Tekstweergave van NL-WbdRAZU_DG_19500701_004

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.

4 N 54 e EAD _ rraten en republikeinen hun veten _ gres de idyllische aanblik van een _ man overladen hem nu met loftui- _° bune, o _ conden het 'woord „socialist” als hij { a Toen Sir Oliver Franks zijn mede- deling aan Dean Acheson had ge- daan, had Truman Groot-Brittannië Ínog niet rechtstreeks verzocht om gteun van zijn marine, wel had hij Attlee gzeegd, dat men er zeer veel prijs op zou stellen. f Dean Acheson toonde zich op de sconferentie zeer verheugd over eit, dat de vrije wereld zo on- rwaardelijk had gereageerd op Trumans besluit om Zuid-Korea te teunen. Maar ondanks herhaalde g\Ì_ì‘@\gen van journalisten, weigerde hij de conclusie te trekken, dat de Russen aandeel hebben aan de Ko- feaanse _ oorlog; klaarblijkelijk wilde hij voor het Kremlin de mo- gelijkheid open laten om zich, zon- %e „zich. te compromitteren, van rd-Korea los te maken. Toen een verslaggever Acheson vroeg — Betekent het nieuws van gisteren, dat wij van de koude in e warme oorlog zijn terechtgeko- | men? antwoordde Acheson alleen : de feiten spreken voor zich zelf. t 65 e EENSGEZIND _ Als bij toverslag hebben de demo. ergeten, hun giftige verwijten over ‘weer ingeslikt en biedt het Con- eensgezinde familie. Zelfs de verbit- terdste vijanden van president Tru- gingen en de New York Herald Tri- het voornaamste oppositie- blad, wenst in zijn hoofdartikel pre- . sident Truman geluk met zijn „schit- terende stap”. Senator Kenneth Werry gebruikt anders elke twee se- het over Truman heeft, - maar nu geeft hij toe, dat de president de fuiste stap gedaan heeft — zij het dan een beetje laat. Senator Joseph MacCarthy, die de laatste. maanden Niets anders heeft beweerd dan dat het:departement van buitenlandse zaken vol zit met spionnen en dege- neré's zwijgt er verder over en gpreekt van „een goede zet”. Ame- rika heeft zich als een eênheid ge- gchaard rondom Truman, -nu deze vastbesloten is aan de communisti- sche actie een halt toe te roepen. Zo vergaat het echter Dean Ache- pon niet. Zijn buitenlands beleid en _NIETS DAN LOF VOOR TRUMAN Republikeinen eisen wel het aftreden van Acheson E Britse marine ook ingeschakeld DE VOOr premier Attlee zijn verklaring in het Lagerhuis had afgelegd, | -Sir Oliver Franks, de Bgitse ambassadeur ip Amerìka‚_zich naar het| Depsrtment, om Dean Acheson mede te delen, dat de marine aan de actie in de Stille Oceaan zou deelnemen aan de zijde 4 de Amerikaanse. Amerikaanse marine-autoriteiten hebben vastgesteld, de Russische vlootsterkte in het gebied rondom Korea niets is in ver- gelijking met de gecombineerde Brits-Amerikaanse vloten. -zijn tegenwoordige politiek, daar- tiek door zijn superieuren zo geheel vooral zijn politiek in het Verre Oos | Seniliteit in de Kunst De Kunst en de Kunstenaars ‘ vormen een probleem in onze mo- _ derne samenieving, óók in Neder- . land. De Kunst heeft voor de na- . tie geen betekenis, wanneer ze miet kan dienen om de cultuur van het hele volk op hoger plan te brengen. Om het nog concre- ter te zeggen: wanneer de Kunst, - zoals die heden wordt „voortge- bracht”, alleen door de schepper * is te verstaan, dan heeft ze geen ‚ algemene waarde. : Ik las dezer dagen, dat er in ‚ ons land 2000 kunstenaars zijn of pretenderen het te zijn, die het Techt menen te hebben om door de Muse te worden gevoederd. En de Muse vraagt het volk om het voeder aan te dragen. - ‚ Als elke Nederlandse huisva- . der zijn woning nu eens verrijk- te, zo werd gezegd, met één schil- derijtje, beeld of ander écht kunst- product ter waarde van f 100.