Tekstweergave van NL-WbdRAZU_DG_19420110_002

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
E B n Ì f | _ dien sedert het tijdstip van uitreiking dier bon- _ aarda _ verband hiermede komen op de betreffende nieu- _ we kaarten vijf in plaats van vier bonnummers rantsoen, dat in de eerste periode niet wordt De regeling voor zelfverzorgers blijft ongewij- vakj „èleì5 : f _ Eerst bij de uitreiking voor de vierd’e per- _ ode zal men wederom kunnen kiezen of men van derlanders van 17 tot en met 23 jaar' kan nog komst per 2 Februari resp. 1 Juni 19842 geschiedt ; men per Februári worden geplaatst. ‘die deskundigen hebben laten hooren, Me nieuw sgo'orboekje vel _ toe op de í _ schenen aanvullingen, dertien in getal, zullen zijn eenige trajecten van dit nieuwe boekje w zigin- tot dusverre. Zij die recht kunnen doen gelden op een tuesla.%kaart voor langdurigenmn ar- beid, doch tot nu toe rantsoenbonnen hebben ontvangen, zullen een bijslagkaart ontvangen, in- nen dertien weken verloopen zijns”” - _ Van:de: thans in geb: zijnde bijslagKaarten voor zwaren en zeer zwaren arbeid ‘zal een der elbonnen niet worden aangewezen. In voor, namelijk ,‚05” tot en met ,‚09”, zoodat de bon, welke extra wordt gegeven, in de komende periode recht zal geven óp het koopen van het Degenen op wier distributiestamkaart het kl of 11 is geda komen niet voor bij- arten in aanmerking. de zelfsverzorgingsregeling gebruik wil maken dan wel biijslagkaarten wil ontvangen. Dit is dus thans niet mogelijk. _ NEDERLAND. NOG PLAATS VOOR VRIJWILLIGERS BI : NED, ARBEIDSDIENST, Een beperkt aantal ongehuwde mannelijke Ne- worden .geplaatst in de kampen van den Neder- landschen Arbeidsdienst. De gelegenheid tot aan- melding voor vrijwillige dienstneming blijft voor- loopig tot 14 Februari open. È Degenen, die zich aanmelden, zullen voor zoo- ver er plaatsen beschikbaar zijn, per 2 Februari worden opgeroepen. De overigen zullen per 1 Juní 1942 worden opgeroepen. De aanwijzing voor op- naar de volgorde van binnenkomst der aanmel- dingen, Zij, die zich dus het eerst aanmelden, kun- HET TEKORT AAN KLEINGELD. . Er komt geen papieren pasmunt.. Het in oml?o brengen van nieuwe stuivertjes heeft de moeilijkheden met de pasmunt slechts in fierin%e mate opgehevef. Het publiek schijnt het amsteren van het zilveren kleingeld mnog niet e ar; enten,. at name- liijjk de zilverwaarde van kwartjes en dubbeltjes zóó ärlng is, dat het bewaren geen zin heeft, von- den te weinig weerklank. Het spreekt vanzelf, dat de overheid met aandacht de gebeurtenissen in het geldwezen heeft gadegeslagen en ook riet heeft stilgezeten. Zij meent te mogen aannemen, dat het n circulatie brengen van de stuivertjes een maatregel is, die door andere zai kunnen worden, gevolgd. * Dat de Staat papieren }Ëasmunt in omloop zou brengen, een: gerucht, nogal algemeen ver- .spreid is, berust op fantaSie. Te bevoegder plaatse l'î‘ijà' men het beslist ontkennen zóo meldt ‚,‚De achterwege te hebben gelaten. PARTICULIERE CURSUSSEN MOETEN WORDEN INGESCHREVEN. « ° Alle schriftelijke en. mondelinge particuliere cursussen, die in den een of anderen vorm oplei- den voor eenigerlei diploma, zijn verplicht zich vóór 1 Februari aan te melden biij het dep. van ?