Tekstweergave van GA-1920_MB007_00092
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTELODAMUM
sloten
is
geweest,
is
niet
bekend
;
misschien
heeft
een
dam
gelegen
bij
den
Uithoorn,
waar
het
water
plotseling
veel
breeder
wordt”.
H.
B.
Het
huis
met
de
Griffioenen.
Over
dit
perceel
aan
de
stille
zijde
van
het
Rokin
nr.
91
schrijft
het
Nieuws
van
den
Dag
van
16
Aug.:
„Het
witte
huis
met
de
grimmige
griffioenen
aan
weerszijden
van
den
topgevel
en
met
de
aardige
rosette’s
en
guirlandes,
is
thans
geheel
gerestaureerd,
en
daarmee
is
een
huis
vaneen
zeventiende-eeuwsche
schoonheid
gebouwd
in
de
dagen
der
Vingboons,
bewaard
gebleven.
De
firma
Davidson
en
Zoon
in
effecten
en
assu
-
rantiën
had
het
huis
gekocht.
Ondanks
vele
technische
en
finantieele
bezwaren
besloot
de
firma,
in
overleg
met
oudheidkundigen,
den
gevel,
bedekt
was
met
dikke
verf-
en
kalk
-
lagen,
te
restaureeren,
en
de
architect
de
heer
Joh.
Kuyt
Wzn.
toog
daarop
aan
het
werk.
De
gevel
van
het
oude
koopmanshuis,
vermoedelijk
in
1645
gebouwd,
kreeg,
na
zeven
maanden
arbeid,
een
geheel
ander
aanzien.
De
griffioenen
en
andere
versierselen
kwamen
te
voorschijn
en
ook
de
pui
van
het
huis,
bestaande
uit
zeld
-
zamen
bentheimer
biksteen,
werd
hersteld,
hoewel
de
nieuwe
steenen
reeds
voor
den
wal
lagen.
Inwendig
is
het
huis
geheel
gemoder
-
niseerd.
„Waar
tegenwoordig
schoonheid
van
vroeger
vernield
wordt,
mag
het
zeker
niet
onvermeld
blijven,
dat
de
heeren
Davidson
getoond
hebben,
voor
oud-Amsterdam
een
open
oog
te
hebben”.
J.
W.
E.
Mille
Colonnes.
Men
is
thans
inde
maand
September
bezig
het
café
en
hotel
Mille
Colonnes
op
het
Rembrandtsplein
af
te
breken.
Met
Krasnapolsky
is
het
eender
eerste
groote
café’s
in
Amsterdam
geweest.
Gebouwd
op
het
eind
der
zeventiger
jaren,
heeft
het,
ook
onder
den
naam
Mast,
naar
den
eerste
eigenaar,
meer
dan
een
ander
koffie
-
huis
op
de
oude
Botermarkt
den
stempel
van
centrum
van
het
amsterdamsche
divertis
-
sement-leven
gedrukt,
dat
zich
meer
en
meer
over
het
heele
plein
heeft
uitgebreid
en
inde
laatste
oorlogsjaren
zich,
niet
bepaald
in
gun
-
stigeu
zin,
ook
heeft
meester
gemaakt
van
het
aangrenzende
Thorbeckeplein,
Er
verandert
tegenwoordig
wel
veel
inde
stad.
Panopticum,
Zincken,
Mille
Colonnes
en
weldra
wordt
ook
Palais
Royal
afgebroken.
M.
B.
Jordaan.
Onlangs
heeft
de
gemeen
-
telijke
Woningdienst
het
licht
doen
zien
de
uitkomsten
van
het
technisch
woning-on
-
derzoek
inde
Jordaan.
Ziehier
een
fragment:
„De
toestand
in
dit
stadsdeel
wordt
inde
allereerste
plaats
bepaald
door
de
allerge
-
brekkigste
aansluiting
van
dit
groote
stads
-
kwartier,
eenerzijds
tegen
den
grachten-gordel
der
binnenstad,
zonder
eenig
verband
daar
-
mede,
en
anderzijds
op
soortgelijke
wijze
tegen
een
nieuw
stadskwartier.
