Tekstweergave van GA-1933_MB020_03074

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTELODAMUM chromeerde beelden. Het houten gewelf is geheel gereconstrueerd naar de gevonden gegevens en naar wat er aan houtwerk onder het puin te voorschijn kwam. Inde kapel staan ook 23 grafplaten van alle Van Zuylens van 1425 tot 1933 met korte levensberichten. Zij zijn ontworpen door ir. Jos. Th. J. Cuypers, die zijn vader bij het groote werk ter zijde heeft gestaan. Het kasteel zelf met zijn zware torens wekt de heugenis aan vele eeuwen. Aan de vroegste tijden herinnert dein de hoogte rond loopende schuttersgang welke als „machicoulis” buiten de muren uitsteekt, en waaruit met steenworpen en pijlen de aanvallers bij een beleg konden worden afgeweerd. Het tijdperk der middeleeuwen is de hoofdzaak, maar onder de meer dan honderd zalen en vertrekken zijn er ook inden stijl van latere tijden, voorzien van verfijnde weelde en gerieflijkheid. Een grootschen indruk maakt de reusachtige hooge hal, de oude binnenhof van het kasteel, met de van beeldhouwwerk pralende galerijen, de veelkleurige gebrandschilderde glazen en de rijk gewelfde eikenhouten zoldering. Dit is het grootste sieraad van het kasteel, maar niet minder imposant zijnde groote feestzaal met haar weelde van beeldhouwwerk, de prachtige eetzaal, en zoovele schilderachtige kleinere vertrekken en gangen, alle met passende ver - sieringen en beeldhouwwerk verlevendigd. In het algemeen bevat het kasteel, in in overeenstemming met den smaak van den eigenaar, slechts weinige schilde - rijen, maar daarentegen veel sculptuur en voorts een overvloed van oude meubelen waarbij kostbare gothischc kasten, Vlaamsche en andere tapisserieën, kunstig ijzersmeedwerk en nog veel meer. Er is een kwistig gebruik gemaakt van toepasselijke heraldische figuren en wapenspreuken waarbij het devies „non titubans” van het roemrijk geslacht. De drie roode zuilen in het zilveren veld, het blazoen der Van Zuylen’s, treft men herhaaldelijk aan. Zelfs komt dit voor als versiering van het uitgebreide servies. Het geheele gebied van het kasteel beslaat ruim 250 hectaren. Een groot deel daarvan is inde onmiddellijke omgeving ingenomen door de parken met fraaie tuinen, welke indertijd door den tuinarchitect Copijn zijn aangelegd. Een dezer herinnert aan een droevige familiegebeurtenis. De oudste zoon van het echtpaar Van Zuylen moest op 18 December 1912 ten gevolge vaneen auto-ongeluk te Rumpst bij Antwerpen om het leven komen. Ter zijner eere en nagedachtenis lieten de zwaar getroffen ouders toen aan den westkant van het kasteel een rozentuin aanleggen, gelijk een gedenksteen vermeldt : „Ce jardin de roses a été crée en souvenir dc notre adoré fils Hclin. Quc ces roses lui redisent chaque fois ou elles fleuriront notre amour pour lui et I’affreuse détresse dans laquelle nous a plongëe sa mort”. De ouders zijn dit verlies nooit te boven gekomen. Het kasteel de Haar verrijst in het lage land als een droom van lang vergeten tijden uit zijn blinkende grachten. Moge ons bezoek begunstigd worden door gunstig weer, opdat de schoonheden van dit geweldige bouwwerk naar waarde kunnen worden genoten. de Balbian Veestee DE HOUDING VAN AMSTERDAM IN ZAKE DE AANBIEDING VAN DE GRAFELIJKHEID AAN DEN PRINS VAN ORANJE Over dit onderwerp schrijft dr. J. H. Kernkamp in het Tijdschrift voor Geschie - denis dl. 48 afl. 2. Het is bekend, dat nog in 1584 Gouda en Amsterdam zich hebben verzet tegen de verheffing van den prins tot graaf van Holland. Wat Amsterdam betreft, wij kunnen de motieven voor dat verzet kennen uiteen rede - voering van Cornelis Pietersz. Hooft, den 9 Juni 1584 inde vroedschap gehouden, waarin hij de verschillende bezwaren heeft opgesomd. Hij achtte de verheffing van den prins in Holland in strijd met het eerste artikel van de unie van Utrecht, dat geen afzonderlijke regeling toeliet. Dat Zeeland niet tegelijkertijd de grafelijkc waardigheid aan den prins aanbood, moest voor Amsterdam den doorslag geven. Bovendien bestond het gevaar, dat als Zeeland zich in deze zaak afzijdig hield, 74