Tekstweergave van GA-1944_JB040_00202

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Zijn laatste koop was een huls op de Heerengracht bij de Driekoningenstraat (No. 201) voor ƒ10,600. —. Wij halen dit aan, daar deze koop voor Foulaer een tragisch verloop had. Het was namelijk slechts vijf dagen nadat de overdracht ervan had plaats gevonden, dat Foulaer overleed. Hij werd den 27en December 1686 in de Westerkerk begraven, al zijn bezittingen nalatende aan het genoemde echtpaar Mamuchet —van Heusden. Niet lang daarna, zooals gezegd omstreeks 1715, liet Mamuchet het onderhavige huis (thans No. 232) vernieuwen en ineen toestand brengen, zooals het er tegenwoordig nog ongeveer uitziet. Hij ging het herdoopen met denze’fden naam PARIJS, zooals de gevelsteen nog aangeeft. Het bovengedeelte van den zandsteenen gevelhals is geheel gevuld met het alliantiewapen van den bouwheer Mamuchet en zijn echtgenoote Van Heusden, afgedekt met een kroon en de hijschbalk daaronder omgeven met lofwerk. Het wapen van Mamuchet bestaat (op een zilveren schild) uit twee schuin tegen elkander opstaande balken (rood), waarboven twee, en daaronder één Saraceenkop (Mohammedaansche Turk, Arabier of Muselman met grooten haviksneus). Dat van Van Heusden (Gormchem) op (gouden) schild met in het midden een (rooden) dwarsbalk, waarboven inde linkerhelft zes schijven (Oostersche gouden of zilveren munt), inde rechterbovenhelft op (zilveren) fond drie (neutraal) ankers en op het geheele gedeelte onder den balk vijftien dito schijven, aangebracht in driehoeksvorm; boven met vijf, naar beneden in één punt uitloopende met één schijf. Voorts is de hals geflankeerd door fraaie klauw- of vleugelstukken, bewerkt op de hoeken in volutes, waarop elk een siervaas. Bovenop het fronton staat de thans bekende buste vaneen Saraceen, wiens beeld ons aan Faun, den boschgod der Romeinen, doet denken. De hijschbalk is nog voorzien vaneen z.g.n. bef ten behoeve van het gebruik vaneen windas en aan twee der middelste kozijnen bestaan nog ghjrollen en Ineen dezer kozijnen deuren, ten teeken, dat het voor koopmanshuis gebouwd was. Ook de aan - wezigheid vaneen pakkelder toont dit aan, welks ingang dooreen sierlijk in Barok - stijl uitgevoerd ijzeren hek is omgeven. In afwijking hiervan is het stoephek van gewoon oud model. Voorts heeft de toegang een eenvoudige omlijsting en hebben de ramen een ruitmdeelmg vanuit de tweede helft der 18de eeuw. De familie Mamuchet heeft het huis blijkbaar niet bewoond; zij overleden beiden te Utrecht en wel Mamuchet den 28sten Januari 1720 en zijn echtgenoote Vrouwe Catharma van Heusden den 23sten November 1738. Tijdens het bezit bij de Weduwe Mamuchet werd het huis verhuurd aan Jacques Gillot. Zij heten twee kinderen na, genaamd Johanna Catharina, die gehuwd was met Jan Jacob van Westreenen en Joan Frednk Mamuchet van Hondrmge, Heer van Sterkenburg, aan wiens ongehuwden zoon het huls, dat getaxeerd was op ƒ 12,000. —, bij boedelscheiding in 1740 werd toebedeeld. Na dezen tijd was het huis verhuurd aan den koopman P. Brians voor ƒ 700. —. Slechts een jaar heeft deze ongehuwde zoon het huis bezeten, daar hij in het volgende jaar, 1741, overleed en het nahet aan zijn zuster, de echtgenoote van West - reenen. Ook de familie Westreenen woonde te Utrecht en heeft evenmin het huis bewoond. Toen dit echtpaar was overleden werd in 1774 het huis toebedeeld aan 170