—, dan waren de kunstenaars uit de brand. En dan zouden al die Ne- derlandse gezinnen hun smaak en gevoel kunnen veredelen middels de permanente aanschouwing van het kunststuk uit de Honderd Guldens Bazar. Tegelijk met dit advies werd een felle — en ware — Philippica gehouden tegen de wansmaak van de massa, die haar interieurs ver- fraait met „verfstukken op doek” uit galanterie-zaken en met gip- sen beelden van hondenkoppen en Napoleon-bustes. Eulalie en ondergetekende heb- ben’zich afgevraagd, wat voor soort kunst het is, welke in onze tijd voor f 100.— te verkrijgen is. Voor zover wij de schilders en andere artisten kennen, lijden die liever honger door per jaar een of twee van hun doekén voor minstens f 600.— te verkopen dan door een veelvoud daarvan „te- gen billijke prijs” onder het be- reik van de massa te brengen. En wat is kunst tegenwoordig? Ik probeer altijd eerlijk mijn best te doen bij de beoordeling van datgene, wat de kunstenaars van onze tĳd.produceren ‚maar.. uist daard iK tegenwoor- g e ies, ten, is dikwijls en heftig geeriti- seerd, maar toch was het een ver- rassing, toen Robert Taft, leider van de republikeinen in de Senaat, het aftreden van Acheson eiste. Taft steunde het besluit van Truman, maar hield staande, dat de president zijn constitutionele bevoegdheden te buiten was gegaan. Maar, aldus Taft, of de president de juiste tijd heeft uitgekozen voor over kunnen wij later discussiëren, maar ik stel voor, dat een minister van buitenlandse zaken, wiens poli- ® is ter zijde gesteld en het oorlogsge- vaar zodanig heeft vergroot, aftreedt en iemand anders een programma laat uitvoeren, waar tegen hij zo beftig gekant was en misschien nog g Men neemt aan, dat het aftreden van Acheson de prijs zal ziĳjn voor de medewerking van de re- publikeinen met de democrati- sche Truman. Taft vermeed tij- dens zijn rede duidelijk elKe cri- tiek op Truman, als was hij nog zo befitig over de politiek, die, Ache- son in het verre Oosten met goed- keuring van de president tot dus- ver heeft gevoerd, d Al spreken alle uitlatingen van politici in Washington van eensge- zinde vastberadenheid, op straat, in Washington en New York, doen de wildste geruchten de ronde. Ver- halen van fabrieken, díe nu al tanks produceren ín plaats van auto’s, ver- halen over komende censuur op kranten enz. Het dwaaste gerucht is wel, dat de staking, die nu al twee weken aan de gang is bij de rechtse New York Telegram, onderdeel is van een communistiscch complot. DAMRUBRIEK OM HET KAMPIOENSCHAP VAN HET DAMDISTRICT LEERDAM De wedstrijden om het persoon- liĳk kampioenschap 1950 van het Damdistrict Leerdam behoren weer tot het verleden. Het is de titelhouder, de heer H. N. v. Mou- rik te Nieuwland, gelukt ook nu weer op de ereplaats beslag te leg- gen. Maar het heeft hem ditmaal meer moeite gekost dan anders3, daar de heer C. v. d. Weteringh, te Leerdam, het vuur hem: na aan de schenen heeft gelegd. De eind- stand was dat beiden gelijk ein- digden, zodat een beslissingsmatch van 3 partijen noodzakelijk was! De eerste hiervan ‚welke we hier- na daten volgen, werd- na een spannend verloop ‘remise, maar ongetwijfeld was dit de- -mooiste partij. De twee laatste partijen wist de heer v. Mourik in winst om te zetten, zodat hij het fraaie resultaat haalde van 5 punten uit 3°partijen. Onze hartelijke felici- taties aan de kampioen!! En hier volgt de eerste beslis- singspartij: : -C. v. d. Weteringh, Wit. H. N. v. Mourik, Zwart. Wit Zwart 1. 