Tekstweergave van GA-1927_MB014_02079
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTBLODAMUM
die
in
1608
in
Frankrijk
onderhandelingen
voerde
over
het
opriehten
vaneen
concurree
-
rende
Fransche
0.1.-Compagnie.
Dr.
van
Dillen
is
in
staat
geweest
door
nieuwe
vondsten
in
het
ond-notarieel
archief
te
Amsterdam,
aan
te
vrdlen
wat
Bakhuizen
van
den
Brink
en
jhr.
mr.
J.
K.
J.
de
Jonge
vroeger
reeds
over
Isaac
le
Maire
en
zijn
strijd
mot
de
Com
-
pagnie
aan
het
licht
hebben
gebracht.
Vast
staat
nu
wel,
dat
er
werkelijk
in
1609
onder
leiding
van
Le
Maire
ter
Beurze
van
Amsterdam
een
„rotterie”
heeft
bestaan.
De
bedoeling
daarvan
moet
geweest
zijn
om
een
kunstmatige
baisse
inde
aandeelen
te
verwekken.
Over
’t
algemeen
heeft
Le
Maire
wel
gelijk,
dat
het
koersverloop
van
de
aandeelen
beheerscht
werd
door
de
lotgevallen
en
de
vooruitzichten
van
de
Compagnie,
maar
tijdelijk
kon
een
groep
speculanten
wel
degelijk
invloed
hebben
op
de
prijzen.
Het
mag
uitgesloten
heeten,
dat
Le
Maire
en
de
zijnen
den
koers
omhoog
wenschten
te
drijven.
Daarom
kan
worden
aangenomen,
dat
dit
het
eerste
voorbeeld
is
geweest
vaneen
goed
georganiseerd
baisse
-
consortium
inden
effectenhandel.
Toen
in
1674
de
eerste
West-Indische
Compagnie
geliquideerd
was,
werd
nagenoeg
uitsluitend
termijnhandel
gedreven
in
actiën
van
de
Oost-Indische.
Sedert
ongeveer
1672
bestond
er
ook
een
levendige
beurshandel
in
staatsobligaties,
maar
blijkbaar
vormden
die
geen
geschikt
voorwerp
voor
termijnhandel.
Onder
de
actie-handelaren
uit
den
tijd
van
Le
Maire
kwam
geen
enkele
Jood
voor;
thans
was
deze
handel
nagenoeg
uitsluitend
in
handen
van
de
Portugeesche
Joden
geraakt.
Met
zonder
grond
is
het
vermoeden
uit
-
gesproken,
dat
de
Londensche
Beurs
haar
techniek
van
den
termijnhandel
dankt
aan
de
in
het
laatst
van
de
17e
eeuw
uit
Amsterdam
overgekomen
Portugeesche
Joden.
Bonre
-
paus,
de
gewezen
Fransche
gezant
in
Den
Haag,
geeft
ineen
onuitgegeven
memorie
van
1699
over
den
economischen
toestand
der
Republiek,
bijzonderheden
over
den
actiehandel
te
Amsterdam.
In
Frankrijk
kende
men
zoo
iets
niet.
De
schrijver
vreest
dat
zijn
land
-
genooten
ondanks
zijn
uitlegging
dien
handel
als
~une
chose
fort
chimériqne”
zullen
beschouwen.
En
toch:
~rien
n’est
cependant
plus
réel”.
Een
rijke
Jood
uit
Den
Haag,
Baron
de
Suasso,
had
hem
verzekerd,
dat
hij
100.000
écus
op
één
dag
zou
kunnen
winnen,
als
de
tijding
van
den
dood
van
den
koning
van
Spanje
hem
bekend
werd
vijf
of
zes
uren,
voordat
het
nieuws
zich
ter
Beurze
van
Amsterdam
zou
verspreiden.
Deze
Baron
Suasso
behoorde,
met
twee
andere
Portugeesche
Joden,
Teixeira
en
De
Pinto,
tot
de
rijkste
actiehandelaren.
De
politieke
gebeurtenissen
zoo
concludeert
Bonrepans
beïnvloeden
het
koersverloop
der
actiën
niet
minder
dan
de
berichten
uit
Indië
en
die
over
de
prijzen
der
specerijen.
Uit
deze
beschouwingen
volgt
duidelijk,
dat
wat
inde
dagen
van
Isaac
le
Maire
nog
slechts
een
ontoelaatbaar
geachte
abnormaliteit
was,
in
het
laatste
kwartaal
van
de
17e
eeuw
een
volkomen
wettige
en
normale
handel
was
geworden.
Uit
al
hetgeen
dr.
Van
Dillen
heeft
medegedeeld,
zoo
luidt
zijn
eigen
slotsom
blijkt
wel,
dat
er
op
de
Beurs
van
Amsterdam
inde
17e
eeuw
ontzaglijk
gegokt
is,
doch
tevens,
dat
in
dien
tijd
inden
handel
nieuwe
usances
en
methoden
zijn
opgekomeu
en
dat
dus
de
handelsteehniek
toenmaals
een
zeer
belangrijke
ontwikkeling
heeft
beleefd.
Een
grachtenhuis
geëerbiedigd.
Eigen
Haard
(nr.
20,
bl.
323
vv.)
bevat
afbeeldingen
met
beschrijving
van
het
fraaie,
dubbele
huis
Heerengracht
520
bij
de
Vijzelstraat,
waarin
met
verschillende
andere
kantoren,
laatst
de
Hollandsohe
Grondcredietbank
was
gevestigd.
Sedert
enkele
maanden
is
het
Xederlandsche
filiaal
van
de
Zwitsersche
verzekeringsmaat
-
schappij
„Winterthur”
onder
directie
van
den
heer
A.
P.
Ottervanger
Jzn.,
van
het
Damrak
hierheen
verhuisd.
Dit
mooie
patricische
huis
is
o.a.
bewoond
door
mr.
Jaoob
Alewijn
(1714
—1761).
Het
draagt
inwendig
den
stempel
van
het
tijdperk
der
rococo
en
den
ziüveren
stijl
Louis
XV.
De
opeenvolgende
bewoners
hebben
de
rijke
versieringen
gelukkig
gespaard.
Xaar
uit
den
tekst
en
de
afbeeldingen
in
Eigen
H
aard
blijkt
hebben
de
nieuwe
eigenaars
het
geheele
inte
-
rieur
geëerbiedigd
en
met
de
grootste
zorg
in
den
oorspronkelijken
staat
doen
herleven.
79