Tekstweergave van GA-1921_MB008_00075

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTELODAMUM Maar waar bij een bezoek het heden door de aanschouwing spreekt, oor - deelde ik het noodig een inzicht te geven in het verleden, hoe onvolledig dit dan ook zij. Ongeveer twintig jaren geleden had dit gesticht ruim 1000 verpleegden. Toen moest met de ruimte gewoekerd worden. Nu is het aantal ongeveer 550 en daarvan is de grootste helft invalide. De zalen voor de zwakken zijn altijd vol en de verblijven der gezonden zijn ontvolkt. Toch voorziet de stichting, door het opnemen van hen die om ouderdomskwalen verzorging of verpleging be - hoeven, nog ineen welgevoelde behoeite. Juist voor invalide ouden van dagen is er verplegings-gelegenheid te weinig in onze stad. Geldgebrek weerhoudt de diaconie der hervormde Gemeente van het nemen van flinke maatregelen. Toch hopen we dat onze wenschcn vervuld zullen worden. We wachten op betere tijden. Op verzoek voeg ik hier eenige woorden over het Corvershof bij. Het komt me voor dat dit het beste geschiedt aan de hand vaneen artikel in het Huis Oud en Nieuw afl. g jrg. 1914 van den heer H. W. A. Paans. Het huis werd in 1721 gesticht door mr. Jan Corver en door diens echtge - noote Sara Maria Trip en gebouwd op een stuk grond door het Oude Vrouwen - huis daartoe afgestaan. Het werd ingericht voor 28 gehuwde paren en voor zes ongehuwden. Dooreen legaat van Anna El. Geelvinck konden later nog drie woningen worden bijgebouwd. Het gebouw beslaat een vierkant geheel, in het midden de mooie binnen - plaats met monumentale lantaarns en pomp. Vooral op warme dagen is deze plaats voor de oude bewoners een heerlijk verblijf. De koelte en de rust doen dan weldadig aan. Er zijn achttien woningen die een toegang gelijkstraatsch hebben. De bovenwoningen zijn door de gang iets kleiner dan die beneden. Toch zijn ze alle recht gezellig door de bejaarde bewoners ingericht en voldoende geriefelijk. Inde regentenkamer verdienen de wapens der stichters, de stoelen en een fraaie bank alle aandacht. Het keurige hof is een prachtig voorbeeld van wat degelijke oud-hollandsche bouw wist te bereiken en bovenal van wat de milddadigheid der vaderen vermocht. J. B. Bennek. LANGS DEN WEG De oudste Synagogen der iioogduitsche joodsche Gemeente te Amsterdam. Onder dezen titel gaf dr, D. M. Sluis, secretaris der Nederlandsch ïsraëlietische Hoofdsyna - goge, alhier, ter gelegenheid van het twee - honderdvijftigjarig bestaan der Groote Syna - goge een werkje uit, dat den scherpzinnigen en ijverigen geschiedvorscher verraadt. Vol - gens het inleidend woord stond de heer S. Seeligmann den schrijver met zijn boekerij en verzamelde gegevens ter zijde. In deze studie worden de tot nu toe gangbare voor - stellingen omtrent de eerste geschiedenis der hoogduitsche joodsche Gemeente .vol - komen te niet gedaan. Uit dr. Sluys’ zorgzaam geschifte nasporingen blijkt het, dat het kamertje inde gang op Vloomburg, waarin de eerste godsdienstige bijeenkomsten der hoogduitsche Joden in Amsterdam in 1636 volgens de oudste schrijvers gehouden moeten zijn, in ditzelfde jaar al verlaten moet zijn voor een bidlokaal van tamelijk groeten omvang, door Charles Ogier, secretaris van den fran - schen ambassadeur graaf d’Avaux bezocht en beschreven. In 1639 hebben zij vermoede - lijk weder een nieuw gebouw betrokken. In 1642 wordt een nieuw, grooter bedehuis ingericht, vermoedelijk op Marken (Valken - burgerstraat), terwijl ook het oude bestaan bleef. In 1648 wordt een geheel nieuwe Syna - goge gebouwd, en wel, volgens dr. Sluys’ vermoeden, waarvan hij zich ter dege reken - schap geeft, ter hoogte van de huidige Water - looplein-Synagoge. Dr. Sluys beschouwt Wage - naar's mededeeling, dat in 1648 de vroedschap der hoogduitsche Joden het bouwen eener openbare Synagoge had verboden als een vergissing. Schrijver betoogt, dat het verbod 67