvreemd. te veel om op te noemen. Diefstallen van dit complot uit 1946 konden thans uit de doeken worden gedaan. Vele diefstallen zijn jarenlang onop- gehelderd gebleven omdat de inbre- kers even geraffineerd als brutaal te werk gingen, terwijl de bestolenen dikwijls in het geheel niet of te laat aangifte deden. Rapheid en slimheid waren de wa- rens van de gearresteerden, die let- É ì S D * was. Horloges, rijwielen, jassen n. nylonkousen werden in grotc partijen ontvreemd. Een en ander kwam aan het licht toen de kermis- veiziger D. uit Bergen op Zoom te Roosendaal een winkel binnenstapte en daar meteen een damestas uit de stalage weshaalde. Oo straat surveil- leerde de Lat”. Alle voorzorgen waren echter tevergeefs; huiszoeking bracht de diefstal aan het licht. Mèt úo bewuse tas kwam {oen heel de ven hün 95 Voer kuur naar Moskou De plaatsvervangende leider van de Noorse communistische partij, Johan Strand Johansen, is Zondag naar Moskou vertrokken om een „medische behandeling”’ te onder- gaan. Dit is door het hoofdbureau der Noorse Communistische Partĳj bekend gemaakt. ten op mijn mannelĳke kracht. Pas toen Eulalie haar arm begon aan te drukken, kwam ik tot het besef van de gladheid van het ijs, waarop ik me had gewaagd en trok ik mijn arm .terug, Z.g. om de veter van mijn schoen. aan te halen. Eulalie slaakte een zucht, welke, mnaar het me voorkwam. niet enkel meer uit haar zorgen over het huishoudboekje _ ont- sproot. Nadat mijn nicht zich even ge- absenteerd (en zich daarmee her- steld) had, kwam ze terug met een huishoudboekje, welks ver- sleten kaft zijn ouderdom bewees. Het bleek Eulalie's Huishoud- boekje uit den jare ’37-’38 te zijn. Zij gaf mij dat boekje en nam zelf het thans in gebruik zijnde. — Nou moet jij eens oplezen, zo zei ze mij, wat daar staat mét de prijzen. Dan zal ik je uit mijn boekje dezelfde priĳzen van nu noemen. En ik las voor uit de jaren ’37- '38 (het betrof een verzamelstaat van een week): — 6 broden ,90 cent — f 1.62 ant- woordde Eulalie. — 5.kilo aardappelen, 30 cent — f 0.90 klonk het me tegen. — 1 pond vlees, 70 cent — f 1.78! — 4 kilo groenten, 40 cent — $.1926; — 114 kilo fruit, 24 cent — f 0.45. — 1% pond suiker, 33 cent — S J 0 4 ons thee, 5 cent — f 0.1. — % pond koffie, 17 cent — f 1.32 — 4 pakjes marg., 68 cent f 1.48. — 14 pakje vet, 9 cent — f 0.20. — 8 liter melk, 88 cent — f 1.68. — 2 ons kaas, 14 cent — f 0.60. — 2 eieren, 6 cent — — f 0.42. — brandstof (18 mud p. j) 60 cent — f 2.00. — 2 L. petroleum, 12 cent — f 0.36. : — 1 stuk h.h.zeep, 9 cent -- 0.,28. — 1 pnsakje-wasmiddel, 19 cent — f 0.38. — krant (dagblad), 20 cent — f 0.42. — 1 pakje tabak, 10 cent — f 0.60. — 14 pond koekjes, 15 cent — f-0.50. Als we deze uitgaven bekijken dan zal men het met ons eens zijn, dat ze slechts de allernodigste in- kopen betreffen, welke een week „levensonderhoud” voor twee be- iaarde mensen betekenen. Als we bij het bovenstaande nog rekenen f 5.— huishuur (in de grote stad is het gemiddeld iets méér en oo het vlatteland iets minder), Dlus f 2.00 ber week voor gas en slec- triciteit, f 4.— voor kleding (voor % pers. en omgeslagen oer week). dan komen we tot een kostenstaat van f 29.49 per week voor twse oude mensen op heden (tegen f 14.79 in °37-’38). Daarbij is geen cent voor „onvoorzien” of voor zakgeld of een beetje te kopen levensvreugde. voor een dagje of ’n avondie „uit”. Zelfs is het geld voor het begrafenisfonds nog niet. berekend...e bekentenis af, evenals A. uit Roosen-| _ DOOR DIEFSTAL VAN DAMESTAS HEEL COMPLOT ONTDEKT serie diefsallen àan het licht. Het ge.