Tekstweergave van NL-WbdRAZU_DG_19420110_002
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
E
B
n
Ì
f
|
_
dien
sedert
het
tijdstip
van
uitreiking
dier
bon-
_
aarda
_
verband
hiermede
komen
op
de
betreffende
nieu-
_
we
kaarten
vijf
in
plaats
van
vier
bonnummers
rantsoen,
dat
in
de
eerste
periode
niet
wordt
De
regeling
voor
zelfverzorgers
blijft
ongewij-
vakj
„èleì5
:
f
_
Eerst
bij
de
uitreiking
voor
de
vierd’e
per-
_
ode
zal
men
wederom
kunnen
kiezen
of
men
van
‚
derlanders
van
17
tot
en
met
23
jaar'
kan
nog
komst
per
2
Februari
resp.
1
Juni
19842
geschiedt
;
men
per
Februári
worden
geplaatst.
‘die
deskundigen
hebben
laten
hooren,
‚
Me
nieuw
sgo'orboekje
vel
_
toe
op
de
í
_
schenen
aanvullingen,
dertien
in
getal,
zullen
zijn
eenige
trajecten
van
dit
nieuwe
boekje
w
zigin-
tot
dusverre.
Zij
die
recht
kunnen
doen
gelden
op
een
tuesla.%kaart
voor
langdurigenmn
ar-
beid,
doch
tot
nu
toe
rantsoenbonnen
hebben
ontvangen,
zullen
een
bijslagkaart
ontvangen,
in-
nen
dertien
weken
verloopen
zijns””
-
_
Van:de:
thans
in
geb:
zijnde
bijslagKaarten
voor
zwaren
en
zeer
zwaren
arbeid
‘zal
een
der
elbonnen
niet
worden
aangewezen.
In
voor,
namelijk
,‚05”
tot
en
met
,‚09”,
zoodat
de
bon,
welke
extra
wordt
gegeven,
in
de
komende
periode
recht
zal
geven
óp
het
koopen
van
het
Degenen
op
wier
distributiestamkaart
het
kl
of
11
is
geda
‚
komen
niet
voor
bij-
arten
in
aanmerking.
’
de
zelfsverzorgingsregeling
gebruik
wil
maken
dan
wel
biijslagkaarten
wil
ontvangen.
Dit
is
dus
thans
niet
mogelijk.
_
NEDERLAND.
NOG
PLAATS
VOOR
VRIJWILLIGERS
BI
:
NED,
ARBEIDSDIENST,
Een
beperkt
aantal
ongehuwde
mannelijke
Ne-
worden
.geplaatst
in
de
kampen
van
den
Neder-
landschen
Arbeidsdienst.
De
gelegenheid
tot
aan-
melding
voor
vrijwillige
dienstneming
blijft
voor-
loopig
tot
14
Februari
open.
È
Degenen,
die
zich
aanmelden,
zullen
voor
zoo-
ver
er
plaatsen
beschikbaar
zijn,
per
2
Februari
worden
opgeroepen.
De
overigen
zullen
per
1
Juní
1942
worden
opgeroepen.
De
aanwijzing
voor
op-
naar
de
volgorde
van
binnenkomst
der
aanmel-
dingen,
Zij,
die
zich
dus
het
eerst
aanmelden,
kun-
HET
TEKORT
AAN
KLEINGELD.
.
Er
komt
geen
papieren
pasmunt..
Het
in
oml?o
brengen
van
nieuwe
stuivertjes
heeft
de
moeilijkheden
met
de
pasmunt
slechts
in
fierin%e
mate
opgehevef.
Het
publiek
schijnt
het
amsteren
van
het
zilveren
kleingeld
mnog
niet
e
ar;
enten,.
at
name-
liijjk
de
zilverwaarde
van
kwartjes
en
dubbeltjes
zóó
ärlng
is,
dat
het
bewaren
geen
zin
heeft,
von-
den
te
weinig
weerklank.
Het
spreekt
vanzelf,
dat
de
overheid
met
aandacht
de
gebeurtenissen
in
het
geldwezen
heeft
gadegeslagen
en
ook
riet
heeft
stilgezeten.
Zij
meent
te
mogen
aannemen,
dat
het
n
circulatie
brengen
van
de
stuivertjes
een
maatregel
is,
die
door
andere
zai
kunnen
worden,
gevolgd.
*
Dat
de
Staat
papieren
}Ëasmunt
in
omloop
zou
brengen,
een:
gerucht,
nogal
algemeen
ver-
.spreid
is,
berust
op
fantaSie.
Te
bevoegder
plaatse
l'î‘ijà'
men
het
beslist
ontkennen
—
zóo
meldt
‚,‚De
achterwege
te
hebben
gelaten.
PARTICULIERE
CURSUSSEN
MOETEN
‘
WORDEN
INGESCHREVEN.
