Tekstweergave van NL-WbdRAZU_DG_19420103_002

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.

t E í ” deelneming van de _ bereid Voor den zomer van 1941 äar igste gevech _ worden gel -heöt gij, mijn soldaten, op de sluit dezer internatlonale oort die on- der ilden sluiten, laï, ‘ ve in hun economisch-kapitalistische belangen, in de overtuiging ‚dat zij het Duitsche rijk definitief zouden kunnen vernietigen ‘door de tegen Europa, welke h Nu ligt dat jaar 19841 achter ons, Het was een van de belangrijkste besluiten en van de ten, Het zal in de geschiedenis boekstaafd als het Jaar groot- Sedert 22 Juni ste overwinningen aller tijden. oorlogstooneelen van het Oosten, van net hooge Noorden tot aan - U Kta C9, doch door hun - Y kste wapenf: Ce Zarte Zee, zevechten geleverd, die door hun oravaug en hun-hevigheid ongehoorde eischen aan successen de glorie- eiten der geschiedenis zijn. ‘galda:en van het Oostelijke front, in 1941 hebt c in taLcoze slagen den vijand, die voor den - EAIVuli g 0Lig gereed was, niet al-Ìèen verwijderd van Ce grenzen van Finland, Duitschland, Siova- kje, i.oigarije en Roemenië, maar g hebt hem “meer dan duizs _ teruggeworpen. Zijn 1941 op 1942 het ‘ Ja integ: j : bereidingen, die zijn getroffen, 1’slaan, tot de vernietigingswil der } -- generaties "'i'.mì1hoenen van ons volk en ’hebber der weermacht, dank ik alle dappere ‘mannen van âîîäâher harte voor hun. zoo vaak : blijdschap, — de eraden, _ hun landen en voor e wehe : n Chu ' nog:ens jaren daarmee E w ,1' kl't” ’° geet groo ’ geh haar ‚ volstrekt in tegenspraak was m … -vaderland, maar geheel Euro ‚voor een lot, waaraan wij uizend kilometer in zijn eigen land Zij po%eìng om in den winter van lot doen keeren, om weer te trekken, moet en zal mislukken. eel, in 1942 willen wij met alle voor- dezen vijand der menschheid opnieuw aanpakken en Zoo lang sch-kapita- listische en bolsjewistische wereld gebroken is, tegen ons Het bloed, dat in dezen oorlog verëoten wordt, voor ons moet — dat is onze hoop — in_ L het laatste zijn. Moge daarbij in het komende jaar helpen.”’ Door uw dapäerheíd‚ uw doodsverachting en uw offervaardigheid werd niet alleen ons Duitsche ered en bewaard echts met huivering kunnen denken. Soldaten, als Führer en woordvoerder van de als opperste bevel- betoonde hel eid, U, ‘soldaten van het leger en van de Waffen S.S. in het bijzonder aan het Oostelijk front, groet îk met de trotsche dat ik thans het onmiddellĳk opper- bevel voer over het deel der weermacht, dat, zoo- .als overal en altijd, den zwaarsten last van den ‚strijd heeft te dragen. Het geheele Duitsche va- „derland ziet met 00s vertrouwen tegen « zijn. W t op en zou ieder van u gaarne “ helpen, waar dat mogelijk is. W: allen, front en volk, gedenkerl gemeenscha k en eerbiedig C # die hun liefde en trouw voor Duitschland met den dood moesten bezeäelen, als “ nede de slachtoffers onder de soldaten der bond- enooten, die in onze rijen hebben gestreden voor Europa. REDE VAN CHURCHILL IN HET CANADEESCHE PARLEMENT. A.N.P. meldt uít Stockholm : De Engel- h.