- stolene werd meestal doorverkocht aan handlangers of opkopers. „De witte Prol” stal het zink gewoonweg van de daken. Door nazoeking bij een onkoper viel echter ook hij door de mand. Poters voor Bulgarije Nederland heeft in 1948 met Bul- garije een handelsverdrag gesloten. Er i3 thans overeengekomen dit verdrag te verlengen tot eind 1951. Nederland mag duizend ton poot- aardappelen leveren, voor een waar= de van 100.000 gulden aan land- bouwzaden, bloembollen en boom- kwekerijproducten en voor 150.000 gulden aan vis en visconserven. In 1949 voerde Nederland voor 158.000 gulden aan aardappelen en peui- vruchten uit naar Bulgarije en in 1950 voor 220.000 gulden aan peul- vruchten alleen. Drie bisschoppen voor „Staatsgerechtshof” Voor het staatsgerechtshof in Bratislava is het proces begonnen tegen drie katholieke bisschoppen. De beklaagden, mgr. Voitassek van Spis; kanunnik Buzulka en mgr Gojdic, de Grieks-katholieke bis- schop van Presof, worden beschul- digd van hoogverraad, spionnage, militair verraad en andere ‚‚misda- den tegen de republiek”’, De openbare aanklager heeft de beklaagden bestempeld als ‚„vijan- den van de Tsjechoslowaakse repu- bliek en van het werkende volk, wier verraad begon op het ogenblik, dat de Sovjet-legerg het land be- vrijdden”. „Zij zijn agenten van het Vaticaan geworden en zij zijn schul- dig aan misdaden ten gunste van de oorlogsplannen van de Westerse im- perialisten”, aldus de aanklager. _ 58835 E E EO T L ——— s° 5 5 5 e e Neen, het lot van de leine spaarders-renteniers is niet om over te juichen. _ Ze hebben het eigenlijk niet beter dan degenen, die van de Noodwet-Drees trek- ken. Die kunnen voor bijslag nog bij Soc. Zaken terecht. De ande- ren misschien óók wel, maar die zit de pontenefr nog in de weg. Toen Eulalie even heen was om het oude huishoudboekje op te ha- len, stopte ik stiekem een paar zilverbonnen tussen haar geldsta- peltjes (van mijn salaris voor deze rubriek) en achteraf bewees ik mijn nicht toen, dat ze zich had vergist en de rekening tóch klop- 189 Euialie telde het geld na, ver- trok toen even d'’r gezicht, was ’n ogenblik stil, waarbij ze zich een uit een ooghoek geperste traan wegveegde en zei toen met gebo- gen hoofd: —Ja, ’t klopt, dank je! Zelfs de ponteneur van Eulalie kan niet aan de ontwaarding door onze tiĳd ontkomen.... Dr Samuel E. NIEL. CORRESPONDENTIE A. H. B. te D. — Inderdaad, — het vraagstuk der vrije tijdsbe- steding door Ouden van Dagen is moeilijk en een oplossing van groot belang. We zullen er bin- nenkort nog eens aandacht aan besteden. De intellectueel afge- stemde mensen blijken het minst moeite te hebben met de wijzers van de klok, maar degenen, die geen bijzondere ontwikkeling hebben genoten en geen hobby’s hebben leren kennen ‚krijgen ùet zo na hun 65e jaar zwaar te ver- antwoorden. U. moogt van ons geen oplossing van het vraagstuk verlangen, wel aandacht. G. de J. te A. — Ik sprak met Eulalie over uw schrijven, maar die zegt, dat alle mannen egoisten zijn en pas oog hebben voor de belangen en mceilijkheden van hun vrouw, als ze zelf geen enkel pijntje voelen. Ik zal u dezer da- gen een uitnodiging sturen voor een avondie op de Soos voor, Ou- den van Dagen bij ons op het dorp, -— we kunnen dan nog eens als mannen onder e!kaar over uw moeilijkheden spreken. Zest u maar tegen uw vrouw, dat u naar een vergadering van de Bond voor Staatsrensionnering moet. Tot kijk dus! E. H. B. te O. — Ja, vriend, een orgeluk ligt in een klein hoexje. Maar is uw dankbaarheid voor dat iuffie, dat u zo prima heeft geholpen, niet #en beetje té osten- tatief? Bodenk: een ongeluk komt zelden alleen. A. H. te B. — Probeer het tijdig bij te leggen. Hoe meer het con- flict uitdijt, des te duurder wordt dé verzoening. J. A. de V. te V. — Hoe ouder de heren — Hoe mcer ze begeren — Hoe minder ze doen — Geef ’P een zoen! En verder: al ben je grijs, blijf wijs! Tenslotte: stel je niet aan, straks is ’t gedaan. : +e