Tekstweergave van GA-1989_MB076_00025
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Een
lijst
van
namen
van
huizen
die
vroe
-
ger
in
de
Sint
Antoniesbreestraat
stonden
,
gegevens
over
de
onderscheidene
woning
-
bouwprojecten
en
een
bibliografie
sluiten
het
boek
af
.
In
de
laatste
komen
Amsteloda
-
mum
en
Ons
Amsterdam
veelvuldig
voor
.
Naast
de
artikelen
in
laatstgenoemde
blad
van
1972
van
Brinkgreve
en
Knijtijzer
had
ook
wel
de
reactie
van
de
betreurde
Dick
Hillenius
op
hun
beider
standpunt
(
t.a.p
.
blz
.
84
-
85
)
vermeld
mogen
worden
.
In
Heemschut
van
1973
staan
op
blz
.
5
de
ge
-
vels
die
IJsbrand
Kok
ontwierp
aan
weers
-
zijden
van
het
Pintohuis
.
Zij
passen
ook
wel
in
dit
boek
,
maar
echt
in
de
Sint
Antonies
-
breestraat
,
daar
ben
ik
na
vijftien
jaar
niet
meer
zo
zeker
van
.
J.H
.
v.d
.
HO
B.C
.
Sliggers
,
Westerveld
van
buiten
-
plaats
TOT
BEGRAAFPLAATS
1888-1988
,
SE
-
rie
Haarlemse
miniaturen
Deel
13
,
Uitgeverij
De
Vrieseborch
Haarlem
1988
,
110
blz
.,
geïll
.,
ƒ
27,50
.
'
Waarom
zouden
wij
wel
jaarlijks
de
voor
ons
land
gevallenen
op
de
erebegraafplaat
-
sen
herdenken
en
dit
voor
eigen
familie
nala
-
ten
'.
Met
deze
zinvolle
gedachte
beëindigde
Q.W
.
van
Hoorn
in
1963
in
ons
maandblad
een
artikel
over
de
toen
75-jarige
begraaf
-
plaats
met
fascinerende
afbeeldingen
van
het
kantoor
en
ontvanggebouw
De
Ruyterkade
91
,
aula
met
perron
op
Westerveld
en
de
spoorwagen
met
katafalk
.
De
rouwtrein
raakte
na
1914
in
onbruik
en
de
katafalkwa
-
gen
werd
in
1923
gedemonteerd
.
De
huidige
slagzin
'
Waar
zouden
we
zijn
zonder
de
trein
'
verloor
reeds
toen
aan
betekenis
,
al
ar
-
riveerde
het
stoffelijk
overschot
van
gene
-
raal
J.B
.
van
Heutsz
op
8
juni
1927
met
een
Zwitserse
rouwwagon
aan
het
Centraal
Sta
-
tion
om
na
een
nacht
in
de
vierschaar
van
het
paleis
op
de
Dam
te
zijn
opgebaard
de
vol
-
gende
dag
in
het
praalgraf
op
de
Nieuwe
Oosterbegraafplaats
te
worden
bijgezet
,
ge
-
reden
op
een
affuit
en
gedragen
door
ridders
van
de
Militaire
Willemsorde
.
Meermalen
heb
ik
op
Westerveld
een
baar
gevolgd
,
naar
groeve
of
crematorium
,
waar
-
op
de
kist
gedragen
werd
met
de
bedekken
-
de
bloemen
soms
rakelings
scherende
langs
de
overhangende
takken
van
de
bomen
.
De
afb
.
36
en
45
van
dit
boek
geven
een
beeld
daarvan
.
Maar
in
1967
werd
een
electrisch
aangedreven
Spijkstaalwagentje
voor
het
vervoer
van
de
kist
aangeschaft
.
*
Als
buitenplaats
kende
ik
Westerveld
al
-
lang
uit
Bijhouwers
Heemschutboekje
,
deel
18
in
de
oude
serie
.
In
1662
werden
achter
-
eenvolgens
de
Amsterdammers
Dirck
Mo
-
lengraef
en
mr
.
Cornelis
Cloeck
er
eigenaar
van
.
Van
Gerrit
Heshuysen
ging
Westerveld
in
1888
over
aan
de
oprichters
van
de
be
-
graafplaats
.
In
het
midden
van
de
18e
eeuw
had
Gerrit
Blaauw
op
de
buitenplaats
een
pluimgraaf
in
dienst
,
thans
is
de
begraaf
-
plaats
aangemerkt
als
vrij
vogelreservaat
.
Hoe
de
eerste
crematie
op
Westerveld
in
de
namiddag
van
1
april
1914
geschiedde
en
de
daarop
volgende
proefprocessen
komen
uitvoerig
aan
de
orde
,
alsook
de
moeizame
relaties
tussen
de
begraafplaats
Westerveld
en
de
Vereniging
voor
Facultatieve
Lijkver
-
branding
,
die
van
1941
tot
1975
haar
kan
-
toor
en
ontvanggebouw
had
aan
de
Driehui
-
zerkerkweg
vlak
voorbij
de
spoorwegover
-
gang
.
Slechts
twee
onjuistheden
vielen
mij
op
.
Architect
prof.ir
.
C
.
Wegener
Sleeswijk
kreeg
ten
onrechte
de
voorletter
R
.
En
naar
het
artikel
van
Y
.
Lievaart
in
de
catalogus
De
dood
verbloemen
kan
uiteraard
niet
met
twee
verschillende
pagineringen
verwezen
worden
,
zoals
in
de
Verantwoording
is
ge
-
schied
.
De
eerste
is
de
juiste
.
De
belangstelling
voor
begraafplaatsen
neemt
de
laatste
tijd
toe
,
zowel
wat
de
graf
-
stenen
als
de
beplanting
betreft
.
Tentoon
-
stellingen
in
Utrecht
(
1980
),
Amsterdam
(
1982
)
en
Hoorn
(
1987
)
en
een
studiedag
van
de
Koninklijke
Nederlandse
Oudheidkun
-
dige
Bond
op
12
december
1986
in
Utrecht
waren
daar
uitingen
van
.
Het
goed
geschre
-
ven
en
fraai
geïllustreerde
boek
over
Wes
-
terveld
past
goed
bij
die
trend
.
Hoewel
op
-
;
enomen
in
een
Haarlemse
reeks
is
de
in
-
ioud
tot
op
grote
hoogte
Amsterdams
.
De
oprichting
van
de
begraafplaats
Westerveld
viel
precies
dertien
jaar
na
het
definitieve
verbod
om
nog
langer
in
kerken
en
op
kerk
-
hoven
van
Amsterdam
begraven
te
worden
.
De
kosten
van
een
begrafenis
uit
Amster
-
dam
vanaf
het
sterfhuis
naar
Westerveld
met
inbegrip
van
de
extra
rouwtrein
bedroegen
niet
meer
dan
die
van
een
eerste
klasse
be
-
i
Veertien
dagen
nadat
ik
eind
september
deze
bespreking
maakte
bemerkte
ik
dat
de
rouwenden
niet
meer
achter
de
kist
naar
het
crematorium
gaan
,
maar
optrek
-
ken
als
waren
zij
natuurvrienden
in
het
bos
,
zij
het
voorafgegaan
door
een
gids
in
jacquet
en
hoge
hoed
.
23