… Churchill heeft te Ottawa Canadeesche parlement een gehouden. rehili roemde Canada's bfjdrage tot den eorlog en zei, dat Canada van den aanvang van c vorl af een sleutelpositie heeft ingenomen. Ciu beweerde voorts, dat Engeland ales hhoef: ìved.a.a.'n om dezen oorlog te vermĳjden en €at he hxd1topz:lchtnüsecänaelfat;everls egaan. In dit verband meende Í ìn_m te moeten verzekeren, dat van de eindoverwinning, al moet ook jaren en verstrijken. lhïl_ sche premier herinnerde aan zijn jong- bezoek aan Was waar Roosevelt hem zonder grenzen te n had beloofd, Engeland in ieder ogzícht te helpen, tot Japan, Duitsch- land en Italië teraarde geworpen zijn. Er zal geen compromis komen, alvorens dit doel ís bereikt. acht van den tegenstander is evenwel aldus erkende Churchill, ‚en wij mo- et onderschatten” behandelde Churchill og een wijze, die et de historische feiten, het ontstaan van dezen oorlog en giﬁä toen over op de ineenstorting van Frankrijk. - verweet de voormaligen bondgenoot, dat de Fran- sche regeering wapenstilstand met Duitschland | nog en Italië had gesloten, in plaats van naar Noord- _ Afrika te trekken. Na de ineensto van Frank ’ rijk was Engeland geheel alléen, doch thans “ wordt het dagelijks sterker, aldus Churchill. ‘Churchill besloot zijn rede met een blik 0ë) d<Ï za toekomst. De gebeurtenissen, die de toekoms “hrengen, zoo zeide hij, kan men ín drie stadia in- ‚ -voeren dat ons menschenma £ ‚te veroveren en de noodige tonnage deéelen : ie, Het stadium der consolidatie en voorberei- ding. In dit stadium komen er hevige en wij moeten er allés zetten om den vijand tegenstand te bieden, de heerschapp in de lucht e verkrijgen om het Amerikaansche proggram te kunnen uit- eriaal, wapens, mu- s >_-__„F_euilleton. DE GROOTSTE LEGEN door LOLA STE — — — (Vervolg). ?- we gaat naar hem toe. Om hem in de oogen te izunnen kijken. _En een beetje te mopperen over het feit, dat hij ondanks zijn halve belofte niet gekomen is. En dan met hem terug te wan- delen en gezellig met hem op een veranda b ‘haar thuis een oglje thee te drinken. B hem zijn, hem zien en hooren. Misschien komt dan iets van het geluk, dat ze gisteren heeft leeren kennen, terug, beleeft ze îets van de zaligheid, die ze gisteren tot in elke vezel van haar lichaam heeft gevoeld. Misschien kust hij haar weer.…! Bij die gedachte doorloopt haar een huivering van genot, voelt ze een ver- lammende zwaarte in haar ledematen. Ze denkt, dat ze hem door dat eene uur in het bosch al veel nader is gekomen.,.... Door het plantsoen op den oever van de Alster ís ze nu vlak bij haar doel gekomen. Ze blijft staan en kijkt door de struiken naar den over- kant van den weg, naar het pension waar Rainer woort. Daar blijft een auto voor het huis stil- staan.….… _ De uffeur keert zich om, om het geld;dat hij heeft verdiend, door de opengescho- ven tusschenruit in ontvangst te nemen, egäens is het of het geheele lichaam van Trix verstart. Een slanke jonge vrouwenfiguur is uit- gestapt, kijkt nu vlug. naar rechts en links.