Tekstweergave van GA-1942_MB029_06015

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTELODAMUM Hok citeert hij het toen in zwang zijnde straatliedje: Heb je dikke beenen, heb je rheumatiek, Ha naar Sequah henen, die geneest je met muziek. Hocadorus trad eerst als marktkoopman °p, met zijn bediende, luisterend naai - den naam „Sjeffie”, een man met een r ooden fez op, die het geld ophaalde e n voor zondebok diende. Later trad hij als kwakzalver op, in Oud-Holland v an de Tentoonstelling van Hotel- en Heiswezen in 1895. Ook is hij nog opge - treden bij Frits van Haarlem (in Carré) lr ' de revue, genaamd: „Koning Ikzie - zoowat”. Jacob Hollander genas van likdoorns, "'ratten enz. door middel vaneen zalfje. Had-je-me-maar (C. de Gelder) ging e erst de café’s langs met een electrisch kastje. Later liet hij zijn zoontje op straat acrobatische toeren verrichten. Haarna zag men hem met muilen venten ten slotte vond men hem meest in de omgeving van het Rembrandtsplein, 'bet een sigarenkistje onder den arm, r oepende: Had-je-me-maar! In 1921 ' v erd hij dooreen opgerichte Anti - stemplichtpartij, genaamd „Rapaille - partij”, candidaat gesteld voor den Ge - bieenteraad en ook werkelijk gekozen biet niet minder dan 14.289 stemmen. Hij nam echter de benoeming niet aan e b werd ergens opgenomen en verzorgd, tot hij in 1931, als gevolg vaneen aanrijding dooreen auto, overleed. Niet Bahlmann maar Brüning. In do bijdrage van den heer van Dieren 'b het Decembernummer wordt onder Winkelzaken vermeld, dat inde manu - facturenzaak van Bahlmann op den Nieuwendijk een groote attractie ge - vormd werd door het kasstelsel, waarbij houten ballen werden gebruikt. He heer Evert Smit te Koog aan de haan merkt ons op, dat dit systeem rilf ‘l bij Bahlmann voorkwam, doch bij de firma Brüning en Mühren op den hoek van de Dirk van Hasseltsteeg. Hater heeft de firma Brüning en Müh - ten den naam van D. van Hasselt & Co. aangenomen. Het gebouw is thans bij de Hema in gebruik. Het vervoer van vee langs den weg. De heer D. Voorthuysen zendt ons nog een tweede bijdrage: Ten vervolge op mijn herinneringen om - trent straattypen, wil ik U nu iets mede - deelen over het vervoer langs den Aveg van levend vee. Op één of meer dagen inde week werden er schapen of koeien verzonden per boot naar Engeland. Vermoedelijk kwamen die beesten van den Haarlemmerweg of langs de Spaarndammerstraat, om dan door de Plancius- en Barendszstraat over den Westerdoksdijk naar den veesteiger, gelegen aan dien dijk, vervoerd te wor - den. Ook werden zij wel eens enkele uren op een omheind stukje gras gelaten, zoo - als er een lag voor de kostelooze bad- en zweminrichting en een andere langs den spoordijk; erg druk rijverkeer was er in dien tijd niet. De schapen waren het lastigste om te vervoeren; er kwam dan dikwijls een hond bij te pas om te zorgen dat zij niet te veel afdwaalden en den man die ze opdreef niet te veel werk te geven om ze bij elkaar te houden. Dat ging allemaal goed zoolang ze nog niet inde gevaarlijke „zóne” waren. De gevaarlijke zóne dat waren wij, de bel - hamels. Wij hoorden die schapen al inde verte aankomen aan hun geblaat en merkten het ook wel aan de lucht. De man, die er achter liep, riep niets anders dan „tuut” „tuut”, zéér langgerekt, en „hang, hang, voor de kop weg”. Maar jawel, al heel gauw liepen er een paar jongens juist voor „de kop”, De heele kudde draaide zich dan direct om en liep den anderen kant uit. Het gevolg daarvan was dat de middelste schapen in het gedrang kwa - men; die stonden dan dikwijls recht tegen elkander op, een komisch gezicht. Of er schoten er een paar tusschen uit, een dwarsstraat in, gevolgd door de heele bende. Wij natuurlijk schik en maar lachen, doordat de heele buurt op stelten kwam, maar dat gaf niets. De schaap - herder, geweldig nijdig, zei natuurlijk allerlei leelijke woorden tegen ons, die 15