}woedìng‚ Wetenschap en Cultuurbescherming, deeling volkscultuur en volksontwikkeling. Het ligt in het vooriemen over eenigen tijd een |. erkenning in te voeren, welke noodzakelijk zal zijn voor het verder vcortzetten der lnsteäng. ' NIEUW SPOORBOEKJE. Met ingang van Maandag 12 Januari zal een nen, waarin alle tot nu n wintèrdienst van é Oetober 1941 ver- verwerkt, d De aandacht wordt er op gevestigd, dat in gen zijn aangebracht, welke op 12 Januari ingaan en die dus nog niet door middel van aanvullingen werden bekend gemaakt. WINTERBEVOORBADING VAN AARDAPPELEN STOPGEZET., Tení; tijd geleden is voor particulieren de | meltfiïeddij‘g'es om, voor de vorst intrad, een wintervoor' aardappelen op te: ‘doen. Tevena werd daarbij medegedeeld, dat zij, die miet tot opsla& zouden overgaan, er van verzekerd konden zijn, op ‘hhun bonnen het gebruikelijke rantsoen aardappelen te kunnen betrekken. ú Om z%ez%ijl.aáa.t‚sé;g belofte gîstand ìî kunnen oen, zijn e bevolkingscentra groote reserve- voorraden aardappelen opgeslagen, die thans reeds voor iedere S voorbenxîxâmtevierweken Fe._ui(ll_et_(_r)ìn.- e DE GROOTSTE LEUGEN door LOLA STE _ _ 29.) (Vervolg). „Maar dat wilde ik juist verhinderen. Dat hij de waarheid vertellen wilde. Ter‘wille van Alf en van jou, Edda!” E „Je liegt, Trix! Je wilde Rainer hebben! _Al ïxât"?‚nd‚ere kon je niets, minder dan niets sche- n! E SI „Jij hebt me toch eerst zoo vergebracht, Edda dat ik in staat was, zoo te handelen. Door ouw angst; jöuw ‘tranen, jouw _ beloften van be- erschap! Je draait alles om! Döet, of er niets van dat alles gebeurd is.” „Voor mij is één ding de hoofdzaak... dat je me den man, van wien kield, hebt afgenomen. Dat je met al je'naiviteit en onnoozelheid te werk bent gegaan, zóó geraffineerd, dat niemand er meer tusschen heeft kunnen komen.” „Edda!”’ Trix kermt den naam en slaat haar handen. voor haar gezicht, j „Je wilt de waarheid hooren? Maar dat zal je toch moeten.… al is het maar &én keer. An- dere rijke meisjes pikken de mannen, die ze. heb- willen, met hun bruidschat en de connecties van hun vader in. Maar bij eeù man als Rainer Wilde z Ëmmet dergeljke dingen niets bereikt heb- heeft ü11115 niet noodig en jullië connec- tie8” evenmin, Maar deze manier.. door mo- reele pressie..., zoo heb je hem gekregen, waat je hem hebben wilde.” „Edda! Edda! Zwijg! Trix’ oogen schitteren van verontwaardiging. „Schaam je, zulke dingen te Zeggen!” De jonge vrouw lacht schel en hoonend. „Ik hoef me niet te schamen. Wil je soms be- weren, dat Rainer zonder de tusschenkomst. …. waarvan je niet eens weet, of die noodig is ge- weest, ooit op de gedachte gekomen was, Ââ het hof temaken? Wil je misschien beweren, dat hij toen al van je gehouden-heeft ?’! „Hij kende me nauwelijks!” vZie je, Voor hem was je tiiet anders dan een BRONCHITIS waarbij slijjm op de borst vast zit, zal Abdijsiroop de slijjm doen loskomen en borst en keel verzachten, , terwijl de hoest verdwijnt, Vanouds beproefd bij hoest, griep, bronchitis, asthmà, AKKER'S ABDIJSIROOP SWerelds bèsfe Hoesfsiroop toereikend zìjxí ‘terwijl de aanvoeren voor de da“ gelijksche behoefte normaal bljven doorgaan. Ter illustratie diene, dat, rekening houdend met de sterk gestegen consumptie, de centraal ge- vormde voorraad voor Amsterdam, Rotterdam en ’s-Gravenhage voor zes en voor Utrecht voor zeven weken voldoende is. , Met de bevoorrading van particulieren iís voor zoòver het vervoer, dat door de'álgemeene voor- raadvorming, de gewone: voorzienen, enz. sterk belast werd, zulks toeliet, zoo snel mogelijk voortganig , t. Bijj deze belasting van het vervoer Îenke men behalve aan de moeilijkheden, die voor het transport uit de algemeene omstan- digheden ontstonden, ‘ook aan het feit, dat de aardappelconsumptie vergeleken bij