Tekstweergave van GA-1933_MB020_03074
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTELODAMUM
chromeerde
beelden.
Het
houten
gewelf
is
geheel
gereconstrueerd
naar
de
gevonden
gegevens
en
naar
wat
er
aan
houtwerk
onder
het
puin
te
voorschijn
kwam.
Inde
kapel
staan
ook
23
grafplaten
van
alle
Van
Zuylens
van
1425
tot
1933
met
korte
levensberichten.
Zij
zijn
ontworpen
door
ir.
Jos.
Th.
J.
Cuypers,
die
zijn
vader
bij
het
groote
werk
ter
zijde
heeft
gestaan.
Het
kasteel
zelf
met
zijn
zware
torens
wekt
de
heugenis
aan
vele
eeuwen.
Aan
de
vroegste
tijden
herinnert
dein
de
hoogte
rond
loopende
schuttersgang
welke
als
„machicoulis”
buiten
de
muren
uitsteekt,
en
waaruit
met
steenworpen
en
pijlen
de
aanvallers
bij
een
beleg
konden
worden
afgeweerd.
Het
tijdperk
der
middeleeuwen
is
de
hoofdzaak,
maar
onder
de
meer
dan
honderd
zalen
en
vertrekken
zijn
er
ook
inden
stijl
van
latere
tijden,
voorzien
van
verfijnde
weelde
en
gerieflijkheid.
Een
grootschen
indruk
maakt
de
reusachtige
hooge
hal,
de
oude
binnenhof
van
het
kasteel,
met
de
van
beeldhouwwerk
pralende
galerijen,
de
veelkleurige
gebrandschilderde
glazen
en
de
rijk
gewelfde
eikenhouten
zoldering.
Dit
is
het
grootste
sieraad
van
het
kasteel,
maar
niet
minder
imposant
zijnde
groote
feestzaal
met
haar
weelde
van
beeldhouwwerk,
de
prachtige
eetzaal,
en
zoovele
schilderachtige
kleinere
vertrekken
en
gangen,
alle
met
passende
ver
-
sieringen
en
beeldhouwwerk
verlevendigd.
In
het
algemeen
bevat
het
kasteel,
in
in
overeenstemming
met
den
smaak
van
den
eigenaar,
slechts
weinige
schilde
-
rijen,
maar
daarentegen
veel
sculptuur
en
voorts
een
overvloed
van
oude
meubelen
waarbij
kostbare
gothischc
kasten,
Vlaamsche
en
andere
tapisserieën,
kunstig
ijzersmeedwerk
en
nog
veel
meer.
Er
is
een
kwistig
gebruik
gemaakt
van
toepasselijke
heraldische
figuren
en
wapenspreuken
waarbij
het
devies
„non
titubans”
van
het
roemrijk
geslacht.
De
drie
roode
zuilen
in
het
zilveren
veld,
het
blazoen
der
Van
Zuylen’s,
treft
men
herhaaldelijk
aan.
Zelfs
komt
dit
voor
als
versiering
van
het
uitgebreide
servies.
Het
geheele
gebied
van
het
kasteel
beslaat
ruim
250
hectaren.
Een
groot
deel
daarvan
is
inde
onmiddellijke
omgeving
ingenomen
door
de
parken
met
fraaie
tuinen,
welke
indertijd
door
den
tuinarchitect
Copijn
zijn
aangelegd.
Een
dezer
herinnert
aan
een
droevige
familiegebeurtenis.
De
oudste
zoon
van
het
echtpaar
Van
Zuylen
moest
op
18
December
1912
ten
gevolge
vaneen
auto-ongeluk
te
Rumpst
bij
Antwerpen
om
het
leven
komen.
Ter
zijner
eere
en
nagedachtenis
lieten
de
zwaar
getroffen
ouders
toen
aan
den
westkant
van
het
kasteel
een
rozentuin
aanleggen,
gelijk
een
gedenksteen
vermeldt
:
„Ce
jardin
de
roses
a
été
crée
en
souvenir
dc
notre
adoré
fils
Hclin.
Quc
ces
roses
lui
redisent
chaque
fois
ou
elles
fleuriront
notre
amour
pour
lui
et
I’affreuse
détresse
dans
laquelle
nous
a
plongëe
sa
mort”.
De
ouders
zijn
dit
verlies
nooit
te
boven
gekomen.
Het
kasteel
de
Haar
verrijst
in
het
lage
land
als
een
droom
van
lang
vergeten
tijden
uit
zijn
blinkende
grachten.
Moge
ons
bezoek
begunstigd
worden
door
gunstig
weer,
opdat
de
schoonheden
van
dit
geweldige
bouwwerk
naar
waarde
kunnen
worden
genoten.
de
Balbian
Veestee
DE
HOUDING
VAN
AMSTERDAM
IN
ZAKE
DE
AANBIEDING
VAN
DE
GRAFELIJKHEID
AAN
DEN
PRINS
VAN
ORANJE
Over
dit
onderwerp
schrijft
dr.
J.
H.
Kernkamp
in
het
Tijdschrift
voor
Geschie
-
denis
dl.
48
afl.
2.
Het
is
bekend,
dat
nog
in
1584
Gouda
en
Amsterdam
zich
hebben
verzet
tegen
de
verheffing
van
den
prins
tot
graaf
van
Holland.
Wat
Amsterdam
betreft,
wij
kunnen
de
motieven
voor
dat
verzet
kennen
uiteen
rede
-
voering
van
Cornelis
Pietersz.
Hooft,
den
9
Juni
1584
inde
vroedschap
gehouden,
waarin
hij
de
verschillende
bezwaren
heeft
opgesomd.
Hij
achtte
de
verheffing
van
den
prins
in
Holland
in
strijd
met
het
eerste
artikel
van
de
unie
van
Utrecht,
dat
geen
afzonderlijke
regeling
toeliet.
Dat
Zeeland
niet
tegelijkertijd
de
grafelijkc
waardigheid
aan
den
prins
aanbood,
moest
voor
Amsterdam
den
doorslag
geven.
Bovendien
bestond
het
gevaar,
dat
als
Zeeland
zich
in
deze
zaak
afzijdig
hield,
74