….. maar vergeet, dat het plantsoen aan den ande- ren kant van de straat er ook nog is gaat ze vlug naar binnen... Trix is bäna. niet meer in staat adem te ha- len, Een ver; sìn% is onmogeliĳk. Daarvoor heeft ze te duideljk het bekende, mooie gezichtje ge- zien, den bloedrood geschminkten mond, he kas- tanjebruine haar, dat in dikke golven onder het schuin opgezette, zwarte hoedje vandaan komt, Het nauwslu.itenàe‚ maar ke zittende zwarte complet, de twee zilvervossen. alles klopt. Dat is Bdda geweest! Edds, die niet op haar afscheidsfuif geweest is,,. en Rainer evenmin, omdat ze samen een 8f+ | mitie en ravitaill: H Sovjet Unie aan den strijd |rukk in het D eering zal brengen. et tweede stadium kan men dat der „bevrä- ä noemen, Daarbij zal het er om gaan de g verloren gebieden en die eventueel nog verloren zullen gaan weer aan den vijand te ont- kken. „Het derde stadium zal zich houden met bestraffing van de schuldigen in de landen, die den oorlog hebben veroorzaakt.” ‚afdpĳn i?” Waarom zoudt a nog hoofd- zlln hebben, als Ge in ee woartier er van of kunt zijn Neem 'n AKKERTJE het nieu= we merkwaardige middel dat alle pijnen vFug verdri # en Uw lichaom niet schaa: “AKKERTJES” zijn de geluk- kige vinding van Apotheker Dumont in den gemakkelijk În te nemen ronden cachet- vorm, veel nagemaakt en toch nog nooit geëvenaard! Laat U niets anders aanpra- ten en let op ’! AKKER-merk. AKKERTJES tagen plijnen, nare dagen, koorts, kou. UIT DE NATUUR. Red.: D. G. KARS. ……:M!m(:âü,… WE GAAN WEER VOORUTT! Het groote keerpunt ís bereikt, we gaan weer voomútexälaatikhetnmardadeìĳkzegvg'en: de reis van den Steenbok naar den Ram s een triumftocht! È Naast het gebruikelfjke Heil en Zegen ik U, mijn lezer, een prettige samenwerking met de Hoofdredactie der Gecombineerde, terwijl ik van miĳn kant hoop te zorgen elke week een bijdrage te leveren over de „Levende Natuur”, het eenige mooie in deze bewogen wereld. De stof daarvoor ligt maar voor ’t gríjpen, vooral nu we weer vooruit gaan, nú we de eerste atagí)enzettenopdenweg voert naar de glorie des jaars. Wel moet er nog veel gebeuren, wil het er buiten weer een beetje feestelijk uitzien, maar geduld slechts, want het daaghet in ’t Oosten! 'We meer licht; elken nieuwen dag gaat het gordijn door niets en niemand te keeren. Dat meerdere licht wekt leven, sluimerená leven van plant en dier, en als Louwmaand een beetje meegaande is, als zij haar zigen adem wat inhoudt, zullen al de vroegste voor- aarsbloempjes ten tooneele verschijnen, om hun icht-, levens- of overwinningsliederen over den bevroren te doen weerklinken. Eerst nog wat schuchter, alleen waarneembaar voor hen, die wat vertrouwd zijn met de levende n4a- tuur ‚later sneller en grootscher, tot de volle glorie is bereikt. ‚ Reeds nu tooit in de broeklanden de hazelaar zich met duizenden rolronde katjes en er zi_1n slechts een paar zonnige Januari-dagen noodig om van dezen held uit den saâîx1‘1tĳd Ëe uden wol- ken van levenwekkend stuifmeel te, doen op- stijgen. ìËn Helleborus niger, de welbekende Kerstroos, schittert eveneens Teeds in volle '%ra‚cht; smette- loos rein blinken de groote, lelieblanke schotels in de toenemende lichtglans der winterzon. Deze oer-oude plant, met haar fraaie, diep in- — spraak hadden? Nu is er geen twijfel meer mo- | grijp geljk, Edda bezoekt Rainer in het geheim en dat op een uur, waarop ze veilig voor haar, voor Trix denken te 'zijn. Ze hebben natuurlijk edacht, dat de gasten van Trix veel langer zouden blij- ven. ... Dat zou ook gebeurd zijn, als de stem- ming beter was geweest... maar die wilde er niet in komen. En terwijl zij en de vriendinnen op die twee menschen hadden zitten wachten, waren die,.... Trix kijkt angstig, als een opgejaa d dier, om zich heen. Haar knieën knikken, 8 ik maar even kon gaan zitten denkt ze. Maar de banken zìì]n alle bezet. Trix Staat nog steeds op dezelf- £eaats. Ze kan zich niet bewegen, kan haar voe- n niet verzetten.