«
°
Alle
schriftelijke
en.
mondelinge
particuliere
cursussen,
die
in
den
een
of
anderen
vorm
oplei-
den
voor
eenigerlei
diploma,
zijn
verplicht
zich
vóór
1
Februari
aan
te
melden
biij
het
dep.
van
?}woedìng‚
Wetenschap
en
Cultuurbescherming,
deeling
volkscultuur
en
volksontwikkeling.
Het
ligt
in
het
vooriemen
over
eenigen
tijd
een
|.
erkenning
in
te
voeren,
welke
noodzakelijk
zal
zijn
voor
het
verder
vcortzetten
der
lnsteäng.
'
NIEUW
SPOORBOEKJE.
Met
ingang
van
Maandag
12
Januari
zal
een
nen,
waarin
alle
tot
nu
n
wintèrdienst
van
é
Oetober
1941
ver-
verwerkt,
d
De
aandacht
wordt
er
op
gevestigd,
dat
in
gen
zijn
aangebracht,
welke
op
12
Januari
ingaan
en
die
dus
nog
niet
door
middel
van
aanvullingen
werden
bekend
gemaakt.
WINTERBEVOORBADING
VAN
AARDAPPELEN
STOPGEZET.,
Tení;
tijd
geleden
is
voor
particulieren
de
|
meltfiïeddij‘g'es
om,
voor
de
vorst
intrad,
een
wintervoor'
aardappelen
op
te:
‘doen.
Tevena
werd
daarbij
medegedeeld,
dat
zij,
die
miet
tot
opsla&
zouden
overgaan,
er
van
verzekerd
konden
zijn,
op
‘hhun
bonnen
het
gebruikelijke
rantsoen
aardappelen
te
kunnen
betrekken.
ú
Om
z%ez%ijl.aáa.t‚sé;g
belofte
gîstand
ìî
kunnen
oen,
zijn
e
bevolkingscentra
groote
reserve-
voorraden
aardappelen
opgeslagen,
die
thans
reeds
voor
iedere
S
voorbenxîxâmtevierweken
Fe._ui(ll_et_(_r)ìn.-
e
DE
GROOTSTE
LEUGEN
door
LOLA
STE
—
_
_
‘
29.)
(Vervolg).
„Maar
dat
wilde
ik
juist
verhinderen.
Dat
hij
de
waarheid
vertellen
wilde.
Ter‘wille
van
Alf
en
van
jou,
Edda!”
E
„Je
liegt,
Trix!
Je
wilde
Rainer
hebben!
_Al
ïxât"?‚nd‚ere
kon
je
niets,
minder
dan
niets
sche-
n!
E
SI
„Jij
hebt
me
toch
eerst
zoo
vergebracht,
Edda
…
dat
ik
in
staat
was,
zoo
te
handelen.
Door
ouw
angst;
jöuw
‘tranen,
jouw
_
beloften
van
be-
erschap!
Je
draait
alles
om!
Döet,
of
er
niets
van
dat
alles
gebeurd
is.”
„Voor
mij
is
één
ding
de
hoofdzaak...
dat
je
me
den
man,
van
wien
kield,
hebt
afgenomen.
Dat
je
met
al
je'naiviteit
en
onnoozelheid
te
werk
bent
gegaan,
zóó
geraffineerd,
dat
niemand
er
meer
tusschen
heeft
kunnen
komen.”
„Edda!”’
Trix
kermt
den
naam
en
slaat
haar
handen.
voor
haar
gezicht,
j
„Je
wilt
de
waarheid
hooren?
Maar
dat
zal
je
toch
moeten.…
al
is
het
maar
&én
keer.
An-
dere
rijke
meisjes
pikken
de
mannen,
die
ze.
heb-
willen,
met
hun
bruidschat
en
de
connecties
van
hun
vader
in.
Maar
bij
eeù
man
als
Rainer
Wilde
z
Ëmmet
dergeljke
dingen
niets
bereikt
heb-
heeft
ü11115
niet
noodig
en
jullië
connec-
tie8”
evenmin,
Maar
deze
manier..
door
mo-
reele
pressie...,
zoo
heb
je
hem
gekregen,
waat
je
hem
hebben
wilde.”
„Edda!
Edda!
Zwijg!
Trix’
oogen
schitteren
van
verontwaardiging.
„Schaam
je,
zulke
dingen
te
Zeggen!”
De
jonge
vrouw
lacht
schel
en
hoonend.
„Ik
hoef
me
niet
te
schamen.
Wil
je
soms
be-
weren,
dat
Rainer
zonder
de
tusschenkomst.
….
waarvan
je
niet
eens
weet,
of
die
noodig
is
ge-
weest,
ooit
op
de
gedachte
gekomen
was,
Ââ
het
hof
temaken?
Wil
je
misschien
beweren,
dat
hij
toen
al
van
je
gehouden-heeft
?’!
„Hij
kende
me
nauwelijks!”