vroeger sterk mèn' vroeger wel kleiaardappelen kon krijgen. en‘ nu niet. Het antwoord ligt in de sterk g*eâtegecn‚ bijna of misschien. geheel verdubbelde consump- De transportmoeilijkheden aan den consumeíút af:te leveren t neer een der bonnen 05 t/m. 14 wordt geldig ver- tie, Daardoor konden de kleiaardappelen maar in de helft der consumptie voorzien en deze helft kon nog niet regelmatig over allen verdeeld zijn. Z en transportkosten maken het, om één voorbeeld te noemen, onmo- elijk naar Zeeland zandaardappelen te zenden. aar, en in de overige productiecentra, eet men wel Kleiaardappelen, maar dit heeft tot gevolg, dat er in de groote bevolkingscentra en in de zandstreken naar verhouding minder klei- en meer zand- en veenaardappelen geconsumeerd moeten worden. Ë j _ Concumenten, die op hun afgestempelde bonnen geen opslagaardappelen' hebben ontvangen, kun- nen deze bonnen op de normale wijze gaan ge- bruiken, zoodra de betreffende bonnen voor het betrekken van aa…rda:pgelen worden. 4angewezen. Zij, die in strijd met de voorschriften hun af- gestempelde bonnen, zonder daarvoor aardappe- len te hebben ontvangen, aan. een handelaar ter hand hebben gesteld, zullen goed doen deze bon- n van den handelaar terug te vragen. Hierbij ient men echter rekening te houden met de mogelijkheid, dat de handelaar deze bonnen niet ‚in zijn bezit heeft, daar hij Ze tegen toe- jzingen biijj het distributiekantoor heeft inge- leverd. In dat geval zal de handelaar te zijner jd in de gelegenheid worden gesteld om op die tzâ9wijzingen de voor dagelijksch gebruik bestem- de aardappelen te betrekken en deze 01}7{ zijn beurt elkens, wan- klaard. EEN 103-JARIGE TE BEUNINGEN. Onder groote belangstelling heeft Dinsdag de weduwe M. van Bergen-—Berendsen te Beuningen in Maas en Waal, haar 103den verjaardig gevierd. leden van de Nederlandsche Hervormde Gemeen- te te Zundert de bosschen nog in alle richtingen doorkruisten om: te trachten een spoor te vin- den van den sedert Zaterdagnamiddag vermisten predikant der gemeente, ds. E. R. O. Richard, is deze in een eenigszins ‘overspannen en uitgeput- ten toestand in de pastorie teruggekeerd . Het schijnt, dat de jonge predikant, nadat hjj Zaterdagmiddag de pastorie had verlaten, plot- seling door een geheugenstoornis is getroffen en van Zaterdagmiddag tot Maandagavond in een soort droomtoestand heeft’ geleefd. Wat deze twee etmalen betreft, is er ten eenen male een hiaat in het geheugen van den predikant. Hij kan zich mniet herinneren, waar hij dien tijjd heeft doorgebracht. Het eenige wat/hiijj zich her- innert is, dat hiij zick Maandagavond per rijwiel te Roosendaal bevond en dat het toen plotseling was, alsof er een nevel van hem afviel, zoodat hij zich verwonderd afvroeg, wat hij daar ter plaatse moest doen. Hij is toen dadeljk naar Zundert teruggekeerd, waar hij '’s avonds Jaat aankwam Hij had op dat oogenblik nog geen begrip van tijd en kwam eerst later töt de ont- dekking, dat tusschen het verlaten van de pasto- rie en ziin terugkeer aldaar,-twee etmalen waren verloopen. behalve het hiaat in zijn geheugen, baart de toestand van den predikant geen Zorg. De behandelende medicus verwacht, dat met én- kele dagen rust de geestelijke overspanning en de lichamelijke uitputting volkomen overwonnen zullen zijn. ONGELUKKEN. Dinsdagavond wilde de 60-jarige veehande- laar J. van D. te Leek uit de tram stappen. Ver- moedelijk door de duisternis geraakte de heer Van D. onder de tram. Hij s op slag dood. Doordat de tram