Tekstweergave van GA-1923_JB020_00070
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Dat
deze
kern
reeds
vroeg
bevestigd
moest
zijn
geweest
valt
af
te
leiden
uit
de
bij
Fokkens
vermelde
groote
moppen,
die
bij
afbraak
van
de
St.
Olofspoort
in
1618
werden
aangetroffen.
Het
westelijke
lage
torentje
van
de
muurpoort
is
op
de
kaart
van
1544
nog
juist
zichtbaar.
Het
oostelijke
torentje
is
in
1452
bij
de
vergrooting
der
Olofskapel
verdwenen.
De
merkwaardige
Romaansche
fragmenten
van
het
oudste
kerkje
1
met
het
heilige
graf
op
de
teekeningen
in
het
museum
Fodor
en
het
Rijksprentenkabinet,
passen
volkomen
inde
aangevoerde
aan
wijzigingen
die
den
oorsprong
van
Amsterdam
tot
voor
1018
terugbrengen.
Bijna
geen
enkele
Hollandsche
stad
kan
in
hare
kern
dergelijke
heugenis
toonen.
Ten
onrechte
heeft
men
uit
het
feit,
dat
Amsterdam
tijdens
de
Republiek
als
vijfde
der
Hollandsche
steden
eerst
na
Dordrecht,
Haarlem,
Leiden
en
Delft
haar
stem
uitbracht,
afgeleid,
dat
hierin
zich
een
mindere
belangrijkheid
van
haar
positie
weerspiegelde,
tijdens
haar
opname
in
het
Hollandsche
staats*
verband
in
1317.
Begrijpelijk
toch
is
het,
dat
geen
dezer
steden
geneigd
was
oude
rechten
prijs
te
geven.
Met
inbegrip
van
haar
kasteel
(1304}
was
Amsterdam
voor
de
toenmalige
verhoudingen
geen
onbelangrijke
stad.
Niet
onwaarschijnlijk
strekte
zij
zich
toen,
evenals
in
1342
reeds
uit
van
het
IJ
tot
aan
het
Spui.
In
1342
wordt
als
Zuidelijke
grens
aangegeven:
„opte
Westzyde
aen
den
uteren
egge
van
der
lane,
die
leget
in
Ysbrandts
Landt
van
der
Zijd
winde
,
een
laan,
die
dus
vanaf
het
Amsteldijkje,
de
Zijdwinde,
landwaarts
in
strekte.
Niemand
twijfelt
er
aan
dat
dit
is
langs
de
Zuidzijde
van
het
Spui.
In
1578
nog
worden,
zooals
blijkt
uiteen
brief
bij
Lelong
2
,
openbare
veilingen
van
landerijen
gehouden
„ten
huyse
van
de
schout
van
Amsterveen,
staende
beneden
die
Ossesluis”.
3
Tot
voor
de
Bindwijkerpoort,
dus
tot
het
Spui,
beweerde
in
1522
de
Heer
van
Nieuwer
Amstel
dat,
al
is
het
ook
binnen
de
vrijheid
der
stad,
zich
zijn
jurisdictie
uitstrekte.
Die
grens
is
de
oude
limiet
van
zijn
ambacht.
Aangezien
de
splitsing
van
het
landelijk
deel
van
Amstelland
in
Oude
en
Nye
Amstelle
kort
na
1300
is
geschied,
moet
dus
ook
de
grens
van
Amsterdam
1
Zie
over
dit
kerkje
en
over
de
Oudste
Amstelsluis
mijn
Ontstaan
van
Amsterdam.
2
Reformatie
van
Amsterdam.
547.
3
Inde
Kalverstraat,
waarschijnlijk
ter
plaatse
van
de
beide
hoekhuizen,
oorspronkelijk
een
perceel
uitmakende
aan
de
zijde
van
Arti.
Daartegenover
strekte
dan
de
laan
en
het
land
van
Ysbrandt
inde
richting
van
de
Wetering.
14