… ook al rc1geeft ze zich nog zoo veel moeite. Als betooverd kĳkt ze naar het stille, witte huis aan den anderen kant van de straat. De twee ramen op de eerste verdieping … dat zijn de ramen van Rainers kamer. Hij heeft ze haar van de straat af gewezen. Daar, achter die twee ramen met hun blánke gordijn- ties, bevinden zich de twee, die haar verraden.. Ze steunt zacht, is het wel verraad? Die twee hebben van elkaar gehouden, zijn in elk geval verliefd op elkaar geweest.… lang vóórdat Rainer in haar leven is gekomen. Maar..... morgen is het haar huweljksdag! En Edda heeft haar bij alles wat haar heilig is, beloofd, dat de man nooit meer iets voor haar zou beteekenen… dat het haar hoogste wensch was, voortaan voor Alf een goede vrouw en trouwe vrouw te zijn. En Rainer.… Rainer heeft haar gezegd.…. uit eigen beweging, dat Edda niets meer voor hem beteekende. Waarom heeft h gelogen? Waarom bedreigen die twee haar zoo schandelijk 7.…. è Dien middag, den dag na haar ziekte ‚toen ze hem voor het eerst alleen, sprak, heeft ze hemi toch aangeboden, hem zijn vrijheid terug te ge- ven, En dat heeft hij geweigerd. Heeft ver- kla dat alles zoo goed was.. En… tenslotte is hij toch haar hand komen vragen.,. uit eigen bewe; … zonder dat iemand hem er toe heeft aangezet! Ze begrijpt niets meer… niets! Den man niet … en Edda niet! Edda, die zich maar weer laat drijven.. na de harde les, die ze gehad heeft.. die zich opnieuw aan de grootste zonde, die er bestaat, schuldig maakt en niet aan Alf en niet aan haar denkt! Morgen gaat Rainer Wilde voor- goed weg, Van wil Edda hem nog zien.. Voor den laatsten keer misschien, en gelukkig zijn, Even onwerkelijk els het geheele leven van de iaatste weken voelt ze dit gebeuren, ze „Ik droom," zegt tegen zichzelf, Maar be- wat langer en hooger op en dat ísf gesneden frisch-groene bladeren, iís de k gi van den wintertuin; zij kondigt de komst van het licht reeds aan als de winteryorst nog pas zijn glundverlng begon. 'Tot diep in ’t voorjaar blijft zij et meerdere licht priĳzen, daarin trouw bijge- staan door de lieve winterjasmiĳjn, welke haar zwavelgele, trompetvormige bloempjes de zon en belangstellende voorbijgangers presenteert, : Door zulke bemoedigende teekenen vlak bij de deur, wipt de natuurliefhebber in de eerste dagen van Louwmaand reeds naar buiten, waar vaak soortgelijke, opbeurende tafereeltjes de mooie uren prijzen, De winterrust duurt die bont-geschakeerde menigte veel te lang; in steeds sneller tempo kloppen ze tegen den kouden, donkeren zolder, met ongeduld wachtend dat deze zal opengaan, op ’t uur der bevrijding, der opstanding. Ga, al is het nog' zoo koud en guur, maar eens een kiĳĳkje nemen de weide ‚in de sloot, langs dijken en wegen, op de akkers, de heide en overal zal het jonge leven U bemoedigend tegen groe- nen, Honderden lachende groene sprietjes en vele allerliefste 'bloempjes . zullen êpbegroeten met hun heilwensch, zullen U vertellen van het licht, de warmte eù de vreugde, welke komende is, Ter illustratie noem ik U: kruiskruid, herders- |taschje, vogelmuur, straatgras, paarse