derailleerde, was het verkeer eenige uren gestoord. gestegen, zelfs bijna verdubbeld is, en het ver- voer, daar nu zooveel meer zand- en veenaard- appelen moeten worden gegeten, over veel langere afstanden moet geschiecen. In weerwil Hiervan is door particulieren in de dichtbevolkte consump- tiecentra een veel ; tere wintervoorraad ge- vormd dan gebruikelijk was. Dit komt niet, door- dat zij, die vroeger ook gewend waren -winter- voorraad te maken, nu zooveel meer hebben opgeslagen, maar omdat veel meer huisgezinnen tot voorraadvorming zijn overgegaan. Het aantal gezinnen, dat gezien de afstem- peling der bonnen, alsnog voorraadvorming wenscht, is evenwel zoo groot, dat, indien daar- aan voldaan zou worden, de wintervoorraad vele, vele malen dien vam normaal zou overtreffen. Dit nu moet om verschillende redenen. ongewenscht geacht worden. Daardoor zou o.m. onze kleiaardappelvoorraad te veel worden aangetast. De kleiaardappelen vormen onze meest houdbare aardappelen en die moeten we voor de algemeene consuniptie in de laatste paar maanden van het Seizoen bewaren. Daarbij kwam, dat Óok reeds in September en October kleiaardappelen moesten worden verr strekt; Door het sterk invallen van de aardappel- ziekte in Augustus en September konden de veen- en zandaardappelen het lange transport niet verdragen; ook onder de kleiaardappelen warén er, die gedurende den geheelen winter niet houdbaar zouden zijn. Er is nog over gedacht om in plaats van met kleiaardappelen, de winterbevoorrading met zand- en veenaardappelen mogelijk te -maken. bij particulieren, die op winter- } vorming miet zijn ingericht en voorts omdat de gevormae centrale voorraden bij de be- volkingseentra zoo groot zijn. De centrale voor- raden moeten uit den aard der zaak geregeld rouleeren en dat zou ín gevaar kunnen komen, als het aantal geregelde emers zeer sterk zou teruggaan. . Het eenige middel hiertegen zou zijn, aan de articulieren uit den centralen voorraad af te everen. Dit zou echter den werkelijken voorraad in en bij de steden op geenerlei wijze vergrooten en dus zijn doel missen. : Gezien de noodzaak de kleiaardappelen voor de voorjaarsmaanden te Teserveeren, mag worden aangenomen, dat de maximale voorraadvorming bij of in de bevolkirgscentra. nu wel ongeveer bereikt is, À Om al deze redenen is besloten de winter- bevoorrading van particulieren thans stop te zet- ten, Uit het bovenstaande blijkt wel, dat. zelfs bij invallen van strege vorst geen gevaar behoeft te bestaan voor een stagnatie der voorziening, Men zal nu wellicht de vraag stellen, waarom E ES e e | gebleven, als je hem niet om zijn hals was ge- vallen.” „Ben klein meisje!” Ja. vaak den indruk gekregen, dat h ) denkt, „Meiske!” zoo heeft hiij haar altijd ge- noemd. Half als liefkoozing, ha kleineerend. En zij die zoo graag, zoo wanhopig graag, een an- der liefkoozend naampje van hem gehoord had! „Maar nu is het je gelukt, met hem samen te komen…” gaat de hatelijke stem voort. | „Edda. dat heb ik niet gewild! Ik heb alleen willen helpen,.. dat zweer ik je! En ook, dat ik worden Ï v zelf heeft ze ook zoo over haar ‘|nooit verder heb gedacht.” „Maar je had verder moeten denken, Trix! Ten slotte ben je volwassen..