Tekstweergave van GA-1989_MB076_00118
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
werd
veel
in
deze
verkochte
erven
gehandeld
en
de
kopers
van
de
erven
1
,
4
en
5
deden
die
op
19
februari
1616
over
aan
Hans
Lenaerts
kruidenier
.
Ik
weet
niet
of
die
nog
verwant
was
aan
Lenaert
Emans
,
die
het
belendende
erf
aan
de
noordzijde
van
de
Elandsstraat
had
bezeten
,
maar
nu
financieel
in
het
ongerede
was
geraakt
.
Als
buur
aan
de
westzijde
worden
althans
bij
de
erven
1-4
'
de
huysinge
'
van
de
crediteuren
van
Lenaert
Emans
genoemd
,
bij
erf
5
'
het
erf
van
de
crediteuren
van
hem
.
Hiervan
verwierf
Hans
Le
-
naerts
op
een
onbekend
tijdstip
ook
het
eigendom
.
Hij
was
niet
alleen
geïn
-
teresseerd
in
zijn
zeker
winstgevende
kruidenierszaken
,
maar
ook
in
bouw
en
had
o.a
.
het
beroemde
huis
Saxenburg
aan
de
Keizersgracht
laten
zetten
.
Hij
was
ongetwijfeld
de
belangrijkste
van
de
vijf
kopers
.
Erf
3
naast
Jan
Jurriaans
was
door
de
timmerman
Claes
Jacobsz
gekocht
,
met
als
borg
o.a
.
de
timmerman
Cornelis
Jansz
,
die
identiek
kan
zijn
met
de
25-jarige
Cor
-
nells
Jansz
Boom
,
de
latere
eigenaar
van
het
huis
.
Het
was
zeker
geen
gemeenschappelijke
onderneming
,
maar
de
vijf
hui
-
zen
,
die
vermoedelijk
al
spoedig
verrezen
,
kregen
alle
gemeenschappelijke
muren
en
loden
goten
.
Hans
Lenaerts
stierf
in
1624
en
zijn
weduwe
,
Maria
Cocx
,
in
1627
en
toen
werd
tussen
de
kinderen
gedeeld
en
werden
ook
hui
-
zen
in
veiling
gebracht
,
o.a
.
op
13
januari
1628
het
huis
Saxenburg
en
drie
van
de
huizen
van
de
onderneming
van
hun
vader
op
de
hoek
van
Elandsstraat
en
Prinsengracht
.
Het
hoekhuis
werd
voor
ƒ
1825
.—
door
de
zoon
Lenaert
Lenaerts
gekocht
,
de
huisjes
in
de
Elandsstraat
voor
ƒ
470
.—
en
het
kleine
ondiepe
huis
op
erf
4
,
waarachter
het
grotere
huis
op
erf
5
toen
in
ieder
geval
een
keuken
had
,
voor
ƒ
1340
.—
door
Elbert
Willems
.
Hij
was
in
1626
met
de
dochter
Elisabeth
Lenaerts
getrouwd
,
die
het
huis
op
erf
5
had
gekregen
.
Zijn
nakomelingen
gingen
later
de
achternaam
Swe
-
denrijck
voeren
en
zelf
was
hij
lakenkoper
op
de
Nieuwendijk
en
is
nog
bekend
als
een
van
de
schutters
op
de
Nachtwacht
.
Jan
Jurriaans
behield
het
huis
,
dat
als
eerste
van
zijn
ondernemingen
min
-
der
spectaculair
was
dan
de
latere
,
tot
1
januari
1633
.
Het
lijkt
niet
onwaar
-
schijnlijk
,
dat
de
schilder
en
befaamde
kunstkoper
Jan
Basse
het
voordien
van
hem
had
gehuurd
.
Op
19
augustus
1633
werd
hij
ook
nog
eigenaar
van
een
huis
achter
de
Beurs
en
misschien
was
dat
bestemd
om
zijn
zaken
in
de
stad
te
kunnen
doen
.
Blijkens
de
schepenenbrief
van
1
januari
betaalde
hij
Jan
Jurriaans
ƒ
2600
.—
voor
het
huis
,
dat
op
erf
2
was
gebouwd
,
waar
-
van
2
/
3
direct
en
l
A
met
mei
1633
.
Op
3
januari
1633
verklaarde
hij
weer
voor
schepenen
op
het
stadhuis
een
schuld
te
hebben
en
wel
aan
de
plaat
-
snijder
Robert
de
Baudous
van
ƒ
1593.15
.—,
die
hij
over
een
jaar
zou
af
moeten
betalen
.
Men
is
geneigd
te
denken
,
dat
De
Baudous
in
deze
vorm
had
bijgedragen
aan
het
2
A
van
de
koopsom
van
twee
dagen
eerder
.
Borgen
voor
Jan
Basse
waren
toen
zijn
broer
Pieter
Basse
en
zijn
zwager
Pieter
Ro
-
denburgh
,
getrouwd
met
Anna
Kieff
.
Maar
bij
deze
schuldbekentenis
no
-
teerde
Jan
Basse
persoonlijk
,
dat
die
alleen
pro
forma
was
opgemaakt
en
dat
het
in
feite
een
schuld
aan
zijn
broer
Pieter
betrof
.
Deze
was
met
de
doodschulden
voor
zes
personen
,
waarvoor
het
bedrag
nog
niet
vaststond
,
de
enige
last
,
die
op
de
inventaris
van
4
en
6
januari
1637
voor
notaris
Barcman
wordt
vermeld
.
In
de
herfst
van
1636
was
door
een
epidemie
vrijwel
zijn
hele
gezin
in
'
t
Wapen
van
Frankrijk
geveld
.
Jan
100