Tekstweergave van GA-1935_JB032_00288

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.

van haar vader, wijdden de zusters zich thans geheel en al aan de verdediging van haar vaderland. Weldra mengden zij zich met toestemming van de bevelhebbers onder de troepen, die met ver van Mortagne m het kamp van Maalde waren gelegerd. In Juli 1792 zag men haar aan het hoofd der vrijwilligers en der hnietroepen oprukken om een aanval der Oostenrijkers op het kamp van Maulde af te slaan, en een maand later, toen de Oostenrijkers, ter gelegenheid van het kermisfeest te Flines, door de Franschen in eene hinderlaag waren gelokt, kon de generaal Beurnonville met voldoening naar Parijs berichten, dat de gezusters Fernig, „welke den dans der bajonetten beminden , een flink aantal hadden gedood of gewond, en den vijand tot aan den ingang van het bosch teruggedreven b In het kamp werden zij algemeen ontzien en geëerd. Zoo viel aan Félicité de eer te beurt om het dochtertje vaneen korporaal bij een bataljon vrijwilligers uit Calvados, die door zijne vrouw m het kamp vergezeld was geworden, voor het front der troepen op het altaar des vaderlands en onder wijding vaneen constitutioneelen priester ten doop te houden, bij welke plechtigheid de generaal Dumounez als peetoom van het kind optrad. Dumounez, die zich alleen voor de revolutie had verklaard, omdat hij daarin eene groote rol hoopte te spelen, begreep terecht, dat het enthousiasme, hetwelk de dapperheid der gezusters Fernig onder zijne troepen verspreidde, hem tot voordeel kon strekken voor zijne ondernemingen. Daarom het hij in het bevel, dat hij den generaal Beurnonville op 6 September 1792 toezond, een afzonderlijk punt opnemen, waarin hij de beide zusters uitnoodigde om de glorievolle loopbaan, die zij waren Ingeslagen, voort te zetten. Deze aarzelden geen oogenblik, zoo min als haar vader, die ondanks zijne vijf en vijftig jaren eene benoeming tot kapitein der guides bij het Noorderleger aanvaardde. Laatstgenoemde aan het hoofd van zijne compagnie en Félicité en Théophile als eenvoudige vrijwilligers 2 volgden de troepen uit het kamp van Maulde naar de Argonne. Een curieus portret van haar uit die dagen verschaffen ons de memoires van Thoury, een ambtenaar inde bureaux van het departement van de Marne, die 1 Gazette nationale ou le Moniteur Universel, jg. 1792, no. 247. 2 Hoe vreemd het ook moge lijken, was tijdens de Fransche revolutie het dienstnemen van vrouwen in het leger geen exceptioneel verschijnsel. Op de officieele monsterrollen der vrljwilligersbataljons komen verscheidene vrouwelijke soldaten met naam en toenaam voor. Vgl. Ch. L. Chassin en L. Hennet, Les Volontaires nationaux pendant la Révolution. 222