‚
vZie
je,
Voor
hem
was
je
tiiet
anders
dan
een
BRONCHITIS
waarbij
slijjm
op
de
borst
vast
zit,
zal
Abdijsiroop
de
slijjm
doen
loskomen
en
borst
en
keel
verzachten,
,
terwijl
de
hoest
verdwijnt,
Vanouds
beproefd
bij
hoest,
”
‘
griep,
bronchitis,
asthmà,
AKKER'S
ABDIJSIROOP
SWerelds
bèsfe
Hoesfsiroop
toereikend
zìjxí
‘terwijl
de
aanvoeren
voor
de
da“
gelijksche
behoefte
normaal
bljven
doorgaan.
Ter
illustratie
diene,
dat,
rekening
houdend
met
de
sterk
gestegen
consumptie,
de
centraal
ge-
vormde
voorraad
voor
Amsterdam,
Rotterdam
en
’s-Gravenhage
voor
zes
en
voor
Utrecht
voor
zeven
weken
voldoende
is.
,
Met
de
bevoorrading
van
particulieren
iís
voor
zoòver
het
vervoer,
dat
door
de'álgemeene
voor-
raadvorming,
de
gewone:
voorzienen,
enz.
sterk
belast
werd,
zulks
toeliet,
zoo
snel
mogelijk
voortganig
,
t.
Bijj
deze
belasting
van
het
vervoer
Îenke
men
behalve
aan
de
moeilijkheden,
die
voor
het
transport
uit
de
algemeene
omstan-
digheden
ontstonden,
‘ook
aan
het
feit,
dat
de
aardappelconsumptie
vergeleken
bij
vroeger
sterk
mèn'
vroeger
wel
kleiaardappelen
kon
krijgen.
en‘
nu
niet.
Het
antwoord
ligt
in
de
sterk
g*eâtegecn‚
bijna
of
misschien.
geheel
verdubbelde
consump-
De
transportmoeilijkheden
aan
den
consumeíút
af:te
leveren
t
neer
een
der
bonnen
05
t/m.
14
wordt
geldig
ver-
tie,
Daardoor
konden
de
kleiaardappelen
maar
in
de
helft
der
consumptie
voorzien
en
deze
helft
kon
nog
niet
regelmatig
over
allen
verdeeld
zijn.
Z
en
transportkosten
maken
het,
om
één
voorbeeld
te
noemen,
onmo-
elijk
naar
Zeeland
zandaardappelen
te
zenden.
aar,
en
in
de
overige
productiecentra,
eet
men
wel
Kleiaardappelen,
maar
dit
heeft
tot
gevolg,
dat
er
in
de
groote
bevolkingscentra
en
in
de
zandstreken
naar
verhouding
minder
klei-
en
meer
zand-
en
veenaardappelen
geconsumeerd
moeten
worden.
Ë
j
_
Concumenten,
die
op
hun
afgestempelde
bonnen
geen
opslagaardappelen'
hebben
ontvangen,
kun-
nen
deze
bonnen
op
de
normale
wijze
gaan
ge-
bruiken,
zoodra
de
betreffende
bonnen
voor
het
betrekken
van
aa…rda:pgelen
worden.
4angewezen.
Zij,
die
in
strijd
met
de
voorschriften
hun
af-
gestempelde
bonnen,
zonder
daarvoor
aardappe-
len
te
hebben
ontvangen,
aan.
een
handelaar
ter
hand
hebben
gesteld,
zullen
goed
doen
deze
bon-
n
van
den
handelaar
terug
te
vragen.
Hierbij
ient
men
echter
rekening
te
houden
met
de
mogelijkheid,
dat
de
handelaar
deze
bonnen
niet
‚in
zijn
bezit
heeft,
daar
hij
Ze
tegen
toe-
jzingen
biijj
het
distributiekantoor
heeft
inge-
leverd.
In
dat
geval
zal
de
handelaar
te
zijner
jd
in
de
gelegenheid
worden
gesteld
om
op
die
tzâ9wijzingen
de
voor
dagelijksch
gebruik
bestem-
de
aardappelen
te
betrekken
en
deze
01}7{
zijn
beurt
elkens,
wan-
klaard.
‘
EEN
103-JARIGE
TE
BEUNINGEN.
Onder
groote
belangstelling
heeft
Dinsdag
de
weduwe
M.
van
Bergen-—Berendsen
te
Beuningen
in
Maas
en
Waal,
haar
103den
verjaardig
gevierd.
leden
van
de
Nederlandsche
Hervormde
Gemeen-
te
te
Zundert
de
bosschen
nog
in
alle
richtingen
doorkruisten
om:
te
trachten
een
spoor
te
vin-
den
van
den
sedert
Zaterdagnamiddag
vermisten
predikant
der
gemeente,
ds.
E.
R.
O.
Richard,
is
deze
in
een
eenigszins
‘overspannen
en
uitgeput-
ten
toestand
in
de
pastorie
teruggekeerd
.
