Tekstweergave van GA-1989_MB076_00025

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Een lijst van namen van huizen die vroe - ger in de Sint Antoniesbreestraat stonden , gegevens over de onderscheidene woning - bouwprojecten en een bibliografie sluiten het boek af . In de laatste komen Amsteloda - mum en Ons Amsterdam veelvuldig voor . Naast de artikelen in laatstgenoemde blad van 1972 van Brinkgreve en Knijtijzer had ook wel de reactie van de betreurde Dick Hillenius op hun beider standpunt ( t.a.p . blz . 84 - 85 ) vermeld mogen worden . In Heemschut van 1973 staan op blz . 5 de ge - vels die IJsbrand Kok ontwierp aan weers - zijden van het Pintohuis . Zij passen ook wel in dit boek , maar echt in de Sint Antonies - breestraat , daar ben ik na vijftien jaar niet meer zo zeker van . J.H . v.d . HO B.C . Sliggers , Westerveld van buiten - plaats TOT BEGRAAFPLAATS 1888-1988 , SE - rie Haarlemse miniaturen Deel 13 , Uitgeverij De Vrieseborch Haarlem 1988 , 110 blz ., geïll ., ƒ 27,50 . ' Waarom zouden wij wel jaarlijks de voor ons land gevallenen op de erebegraafplaat - sen herdenken en dit voor eigen familie nala - ten '. Met deze zinvolle gedachte beëindigde Q.W . van Hoorn in 1963 in ons maandblad een artikel over de toen 75-jarige begraaf - plaats met fascinerende afbeeldingen van het kantoor en ontvanggebouw De Ruyterkade 91 , aula met perron op Westerveld en de spoorwagen met katafalk . De rouwtrein raakte na 1914 in onbruik en de katafalkwa - gen werd in 1923 gedemonteerd . De huidige slagzin ' Waar zouden we zijn zonder de trein ' verloor reeds toen aan betekenis , al ar - riveerde het stoffelijk overschot van gene - raal J.B . van Heutsz op 8 juni 1927 met een Zwitserse rouwwagon aan het Centraal Sta - tion om na een nacht in de vierschaar van het paleis op de Dam te zijn opgebaard de vol - gende dag in het praalgraf op de Nieuwe Oosterbegraafplaats te worden bijgezet , ge - reden op een affuit en gedragen door ridders van de Militaire Willemsorde . Meermalen heb ik op Westerveld een baar gevolgd , naar groeve of crematorium , waar - op de kist gedragen werd met de bedekken - de bloemen soms rakelings scherende langs de overhangende takken van de bomen . De afb . 36 en 45 van dit boek geven een beeld daarvan . Maar in 1967 werd een electrisch aangedreven Spijkstaalwagentje voor het vervoer van de kist aangeschaft . * Als buitenplaats kende ik Westerveld al - lang uit Bijhouwers Heemschutboekje , deel 18 in de oude serie . In 1662 werden achter - eenvolgens de Amsterdammers Dirck Mo - lengraef en mr . Cornelis Cloeck er eigenaar van . Van Gerrit Heshuysen ging Westerveld in 1888 over aan de oprichters van de be - graafplaats . In het midden van de 18e eeuw had Gerrit Blaauw op de buitenplaats een pluimgraaf in dienst , thans is de begraaf - plaats aangemerkt als vrij vogelreservaat . Hoe de eerste crematie op Westerveld in de namiddag van 1 april 1914 geschiedde en de daarop volgende proefprocessen komen uitvoerig aan de orde , alsook de moeizame relaties tussen de begraafplaats Westerveld en de Vereniging voor Facultatieve Lijkver - branding , die van 1941 tot 1975 haar kan - toor en ontvanggebouw had aan de Driehui - zerkerkweg vlak voorbij de spoorwegover - gang . Slechts twee onjuistheden vielen mij op . Architect prof.ir . C . Wegener Sleeswijk kreeg ten onrechte de voorletter R . En naar het artikel van Y . Lievaart in de catalogus De dood verbloemen kan uiteraard niet met twee verschillende pagineringen verwezen worden , zoals in de Verantwoording is ge - schied . De eerste is de juiste . De belangstelling voor begraafplaatsen neemt de laatste tijd toe , zowel wat de graf - stenen als de beplanting betreft . Tentoon - stellingen in Utrecht ( 1980 ), Amsterdam ( 1982 ) en Hoorn ( 1987 ) en een studiedag van de Koninklijke Nederlandse Oudheidkun - dige Bond op 12 december 1986 in Utrecht waren daar uitingen van . Het goed geschre - ven en fraai geïllustreerde boek over Wes - terveld past goed bij die trend . Hoewel op - ; enomen in een Haarlemse reeks is de in - ioud tot op grote hoogte Amsterdams . De oprichting van de begraafplaats Westerveld viel precies dertien jaar na het definitieve verbod om nog langer in kerken en op kerk - hoven van Amsterdam begraven te worden . De kosten van een begrafenis uit Amster - dam vanaf het sterfhuis naar Westerveld met inbegrip van de extra rouwtrein bedroegen niet meer dan die van een eerste klasse be - i Veertien dagen nadat ik eind september deze bespreking maakte bemerkte ik dat de rouwenden niet meer achter de kist naar het crematorium gaan , maar optrek - ken als waren zij natuurvrienden in het bos , zij het voorafgegaan door een gids in jacquet en hoge hoed . 23