Tekstweergave van GA-1942_MB029_06110
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTELODAMUM
De
Zilveren
Molenbeker,
een
verdwenen
uithangteeken.
Tot
voor
kort
mocht
ik
op
mijn
dage!ij
ksche
wandeling
door
de
Kalverstraat
graag
even
de
oogen
laten
rusten
op
een
even
merkwaardig
als
smaakvol
uitgevoerd
uithangteeken.
Uithangteekens
zijn
er
genoeg
in
deze
oude
hartader
der
binnen
-
stad
en
merkwaardig
zijn
zij
ook
vaak,
maar
dan
van
leelijkheid.
Zoo
op
-
dringerig
zijn
dikwijls
deze
reclame
-
borden,
lichtbakken,
of
noemt
ze
wat
mij
betreft
schreeuwborden,
dat
menig
-
een
nog
nooit
de
aardige
gevels
gezien
heeft,
die
er
achter
schuil
gaan.
Karakter
-
vol
zijn
zij
zelden,
aansluiten
op
den
bouwtrant
van
den
gevel
of
op
de
sfeer
van
het
huis
en
het
aangeboden
artikel
schijnt
voor
moderne
reclameborden
geen
vereischte
te
zijn
geweest;
hoofdzaak
was,
dat
zij
door
plaats,
kleur,
vorm
of
wat
dan
ook,
op
moesten
vallen.
Het
gevolg
is,
dat
zij
zóó
onpersoonlijk
zijn
geworden,
dat
men
rustig
al
deze
borden
inde
Kalverstraat
zou
kunnen
omwisse
-
len
zonder
dat
schade
zou
worden
gedaan
aan
het
„effect”.
Een
uitzondering
hierop
was
het
uit
-
hangbord
voor
no.
32,
een
pand,
waarin
een
zilverwinkel
was
gevestigd,
welke
gesierd
werd
door
den
naam:
De
Zilveren
Molenbeker.
De
schildering
op
het
bord
deed
aan
Jan
Luyken
denken,
de
af
-
beelding
vaneen
zilveren
molenbeker
er
boven
legde
nadruk
op
den
naam,
waaronder
de
zaak
gedreven
werd.
De
tekst
op
het
bord
bestond
uit
twee
rijmen.
Een
bang
voorgevoel
deed
mij
den
teekenaar
Han
Spaan
verzoeken,
het
uithangbord
te
teekenen
en
deed
mij
de
beide
rijmen
noteeren.
De
Damzijde
vermeldde:
„En
naast
mijn
deur
Daar
staat
een
molenbeecker
in
Mits
silver
daar
en
’t
goud
Dient
tot
een
lief
gewin”.
De
Mimtzijde
vermeldde:
„Het
silver,
kunstig
uitgedreven
Kan
’t
oog
een
welbehaagen
geeven
En
waar
mijn
konst
zich
op
verlaat
Ze
zoekt
haar
voordeel
bij
’t
sieraad”.
De
zilverwinkel
is
niet
meer,
het
uit
-
hangbord
is
verdwenen.
Dat
is
te
be
-
treuren.
Wanneer
vijftig
andere
reclame
-
borden
uit
de
Kalverstraat
hadden
moeten
verdwijnen,
om
dit
eene
te
kunnen
behouden,
dan
zou
dat
onge
-
twijfeld
minder
spijtig
zijn
geweest,
want
dit
eene
uithangbord,
hoewel
niet
oud
en
evenmin
een
kunstwerk,
had
karakter,
paste
bij
het
huis
en
beant
-
woordde
op
beschaafde
wijze
aan
het
doel:
namelijk
aandacht
vestigen
op
het
bedrijf,
dat
daar
werd
uitgeoefend.
Moge
bij
het
aanbrengen
van
nieuwe
licht
-
bakken,
reclameborden,
of
uithangteekens
in
het
algemeen,
met
deze
wenschelijk
-
heid
rekening
worden
gehouden,
dan
zal
het
straatbeeld
er
niet
door
geschonden
worden,
maar
er
mede
gebaat
zijn.
Ton
Koot.
110
Teekening
van
Han
Spaan.