Het
schijnt,
dat
de
jonge
predikant,
nadat
hjj
Zaterdagmiddag
de
pastorie
had
verlaten,
plot-
seling
door
een
geheugenstoornis
is
getroffen
en
van
Zaterdagmiddag
tot
Maandagavond
in
een
soort
droomtoestand
heeft’
geleefd.
Wat
deze
twee
etmalen
betreft,
is
er
ten
eenen
male
een
hiaat
in
het
geheugen
van
den
predikant.
Hij
kan
zich
mniet
herinneren,
waar
hij
dien
tijjd
heeft
doorgebracht.
Het
eenige
wat/hiijj
zich
her-
innert
is,
dat
hiij
zick
Maandagavond
per
rijwiel
te
Roosendaal
bevond
en
dat
het
toen
plotseling
was,
alsof
er
een
nevel
van
hem
afviel,
zoodat
hij
zich
verwonderd
afvroeg,
wat
hij
daar
ter
plaatse
moest
doen.
Hij
is
toen
dadeljk
naar
Zundert
teruggekeerd,
waar
hij
'’s
avonds
Jaat
aankwam
Hij
had
op
dat
oogenblik
nog
geen
begrip
van
tijd
en
kwam
eerst
later
töt
de
ont-
dekking,
dat
tusschen
het
verlaten
van
de
pasto-
rie
en
ziin
terugkeer
aldaar,-twee
etmalen
waren
verloopen.
behalve
het
hiaat
in
zijn
geheugen,
baart
de
toestand
van
den
predikant
geen
Zorg.
De
behandelende
medicus
verwacht,
dat
met
én-
kele
dagen
rust
de
geestelijke
overspanning
en
de
lichamelijke
uitputting
volkomen
overwonnen
zullen
zijn.
ONGELUKKEN.
—
Dinsdagavond
wilde
de
60-jarige
veehande-
laar
J.
van
D.
te
Leek
uit
de
tram
stappen.
Ver-
moedelijk
door
de
duisternis
geraakte
de
heer
Van
D.
onder
de
tram.
Hij
s
op
slag
dood.
Doordat
de
tram
derailleerde,
was
het
verkeer
eenige
uren
gestoord.
‚
gestegen,
zelfs
bijna
verdubbeld
is,
en
het
ver-
voer,
daar
nu
zooveel
meer
zand-
en
veenaard-
appelen
moeten
worden
gegeten,
over
veel
langere
afstanden
moet
geschiecen.
In
weerwil
Hiervan
is
door
particulieren
in
de
dichtbevolkte
consump-
tiecentra
een
veel
;
tere
wintervoorraad
ge-
vormd
dan
gebruikelijk
was.
Dit
komt
niet,
door-
dat
zij,
die
vroeger
ook
gewend
waren
-winter-
voorraad
te
maken,
nu
zooveel
meer
hebben
opgeslagen,
maar
omdat
veel
meer
huisgezinnen
tot
voorraadvorming
zijn
overgegaan.
Het
aantal
gezinnen,
dat
gezien
de
afstem-
peling
der
bonnen,
alsnog
voorraadvorming
wenscht,
is
evenwel
zoo
groot,
dat,
indien
daar-
aan
voldaan
zou
worden,
de
wintervoorraad
vele,
vele
malen
dien
vam
normaal
zou
overtreffen.
Dit
nu
moet
om
verschillende
redenen.
ongewenscht
geacht
worden.
Daardoor
zou
o.m.
onze
kleiaardappelvoorraad
te
veel
worden
aangetast.
De
kleiaardappelen
vormen
onze
meest
houdbare
aardappelen
en
die
moeten
we
voor
de
algemeene
consuniptie
in
de
laatste
paar
maanden
van
het
Seizoen
bewaren.
Daarbij
kwam,
dat
Óok
reeds
in
September
en
October
kleiaardappelen
moesten
worden
verr
strekt;
Door
het
sterk
invallen
van
de
aardappel-
ziekte
in
Augustus
en
September
konden
de
veen-
en
zandaardappelen
het
lange
transport
niet
verdragen;
ook
onder
de
kleiaardappelen
warén
er,
die
gedurende
den
geheelen
winter
niet
houdbaar
zouden
zijn.
Er
is
nog
over
gedacht
om
in
plaats
van
met
kleiaardappelen,
de
winterbevoorrading
met
zand-
en
veenaardappelen
mogelijk
te
-maken.
bij
particulieren,
die
op
winter-
}
vorming
miet
zijn
ingericht
en
voorts
omdat
de
gevormae
centrale
voorraden
bij
de
be-
volkingseentra
zoo
groot
zijn.
De
centrale
voor-
raden
moeten
uit
den
aard
der
zaak
geregeld
rouleeren
en
dat
zou
ín
gevaar
kunnen
komen,
als
het
aantal
geregelde
emers
zeer
sterk
zou
teruggaan.
.
Het
eenige
middel
hiertegen
zou
zijn,
aan
de
articulieren
uit
den
centralen
voorraad
af
te
everen.
