Tekstweergave van GA-1930_MB017_00044

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTELODAMUM is de toestand waarin het verkeert. Wanneer 15 of 20 jaar geleden de tramrails op de goede plaats waren gelegd en de rijweg ware geasfalteerd, zou ergeenßokin - vraagstuk zijn. Zonder noemenswaardige versmalling van het water, is een op - lossing mogehjk om aan de eischen van het verkeer te voldoen, te beter wanneer dit na toepassing van de voorgestelde wijzigingen sterk zal verminderen. In elk geval is het onverantwoordelijk om thans verschillende, ingrijpende plaatselijke ver - anderingen aan te brengen, voor en aleer het algemeene plan van Amsterdam en omgeving is vastgesteld. architect A. A. Kok, secretaris van Heemschut, vertoonde dooreen reeks lichtbeelden in historische volgorde, kaarten, plattegronden en photo’s van het Rokin en de naaste omgeving, om duidelijk voor oogen te brengen hoeveel stadsschoon vioegei reeds is opgeofferd cn tevens hoe weinig zorg is besteed aan de verbin - dingswegen met de omliggende gemeenten. Sedert de uitbreiding der stad in het laatste kwart van de vorige eeuw is daarbij geen enkel stelsel gevolgd. De haven - ingang werd geblokkeerd door het Stationseiland; dat er menschen zouden willen wonen aan den overkant van het IJ, daaraan werd zelfs niet ge - dacht. De N.Z. Voorburgwal werd ge - heel, het Damrak grootendeels gedempt. De w'aterloop die het Rokin met het Damrak verbond, werd nagenoeg af - gesloten. Overal inde stad werden nieuwe riolen gelegd, op het Rokin echter niet. Daardoor is de stilstaande poel een open beerput geworden. De toestand van de bestrating is al twintig jaar beneden kritiek. De trambaan is zoodanig met lijnen overkropt, dat het verkeer wel moet haperen. In geen enkele stad van Europa loopen zoo - veel trams in het centrum. En alle opstopping wordt nog vergroot omdat een onbeperkt aantal auto’s langs den weg mag parkeeren. Ue spreker was overtuigd dat restauratie van het Rokin met goeden wil zeer wel mogelijk was, zoodanig dat, met behoud van het water, de schoonheid niet wordt aangetast en toch wordt voldaan aan de eischen van het moderne verkeer. Daar - toe gaf hij de middelen aan. Na de pauzeering was het woord aan den heer Henri Polak, die in zijn degelijke, weloverwogen toespraak zich in verschillende hoofdzaken bij de vorige sprekers aansloot. Hij maakte een treffende vergelijking met steden als Londen en Parijs. ok daar is het volstrekt onmogelijk gebleken om door de geheele stad een onaf - gebroken, onbeperkt autoverkeer toe te staan. Daar zijn uit het centrum alle trams verbannen. Moet hier alles worden opgeofferd aan het rusteloos jagen en jachten? Het ideale snelverkeer is in onze oude vestingsteden niet te bereiken, tenzij men ze geheel vernielt en ze doorsnijdt met race-banen. De overheid staat voor de keus: het wezen van de oude steden aantasten, of de eischen van het ver - keer temperen. In Amsterdam heeft Publieke Werken het eerste gekozen en gaat daarbij met onbeschroomd vandalisme te werk! De heer Polak deed eenige maatregelen aan de hand om te komen tot een be - vredigende oplossing met eerbiediging van het stadsschoon, als: verwijdering \ an de trams uit dc oude stad; verplaatsing van de binnenvaartschepen, die veel 36 G. H. Bheitneb. Het Rokin op een regendag, uiteen bovenraam van „Arti”. Schilderij, op de Breitner-tentoonstelling in 1001 ingezonden door den heer Hidde Nijland te Dordrecht.