… een jonge vrouw! Als een meisje uit een van de eerste families open- lijk verklaart, dat ze de geliefde van een man ís dan bliijft dien man niet veel anders over, dan met haar te trouwen.” n „Denk je.. wil je daarmee zeggen... dat hijj daaromsmijn hand heeft gevraagd ?” Bij ‘die vraag kiijjkt Trix haar zoo wanhopig, zoo radeloos van pijn aan, dat Edda dien blik niet verdragen kan en zich afwendt. Maar haar woede en haat jagen haar zoo meedoogenloos op, dat ze de woorden, die ze wil zeggen, niet meer kan binnenhouden.” „Heb jj dan iets anders gedacht? Alleen mo- reele dwang bindt hem toch zeker aan jou!” x zwijgt. „Hij heeft geen keus gehad.. Of hij moest als een lam je hand gaan vragen.. of zich door je vader, die een uwitstekend schutter is, laten af- maken, En daar had hij geen zin in. Dan offerde hij liever zijn jheid en bleef leven.” „Edda... wat jj durft zeggen!” Trix steunt. „Door vader laten afmaken ‚zeg je? Ik begrijp dat allemaal niet. Heeft vader hem dan be- bedreigd 7” 9 is den avond na de vriijspraak bij Rainer eweest. In opdracht van je vader, Om hem dat awoord-vragen te suggereeren, Om hem voor de keuze te stellen.” á „Is dat.. werkelijk.. waar ?” „Ja, Heb je dat niet geweten ?” „Hoe zou dat hebben kunnen weten ?” „J4,. iedereen spaart jou altijijd zooveel mo- ÊÎ1 k. Jouw gevoelens z%1 zoo belangrijk... Een ein verschik met mij. Wie spaart miijij en mijn gevoelens ?” * „Edda,,. ik heb toch willen.. Nee.. dat ge- loof vJe toch niet, Dus zoo is het gegaan!” „Wat had jj dan gedacht? Dat hij uit ver- 11efd.h_e1d naar je toe gekomen is?7” f “Haáar stem is hoog en schel van spot, onbetee len‚end kleín meisje en daarkij was het „Nee, niet uit verliefdheid, zooals jj bet Hiervan is- afgezien, daar te groot verlies moet | LUCHTBESCHERMING IN GELDERLAND. . Aansporing tot meer activiteit. Zooals bekend, behoort voor een doelmatige luchtbescherming in alle gemeenten te worden gestreefd naar het in vereenigingsverband ‘bren- gen van de burgerij en het leggen van verband tusschen de werkzaamheden van de órganisatie van de burgerij en de maatregelen van overheids- wege. Op de burgemeesters rust de taak de tot stand koming van vorenbedoelde organisatie te bevordenen, hetgeen naar de meening van de re- geering het best kan geschieden door inschake- ling van de Nederlandsche Vereeniging voor Den tommissaris der vincie Gelderland is gebleken, dat de activiteit ten opzichte van de luchtbescherming in vele gemeenten dreigt te erslappen. Een verslapping, 'welke waarschijnlijk oet worden toegeschreven aan den langen duur van den oorlog, De bevolking raakt aan den toe- stand gewend. : \ h e E //’?'Ë'n 4} e d f Cä{/ó EE G AA d3i e N K EE E ET IE IT N ET AE d Daarom acht hij het van het allergrootste be- lang, dat de .rbevo?lmxg'- voortdurend ‘wordt gewe- n op de %e_tnla.hx{'en en de middelen, welke kunnen worden ge t om de .gevolgen te beperken. Gelukkig wordt in tal van gemeenten met de noodige activiteit gewerkt. Er zijn er echter ook waar de afdeeling van de Nederlandsche Ver eeniging voor Luchtbescherming een kwijnend bestaan lijdt en zelfs, waar een afdeeling dier vereeniging nog niet tot stand is gekomen. In verband hiermee heeft genoemde commis- aris de burgemeesters in de provincië Gelderland aangespoord ten deze de noodige maatregelen te nemen, : GEMENGD NIEUWS. VERMISTE PREDIKANT TERECHT.. Geval van geheugenstoornis, De correspondent van de „Tel.” te Breda meldt aan zijn blad: Terwijl Maandagavond laat patrouilles mare- chaussée en gemeentepolitie aismede groepjes noemt, Dat heb ik geen seconde gedacht. Maar vrijwìll}g... dat wel! En omdat hij me dankbaar was,. : 4 „Waarvoor Zou hij je dankbaar hebben moeten zijn? Hij heeft je niet noodig ‚gehad.”’ „Ik heb hem dadelijk.. den eersten dag, toen ik hem sprak... kort na mijn ziekte.. aangebo- den ‚om onze verloving te verbreken... Ten slot- te was alles buiten miijn medeweten gebeurd. Maar hij heeft niet gewild.” s „Omdat hij een ridderlijken geest heeft.... om- dát hij een man is en sportief.… dat heeft hij dens- het proces duidelijk bewezen.’’ „Ik had het gevoel, dat hij den toestand zo0... zooals hij was, goed vond. Dat heeft hij trouwens gezegd ook... En bovendien, dat alles, wat daar- vóór had bestaan... voorgoed uit was.” ° „En jj dom schaap, hebt dat alles geslikt ? Hebt geloofd, wat hij je op de mouw speldde!” „Zooals jj de zaak voorstelt, Edda.. heb me dus aangeboden vga : : „Aangeboden? Nee, dat is geen goed woord. Je hebt den man, dien je wilde hebben, gekocht, gedwongen. Op een buitengewoon vindingrijke Manier, Waarom huil je nu? Ik begriijp mniet, waarom je nu alles opeens zoo tragisch opneemt, terwijl je het al dien tijd geweten moet hebben… Nu goed, in u'üf geval had moeten weten! Of... of heeft Rai de verliefde gespeeld.. elken áïaglfdx_;erzeketrd, dat hij van jou en alleen van jou e » „Nee, dat zeker niet.” d „Zie je.. Hij is veel te eerlijk, om wat dat be- treft om de waarheid heen te draaien.” ' „Maar hij heefä over onze toekomst gesproken Hoe we ons leven zouden inrichten. dat het heerlijk zou worden.” „Hij moet toch ovér iets met je praten. En dat: zich.. nu de zaak eenmaal zoo geloopen is, er in schikt en probeert er van te maken, wa er van te maken is,. Wie zal hem dat kwalijk nemen?” - „Maar, zijn verhouding met jou, Edda.…. Houdt hij nog va.ndl E N Even blijft het stìl. Dan zegt Edda met afge- keerd gezicht: „Ik heb je al meer gezeäd‚ dat een hartstocht als de onze niet zoo gemakkelijk sterft, Maar ik begrijp niet goed, wat je eigenlifk van me wil Morgen trouw je, morgen heb je Ëe doel be- ikt, Dan heb je dien vrijen, on: elijken géest voorgoed vast. Ji gaat weg.. en daarmee verdwijnen jj en Rainer uit mijn leven, Dat ik daarom vandaag no gégean, om afscheid van hem te nemen. dat zië Jij als een verraad, Daarom heb je me deze \ t | kaar. eenmaal naar hem toe ben |. Hoest? Eén lepel Hoestival brengt reeds verlichting De hoeststillende en borstversterkende siroop. Per flacon 90 ct. „„Wat Mijnha_rdt maakt is goed’. Bij Apoth. en Drogisten. * 12 VOOR DEN ZONDAG. BEHOEFTE AAN PATHOS. (Nadruk verboden) Veel van de onrust, welke de wereld beheerscht, is te verklaren uit de behoefte aan pathos. Dit woord heeft een zoo veelomvattende beteekenis, dat het noodig zal zijn, het te verklaren. Gewoon- lijk verstaat men er onder de gezwollenheid, de hoogdravendheid, die sommige redenaars of dich- ters kenmerkt en die gewone burgers ook wel eens bezigen in hun manier van spreken. Aan dergelijke athos heeft de wereld weinig behoefte. Maar des e meer aan de gevoelens, welke in dien hoogdra- venden spreektrant worden geveinsd. Dit is juist het afstootende of lachwekkende in de gezwollen wijze van uitdrukking, dat het vertolkte gevoel onecht is of, indien men het al echt mag noemen, niet evenredig is aan de aanleidende oorzaak. Er zijn van die overdreven menschen, die van een mug een olifant maken, en wier heftige of senti- menteele reacties niemand voor ernst opneemt. . Daar het echte groote gevoel, de zuivere ont- roering kuarien wij in onS leven niet missen. Wan- neer die ons ontgaat, ontbreekt er igts aan ons innerljk voedsel, dat te vergelijken zou zijn met de veelbesproken vitaminen. Dit zijn stoffen van Weinig omvang, maar van grooten invloed op het lichamelijk welzijn. Zij zitten