Dit
zou
echter
den
werkelijken
voorraad
in
en
bij
de
steden
op
geenerlei
wijze
vergrooten
en
dus
zijn
doel
missen.
:
Gezien
de
noodzaak
de
kleiaardappelen
voor
de
voorjaarsmaanden
te
Teserveeren,
mag
worden
aangenomen,
dat
de
maximale
voorraadvorming
bij
of
in
de
bevolkirgscentra.
nu
wel
ongeveer
bereikt
is,
À
Om
al
deze
redenen
is
besloten
de
winter-
bevoorrading
van
particulieren
thans
stop
te
zet-
ten,
Uit
het
bovenstaande
blijkt
wel,
dat.
zelfs
bij
invallen
van
strege
vorst
geen
gevaar
behoeft
te
bestaan
voor
een
stagnatie
der
voorziening,
Men
zal
nu
wellicht
de
vraag
stellen,
waarom
E
ES
e
e
|
gebleven,
als
je
hem
niet
om
zijn
hals
was
ge-
vallen.”
„Ben
klein
meisje!”
Ja.
vaak
den
indruk
gekregen,
dat
h
)
denkt,
„Meiske!”
zoo
heeft
hiij
haar
altijd
ge-
noemd.
Half
als
liefkoozing,
ha
kleineerend.
En
zij
die
zoo
graag,
zoo
wanhopig
graag,
een
an-
der
liefkoozend
naampje
van
hem
gehoord
had!
„Maar
nu
is
het
je
gelukt,
met
hem
samen
te
komen…”
gaat
de
hatelijke
stem
voort.
|
„Edda.
dat
heb
ik
niet
gewild!
Ik
heb
alleen
willen
helpen,..
dat
zweer
ik
je!
En
ook,
dat
ik
worden
Ï
v
zelf
heeft
ze
ook
zoo
over
haar
‘|nooit
verder
heb
gedacht.”
„Maar
je
had
verder
moeten
denken,
Trix!
Ten
slotte
ben
je
volwassen..…
een
jonge
vrouw!
Als
een
meisje
uit
een
van
de
eerste
families
open-
lijk
verklaart,
dat
ze
de
geliefde
van
een
man
ís
…
dan
bliijft
dien
man
niet
veel
anders
over,
dan
met
haar
te
trouwen.”
n
„Denk
je..
wil
je
daarmee
zeggen...
dat
hijj
daaromsmijn
hand
heeft
gevraagd
?”
Bij
‘die
vraag
kiijjkt
Trix
haar
zoo
wanhopig,
zoo
radeloos
van
pijn
aan,
dat
Edda
dien
blik
niet
verdragen
kan
en
zich
afwendt.
Maar
haar
woede
en
haat
jagen
haar
zoo
meedoogenloos
op,
dat
ze
de
woorden,
die
ze
wil
zeggen,
niet
meer
kan
binnenhouden.”
„Heb
jj
dan
iets
anders
gedacht?
Alleen
mo-
reele
dwang
bindt
hem
toch
zeker
aan
jou!”
x
zwijgt.
„Hij
heeft
geen
keus
gehad..
Of
hij
moest
als
een
lam
je
hand
gaan
vragen..
of
zich
door
je
vader,
die
een
uwitstekend
schutter
is,
laten
af-
maken,
En
daar
had
hij
geen
zin
in.
Dan
offerde
hij
liever
zijn
jheid
en
bleef
leven.”
„Edda...
wat
jj
durft
zeggen!”
Trix
steunt.
„Door
vader
laten
afmaken
‚zeg
je?
Ik
begrijp
dat
allemaal
niet.
Heeft
vader
hem
dan
be-
bedreigd
7”
9
is
den
avond
na
de
vriijspraak
bij
Rainer
eweest.
In
opdracht
van
je
vader,
Om
hem
dat
awoord-vragen
te
suggereeren,
Om
hem
voor
de
keuze
te
stellen.”
á
„Is
dat..
werkelijk..
waar
?”
„Ja,
Heb
je
dat
niet
geweten
?”
„Hoe
zou
dat
hebben
kunnen
weten
?”
„J4,.
iedereen
spaart
jou
altijijd
zooveel
mo-
ÊÎ1
k.
Jouw
gevoelens
z%1
zoo
belangrijk...
Een
ein
verschik
met
mij.
Wie
spaart
miijij
en
mijn
gevoelens
?”
*
„Edda,,.
ik
heb
toch
willen..
Nee..
dat
ge-
loof
vJe
toch
niet,
Dus
zoo
is
het
gegaan!”
„Wat
had
jj
dan
gedacht?
Dat
hij
uit
ver-
11efd.h_e1d
naar
je
toe
gekomen
is?7”
f
“Haáar
stem
is
hoog
en
schel
van
spot,
onbetee
len‚end
kleín
meisje
en
daarkij
was
het
„Nee,
niet
uit
verliefdheid,
zooals
jj
bet
Hiervan
is-
afgezien,
daar
te
groot
verlies
moet
|
2°
LUCHTBESCHERMING
IN
GELDERLAND.
