Tekstweergave van GA-1942_MB029_06110

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTELODAMUM De Zilveren Molenbeker, een verdwenen uithangteeken. Tot voor kort mocht ik op mijn dage!ij ksche wandeling door de Kalverstraat graag even de oogen laten rusten op een even merkwaardig als smaakvol uitgevoerd uithangteeken. Uithangteekens zijn er genoeg in deze oude hartader der binnen - stad en merkwaardig zijn zij ook vaak, maar dan van leelijkheid. Zoo op - dringerig zijn dikwijls deze reclame - borden, lichtbakken, of noemt ze wat mij betreft schreeuwborden, dat menig - een nog nooit de aardige gevels gezien heeft, die er achter schuil gaan. Karakter - vol zijn zij zelden, aansluiten op den bouwtrant van den gevel of op de sfeer van het huis en het aangeboden artikel schijnt voor moderne reclameborden geen vereischte te zijn geweest; hoofdzaak was, dat zij door plaats, kleur, vorm of wat dan ook, op moesten vallen. Het gevolg is, dat zij zóó onpersoonlijk zijn geworden, dat men rustig al deze borden inde Kalverstraat zou kunnen omwisse - len zonder dat schade zou worden gedaan aan het „effect”. Een uitzondering hierop was het uit - hangbord voor no. 32, een pand, waarin een zilverwinkel was gevestigd, welke gesierd werd door den naam: De Zilveren Molenbeker. De schildering op het bord deed aan Jan Luyken denken, de af - beelding vaneen zilveren molenbeker er boven legde nadruk op den naam, waaronder de zaak gedreven werd. De tekst op het bord bestond uit twee rijmen. Een bang voorgevoel deed mij den teekenaar Han Spaan verzoeken, het uithangbord te teekenen en deed mij de beide rijmen noteeren. De Damzijde vermeldde: „En naast mijn deur Daar staat een molenbeecker in Mits silver daar en ’t goud Dient tot een lief gewin”. De Mimtzijde vermeldde: „Het silver, kunstig uitgedreven Kan ’t oog een welbehaagen geeven En waar mijn konst zich op verlaat Ze zoekt haar voordeel bij ’t sieraad”. De zilverwinkel is niet meer, het uit - hangbord is verdwenen. Dat is te be - treuren. Wanneer vijftig andere reclame - borden uit de Kalverstraat hadden moeten verdwijnen, om dit eene te kunnen behouden, dan zou dat onge - twijfeld minder spijtig zijn geweest, want dit eene uithangbord, hoewel niet oud en evenmin een kunstwerk, had karakter, paste bij het huis en beant - woordde op beschaafde wijze aan het doel: namelijk aandacht vestigen op het bedrijf, dat daar werd uitgeoefend. Moge bij het aanbrengen van nieuwe licht - bakken, reclameborden, of uithangteekens in het algemeen, met deze wenschelijk - heid rekening worden gehouden, dan zal het straatbeeld er niet door geschonden worden, maar er mede gebaat zijn. Ton Koot. 110 Teekening van Han Spaan.