Tekstweergave van GA-1922_MB009_00019

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTELODAMUM reden bestond om een straat naar hem te noemen, dan t bloote feit, dat hen juist geen anderen naam te binnen schoot. Bronnen: Bcuw- en Beeldhouwkunst te Amsterdam inde zeventiende eeuw door A, W Weissman, den Haag, z. j. Het Amsterdamsch Stadhuis (1625 —1700) door A. W. Kroon. Amsterdam 1667. S. Seeligman in het Centraal Blad voor Israëlieten in Nederland. 22 April 1921. H. T. Duwaer. Ter aanvulling van het bovenstaande diene dat Daniël Stalpaert den 3d en Decem - ber 1676 inde Nieuwe Zijdskapel is begraven, als weduwe nalatende zijne tweede vrouw Machteltgen Lodder. Hij woonde op de Keizersgracht bij de Nieuwe Spiegel - straat. Elf Juni 1678 werd ook zijne weduwe in hetzelfde graf begraven. Zij lieten geene kinderen na. J on ' LANGS DEN WEG De kleine steentjes. De Courant van 4 Januari schrijft: „Wanneer de nieuwe Damplannen hun beslag krijgen en men begint met de , verlaging van het niveau, de verlegging der tramlijnen, de stoep voor den ingang van ’t Paleis en een andere be - strating, dan kan ’t wel wezen, dat het bekende klinkerpad vóór de hoofdwacht meteen inde knel komt. „Die historische „kleine steentjes!” Hoe - veel bekeuringen en hoeveel molesten door de Paleiswacht vonden in vroeger tijd hun aanleiding in het betreden van dat verboden strookje grond! Het servituut cp die straat - klinkers rustende was al zoo oud, dat, toen voor eenige jaren, een garnizoens-commandant voor de rechtbank getuigenis moest afleggen (naar aanleiding vaneen delict) omtrent den oorsprong en de reden van die verbodsbe - paling, hij zijne onwetendheid moest erken - nen. En wanneer een plaatsmajoor het niet wist, hoe zeu dan een schildwacht het we - ten 1 De zaak gaf zelfs aanleiding tot een zwaarwichtig overleg tusschen het gemeente - bestuur en den intendant der koninklijke paleizen, en een plan cm door paaltjes of andere merkteekenen aan te wijzen waar de menschen loepen mochten en waar niet. Vol - gens de overlevering werd inden zwaren franschen tijd, toen vele behoeftigen zich van hun teveel aan kinderzegen trachten te ontdoen, daarvoor wel eens het schilderhuisje cp de kleine steentjes gebruikt, waar men pasgeborenen te vondeling legde. Daarom zou toen de bepaling gemaakt zijn, dat die steentjes niet meer belcopen mochten wor - den, behalve door den schildwacht. „Niet veel ouder, maar niet zoo bekend als de kleine steentjes te Amsterdam, waren die ts Batavia. „De „koningin van het Oosten” had haar verboden wandelpad zco goed als de „koop - vorstin aan 't IJ ’, en het dagteekende uit de dagen van de Loffelijke Compagnie, toen het historische Kasteel van Batavia nog be - stond. Dat kasteel werd door Daendels ge - sloopt, maar het stadhuis, dat in 1652 ge - bouwd werd, bestaat nog, en in die omgeving bevonden zich de verboden „kleine steentjes”. Het betreden daarvan bracht nog ’n heel andere risico mee dan een simpele bekeuring, zooals te Amsterdam. Men kon daar, zoo - als men in Indië zegt, een „leelijk koopje” krijgen, wanneer men als baar of nieuweling op dien verboden grond gelokt werd. De nestor der Indische kroniekschrijvers, dominee Francois Valentijn, verhaalt daarvan: ; „Alle nagt werd er door de borgers op 't gewaakt, en die zich ’s avonds na „negen uuren verstouten dorst cp eenige tre - ,,den na omtrent de schildwacht, op de steenen "bij het bordes of portaal te komen (want langs het Stadhuis en langs de boeyen aan , .wederzijden is het met graauwe arduinsteenen "belegt) die zou zeer licht een dragt slagen „met zijn piek tusschen hals en nek, zonder „aanzien van rang of persoon, konnen krip „gen; om ’t welk te myden men buiten die ’,steenen op 't plein gaan, en antwoord geven „moet. Ik kenne een heer van zeer veel aan - ’’zien, die als Raad van Justitie pas op „Batavia gekomen, en nog onkundig van deze „gewoonte zijnde, een dragt weg had eer hij ~’t wist, en de heer die hij bij zig had, een ;,oud medelid van dien Raad, had hem, ik „geloove met opzet, geen woord er aan gezegt, ’‘gaande stillekens en tijdig buiten den steenen „en wat ter zijden af op 't plein, om gelegen - heid te hebben van daarover een hertelijk „bij zig zelven te lagchen”. J. W. R. Keizersgracht 672 —674 bij de Vijzel - straat. — In Buiten van 21 Januari worden behalve de monumenteele gevel van het huis der familie Van Loon, afgebeeld allerlei kiekjes van het interieur: de salon en een zich daarin bevindende deur, de vestibule, het trappen - huis, ook de tuin en het tuinhuis. Het per - ceel is waarschijnlijk gesticht in 1671 dit jaartal staat inde terug wij kende borstwering 11