.
Aansporing
tot
meer
activiteit.
Zooals
bekend,
behoort
voor
een
doelmatige
luchtbescherming
in
alle
gemeenten
te
worden
gestreefd
naar
het
in
vereenigingsverband
‘bren-
gen
van
de
burgerij
en
het
leggen
van
verband
tusschen
de
werkzaamheden
van
de
órganisatie
van
de
burgerij
en
de
maatregelen
van
overheids-
wege.
Op
de
burgemeesters
rust
de
taak
de
tot
stand
koming
van
vorenbedoelde
organisatie
te
bevordenen,
hetgeen
naar
de
meening
van
de
re-
geering
het
best
kan
geschieden
door
inschake-
ling
van
de
Nederlandsche
Vereeniging
voor
Den
tommissaris
der
vincie
Gelderland
is
gebleken,
dat
de
activiteit
ten
opzichte
van
de
luchtbescherming
in
vele
gemeenten
dreigt
te
erslappen.
Een
verslapping,
'welke
waarschijnlijk
oet
worden
toegeschreven
aan
den
langen
duur
van
den
oorlog,
De
bevolking
raakt
aan
den
toe-
stand
gewend.
:
\
h
e
E
//’?'Ë'n
4}
e
d
f
Cä{/ó
EE
G
AA
d3i
e
N
K
EE
E
ET
IE
IT
N
ET
AE
d
Daarom
acht
hij
het
van
het
allergrootste
be-
lang,
dat
de
.rbevo?lmxg'-
voortdurend
‘wordt
gewe-
n
op
de
%e_tnla.hx{'en
en
de
middelen,
welke
kunnen
worden
ge
t
om
de
.gevolgen
te
beperken.
Gelukkig
wordt
in
tal
van
gemeenten
met
de
noodige
activiteit
gewerkt.
Er
zijn
er
echter
ook
waar
de
afdeeling
van
de
Nederlandsche
Ver
eeniging
voor
Luchtbescherming
een
kwijnend
bestaan
lijdt
en
zelfs,
waar
een
afdeeling
dier
vereeniging
nog
niet
tot
stand
is
gekomen.
In
verband
hiermee
heeft
genoemde
commis-
aris
de
burgemeesters
in
de
provincië
Gelderland
aangespoord
ten
deze
de
noodige
maatregelen
te
nemen,
:
GEMENGD
NIEUWS.
VERMISTE
PREDIKANT
TERECHT..
Geval
van
geheugenstoornis,
De
correspondent
van
de
„Tel.”
te
Breda
meldt
aan
zijn
blad:
Terwijl
Maandagavond
laat
patrouilles
mare-
chaussée
en
gemeentepolitie
aismede
groepjes
noemt,
Dat
heb
ik
geen
seconde
gedacht.
Maar
vrijwìll}g...
dat
wel!
En
omdat
hij
me
dankbaar
was,.
:
4
„Waarvoor
Zou
hij
je
dankbaar
hebben
moeten
zijn?
Hij
heeft
je
niet
noodig
‚gehad.”’
„Ik
heb
hem
dadelijk..
den
eersten
dag,
toen
ik
hem
sprak...
kort
na
mijn
ziekte..
aangebo-
den
‚om
onze
verloving
te
verbreken...
Ten
slot-
te
was
alles
buiten
miijn
medeweten
…
gebeurd.
Maar
hij
heeft
niet
gewild.”
s
„Omdat
hij
een
ridderlijken
geest
heeft....
om-
dát
hij
een
man
is
en
sportief.…
dat
heeft
hij
tij
dens-
het
proces
duidelijk
bewezen.’’
„Ik
had
het
gevoel,
dat
hij
den
toestand
zo0...
zooals
hij
was,
goed
vond.
Dat
heeft
hij
trouwens
gezegd
ook...
En
bovendien,
dat
alles,
wat
daar-
vóór
had
bestaan...
voorgoed
uit
was.”
°
„En
jj
dom
schaap,
hebt
dat
alles
geslikt
?
Hebt
geloofd,
wat
hij
je
op
de
mouw
speldde!”
„Zooals
jj
de
zaak
voorstelt,
Edda..
heb
me
dus
aangeboden
vga
:
:
„Aangeboden?
Nee,
dat
is
geen
goed
woord.
Je
hebt
den
man,
dien
je
wilde
hebben,
gekocht,
gedwongen.
Op
een
buitengewoon
vindingrijke
Manier,
Waarom
huil
je
nu?
Ik
begriijp
mniet,
waarom
je
nu
alles
opeens
zoo
tragisch
opneemt,
terwijl
je
het
al
dien
tijd
geweten
moet
hebben…
Nu
goed,
in
u'üf
geval
had
moeten
weten!
