Tekstweergave van GA-1944_JB040_00202
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Zijn
laatste
koop
was
een
huls
op
de
Heerengracht
bij
de
Driekoningenstraat
(No.
201)
voor
ƒ10,600.
—.
Wij
halen
dit
aan,
daar
deze
koop
voor
Foulaer
een
tragisch
verloop
had.
Het
was
namelijk
slechts
vijf
dagen
nadat
de
overdracht
ervan
had
plaats
gevonden,
dat
Foulaer
overleed.
Hij
werd
den
27en
December
1686
in
de
Westerkerk
begraven,
al
zijn
bezittingen
nalatende
aan
het
genoemde
echtpaar
Mamuchet
—van
Heusden.
Niet
lang
daarna,
zooals
gezegd
omstreeks
1715,
liet
Mamuchet
het
onderhavige
huis
(thans
No.
232)
vernieuwen
en
ineen
toestand
brengen,
zooals
het
er
tegenwoordig
nog
ongeveer
uitziet.
Hij
ging
het
herdoopen
met
denze’fden
naam
PARIJS,
zooals
de
gevelsteen
nog
aangeeft.
Het
bovengedeelte
van
den
zandsteenen
gevelhals
is
geheel
gevuld
met
het
alliantiewapen
van
den
bouwheer
Mamuchet
en
zijn
echtgenoote
Van
Heusden,
afgedekt
met
een
kroon
en
de
hijschbalk
daaronder
omgeven
met
lofwerk.
Het
wapen
van
Mamuchet
bestaat
(op
een
zilveren
schild)
uit
twee
schuin
tegen
elkander
opstaande
balken
(rood),
waarboven
twee,
en
daaronder
één
Saraceenkop
(Mohammedaansche
Turk,
Arabier
of
Muselman
met
grooten
haviksneus).
Dat
van
Van
Heusden
(Gormchem)
op
(gouden)
schild
met
in
het
midden
een
(rooden)
dwarsbalk,
waarboven
inde
linkerhelft
zes
schijven
(Oostersche
gouden
of
zilveren
munt),
inde
rechterbovenhelft
op
(zilveren)
fond
drie
(neutraal)
ankers
en
op
het
geheele
gedeelte
onder
den
balk
vijftien
dito
schijven,
aangebracht
in
driehoeksvorm;
boven
met
vijf,
naar
beneden
in
één
punt
uitloopende
met
één
schijf.
Voorts
is
de
hals
geflankeerd
door
fraaie
klauw-
of
vleugelstukken,
bewerkt
op
de
hoeken
in
volutes,
waarop
elk
een
siervaas.
Bovenop
het
fronton
staat
de
thans
bekende
buste
vaneen
Saraceen,
wiens
beeld
ons
aan
Faun,
den
boschgod
der
Romeinen,
doet
denken.
De
hijschbalk
is
nog
voorzien
vaneen
z.g.n.
bef
ten
behoeve
van
het
gebruik
vaneen
windas
en
aan
twee
der
middelste
kozijnen
bestaan
nog
ghjrollen
en
Ineen
dezer
kozijnen
deuren,
ten
teeken,
dat
het
voor
koopmanshuis
gebouwd
was.
Ook
de
aan
-
wezigheid
vaneen
pakkelder
toont
dit
aan,
welks
ingang
dooreen
sierlijk
in
Barok
-
stijl
uitgevoerd
ijzeren
hek
is
omgeven.
In
afwijking
hiervan
is
het
stoephek
van
gewoon
oud
model.
Voorts
heeft
de
toegang
een
eenvoudige
omlijsting
en
hebben
de
ramen
een
ruitmdeelmg
vanuit
de
tweede
helft
der
18de
eeuw.
De
familie
Mamuchet
heeft
het
huis
blijkbaar
niet
bewoond;
zij
overleden
beiden
te
Utrecht
en
wel
Mamuchet
den
28sten
Januari
1720
en
zijn
echtgenoote
Vrouwe
Catharma
van
Heusden
den
23sten
November
1738.
Tijdens
het
bezit
bij
de
Weduwe
Mamuchet
werd
het
huis
verhuurd
aan
Jacques
Gillot.
Zij
heten
twee
kinderen
na,
genaamd
Johanna
Catharina,
die
gehuwd
was
met
Jan
Jacob
van
Westreenen
en
Joan
Frednk
Mamuchet
van
Hondrmge,
Heer
van
Sterkenburg,
aan
wiens
ongehuwden
zoon
het
huls,
dat
getaxeerd
was
op
ƒ
12,000.
—,
bij
boedelscheiding
in
1740
werd
toebedeeld.
Na
dezen
tijd
was
het
huis
verhuurd
aan
den
koopman
P.
Brians
voor
ƒ
700.
—.
Slechts
een
jaar
heeft
deze
ongehuwde
zoon
het
huis
bezeten,
daar
hij
in
het
volgende
jaar,
1741,
overleed
en
het
nahet
aan
zijn
zuster,
de
echtgenoote
van
West
-
reenen.
Ook
de
familie
Westreenen
woonde
te
Utrecht
en
heeft
evenmin
het
huis
bewoond.
Toen
dit
echtpaar
was
overleden
werd
in
1774
het
huis
toebedeeld
aan
170