Tekstweergave van GA-1926_MB013_00050
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTELODAMUM
Tweemalen
werd
de
begraafplaats
door
aankoop
van
aangrenzende
terreinen
uit
-
gebreid.
Zij
dient
tot
rustplaats
van
velen,
die
in
wetenschap
hebben
uitgemunt,
van
groote
beoefenaars
van
letterkunde
en
van
velen,
die
inde
maatschappij
een
grooten
rang
hebben
bekleed
en
zich
voor
stad
en
land
buitengewoon
verdienstelijk
hebben
gemaakt.
Niet
alleen
uiteen
historisch
oogpunt
is
deze
begraafplaats
belangrijk,
ook
voor
de
grafzerken,
die
zich
daar
bevinden
en
groote
kunstwaarden
bevatten.
Het
zijn
dik
-
wijls
meesterwerken
van
beeldhouwkunst.
Vele
daarvan
zijn
voorzien
van
geslachts
-
wapens
en
allegorische
voorstellingen.
Een
bezoek
aan
deze
ruim
300
jaar
in
gebruik
zijnde
begraafplaats
is
buitengewoon
belangwekkend.
A.
J.
MENDES
DA
COSTA
Secretaris
der
Portug.
Israël.
Gemeente
te
Amsterdam
DE
AMSTEL
TUSSCHEN
AMSTERDAM
EN
OUDERKERK
Al
moge
bij
den
boottocht
naar
Ouderkerk
de
Portugeesch
Israëlietische
begraaf
-
plaats
ons
doel
zijn,
de
Amstel
zelf,
waarop
wij
een
paar
uren
zullen
toeven,
verdient
zeer
zeker
ook
wel
een
nadere
bespreking.
De
„rivier”
de
Amstel
is
een
zeer
schoon
boezemwater,
dat
in
vele
bochten
door
de
polders
loopt.
Deze
zijn,
aan
den
rechteroever
(Weesperzijde)
de
Groote
Duivcn
-
drechter
polder,
en
aan
den
linkeroever
(Utrechtschezijde)
de
Binnendijksche
Buitenveldertsche
polder.
Aan
beide
oevers
staan
boerderijen,
meest
zeer
schilder
-
achtig
in
het
groen
gelegen,
terwijl
de
straatwegzijde
vaneen
rij
zware
boomen
is
voorzien
en
langs
eenige
achttiende-eeuwsche
buitens
voert.
De
vele
bochten,
de
ruime
vergezichten
over
de
weilanden,
het
dan
rechts,
dan
links
opduikend
silhouet
der
stad,
de
mooie
boomenrij
langs
den
oever,
de
tallooze
boerenerven
en
de
buitens
geven
den
Amstel
iets
bijzonder
aantrekkelijks,
vooral
nu
in
het
voorjaar,
nu
het
groen
nog
zoo
frisch
is,
en
de
weiden
in
vollen
bloemtooi
zijn.
De
vroegere
geslachten
wisten
dit
ook
te
waardeeren,
getuige
de
schier
onafgebroken
reeks
buitenplaatsen,
die
inde
zeventiende
en
achttiende
eeuw
langs
den
Amstel
zijn
verrezen.
Er
waren
hieronder
vele
groote
„deftige
plaatsen”,
vol
statie.
De
voornaamste
thans
nog
bestaande:
„Oostermeer”
bij
Ouderkerk
vormt
slechts
een
zwakke
afspiegeling
van
den
glans,
die
de
Amsterdamsche
regentenfamilies
hier
vroeger
ten
toon
wisten
te
spreiden.
In
pracht
behoefden
vele
niet
onder
te
doen
voor
de
beroemde
buitens
langs
de
Vecht
en
in
Kennemerland,
terwijl
de
belang
-
rijkste
buitenplaatsen
inde
Watergraafsmeer
(Frankendaal,
Starrenbosch,
Rosen
-
burg
en
Reigersburg)
den
toets
der
vergelijking
niet
konden
doorstaan.
Inde
tweede
helft
der
zeventiende
eeuw,
toen
onze
stad,
althans
voorloopig,
haar
vollen
wasdom
had
bereikt,
en
de
tegenwoordige
Stadhouderskade,
resp.
Singelgracht,
dus
de
Zui
-
delijke
stadsgrens
vormde,
begonnen
hierbuiten
al
direct
de
kleinere
optrekjes,
als
Amstelhoek.
Ter
hoogte
der
tegenwoordige
Van
Ostadestraat
stond
de
Pauwen
-
tuin,
eender
oudste
plaatsen,
die
echter
reeds
bij
den
overgang
aan
den
tweeden
eigenaar
(Pauw)
inde
zeventiende
eeuw,
tot
ontspanningstuin
werd
ingericht.
Wij
zullen
intusschen
in
dit
korte
stukje
niet
alle
buitenverblijven
vermelden,
vooral
daar
het
inde
bedoeling
van
ons
bestuur
ligt,
den
deelnemers
aan
den
boot
-
tocht
een
kaartje
van
den
Amstel
aan
te
bieden,
waarop
alle
buitens
zijn
vermeld,
en
dat
voorzien
is
van
de
noodige
toelichtingen.
Te
dezer
plaatse
willen
wij
dus,
den
Amstel
opvarende,
slechts
bij
enkele
belangrijke
punten
stilhouden.
De
grens
der
stad,
die
tot
1896
gelegen
was
aan
de
Tolstraat,
getuige
het
tolhek,
dat
daar
stond,
werd
sedert
dien
verlegd
naar
Meerhuizen
(tusschen
het
Amstelkanaal
en
de
Amstel-
42