Tekstweergave van GA-1930_MB017_00044
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTELODAMUM
is
de
toestand
waarin
het
verkeert.
Wanneer
15
of
20
jaar
geleden
de
tramrails
op
de
goede
plaats
waren
gelegd
en
de
rijweg
ware
geasfalteerd,
zou
ergeenßokin
-
vraagstuk
zijn.
Zonder
noemenswaardige
versmalling
van
het
water,
is
een
op
-
lossing
mogehjk
om
aan
de
eischen
van
het
verkeer
te
voldoen,
te
beter
wanneer
dit
na
toepassing
van
de
voorgestelde
wijzigingen
sterk
zal
verminderen.
In
elk
geval
is
het
onverantwoordelijk
om
thans
verschillende,
ingrijpende
plaatselijke
ver
-
anderingen
aan
te
brengen,
voor
en
aleer
het
algemeene
plan
van
Amsterdam
en
omgeving
is
vastgesteld.
architect
A.
A.
Kok,
secretaris
van
Heemschut,
vertoonde
dooreen
reeks
lichtbeelden
in
historische
volgorde,
kaarten,
plattegronden
en
photo’s
van
het
Rokin
en
de
naaste
omgeving,
om
duidelijk
voor
oogen
te
brengen
hoeveel
stadsschoon
vioegei
reeds
is
opgeofferd
cn
tevens
hoe
weinig
zorg
is
besteed
aan
de
verbin
-
dingswegen
met
de
omliggende
gemeenten.
Sedert
de
uitbreiding
der
stad
in
het
laatste
kwart
van
de
vorige
eeuw
is
daarbij
geen
enkel
stelsel
gevolgd.
De
haven
-
ingang
werd
geblokkeerd
door
het
Stationseiland;
dat
er
menschen
zouden
willen
wonen
aan
den
overkant
van
het
IJ,
daaraan
werd
zelfs
niet
ge
-
dacht.
De
N.Z.
Voorburgwal
werd
ge
-
heel,
het
Damrak
grootendeels
gedempt.
De
w'aterloop
die
het
Rokin
met
het
Damrak
verbond,
werd
nagenoeg
af
-
gesloten.
Overal
inde
stad
werden
nieuwe
riolen
gelegd,
op
het
Rokin
echter
niet.
Daardoor
is
de
stilstaande
poel
een
open
beerput
geworden.
De
toestand
van
de
bestrating
is
al
twintig
jaar
beneden
kritiek.
De
trambaan
is
zoodanig
met
lijnen
overkropt,
dat
het
verkeer
wel
moet
haperen.
In
geen
enkele
stad
van
Europa
loopen
zoo
-
veel
trams
in
het
centrum.
En
alle
opstopping
wordt
nog
vergroot
omdat
een
onbeperkt
aantal
auto’s
langs
den
weg
mag
parkeeren.
Ue
spreker
was
overtuigd
dat
restauratie
van
het
Rokin
met
goeden
wil
zeer
wel
mogelijk
was,
zoodanig
dat,
met
behoud
van
het
water,
de
schoonheid
niet
wordt
aangetast
en
toch
wordt
voldaan
aan
de
eischen
van
het
moderne
verkeer.
Daar
-
toe
gaf
hij
de
middelen
aan.
Na
de
pauzeering
was
het
woord
aan
den
heer
Henri
Polak,
die
in
zijn
degelijke,
weloverwogen
toespraak
zich
in
verschillende
hoofdzaken
bij
de
vorige
sprekers
aansloot.
Hij
maakte
een
treffende
vergelijking
met
steden
als
Londen
en
Parijs.
ok
daar
is
het
volstrekt
onmogelijk
gebleken
om
door
de
geheele
stad
een
onaf
-
gebroken,
onbeperkt
autoverkeer
toe
te
staan.
Daar
zijn
uit
het
centrum
alle
trams
verbannen.
Moet
hier
alles
worden
opgeofferd
aan
het
rusteloos
jagen
en
jachten?
Het
ideale
snelverkeer
is
in
onze
oude
vestingsteden
niet
te
bereiken,
tenzij
men
ze
geheel
vernielt
en
ze
doorsnijdt
met
race-banen.
De
overheid
staat
voor
de
keus:
het
wezen
van
de
oude
steden
aantasten,
of
de
eischen
van
het
ver
-
keer
temperen.
In
Amsterdam
heeft
Publieke
Werken
het
eerste
gekozen
en
gaat
daarbij
met
onbeschroomd
vandalisme
te
werk!
De
heer
Polak
deed
eenige
maatregelen
aan
de
hand
om
te
komen
tot
een
be
-
vredigende
oplossing
met
eerbiediging
van
het
stadsschoon,
als:
verwijdering
\
an
de
trams
uit
dc
oude
stad;
verplaatsing
van
de
binnenvaartschepen,
die
veel
36
G.
H.
Bheitneb.
Het
Rokin
op
een
regendag,
uiteen
bovenraam
van
„Arti”.
Schilderij,
op
de
Breitner-tentoonstelling
in
1001
ingezonden
door
den
heer
Hidde
Nijland
te
Dordrecht.