Of...
of
heeft
Rai
de
verliefde
gespeeld..
elken
áïaglfdx_;erzeketrd,
dat
hij
van
jou
en
alleen
van
jou
e
»
„Nee,
dat
zeker
niet.”
d
„Zie
je..
Hij
is
veel
te
eerlijk,
om
wat
dat
be-
treft
om
de
waarheid
heen
te
draaien.”
'
„Maar
hij
heefä
over
onze
toekomst
gesproken
…
Hoe
we
ons
leven
zouden
inrichten.
dat
het
heerlijk
zou
worden.”
„Hij
moet
toch
ovér
iets
met
je
praten.
En
dat:
zich..
nu
de
zaak
eenmaal
zoo
geloopen
is,
er
in
schikt
en
probeert
er
van
te
maken,
wa
er
van
te
maken
is,.
Wie
zal
hem
dat
kwalijk
nemen?”
-
„Maar,
zijn
verhouding
met
jou,
Edda.….
Houdt
hij
nog
va.ndl
E
N
‘
Even
blijft
het
stìl.
Dan
zegt
Edda
met
afge-
keerd
gezicht:
‘
„Ik
heb
je
al
meer
gezeäd‚
dat
een
hartstocht
als
de
onze
niet
zoo
gemakkelijk
sterft,
Maar
ik
begrijp
niet
goed,
wat
je
eigenlifk
van
me
wil
‚
Morgen
trouw
je,
morgen
heb
je
Ëe
doel
be-
ikt,
Dan
heb
je
dien
vrijen,
on:
elijken
géest
voorgoed
vast.
Ji
gaat
weg..
en
daarmee
verdwijnen
jj
en
Rainer
uit
mijn
leven,
Dat
ik
daarom
vandaag
no
gégean,
om
afscheid
van
hem
te
nemen.
dat
zië
Jij
als
een
verraad,
Daarom
heb
je
me
deze
\
t
|
kaar.
eenmaal
naar
hem
toe
ben
|.
Hoest?
Eén
lepel
Hoestival
brengt
reeds
verlichting
De
hoeststillende
en
borstversterkende
siroop.
Per
flacon
90
ct.
„„Wat
Mijnha_rdt
maakt
is
goed’.
Bij
Apoth.
en
Drogisten.
*
12
VOOR
DEN
ZONDAG.
BEHOEFTE
AAN
PATHOS.
(Nadruk
verboden)
Veel
van
de
onrust,
welke
de
wereld
beheerscht,
is
te
verklaren
uit
de
behoefte
aan
pathos.
Dit
woord
heeft
een
zoo
veelomvattende
beteekenis,
dat
het
noodig
zal
zijn,
het
te
verklaren.
Gewoon-
lijk
verstaat
men
er
onder
de
gezwollenheid,
de
hoogdravendheid,
die
sommige
redenaars
of
dich-
ters
kenmerkt
en
die
gewone
burgers
ook
wel
eens
bezigen
in
hun
manier
van
spreken.
Aan
dergelijke
athos
heeft
de
wereld
weinig
behoefte.
Maar
des
e
meer
aan
de
gevoelens,
welke
in
dien
hoogdra-
venden
spreektrant
worden
geveinsd.
Dit
is
juist
het
afstootende
of
lachwekkende
in
de
gezwollen
wijze
van
uitdrukking,
dat
het
vertolkte
gevoel
onecht
is
of,
indien
men
het
al
echt
mag
noemen,
niet
evenredig
is
aan
de
aanleidende
oorzaak.
Er
zijn
van
die
overdreven
menschen,
die
van
een
mug
een
olifant
maken,
en
wier
heftige
of
senti-
menteele
reacties
niemand
voor
ernst
opneemt.
.
Daar
het
echte
groote
gevoel,
de
zuivere
ont-
roering
kuarien
wij
in
onS
leven
niet
missen.
Wan-
neer
die
ons
ontgaat,
ontbreekt
er
igts
aan
ons
innerljk
voedsel,
dat
te
vergelijken
zou
zijn
met
de
veelbesproken
vitaminen.
Dit
zijn
stoffen
van
Weinig
omvang,
maar
van
grooten
invloed
op
het
lichamelijk
welzijn.
Zij
zitten
in
het
fruit
of
groenten,
welke
men
vroeger
louter
als
een
ver-
snapering
at,
niet
wetende,
dat
het
menschelijk
organisme
er
niet
buiten
kan.
Zoo
heeft
men
ook
de
ontroering,
de
hartstocht,
de
geestdrift,
alIs
een
toegift
'op
het
dagelijksch
‚rantsoen
beschouwd,
als
een
buiten
het
eigenlijke
zielevoedsel
staande
tractatie,
die
men
geniet
in
den
schouwburg,
’in
de
film
of
onder
het
lezen
van
een
roman,
‘Maar
het
geestelijk
welzijn
heeft
gemoedsbeweging
even
noodig
als
het
lichaam
de
vitaminen.
