Tekstweergave van GA-1921_MB008_00075
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTELODAMUM
Maar
waar
bij
een
bezoek
het
heden
door
de
aanschouwing
spreekt,
oor
-
deelde
ik
het
noodig
een
inzicht
te
geven
in
het
verleden,
hoe
onvolledig
dit
dan
ook
zij.
Ongeveer
twintig
jaren
geleden
had
dit
gesticht
ruim
1000
verpleegden.
Toen
moest
met
de
ruimte
gewoekerd
worden.
Nu
is
het
aantal
ongeveer
550
en
daarvan
is
de
grootste
helft
invalide.
De
zalen
voor
de
zwakken
zijn
altijd
vol
en
de
verblijven
der
gezonden
zijn
ontvolkt.
Toch
voorziet
de
stichting,
door
het
opnemen
van
hen
die
om
ouderdomskwalen
verzorging
of
verpleging
be
-
hoeven,
nog
ineen
welgevoelde
behoeite.
Juist
voor
invalide
ouden
van
dagen
is
er
verplegings-gelegenheid
te
weinig
in
onze
stad.
Geldgebrek
weerhoudt
de
diaconie
der
hervormde
Gemeente
van
het
nemen
van
flinke
maatregelen.
Toch
hopen
we
dat
onze
wenschcn
vervuld
zullen
worden.
We
wachten
op
betere
tijden.
Op
verzoek
voeg
ik
hier
eenige
woorden
over
het
Corvershof
bij.
Het
komt
me
voor
dat
dit
het
beste
geschiedt
aan
de
hand
vaneen
artikel
in
het
Huis
Oud
en
Nieuw
afl.
g
jrg.
1914
van
den
heer
H.
W.
A.
Paans.
Het
huis
werd
in
1721
gesticht
door
mr.
Jan
Corver
en
door
diens
echtge
-
noote
Sara
Maria
Trip
en
gebouwd
op
een
stuk
grond
door
het
Oude
Vrouwen
-
huis
daartoe
afgestaan.
Het
werd
ingericht
voor
28
gehuwde
paren
en
voor
zes
ongehuwden.
Dooreen
legaat
van
Anna
El.
Geelvinck
konden
later
nog
drie
woningen
worden
bijgebouwd.
Het
gebouw
beslaat
een
vierkant
geheel,
in
het
midden
de
mooie
binnen
-
plaats
met
monumentale
lantaarns
en
pomp.
Vooral
op
warme
dagen
is
deze
plaats
voor
de
oude
bewoners
een
heerlijk
verblijf.
De
koelte
en
de
rust
doen
dan
weldadig
aan.
Er
zijn
achttien
woningen
die
een
toegang
gelijkstraatsch
hebben.
De
bovenwoningen
zijn
door
de
gang
iets
kleiner
dan
die
beneden.
Toch
zijn
ze
alle
recht
gezellig
door
de
bejaarde
bewoners
ingericht
en
voldoende
geriefelijk.
Inde
regentenkamer
verdienen
de
wapens
der
stichters,
de
stoelen
en
een
fraaie
bank
alle
aandacht.
Het
keurige
hof
is
een
prachtig
voorbeeld
van
wat
degelijke
oud-hollandsche
bouw
wist
te
bereiken
en
bovenal
van
wat
de
milddadigheid
der
vaderen
vermocht.
J.
B.
Bennek.
LANGS
DEN
WEG
De
oudste
Synagogen
der
iioogduitsche
joodsche
Gemeente
te
Amsterdam.
Onder
dezen
titel
gaf
dr,
D.
M.
Sluis,
secretaris
der
Nederlandsch
ïsraëlietische
Hoofdsyna
-
goge,
alhier,
ter
gelegenheid
van
het
twee
-
honderdvijftigjarig
bestaan
der
Groote
Syna
-
goge
een
werkje
uit,
dat
den
scherpzinnigen
en
ijverigen
geschiedvorscher
verraadt.
Vol
-
gens
het
inleidend
woord
stond
de
heer
S.
Seeligmann
den
schrijver
met
zijn
boekerij
en
verzamelde
gegevens
ter
zijde.
In
deze
studie
worden
de
tot
nu
toe
gangbare
voor
-
stellingen
omtrent
de
eerste
geschiedenis
der
hoogduitsche
joodsche
Gemeente
.vol
-
komen
te
niet
gedaan.
Uit
dr.
Sluys’
zorgzaam
geschifte
nasporingen
blijkt
het,
dat
het
kamertje
inde
gang
op
Vloomburg,
waarin
de
eerste
godsdienstige
bijeenkomsten
der
hoogduitsche
Joden
in
Amsterdam
in
1636
volgens
de
oudste
schrijvers
gehouden
moeten
zijn,
in
ditzelfde
jaar
al
verlaten
moet
zijn
voor
een
bidlokaal
van
tamelijk
groeten
omvang,
door
Charles
Ogier,
secretaris
van
den
fran
-
schen
ambassadeur
graaf
d’Avaux
bezocht
en
beschreven.
In
1639
hebben
zij
vermoede
-
lijk
weder
een
nieuw
gebouw
betrokken.
In
1642
wordt
een
nieuw,
grooter
bedehuis
ingericht,
vermoedelijk
op
Marken
(Valken
-
burgerstraat),
terwijl
ook
het
oude
bestaan
bleef.
In
1648
wordt
een
geheel
nieuwe
Syna
-
goge
gebouwd,
en
wel,
volgens
dr.
Sluys’
vermoeden,
waarvan
hij
zich
ter
dege
reken
-
schap
geeft,
ter
hoogte
van
de
huidige
Water
-
looplein-Synagoge.
Dr.
Sluys
beschouwt
Wage
-
naar's
mededeeling,
dat
in
1648
de
vroedschap
der
hoogduitsche
Joden
het
bouwen
eener
openbare
Synagoge
had
verboden
als
een
vergissing.
Schrijver
betoogt,
dat
het
verbod
67