33—28 18—23 2. 39—33 1218 3. 4439 1—12 4. 3430 2024; 5. 30—25 ‚ 1721 , 8. :31-27. : L 21426 De Hollandse opening, wäâármec Correspondentie deze rubriek betreffende, te richten aan de redactie van dit blad. Op ze adreszijde schrijve men in de hoek „Damrubriek.” reeds duizenden en duizenden partijen aanvingen. Men moet echter de theorie er- van goed onder de knie hebben. Een der regels zegt b.v. dat de zetten 50—44 voor Wit en 1-7 voor Zwart niet gespeeld moeten worden, om te kunnen voortzet- ten met 40—34 (voor Zwart 1—1) zonder dat men de kans beloopt dat door een afruil de velden ò0 en 45 (voor Zwart 1 en 6) leeg komen te staan. Beide spelers houden zich aan deze ouderwetse, maar gedegen theorie. T. 87—31 26x37 8. 42x31 14—20 9. 25X14 9x20 10. 4742 49 11 4137 1117 „Zwart biedt het eerst aan om te vereenvoudigen. Ons inziens had in dit geval 12—17 de voor- keur verdiend. Na de- afruil kan Wit thans schijf 46 in het -spel brengen, terwijl Zwart maar af moet wachten of Wit hem de ge- legenheid wil bieden om schijf 5 in het spel te brengen. : Na 1217 heeft Zwart altijd nog de keus om te vervolgen met 17—21 of 17—22. a 12 2799 x27 B. 31x11 }ÊX 7 Veiligheid voor alles. _ : 14. 37—31 De opmerking die we daarnet maakten bij Zwart’s zet 11—17, is hier van toepassing voor Wit. Wanneer Wit toch moet besluiten om veld 34 te bezetten, dan kan hij zulks maar het beste direct, en dan door 39—34 doen. 14. 10—14 15. 4641 7—11 16. 41—37 1-7 17. 40—34 Niet sterk. Wit had nog even af- kunnen wachten of Zwart veld 18 eventueel zou bezetten en dan 39 —34 spelen. Nu komt een overtol- lig Zwart stuk sterk op het cen- trum te staan. 7. 23—29 Natuurlijk, 18. 34x23 2430 19. 35x24 f 20xX18 Stand na 19 zetten: ‘ZWART , ®. LD S , G 6 7 4 /f'/%//j‚v 4 Gijti |57 5 4 Í cT S\ 4 ID jj hN e j 77 h PI b /%//Á/‚„ HL JL 777 Z / Ù m; Á;,”/ 4 D DA G i h jjj /% zackÂ WIT Stand InsCjfeTs- Zwart: 23; 5/94141/49, 18;519; Wit: 28, 31/33, 36/39, 42, 43, 49, 48/50. ö Een volkomen gelijkwaardige stand. Het enigste wat men op zou kunnen merken is dat Zwart door zijn laatste afruil enige zet- ten (tempo's) heeft gewonnen. De mogelijkheid bestaat dat dit van groot belang kan zijn. 36 x N \ 46 N 20. 5044 18—23 21. 4440 14—20 22. 39—34 20—24 23. 43—39 5—10 24. 31—27 12—18 25. 4943 10—14 Beide spelers zijn uiterst voor zichtig, en nemen geen enkel r:- sico. Het tempovoordeel van! Zwart komt nu reeds tot uiting. We geven nog even de damslag aan die mogelijk zou ziĳjn ge- weest wanneer Zwart inplaats van 1014 zou gespeeld hebben 11—16, nl. 27—22, 18x27, 32xX.21, 23x41, 36x47, 16x27, 38—32, 27 x49,:48—243, 49xX29,; 34x5, 9—14, 5x1, I3—I6, 1X20, 15x 24 met-ge- lijk aantal stukken, maar het stuk op 24 zou’:&an-een zware aanval: worden blootgesteld. 26 4013 54 14—20 27. 34—30 i 11—16 98 WL A n B7N12 29. 