Tekstweergave van GA-1943_MB030_08103
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTELODAMUM
J.
Klundeb
f
Op
57-jarigen
leeftijd
is
den
3den
September
11.,
na
een
kortstondige
ziekte,
in
het
Burger
-
ziekenhuis
overleden
de
heer
J.
Klunder,
directeur
van
de
Stadsdrukkerij.
Het
was
juist
25
jaar
geleden
dat
hij
in
dienst
trad
van
de
instelling
aan
het
hoofd
waarvan
hij
ria
verschillende
promoties
kwam.
Voortreffelijk
typografisch
werk
is
onder
zijn
leiding
van
de
persen
der
Stadsdrukkerij
gekomen.
Wij
herinneren
ons
o.m.
het
zeer
fraaie
Gedenk
-
boek
der
Vondelfeesten
in
1937.
,De
over
-
ledene
heeft
ook
zitting
gehad
in
vele
com
-
missies
op
grafisch
gebied,
zoowel
gemeente
-
lijke
als
andere.
Amstebdamsche
klokmuziek.
Dat
de
Amsterdamsche
klokkentorens
inde
binnenstad
elk
heel,
half
en
vierendeels
uur
hun
wijsjes
lustig
over
de
stad
uitsprenkelen,
is
elk
Amsterdammer
welbekend.
Dat
zij
dit
ook
in
benarden
oorlogstijd
blijven
doen
is
een
terechte
erkenning
voor
hun
technische
en
cultuur
-
historische
beteekenis.
Het
mechanische
spel
heeft
reeds
zijn
bekoring,
maar
het
vrije
spel
van
den
beiaardier
geeft
den
klokkenwijsjes
eerst
recht
bezieling.
Dat
ge
-
beurt
nog
steeds
te
weinig.
Reeds
kennen
wij
de
Maandagmiddagbespe
-
lingen,
telkens
van
12
tot
1
uur,
afwisselend
op
Oude-,
Zuider-
en
Westerkerkstoren.
Daaren
-
boven
regelmatig
op
den
Paleistoren,
die
echter
geen
stadstoren
meer
is.
Daarnaast
zijn
gekomen
de
stemmingvolle
zomeravondbespelingen,
die
een
grachten
-
wandeling
behalve
voor
het
oog
ook
voor
het
oor
zoo
bekoorlijk
maken.
Tot
voldoening
van
vele
liefhebbers
van
de
„hemelsche
klokmuziek”,
zooals
Vader
Vondel
het
noemde,
klommen
de
beiaardiers
inde
maanden
Augustus
en
September
jl.
des
Zondag
-
middags
in
alle
drie
de
stadstorens
tegelijk
en
bespeelden
de
klokbellen
van
12—1
uur,
aldus
„ons
gehoor
verlekkrend
op
hun
klokspijs”.
Deze
prestatie,
drie
Hemonycarillons
in
één
stad
tegelijk
in
doorluchte
torentransen
tot
zingen
te
wekken,
is
nog
steeds
zonder
weêrga
inde
wereld!
Zij
verdient
de
aandacht
en
de
innige
belangstelling
van
ons
allen!
Ton
Koot.
Amstel,
Vecht
en
Zaan.
Wien
lust
het
niet
zich
te
vermeien
inden
aanblik
van
de
oude
uythoven
der
Amster
-
damsche
kooplieden,
zooals
die
buitens
langs
de
boorden
van
Vecht
en
Amstel
het
oog
van
den
voorbijganger
bekoorden
?
Welke
Amster
-
dammer
wordt
niet
graag
herinnerd
aan
het
natuurschoon
langs
den
Amstel
en
in
het
Gooi
en
wie
staat
niet
met
genoegen
stil
bij
het
zien
van
onze
forsche,
welgelijnde
Zaansche
molens,
den
fraaien
spiegel
vaneen
tentjacht
of
den
degelijken
bouw
vaneen
echt
oud-Hollandsche
trekschuit
?
Welaan,
dan
naar
het
Stedelijk
museum!
Het
was
de
Kerst-tentoonstelling
van
het
Centraal
museum
te
Utrecht,
welke
gewijd
was
aan
„De
Zegepralende
Vecht”,
die
bij
het
werk
-
comité
der
gemeentelijke
commissie
voor
heem
-
kunde
Amsterdam
den
wensch
deed
opkomen,
in
Amsterdam
een
tentoonstelling
te
organi
-
seeren,
welke
de
historische
en
de
heden
-
daagsohe
schoonheid
van
Amsterdam’s
om
-
geving
zou
belichten.
Uit
dien
wensch
kwam
een
plan
voort
en
uit
dat
plan
een
daad,
zoodat
thans
onder
den
naam
„Amstel,
Vecht
en
Zaan”
deze
tentoonstelling,
gedurende
eenige
maanden,
in
het
Stedelijk
museum
voor
het
publiek
is
opengesteld.
Het
onderwerp
is
aantrekkelijk
en
de
tentoon
-
stellingscommissie,
welke
werd
gevormd
door
bovengenoemd
werkcomité,
vleit
zich
met
de
gedachte,
dat
zij,
gezien
de
moeilijke
om
-
standigheden,
er
in
geslaagd
is,
een
aantrekke
-
lijken
vorm
te
vinden
voor
de
weerspiegeling
van
het
vele
wetens-
en
zienswaardige
in
dit
driestroomenland.
Fraaie
prenten,
aangevuld
met
voorwerpen,
laten
de
Vecht
zien
in
vier
tijdperken,
hier
aan
-
geduid
als;
Romeinsche,
Ridderlijke,
Zege
-
pralende
en
Hedendaagsohe
Vecht.
Het
sierlijke
smeedijzeren
toegangshek
tot
het
kasteel
Neder
-
horst
den
Berg,
de
theekoepel
van
Vreeden
-
hoff,
beide
op
ware
grootte
gereproduceerd,
en
de
collectie
bewonderenswaardig
Weesper-,
Loosdrechtsch-
en
Amstelporselein
trekken
nu
reeds
de
volle
belangstelling
van
de
vele
bezoekers.
Vooral
de
buitenplaatsen
langs
Vecht
en
Amstel,
de
lusthoven
der
Amsterdammers
in
gouden
eeuw
en
pruikentijd
zijn
goed
ver
-
tegenwoordigd.
Daarnaast
wordt
inde
Amstelzaal
de
aandacht
gewijd
aan
de
hengel-
en
ijssport
en
aan
de
flora
en
avifauna.
Het
Gooi,
dat
inden
huidigen
tijd
zoo’n
belangrijk
ontspanningsgebied
voor
Amsterdam
is,
wordt
door
inzendingen
van
het
Gooisch
natuurreservaat
en
de
Vereeniging
tot
behoud
van
natuurmonumenten
in
Nederland
verzorgd.
De
inzending
van
het
Gooisch
museum
laat
iets
van
de
kleeding
en
huiselijke
omstandigheden
der
Gooiers
zien.
Aan
de
Zaan
is
een
molenzaal
en
een
schepen
-
zaaltje
gewijd,
voorts
zijn
er
afbeeldingen
en
gebruiksvoorwerpen.
De
levende
attractie
van
deze
tentoonstelling
is
de
kolfbaan,
waar
op
gezette
tijden
de
West
-
friezen
een
kolfje
naar
hun
hand
komen
zetten.
103