Het
is
verder
de
richting
der
over
't
algemeen
veel
te
nauwe
straten,
volgend
den
loop
der
voor
-
malige
poldersloten,
landpaden
en
wateringen,
die
de
huidige
overheid
stelt
voor
problemen,
die
uiterst
moeilijk
en
zeker
niet
zonder
groote
kosten
op
bevredigende
wijze
zijn
op
te
lossen.
„Het
is
duidelijk
dat
het
Jordaankwartier
eenvoudig
is
ontstaan
naar
de
terreinligging,
zooals
die
eenmaal
door
de
destijds
bestaande
eigendomsgrenzen
werd
aangegeven,
en
dat
hier
elk
ordenend
ingrijpen
uiteen
oogpunt
van
schoonheid,
openbaar
verkeer,
e.d.
is
nagelaten;
dit
laiser
faire
is
des
te
merk
-
waardiger,
omdat
immers
het
Jordaankwar
-
tier
mede
viel
inden
uitleg
van
Amsterdam,
uitgevoerd
tusschen
1612
en
1615,
waartoe
ook
behoort
de
zoo
terecht
befaamde
grachten
-
gordel
met
hare
grootsche.
voorname
lijnen
van
Heeren-,
Keizers-
en
Prinsengracht,
die
de
schoonheid
zijn
van
het
plan,
dat
waar
-
schijnlijk
het
werk
is
van
Hendrik
de
Keyzer.
De
tegenstelling
tusschen
het
een
en
het
ander
is
wel
heel
groot.
Terwijl
eenerzijds
bij
het
woonkwartier
der
voorname
burgerij
angstvallig
is
gezorgd
voor
breede
grachten
en
zeer
diepe
bouwblokken,
met
buitengewoon
ruime
binnenerven,
welker
onschendbaarheid
werd
vastgelegd
door
vaststelling
van
achter
-
gevelrooilijnen
(een
bewijs
dat
men
in
die
dingen
niet
opzag
tegen
krasse
maatregelen
als
het
eigenbelang
dit
vorderde)
terwijl
men
bovendien
alle
geruchtmakende
en
op
andere
wijze
hinderlijke
bedrijven
en
neringen
uit
dit
deftige
woonkwartier
weerde,
liet
men
tegelijkertijd
een
volkswijk
ontstaan,
die
in
elk
opzicht
alle
mogelijke
nadeelen
in
zich
vereenigt.
Men
schrijft
dit
toe
aan
de
„eygen
-
„soeckelijckheit”
van
leden
der
regeering,
die
met
de
wetenschap
der
voorgenomen
ver
-
grooting
hun
voordeel
doende,
de
terreinen
hadden
opgekocht
en
ze
zoo
het
voordeeligst
konden
exploiteeren.
Wat
zij
niet
aan
parti
-
culieren
kwijt
konden
raken,
hebben
zij
toen
in
1612
aan
de
stad
voor
hoogen
prijs
ver
-
kocht.
„De
eenige
ruime
straten
in
het
kwartier
zijnde
grachten,
die,
met
uitzondering
van
de
voormalige
Goudsbloemgracht
(thans
Wil-
7
lemstraat)
een
flinke
breedte
hebben,
en
waarvan
er
zes
van
de
elf
reeds
zijn
gedempt.
Maar
overigens
zijn
alle
straten
zonder
onder
-
scheid
zeer
smal,
de
bouwblokken
ondiep
en
zooveel
mogelijk
volgebouwd,
met
veel
ge
-
heel
inpandige
perceelen,
waaronder
242
met
woningen
aan
nauwe
sloppen
en
stegen.
Daar
bestaat
eene
bebouwingsdichtheid
als
weinig
elders,
opklimmend
tot
483
wonin
-
gen
per
H.A.
De
uiterst
geringe
breedte
der
straten
wordt
op
de
meeste
plaatsen
nog
verminderd
door
de
veel
voorkomende
stoepen,
buitentrappen
en
kelderingangen.
84