30—29 7T—11 3025B E 2 2 9X20 * 31 “31 i i Don Druppie, Bòudèwiju Bartholomeus en Boo-Boo op jacht Tekeriìngen: Piet Lust 40; Toen de kruitdamp was opge de mannen een ontzettende ontdekking. Ze zagen nu, cat het spook niemand anders Nikolsgef, die een wollen paarden heen had geslagen, wat ze '’s morgensaltijd deed ze in alle vroegte de kuikens ging voeren. Vrouw Nikolájef ‘was van de schr ê net hokje gevallen en riep luidkeels om hulp. Ge- lukkig hadden de kogels haar niet geraakt. dit spektakel kwam Nikolajef naar buiten hol- als len. Hij was ooK juist uit bed en muts nog op en zijn nachthemd nog aan. naar de ku'kendief Tekst: J. Elenbaas trokken, deden — Eer was dan vrouw deken om haar ík voorover op u geraakt? Op had. zijn slaap- — Karits Karanbinos! Wat gebeurt hier? Een riskante zet daar, zolang ” —8 niet gespeeld wordt ‚steeds 42 —37 verhimnderd blijft wegens 24 —29, 33x24, 19X30 enz. 31 3— 39 32. 39—34 20—25 33. 43—39 9—14 34. 4843 14—20 Het klopt als een bus. Stand na 34 zetten. ZWART N N N N N N 40 óán / Ä 4 ‚/:"/) 4 s ,'„ 4 G 6 6 j A ‚ E / / TI 777 4 H WA $ 6 4 4 4 o 26 Yiors \ì=“Ì‘ WE s N W N 36 a 40 Ook onder de. moderne schil- ders, beeldhouwers, etsers, lytho- grafen enz. zijn er vele, wier werk me wat, soms veel. zegt. Werk, dat m'’n geest gunstig beïnvloedt, maar er is nog meer, dat me af- stoot. In het gunstige geval ver- sta ik het dan niet, in vele geval- len vervult het me-van afgrijzen. Dat kan aan de’kunstenaars lig- gen, maar — nhtuurlijk - ook aan mij. En aan Eulalie, die even- eens vaak wordt geschokt. door het oeuvre van de grote en de kleine Picasso’s. Wij worden mis- schien oud en seniel en kunnetú wellicht het tempo van de ont- wikkeling van de smaak niet meer „bij” houden. Edoch, er is twijfel in onze har- ten, twijfel aan de oprechtheid van datgene, wat men onder de moderne ontwikkeling van - de kunst verstaat. W vragen ons wel eens af: is het niet de kunst zelve, welke aan seniele aftake- ling laboreert? Wij — Eulalie er ondergetekende — zijn toch eens jong geweest en ook toen heette de kunst zich modern. Zij uitte zich — toen reeds — in de meest ingewikkelde wijze over futuris- me en kubisme en dadaïsme en schiep naar die ismes werken voor de eeuwigheid, welke door niemand, die niet aan kunst la- boreerde, werden verstaan of be- grepen. Het futurisme, kubisme en dadaïsme zijn vergaan en van haar werken voor de eeuwigheid rest ons — gelukkig — niets meer. Maar andere ismes volgen haar op en eisen pretentievol erkenning en waardering. In klinkende munt, — de rest komt er niet op aan. Het hoge karakter van de kunst wordt juist ontleend aan het feit, dat de massa er stom en blind voor is, De kunst schijnt nog slechts te worden : beoefend door en voor degenen, die zich (moderne) kunstenaars heten. Met de hand op het hart: ik ge- loof niet aan de waarachtigheid van de meeste moderne kunst van tegenwoordig. Voor mij zijn die bizarre en primitieve schilde- rijen, tekeningen en beelden uitingen - van het onvermogen bizarre vormen. Men betoogde op|, naars. Dat onvermogen wordt ge- maskeerd door een brutaal-voor- gewende „oorspronkelijkheid”, ter beoordeling waarvan de ‘massa onrijp wordt geheten. Ik ‘kan er niet anders in zien dan gewoon boerenbedrog of in het gunstigste geval: de fatale uitwerking van autosuggesties. : Het is een schandaal in de kunstenaarswereld, dat me tot het schrijven vanidit artikel bewoog. Ter nagedachtenis aan de grote Nederlandse schilder en lithograaf Jacob Maris — waarlijk een