Tekstweergave van GA-1942_MB029_06015
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTELODAMUM
Hok
citeert
hij
het
toen
in
zwang
zijnde
straatliedje:
Heb
je
dikke
beenen,
heb
je
rheumatiek,
Ha
naar
Sequah
henen,
die
geneest
je
met
muziek.
Hocadorus
trad
eerst
als
marktkoopman
°p,
met
zijn
bediende,
luisterend
naai
-
den
naam
„Sjeffie”,
een
man
met
een
r
ooden
fez
op,
die
het
geld
ophaalde
e
n
voor
zondebok
diende.
Later
trad
hij
als
kwakzalver
op,
in
Oud-Holland
v
an
de
Tentoonstelling
van
Hotel-
en
Heiswezen
in
1895.
Ook
is
hij
nog
opge
-
treden
bij
Frits
van
Haarlem
(in
Carré)
lr
'
de
revue,
genaamd:
„Koning
Ikzie
-
zoowat”.
Jacob
Hollander
genas
van
likdoorns,
"'ratten
enz.
door
middel
vaneen
zalfje.
Had-je-me-maar
(C.
de
Gelder)
ging
e
erst
de
café’s
langs
met
een
electrisch
kastje.
Later
liet
hij
zijn
zoontje
op
straat
acrobatische
toeren
verrichten.
Haarna
zag
men
hem
met
muilen
venten
ten
slotte
vond
men
hem
meest
in
de
omgeving
van
het
Rembrandtsplein,
'bet
een
sigarenkistje
onder
den
arm,
r
oepende:
Had-je-me-maar!
In
1921
'
v
erd
hij
dooreen
opgerichte
Anti
-
stemplichtpartij,
genaamd
„Rapaille
-
partij”,
candidaat
gesteld
voor
den
Ge
-
bieenteraad
en
ook
werkelijk
gekozen
biet
niet
minder
dan
14.289
stemmen.
Hij
nam
echter
de
benoeming
niet
aan
e
b
werd
ergens
opgenomen
en
verzorgd,
tot
hij
in
1931,
als
gevolg
vaneen
aanrijding
dooreen
auto,
overleed.
Niet
Bahlmann
maar
Brüning.
In
do
bijdrage
van
den
heer
van
Dieren
'b
het
Decembernummer
wordt
onder
Winkelzaken
vermeld,
dat
inde
manu
-
facturenzaak
van
Bahlmann
op
den
Nieuwendijk
een
groote
attractie
ge
-
vormd
werd
door
het
kasstelsel,
waarbij
houten
ballen
werden
gebruikt.
He
heer
Evert
Smit
te
Koog
aan
de
haan
merkt
ons
op,
dat
dit
systeem
rilf
‘l
bij
Bahlmann
voorkwam,
doch
bij
de
firma
Brüning
en
Mühren
op
den
hoek
van
de
Dirk
van
Hasseltsteeg.
Hater
heeft
de
firma
Brüning
en
Müh
-
ten
den
naam
van
D.
van
Hasselt
&
Co.
aangenomen.
Het
gebouw
is
thans
bij
de
Hema
in
gebruik.
Het
vervoer
van
vee
langs
den
weg.
De
heer
D.
Voorthuysen
zendt
ons
nog
een
tweede
bijdrage:
Ten
vervolge
op
mijn
herinneringen
om
-
trent
straattypen,
wil
ik
U
nu
iets
mede
-
deelen
over
het
vervoer
langs
den
Aveg
van
levend
vee.
Op
één
of
meer
dagen
inde
week
werden
er
schapen
of
koeien
verzonden
per
boot
naar
Engeland.
Vermoedelijk
kwamen
die
beesten
van
den
Haarlemmerweg
of
langs
de
Spaarndammerstraat,
om
dan
door
de
Plancius-
en
Barendszstraat
over
den
Westerdoksdijk
naar
den
veesteiger,
gelegen
aan
dien
dijk,
vervoerd
te
wor
-
den.
Ook
werden
zij
wel
eens
enkele
uren
op
een
omheind
stukje
gras
gelaten,
zoo
-
als
er
een
lag
voor
de
kostelooze
bad-
en
zweminrichting
en
een
andere
langs
den
spoordijk;
erg
druk
rijverkeer
was
er
in
dien
tijd
niet.
De
schapen
waren
het
lastigste
om
te
vervoeren;
er
kwam
dan
dikwijls
een
hond
bij
te
pas
om
te
zorgen
dat
zij
niet
te
veel
afdwaalden
en
den
man
die
ze
opdreef
niet
te
veel
werk
te
geven
om
ze
bij
elkaar
te
houden.
Dat
ging
allemaal
goed
zoolang
ze
nog
niet
inde
gevaarlijke
„zóne”
waren.
De
gevaarlijke
zóne
dat
waren
wij,
de
bel
-
hamels.
Wij
hoorden
die
schapen
al
inde
verte
aankomen
aan
hun
geblaat
en
merkten
het
ook
wel
aan
de
lucht.
De
man,
die
er
achter
liep,
riep
niets
anders
dan
„tuut”
„tuut”,
zéér
langgerekt,
en
„hang,
hang,
voor
de
kop
weg”.
Maar
jawel,
al
heel
gauw
liepen
er
een
paar
jongens
juist
voor
„de
kop”,
De
heele
kudde
draaide
zich
dan
direct
om
en
liep
den
anderen
kant
uit.
Het
gevolg
daarvan
was
dat
de
middelste
schapen
in
het
gedrang
kwa
-
men;
die
stonden
dan
dikwijls
recht
tegen
elkander
op,
een
komisch
gezicht.
Of
er
schoten
er
een
paar
tusschen
uit,
een
dwarsstraat
in,
gevolgd
door
de
heele
bende.
Wij
natuurlijk
schik
en
maar
lachen,
doordat
de
heele
buurt
op
stelten
kwam,
maar
dat
gaf
niets.
De
schaap
-
herder,
geweldig
nijdig,
zei
natuurlijk
allerlei
leelijke
woorden
tegen
ons,
die
15