Tekstweergave van GA-1959_MB046_01013
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
NOGMAALS
’T
VREDESDUIFJE
De
resten
van
de
schuilkerk
’t
Vredesduifje
in
de
Kerkstraat,
ter
hoogte
van
de
Nieuwe
Spiegelstraat,
zijn
nu
geheel
gesloopt.
Gedurende
een
gron
-
dig
onderzoek
vlak
vóór
en
tijdens
de
sloop
zijn
zoveel
belangrijke
gegevens
aan
’t
licht
gekomen,
dat
thans
een
reconstructie
van
deze
merkwaardige
schuilkerk,
waarvan
de
geschiedenis
in
december
1957
in
ons
blad
be
-
schreven
werd,
gemaakt
kon
worden.
De
figuren
1
t/m
6
geven
de
bestaande
toestand
weer,
met
daarin
ge
-
stippeld
de
verschillende
gegevens,
die
tijdens
het
onderzoek
gevonden
werden.
De
gearceerde
delen
van
fig.
3
laten
zien
wat
er
de
laatste
jaren
van
het
kerkje
met
de
vijf,
aan
de
Kerkstraat
gelegen
huisjes,
over
was,
nl.
2
woningen
Kerkstraat
173
en
175
en
het
oostelijk
gedeelte
van
het
kerkgebouw,
dat
als
opslagplaats
dienst
deed.
We
zullen
het
onderzoek
op
de
voet
volgen.
De
balklagen
van
de
opslag
-
plaats
waren
later
aangebracht
en
uitgevoerd
als
vrijdragende
vloeren
met
rand
balken
en
houten
staanders.
De
tuingevel,
de
eigenlijke
kerkgevel
dus,
was
in
de
loop
der
jaren
sterk
gewijzigd.
Alleen
de
bovenste
kozijntjes
en
de
drie
linker
kelderopeningen
bleken
nog
origineel
te
zijn.
Boven
de
kelderopeningen
bevond
zich
nog
één
compleet
en
twee
gedeelten
van
balkankers,
kennelijk
van
de
beganegrondbalklaag
van
het
kerkgebouw
(zie
fig.
1).
Een
onderzoek
op
dezelfde
hoogte
van
de
andere
bouwmuur,
dus
de
scheidingsmuur
van
de
kerk
en
de
huisjes,
bracht
al
spoedig
ook
de
resten
van
een
balkanker
aan
het
licht.
Door
het
weghakken
van
de
bepleis
-
tering
kwamen
de
oude
balkgaten
van
deze
vloer
tevoorschijn
(zie
de
gestippelde
balkgaten
in
fig.
5).
De
hoogte
van
de
kerkvloer
was
dus
gevonden.
De
eerder
genoemde
kelderopeningen
duiden
er
op
dat
er
onder
de
kerkvloer
een
ruime
kelder
is
geweest,
waarschijnlijk
onder
de
gehele
kerk
door.
Bij
het
weghakken
van
de
bepleistering
om
de
balkgaten
viel
boven
de
vloer
een
duidelijk
steenverschil
op,
nl.
een
steenmaat
van
18
X
3,5
cm,
terwijl
de
oorspronkelijke
steen
22
x
4,5
cm
was.
Het
onderzoek
werd
hier
voortgezet
en
al
spoedig
kwam
een
groot,
later
dichtgemetseld
gat
aan
het
licht,
met
de
grenen
lateibalk
er
nog
boven
(zie
fig.
5).
Deze
opening
correspondeerde
geheel
met
het
perceel
Kerkstraat
nr.
173.
We
hebben
hier
te
maken
met
de
in
1705
gemaakte
tweede
toegang
tot
de
kerk,
toen
Maria
Geertruy
Cornelis,
de
zuster
van
de
pastoor,
het
vierde
huisje,
nl.
nr.
173,
had
aangekocht
met
de
bedoeling
door
dit
perceel
deze
tweede
toegang
te
maken.^)
De
volgende
stap
was
de
verdieping
of
eventueel
de
balkons
terug
te
vinden.
Rechts
boven
de
eerder
genoemde
toegang
kwamen
slechts
3
balk
-
gaten
te
voorschijn,
waarvan
boven
de
voorste
de
uitsparing
voor
de
Zie
‘de
kerk
’t
Vredesduifje’,
Amstelodamum
dec.
1957.
I.
H.
van
Eeghen.
11