kun- stenaar bij de gratie Gods — werd door het gemeentebestuur van ’s- Gravenhage indertijd een Jacob Maris-prijs voor grafische en te- kenkunst ingesteld. Deze keer werd deze prijs door een jury van vijf moderne kunste- naars toegekend aan de heer P. Ouborg voor zijn krijttekening „Vader en Zoon”. Hier is een re- productie van het oeuvre: —_ a e rm , deze berosimmde lithograaf de kun- stenaars van volgende tĳjden tot inspifatie zóu zijn. : Wat heeft zijn voorbeeld echter uitgewerkt.4 # : Het moge diene als bewijs, dat ik niet zonder belangstelling te- genover de kunst en tegenover de lythografie in&het bijzonder sta, dat ik uit mijnieigen verzameling reproducties difect een proeve van het oeuvre der Marissen- kan op- diepen. _ Ziehier. een afbeelding van twee ‘,Lroers’”, waarvan Ouborg’s „Vader en Zoon” pendant had dienen te zijn. een Cliché-Volkskrant. We garanderen, dat het werk in zijn juiste stand, dus niet op zn kop of zo, is afgebeeld. De kunstenaar kreeg er f 1000.— (duizend gulden) voor, d.i. de som van de Jacob Maris-prijs. De dúui- zend gulden werden hem onder veel plichtplegingen overhandigd door de burgemeester van Den Haag. Het kunstwerk „Vader en Zoon” van de heer Ouburg heet het bes- te te zijn — naar het oordeel van de jury althans — uit de ingezon- den 116 werken, waarvan er mét het bekroonde werk 19 werden waardig gekeurd om in een spe- ciale expositie den volke te wor- den voorgehouden. Als het beste werk zó is, dan hoef ik die 215 andere niet meer te zien. En voor geen 100 gulden toe zal ik het bekroonde werk dagelijks van aanzien tot aanzien in mijn werk- kamer dulden. Dán duizendmaal liever een verfstuk op doek uit de galanterie-winkel! De Jacob Maris-prijs werd in- der moderne zich hetende kunste- gesteld, opdat het voorbeeld van De linkse figuur ís de kop van Jacob Maris en de rechtse die van zijn broer Willem. Deze laatste is de auteur van de tekening. Zó tekenden de Marissen en nú, anno 1950, wordt met f 1000.— een beeld „Vader en Zoon”, hier- voren gereproduceerd, gehono- reerd, — ter hunner gedachtenis! t Is een schandaal en een smaad. En de bekroning van de onwaarachtigheid. Het oeuvre „Vader en Zoon” heeft niet meer waarde dan het gekrabbel van een kind, dat het krijt niet kan han- teren, dat het in ziĳjn vingers houdt. En onder: de krabbel van kinds geworden volwassene. Dat zo iets heden ten dage moet doorgaan voor hoge en zuivere kunst, welke met een prĳjs van f 1000.— wordt aangemoedigd, is een bewijs van de decadentie van onze eeuw. E Wil men een eerlijk oordeel kennen over onze moderne kunst l van een eerlijke kunstenaar, dan leze men het dezer dagen ver- schenen werk van de bekende schilder Willink. Deze man schiep aanvankelijk gave en eerlijke werken, totdat ook hij werd „ge= grepen” door de malloterie van zijn tijd en aan het experimente- ren siceg. Hij keerde gelukkig térug op zijn schreden en daar- mee tot het zuivere (en moeilij- ke) realisme. Al die huidige vor- men van de ‘experimentele kunst heet hij in zijn boek thans uitin- gen van onvermogen en over- spanning, welke werden verde- digd met een vlot aangeleerd jar= gon van klankrijke maar volstrekt zinloze inhoud en betekenis. Veel in de moderne kunst-is geen uiting. van vernieuwing en verjon- ging, maar — en dit zijn nu weer woorden van mij en niet. van Willink — van seniele