doovenetel en madeliefjes. alle kinderen van het geheele jaar, dus ook van Januari. ‚Tien tegen één zult U ook echte voorjaars- kinderen ontmoeten: de vroegeling, de hondsdraf en paardebloem, benevens vele andere vroege spruitjes in een Ídeedje van het teerste groen. Zonder veel moeite kunt ge een fraai bundeltje verzamelen, om thuis Uw ‘huisgenooten te over- tuigen, dat niet alle bloemenleven vergaat, meer nog, dat de jonge lente zich reeds in duizend vormen openbaart. Tijdens het vergaren dansen ongetwijfeld de wintermuggen hun lichtdansen om Uw ooren, zingt de heggemusch, de winterkoning en het roodborstje, dat nooit volprezen wintertrio, hun korte maar toch zoo bemoedigende aria’s, alles omdat we weer vooruit gaan, den tijd van groene dreven, lachende velden en van steeds langer wordende dagen tegemoet. ‚En wie, ondanks dit alles, nog mocht twijfelen, híĳj inspecteere de etalages der bloemenwinkels, waar kleur en geur weldadig aandoen; hij lette op de musschen, welke onder vroolijken zwier hun hoop van de daken prediken; hij kijkt naar het spreeuwenkoor, dat van den kerktoren, den schuurnok of uit den hoogen boomtop onder veel v1eu%;albeweeg en vedergeglans ziĳn blijdschap uitjubelt; hij luistere ook naar de steeds inniger wordende ontboezemingen van den kippenhaan, den kater, den kanarievogel in zijn stalen woning aan den wand en naar nog o, zooveel andere teekenen meer. f We gaan weer vooruit, onmiskenbaar vooruit, de Lente met haar bloemenpracht en vogelenzang ís ín aantocht! oogen en ooren wijd zet; h: d: 1ede : : het bart, laat zách 1n de voor-lentedagen zgâu'jën…g 4 eï‘âî stap voor stap volgen. EI HTIR á ) DE LINGESTROO:4", U E A A A) U votdoening! : ‚ LEVERANCIER ZIEKENFONDSEN_ e GEMENGD NIEUWS. ONGELUKKEN. — B het verrichten van werkzaamheden in het gebouw van den Boerenbond te Horst, is Dins- dagavond de stalmeester H. van Heesch door een stier aa.ngeva.llen. De man werd zoo ernstig ge- wond, daf hij Woensdagnacht aan de gevolgen is overleden. — Op de boerderij van den landbouwer Meij- erink in de buurtschap Boekelo, gemeente Haaks- bergen, was men Oudejaarsdag bezig haksel te snijden met behulp van een electrisch aangedre- ven hakselmachine, Een familielied van den land- bouwer, de 29-jarige ongehuwde timmerman Wil- helmus Meijerink, wonende te Marktvelde (gem. Diepenheim), stond er bij te kijken. Plotseling ge- raakte het vlie el van de machine los en vloog äV. â/[ tegen het hoofd. De man bleef op de plaats ood. _ _ Woensdagmiddag reden in de Lange Schijf- straat te Tilburg twee aaneengekoppelde vracht- auto’s. Op de laatste auto zaten eenige mannen. Een van hen, de achtienjarige J. D. uit de De rong onder het rijden van Ruyterstraat aldaar, S met zijn kleeren aan den den wagen. Hij blee T ET E EE t dan meteen, dat ze wakker is en dat het verschrikkelijke werkelijk gebeurt. Het verraad van die twee menschen aan Alf en haar. „Misschien heb ik me toch vergist.. misschien ishet niet Edda geweest. Dat is natuurlijk mo- gelijk.. Mijn zenuwen spelen me misschien par- fen. Of... als ze het wel is geweest, . wie weet, of ze van dat bezoek dan geen begrijpelijke ver- klaring kan geven.” Ze voelt echter, dat ze zich maar wat zit woys te maken.. Ze gelooft haar eigen gedachten niet, Ze weet, dat het wèl Edda