Hoeveel
levens
verschrompelen
onder
het
vlak
en
kleurloos
bestaan
van
den
dag,
in
den
nuchte-
ren
tredmolen
van
gewoonten
.en
plichtplegingen.
De
ware
motoriseerende,
electrificeerende
kracht
ontbreekt,
en
wij
zien,
menigmaal
een
suf
en
tam
man
tot
een
held
worden
en
een
Saaie
vrouw
‘op-
leven
tot
een
pikante
ersoonliìkheid,
zoodra
het
pathós
hen
‘opwindt.
och
helaas
is,
dit
pathos
váak
van
minder
allooi,
Het
is
de
sensatie,
welke
de
banale
wereld
alleen
in
beweging
kan
brengen.
Men
voedt
zich
met
het
surrogaat,
omdat
men
de
echte
substantie
niet
heeft.
Wanneer
Lord
Byron,
de
dichter,
de
sensatie
als
het
groote
levensdoel
kenschetst,
dan
bedoelt
hij
eigenlijk
het
pathos.
‚Het
groote
levensdoel
is”,
zegt
hij,
„te
kunnen,
voelen,
dat
wij
bestaan,
zelfs
wanneer
WË
n
liijden,
Deze
hunkerende
leemtê
doet
ons
dobbelen,
reizen
of
ten
striijde
onmogelijke
scène
en
al
die
verwijten,
schandelij-
ke
verwijten
gemaakt..
in
plaats
van
te
doen,
of
je
niets
gezien
had..
de
zaak
eenvoudig
dood
te
zwijgen..
wat
ontegenzeglijk
het
verstandigst
geweest
zou
zijn.”
j
„Ik
ben
nu
eenmaal
niet
verstandig,
Edda.”
„‚Nee,
je
bent
een
dom
kind..,
een
dom
schaap,
had
ik
bijna
willen
zeggen.”’
„Een
minuut
of
tien
geleden
heb
ik
je
iets
an-
defs
hooren
zeggen.
Toen
noemde
je
me
geraf-
fineerd.”
„Je
hebt
bewezen,
dat
je
dat
bent,
En
boven-
dien,.
wat
zeg
je
al
niet
in
drift..!
Kom,
laten
wij
ophouden;-
met
dit..
elkaar
verwijten
doen
en
onaangenaamheden
zeggen,
komen
we
miet
verder.”
j
„Maar..
hoe
moet
het
verder
gaan?”
„Precies
zooals
het
gegaan
zou
zijn,
als
Jiij
me
niet
gezien
had.
In
werkelijkheid
is
er
niets
ver-
anderd..
Alleen
misschien
met
jou.
Jij
bent
uit
je
slaap
opgeschrikt..
misschien
dat
je
voortaan
meer
mogeliijkheden
ziet..”
„Heeft
hiij
je
dat
alles
gezegd..
vanmiddag
?”
„Wat
zou
hij
me
hebben
moeten,
zeggen,
dat
ik
niet
allang
wist.
Dat
hij
tegen
het
huwelijk
is
…
dat
heb
ik
je
zelf
toentertijd
verteld.
Dat
hYj
zijn
vrijheid,
ziijn
onafhankelijkheid
boven
alles
lief
heeft.…
dat
wist
je
ook.
Ôf
is
dat
soms
niet
waar?”
„Zeker..
dat
heb
je
allemaal
gezegd.
En
in
mij
heeft
hij
altijd
alleen
het
Kleine
meisje.....
het
onervaren
kind
gezien.
Zoo
noemt
hij
me
ook...
meiske!”
#
„Hij
is
nu
eenmaal
niet
dol
qp
jonge
meisjes.
Wat
heb
je
opeens,
Trix?
Waar
wil
je
naartoe
?
„Je
hebt
zooeven
zelf
gezegd,
dat
we
moesten
ophouden.
En
ten
‘slotte
hebben
we
elkaar
níets
meer
te
zeggen.”
Trix
en
Maar
opeens
overvalt
Edda
een
gev
Dat
bleeke,
strakke,
onherkenbaar
veranderde
meisjesgezicht!
Ook
de
stem
van
Trix
klinkt
amders...
heeft
afiders
geklonken.…
vooral
bij
de
laatste
woorden.
Opva
lend
rusti
en
bijna
zangerig
van
toon.
En
nu
keert
ze
zic
met
een
vlugge,
bijna
afwerende
beweging
om
en
gaat
weg,
zonder
verder
een
woord,
zonder
zelfs
te
groeten.
K
ven
nog
blijft
Edda
verstard
van
schrí
sta.an.DanlooptzeTrh:a.chbem&.l-laalthafl
in
de
v!e‚gtibule‘ln.
.
:',Wa.tlv‚\’vfl_
je
nog
van
me?”
e
(Wordt
vervolgd).
van
angst.
*
da
staan
onbeweeglijk
tegenover
gä
d
ND
5
N
d
e
H
7m
R
RB
r
d