aftakeling. Eulalie meent, dat kunstenaars, die niets beters weten te schep- pen dan zulke „Vader en Zoon” onder toe- zicht van de afdeling Blauwe Knoop der Re- classering dienen te worden. gesteld en in plaats van een prijs van duizend gulden een schop — een -spade — dienen te. ontvangen om er mêe inde D.U.W. te werk te worden ge- steld. Dr. Samuel E. NIEL. CORRESPONDENTIE E P. de L. te S. — Alles oké, dank u. Van uw vriendelijke uitnodi- ging kan ik helaas geen gebruik maken. Eulalie vindt, dat het be- ter is, dat ik niet meer dan één avond in de week uitga en ik ge- loof wel, dat het goed is, zoals zij het beschikt. H. G. M. te D. — U hebt last van de colerado-kever in de aard- appelen en van blaluis in de bo- fien....? Tja-4-4á! Ik geloof, dat ik in uw geval de kevers naar de bonen zou overbrengen en de luis naar de aardappelen, het schijnt, dat ze daarop niet vreet- zaam zijn. Helpt het niet, dan zoudt u de Riĳjksvoorlichtings- dienst kunnen vragen; afdeling financiën b.v. Deze laatste.is met vernietigingsmethoden goe be- kend. Annie v. L. te G. — Aan adres- sen van filmsterren kan ik u he- laas niet helpen. Wat uw tweede vraag betréft: ik heb zelf maar één foto van Eulalie en die durf Stand n Cijfers: Zweart2% 6 14/13 15, 16,.18/20 23/29. Wit: 26/28, 32/36, 38, 39, 42, 43 45. Door het ontbreken van een stuk op 8, heeft Wit gelegenheid om naar 30 te gaan. 35. 34—30! 25xX34 86. 3930 Zwart kan nu niet voortzetten met 20—25, wegens 28—22, 25% 3413998 95 21260 Daar tevens 380—25 dreigt, is Zwart dus schijnbaar verplicht tot 20—25. Schijnbaar, zeggen we want de heer H. Versluis gaf hier aan dat Zwart heel goed 2—8 al: lokzet kan spelen, en bewes: zulks met de volgende variant: 981130 95 24 99251448 x10, 33x24, 12—171!, 28X19; 15 —90, 24X4, 13xX24, 4x22, 17X39 Een prschtige afwikke’ 7-waar voor we de heer Versiuis gaarne ons compliment maken. Het enis- { ste wat er.op aan te merken is. is | dat Wit eigenlijk voelen moet da! |258 als | de schijfwinst door 39—25 er t lokzet bedoeld is;“dáár dik op Jist. Wit moet “us nsttig heid voelen! 36. 24—29 31. 33 <24 20x29 38. 4540 2— 3 snalen 11—17 40. 40—34 e 3731 was verhinderd door 15 91, 27xX16 gevolgd door 18—22. 40. 2940 41. 3544 17—21 42. 26xX17 12xX21 43. 30—25 15—20 44. 25X14 19xX10 45 98519 13 x 24 46. 43—39 Om eventueel'te vérvolgen meí 37—31. 46. 18—23 4T. 27—22 10—14 48. 4440 8—13 49. 38—33 13—19 50, 33—28 6—11 51. 39—33 11—17 g 22 H 1657 53. 40—34 Er dreigde 23—23. 53. 21—26 Op 7—11 of 712 volst 37—31 9126, 32—27, 23—21, 3429 enz. 54. 36—31 7111 55. 31—27 11—16. 56. 27—22 1621 57. 37—31 -26xX37 - 58. 32x41 23X32 59. 22—18 21—26 60. 18—12 26—31 61. 41—36 31—37 62. 12— 7 Remise gehouden. Een schitterende partij, waarin beide spelers elkaar niets toega- ven. Vooral het laatste g=deelte is uitermate spannend, want telkens is het juist op de zet af. „Zaak Bertha” in hoger beroep Te Singapore is in hoger beroep het proces begonnen dat zal beslis- sen over het Ilot van de 13-jarige Bertha Hartogh. De baboe Aminah, die haar sedert het begin van de oorlog in Indonesië heeft verzorgd, luisterde tiĳjdens de zitting vijf uur lang naar een juridisch debat. Ten slotte werd de zitting verdaagd tot 6 Juli. Daar Aminah geen Engels verstaat, moest men haar na de zitting uitvoerig utleggen wat er ter sprake was gekomen. Zoals men zich herinnert, weigert