geweest is. En ook, dat er voor dit heimelijk bezoek geen aanneme- lijke verklaring kan bestaan. En als ze nú eens flink is en zoo hard ze kan naar dat rustige witte huis toeloopt ? Zich be- kend maakt als de aanstaande vrouw van Rainer en hem onmiddellijk te spreken vraagt? Als ze de twee verraders ontmaskêrt en hun haar ver- driet, haar afschuw, haar haat, die ten slotte niets is dan vernederde, versmade liefde, in het gezicht slin%ert? Maar wat zou Ze daaraan hebben? Wat er mee te winnen ? Trouwens.. om zoo iets te doen, is ze niet brutaal genoeg. Ze zou het gewoon niet kunnen… binnen te gaan in dat huis waarin iets gebeurt, dat voor haar verschrikkelijk ver- nielend is. í Na een lange poos van machteloos staan, loopt Trix lan: met slepende passen, door. Aan het einde van de straat is een kleine lunchroom. Ze gaat naar binnen en bestelt koffie.. Gaat, na nog een poos, aarzelend de telefooncel binnen en draait het haar zoo bekende en geliefde num- mer, Een vrouwenstem antwoordt met het nummer van het pension, zooals ewoonlijk. Trix vraagt meâ{ een stem, diewzìîdzetenauwlîlxaks als de hare herkent, meneer e spreken. „Wie kan ik Zeggen, dat er is?” vraagt het meisje. w naam vertel íik meneer Wilde zelf wel.” Ge wacht.. Haar hart bonkt Zoo, dat ze bang is, zich niet staande te kunnen houden. Dan zegt dezelfde stem: „Meneer Wilde is op het oozenblik bezig. Hij heeft bezoek. Of u morgen- tend wilt opbellen.. of uw naam noemen. Zonder verder een woord hangt Trix den hoorn ‚ Ze weet genoeg. Lan gaat ze naar haar g?aats terug.g rinkt wa.€ van de koffie.. betaalt en gaat weg. B% na wa‚r%kelend gaat ze op Weg. Huistoel Nu Ë cht voor de { het pension staan, ääìtrze vooreneisgga‚lte laat.. is Edda in den tijd, dien zij noodig heeft gebad om het korte achterkant haken en viel vlak voor een der ach- terwielen, Het wiel ging hem over het hoofd. 'Î‘g dens het transport naar het ziekenhuis is bhet slachtoffer overleden, KIPPENKOOPMAN BIJ TWIST GEDOOD. Oudepjaarsavond, omstreeks kwart voor acht, is te Barneveld de Barneveldsche kippenkoopman J. Westeneng biĳ een vechtpartij me}t) een man uit V_<;orthuízen zoodanig met een mes gestoken, dat Êl_]vna. enkele oogenblikken den geest heeft g even, Uit het voorloopig onderzoek is gebleken, dat het slachtoffer en de dader den geheelen middag en vooravond samen uit zijn geweest. Zij beland- den ten slotte in een café ns.%" het station, 1 Voorthuizer was toen al tameliĳjk onder den in vloed. Beide mannen kre%'en over een kleinigheid ruzie, waarna de man uit Voorthuizen den ande: uitdaagde faar buiten te-komen, Westeneng stonc op en ging den ander achterna. Wat daar buite: is vooräevaugn is niet uit te maken, aangezien niemand er bij aanwezig is geweest. Even daarna kwam esteneng weer binnen en zei tot den kastelein: Daar heeft die kerel me nog gestoken ook, maar het is niet erg. Geef me maa: een ﬁlaas_1e bier. Dit heeft hĳ nog half leeg ge- dronken, waarna hij in elkaar zakte. Hij was toe: vrijwel onmiddellijk dood. Een ijlings ontbode geneesheer constateerde, dat esteneng in d hartstreek was getroffen. Het slachtoffer is gehuwd en laat een vrouw er 66n kind na. De dader kon kort na het drama ge- arresteerd worden. Daar hij sterk onder den in- vloed van sterken drank verkeerde, is hij ter