in het fruit of groenten, welke men vroeger louter als een ver- snapering at, niet wetende, dat het menschelijk organisme er niet buiten kan. Zoo heeft men ook de ontroering, de hartstocht, de geestdrift, alIs een toegift 'op het dagelijksch ‚rantsoen beschouwd, als een buiten het eigenlijke zielevoedsel staande tractatie, die men geniet in den schouwburg, ’in de film of onder het lezen van een roman, ‘Maar het geestelijk welzijn heeft gemoedsbeweging even noodig als het lichaam de vitaminen. Hoeveel levens verschrompelen onder het vlak en kleurloos bestaan van den dag, in den nuchte- ren tredmolen van gewoonten .en plichtplegingen. De ware motoriseerende, electrificeerende kracht ontbreekt, en wij zien, menigmaal een suf en tam man tot een held worden en een Saaie vrouw ‘op- leven tot een pikante ersoonliìkheid, zoodra het pathós hen ‘opwindt. och helaas is, dit pathos váak van minder allooi, Het is de sensatie, welke de banale wereld alleen in beweging kan brengen. Men voedt zich met het surrogaat, omdat men de echte substantie niet heeft. Wanneer Lord Byron, de dichter, de sensatie als het groote levensdoel kenschetst, dan bedoelt hij eigenlijk het pathos. ‚Het groote levensdoel is”, zegt hij, „te kunnen, voelen, dat wij bestaan, zelfs wanneer n liijden, Deze hunkerende leemtê doet ons dobbelen, reizen of ten striijde onmogelijke scène en al die verwijten, schandelij- ke verwijten gemaakt.. in plaats van te doen, of je niets gezien had.. de zaak eenvoudig dood te zwijgen.. wat ontegenzeglijk het verstandigst geweest zou zijn.” j „Ik ben nu eenmaal niet verstandig, Edda.” „‚Nee, je bent een dom kind.., een dom schaap, had ik bijna willen zeggen.”’ „Een minuut of tien geleden heb ik je iets an- defs hooren zeggen. Toen noemde je me geraf- fineerd.” „Je hebt bewezen, dat je dat bent, En boven- dien,. wat zeg je al niet in drift..! Kom, laten wij ophouden;- met dit.. elkaar verwijten doen en onaangenaamheden zeggen, komen we miet verder.” j „Maar.. hoe moet het verder gaan?” „Precies zooals het gegaan zou zijn, als Jiij me niet gezien had. In werkelijkheid is er niets ver- anderd.. Alleen misschien met jou. Jij bent uit je slaap opgeschrikt.. misschien dat je voortaan meer mogeliijkheden ziet..” „Heeft hiij je dat alles gezegd.. vanmiddag ?” „Wat zou hij me hebben moeten, zeggen, dat ik niet allang wist. Dat hij tegen het huwelijk is dat heb ik je zelf toentertijd verteld. Dat hYj zijn vrijheid, ziijn onafhankelijkheid boven alles lief heeft.… dat wist je ook. Ôf is dat soms niet waar?” „Zeker.. dat heb je allemaal gezegd. En in mij heeft hij altijd alleen het Kleine meisje..... het onervaren kind gezien. Zoo noemt hij me ook... meiske!” # „Hij is nu eenmaal niet dol qp jonge meisjes. Wat heb je opeens, Trix? Waar wil je naartoe ? „Je hebt zooeven zelf gezegd, dat we moesten ophouden. En ten ‘slotte hebben we elkaar níets meer te zeggen.” Trix en Maar opeens overvalt Edda een gev Dat bleeke, strakke, onherkenbaar veranderde meisjesgezicht! Ook de stem van Trix klinkt amders... heeft afiders geklonken.… vooral bij de laatste woorden. Opva lend rusti en bijna zangerig van toon. En nu keert ze zic met een vlugge, bijna afwerende beweging om en gaat weg, zonder verder een woord, zonder zelfs te groeten. K ven nog blijft Edda verstard van schrí sta.an.DanlooptzeTrh:a.chbem&.l-laalthafl in de v!e‚gtibule‘ln. . :',Wa.tlv‚\’vfl_ je nog van me?” e (Wordt vervolgd). van angst. * da staan onbeweeglijk tegenover d ND 5 N d e H 7m R RB r d