Ami- nah het kind aan de ouders iín ik u niet af te staan. Nederland af te staan. moord. Help aan toch, schreeuwde vrouw Nikolajef De mannen, die hun grote vergissing hadden -be- merkt, kwamen opgewonden uit hun schuilplaats en waren bijna alle vier tegelijk bij de'totaal over- stuur geraakte vrouw Nikolajef. Don Druppie maakte een hees geluid. — Hoei,‘is — Geraakt? Geraakt? gilde vrouw Nikolajef. moest er nog bij komen. Is dit niet erg genoeg? Een oud mens als ik zó te laten schrikken! Foei! ‚ — Hoei riep Boudcwijn. Moord.... ik ben vermoord. Dat AB 58A 8 B darmstoornissen ACTIEVE KOOL DRAGÉES _ 2oosgoct en 19/ {Advertentie) * Je siem van Amerika gaat .haar uitzendimmgen naar de vazalstaten uitbreiden De Stem van Amerika heeft de radio-uitzendingen naar de Sate!- liet-staten van de Sovjet-s uitge- breid teneinde de toenemende storing van haar veregelde pro- gramma's, die naasr die streken uitgezonden worden, tegen: te gaan. Dit deelde Edward W. Bar- rett, de Amerikaanse onderminis- ter vóor Buitenlandse - Záken, sectie * Openbare . Aangelegenhe- den, mede. Barrett; die belastgisgmet ú Amerikaanse voorlichting aan het buitenland, kondigde het nieuwe uitzendschema aan in een toe- soraak tot de vereniging.van re- clameadviseurs in het Westen van Amerika. Deze rêde is er een van de vele, die Barrett tijdens ziin huidig bezoek aan de Amerikaan- se Westkust gehouden heeft f nog houden zal. Hij wees erop dat in het kadcr van het nieuwe schema uitzendin gen uit New York in het Bul- gaars, Tsjechisch. Slowaaks. For- saars, Pools en Rsemsen: on het Amerikaanse radiostation in Mun- chen, Duitsland op de pl=at wor- den vastgelegd en dagelijks elk zas tot tien keer heruitgezonden worden. Barrestt had ongeveer tien da- sen geleden reeds aangekond d, dat als gevolg van de Russisch? pogingen om de stem van Ameri ka uit Tsjechoslowakije te werer de uitzendingen in de Tsjechischt en Slowaakse taal verdubbel” waren. Een nadere toelichting mededeslingen van Barrett de uitbreiding van het zendsche: ma werd gegeven door Foy D. Kohler, het hoofd van de radio- uifzendingen naar het buitenleni Kohler deelt in een publieatie van het ministerie te Washington mede, dat de eerste berichten er- op wijzen, dat de herhaalde uit zendinsen in de taal der satellie- ten duidelijk doorkomen. Kohler zeide, zinspelend op de hevige storing van de Amerikaan- se uitzendingen in de Russisch? en Oekrainse taal, dat de stem van Amerika er ten dele in £ slaagd is deze storing de baas !? worden door de prosramma's d? de over op hele dag door te herhalen en over verschillende zende_r; tege- lijkertijd uit te zenden. Wij zullen voortgaan met al het mogelijke te doen om de storing van on® uitzendingen, teneinde de Ver breiding van het nieuws tegen ĳ gaan, tot een hopeloze ondem® ming te maken. Kohler deelde mede, dat ! nieuwe methode van herha Hongaars programma van ®*' kwartier tien keer per dag doer krachtige kortegolfzenders h?í: haald wordt. Bulgaarse en . meense programma's van een 4? uur worden zesmaal herhaald en de Tsjechische, Slowaakse Poolse programma'’s van een uur zevenmaal. Barrett, die onlangs naar Europa maakte, zijn terugkeer, dat men uit vertwijfelde pogingen der z jets om de verbreiding ? | nieuws tot achter het Izer | Gordijn tegen te gaan, kan opm2 / ken, dat zij een paniekst l nabij zijn. í met de len ’! e hal