ont- nuchtering opgesloten. De burgemeester van Barneveld, de heer . Westrik heeft als hulp-officier van Justitie het onderzoek ter hand genomen. Hieruit is gebleken, dat ook de Voorthuizer een kleine verwonding aan de hand heeft, veroorza door een mes. Het slachtoffer had eveneens een mes bij zich. Beide wapens zijn in beslag genomen. VOOR DE VROUW. ONS KNIPPATBOON. Natuurlijk wil iedere moeder graag, dat ook _ mísschfen kunnen wíj beter zeggen: vooral — haar jom; zoon er aardig uitziet. Deze Jongste heeft ‘altĳjd het voordeel, tevens de kleinste van het gezin te zíjn, zoodat moeder dus voor hem âema.kkelĳker een jasje íin elkaar kan zetten, an voor de grooteren., Bijgaand atroon, dat ge- schikt is voor 24 en 4—â jaar, laat een snoezig Êaaje zien, dat zeer eenvoudig van snit ís, Men n er verschillende kleurencombinaties voor ge- bruiken, doch het best voldoen: -een lichtblauw jasje met donkerblauw kraagje en lichtblauwe manchetjes, Voor beide maten is het benoodigde materiaal 225 m. van 90 c.m. breed. ALLE GOEDE KOKS vermijden rísico. Uit hygiëniseh oog- punt zouten zij de spijzen met verpakt zout, dus met JOZO oí NEZO, ons zout uit eigen bodem. Door het al of niet aanknippen der naden kan men het patroon passend maken voor de lengte van het jongetje voor wien het bestemd is, ; Dit patroon is te verkrijgen aan het Hoofd- _ eind af te leggen, al weggegaan.. Ja, misschien komt ze straks samen met Rainer naar buiten. Dat kan haar niets schelen, Dan kan ze hun met- een vertellen, hoe ze over hen denkt.- Ze kiĳjkt op haar armbandhorloge, Drie kwar- tier zijn er verloopen sedert het oogenblik, waar %Ëaze Edda het pension heeft zien binnengaan. ar Trix weet zeker, dat ze hier niet tever- geefs staat te wachten. Haar gevoel vertelt haer dat duidelijk. Trix loopt heen en weer. heel langzaam.. heen en weer, Maar ook dat lang- zame loopen begint haar te zwaar te vallen. Ze kan eenvoudig niet meer. Haar voeten weigeren het gewicht van haar lichaam langer te dragen. Ze blijft staan … suf.… apathisch, zonder bewus- te gedachten. Zoo verloopen de minuten.. minu- ten, die haar een eeuwigheid toelijken. Een half uur verstrijkt. Opeens komt er leven in de ineengedoken gedaante van Trix. De huis- deur gaat open. De donkere silhouet van een vrouw verschijnt. Twee zilvervossen hangen langs de smalle schouders naar omlaag. Onder het sjieke, schuine hoedje komt golvend, donkerbruin haar te voorschijn. Dezen keer kijkt Edda niet naar links € rechts.. Met neergeslagen oogen loopt ze de 12 ge stoep af. Daar verspert Trix haar den weg: „Wat doe jj hier ?” Er flitst schrik door de groenblauwe 00gen. schrik, gevolgd door verbazing en woede. Maar dan verandert de uitdrukking. Haat „hartgrondi- ge, onverzoenlijke haat gloeit haar tegen uit de oogen, die niet lang geleden vol genegenheid en sympathie op haar gerust hebben. „Datzelfde kan ik jou vragen, Edda. Wat doe ĳ hier?” jĳ‚,Da.a.rvoor ben ik jou geen rekenschap schuldigd.” Ik geloof van wel Het gaat hier om.. mf1 verloofde en om mijn broer.” ver- om vlugge passen.. O Voort, Maar voort, E „Morgen is het mijn trouwdag. en vandasg w ä hem.. 5t!1!etl:â bezoeken!” ù eb oudere rechten.” ‚Edda!” s dat soms niet waar? Of heb k je misschien Verzwegen,. elkaar lief hebben ?" m e (Wordt vervolgd):