Tekstweergave van GA-1959_MB046_05003
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTELODAMUM
Maandblad
voor
de
kennis
van
Amsterdam
Orgaan
van
het
Genootschap
Amstelodamum
46e
JAARGANG
MEI
1959
TER
NAGEDACHTENIS
AAN
FRED
THOMAS
Fred
Thomas,
wiens
boeken
en
artikelen
tienduizenden
ogen
hebben
geopend
voor
de
schoonheid
van
stad
en
land,
is
niet
meer.
Wij
kunnen
niet
onder
woorden
brengen
wat
in
ons
omging
bij
het
ontstellende
bericht
van
zijn
overlijden
op
maandagavond
13
april
j.l.
Nog
enkele
dagen
tevoren
hadden
wij
aan
zijn
ziekbed
gezeten,
toen
het
lichaam
reeds
de
strijd
gestreden
had,
maar
de
geest
nog
vol
leven
was.
Niet
over
de
reeds
jaren
hem
slopende
ziekte
heeft
hij
toen
gesproken,
wèl
over
het
werk,
dat
hij
straks
in
zijn
gelukkige
thuis
aan
de
Prinsen
-
gracht
zou
hervatten.
Want
geloof,
gezin
en
huis
waren
de
drie
soliede
pijlers,
die
Thomas’
leven
hebben
geschraagd.
Hij
sprak
nog
vol
vuur
over
zijn
plannen
tot
behoud
van
de
poppenkast
op
de
Dam.
Van
die
onblusbare
liefde
en
ijver
voor
de
stad
van
zijn
hart
heeft
hij
tot
de
laatste
ademtocht
getuigd
met
een
kracht,
waarvoor
een
ieder
moest
buigen.
Misschien
lag
het
geheim
van
die
kracht
wel
in
zijn
vermogen
om
tegenstellingen
tot
een
harmonisch
geheel
te
verenigen.
Hij
was
immers
de
journahst,
die
koortsachtig
kon
werken
op
de
onstuimige
harteklop
van
zijn
rusteloze
tijd
èn
de
dromende
schrijver,
die
zich
krampachtig
verzette
tegen
de
ondergang
van
de
Zuiderzee.
Hij
was
immers
de
mens,
die
in
de
grote
heterogene
journalistenkring
even
gezien
was
als
in
de
besloten
intimiteit
van
het
eigen
gezin.
Met
dit
zeldzame
vermogen
heeft
hij
zich
een
weg
gebaand
tot
een
ongekend
grote
lezerskring.
Hij
gaf
méér
dan
de
journalist
en
minder
dan
de
historicus,
hij
wist
steeds
het
verlangen
te
wekken
naar
grotere
kennis.
Hoevelen
zullen
zich
hun
hefde
voor
Amsterdan
bewust
zijn
geworden
door
boeken
als
Stad
van
myn
hart.
Bemin
dan
Amsterdam
en
Gespin
aan
de
gracht?
En
hoevelen
zal
hij
deelgenoot
hebben
gemaakt
in
zijn
Amourette
op
Pampus,
Droom
in
de
Delta
en
Een
liefde
in
Staphorst?
Toen
op
de
trieste
donderdagmorgen
van
de
zestiende
april
op
de
begraafplaats
Buitenveldert
zijn
stoffelijk
overschot
ter
aarde
werd
besteld,
n
erkten
wij
onder
de
talloze
aanwezigen
óók
de
buren
op
van
het
ouder
-
wets-gezellig
levende
gezin
aan
de
gracht,
dat
thans
in
diepe
rouw
achter
-
blijft.
Vader
Thomas
heeft
nog
mogen
beleven
dat
zoon
Haye
zijn
werk
voortzet
in
zijn
krant,
De
Tijd.
Moge
zijn
vrouw
en
kinderen
troost
vinden
in
het
besef,
dat
voor
hun
voorbeeldige
man
en
vader
geldt:
het
werk
overleeft
de
meester!
S.
v.
W.
97