Tekstweergave van GA-1920_MB007_00087
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTELODAMUM
het
Dagblad,
dat
bij
Ellerman
Harms
gedrukt
werd,
maar
slechts
één
kwartaal
heeft
bestaan.
Tot
zijn
dood
toe
heeft
de
heer
De
Koo
toen
zijn
talenten
aan
het
weekblad
de
Amsterdam
-
mer
gewijd.
„Hoofdredacteur
van
de
Amsterdammer,
Dagblad
van
Nederland,
werd
na
de
heer
De
Koo
de
moderne
dominé
Van
Loenen
Martinet.
Zacht
en
kalm
is
het
blad,
dat
met
zooveel
vuur
had
gestreden,
vóór
verlichting,
tegen
conventie
en
sleur
en
plutocratische
over
-
heersching,
onder
zijn
leiding
overleden.
„Ook
het
Ochtendblad
de
Courant
heeft
een
crisis
meegemaakt.
Daar
ging
de
direc
-
teur,
de
heer
De
Die,
weg
en
nam
niet
de
redactie,
want
die
was
er
niet
maar
de
colporteurs
mee
en
stichtte
het
Nieuwe
Ochtendblad.
Ook
dit
is
weer
vergeten
en
vergeven.
„Inden
loop
der
jaren
zijn
Telegraaf
en
Courant
meermalen
van
eigenaar
verwisseld.
Maar
zij
hebben
de
stormen
kunnen
weer
-
staan,
waartoe
zeker
niet
weinig
heeft
bij
-
gedragen
de
commercieel
knappe
wijze,waarop
de
Courant
werd
geëxploiteerd,
zooais
het
aankoopen
van
allerlei
bladen,
die
financieel
niet
meer
rendeerden,
maar
toch
lezers
en
adverteerders
hadden.
„En
de
hoofdzaak
was,
concurrentie
werd
de
kop
ingedrukt,
wijl
het
aantal
onderne
-
mende
mannen,
die
courage
hebben
zelf
iets
te
stichten,
op
dit
gebied
inde
laatste
jaren
hoe
langer
hoe
kleiner
is
geworden.
„Zoo
zijn
inde
Telegraaf
opgenomen
de
A
msterdamsche
Courant
en
inde
Courant
het
Nieuwsblad
voor
Nederland,
het
Amsterdamsch
Nieuwsblad
en
de
Echo,
welks
administrateur
van
al
meer
dan
een
kwart
eeuw
geleden,
de
heer
Bouwens,
nu
nog
als
hoofd-administrateur
aan
de
Courant
is
verbonden.
„De
Amsterdamsche
Courant
was
de
oudste
der
inde
hoofdstad
verschijnende
dagbladen;
alleen
de
thans
nog
te
Haarlem
verschijnende
Oprechte
Haarlemsche
Courant
werd
als
ik
mij
niet
vergis
nog
vroeger
opgericht.
De
Amster
-
damsche
Courant
die
zoo’n
ongeveer
250
jaar
bestaan
heeft,
heeft
een
geschiedenis
achter
den
rug
waarvan
in
deze
„kwart
eeuw”
dus
maar
één
tiende
thuis
hoort.
„De
laatste
hoofdredacteur,
die
al
meer
dan
vijf
en
twintig
jaar
geleden
deze
functie
ver
-
vulde
was
de
heer
N,
van
Harpen.
Hij
was
ontegenzeggelijk
een
goed
journalist,
want
aan
hem
is
het
zeker
niet
te
wijten
geweest,
dat
dit
blad
den
strijd
om
het
bestaan
niet
langer
kon
voeren.
Want
het
„geele
blaadje
van
„de
Brakke
Grond”
werd
gretig
gelezen.
Dat
„geele”
sloeg
op
de
kleur
van
het
papier
al
zagen
sommigen
er
ook
een
symbool
in
geel
de
kleur
van
den
nijd.
„Er
kwam
een
tijd
dat
een
dagblad
in
Amster
-
dam
het
niet
meer
kon
doen
zonder
ochtend
-
blad.
Toen
kreeg
ook
’t
„Geeltje”
haar
ochtend
-
blad,
doch
inden
vorm
van
het
ochtendblad
van
de
Nieuwe
Courant,
die
ook
nu
nog
in
Den
Haag
verschijnt.
De
Amsterdamsche
Courant,
het
avondblad
dus,
paste
er
uitmun
-
tend
bij,
alles
klopte
journalistiek
als
een
bus,
doch
hoe
keurig
de
Nieuwe
Courant
ook
geredi
-
geerd
werd,
hoe
aantrekkelijk
voor
velen
ook
het
„Geeltje”
was,
inde
commercieele
leiding
heeft
blijkbaar
iets
gehaperd.
Want
het
is
verdwenen
en
met
haar
de
heerlijk-sarcastische
en
artistieke
platen
van
Geldorp.
~De
heer
Schaap
hee'ft
de
Echo
een
eervolle
begrafenis
bezorgd
bij....
het
Handelsblad,
waar
de
heer
Schabeek
haar
kolommen
met
Handelsblad-
zetsel
vulde.
Ze
was
toen
ook
werkelijk
heel
leesbaar,
maarde
Courant
was
niet
tevreden
zij
moest
ook
deze
concurrent
in
haar
macht
hebben.
En
op
zekeren
dag
kregen
de
Echo-
lezers
de
Courant
thuis
bezorgd
„Ook
het
amsterdamsch
Nieuwsblad
werd
door
de
Courant
overgenomen.
Het
amster
-
damsch
Nieuwsblad
was
een
uitgave
van
den
heer
Joh.
de
Liefde
uit
Utrecht,
en
werd
ook
daar
ter
stede
geredigeerd.
„Doch
de
Courant
keek
met
op
geld;
zooais
het
de
Echo
en
het
Nieuwsblad
voor
Nederland
had
kunnen
krijgen,
was
ook
het
Amsterdam
-
sche
Nieuwsblad
te
koop.
„En
concurrentie
heeft
het
—tot
heden
nog
niet,
„Een
aardig
en
eigenaardig
blaadje
uit
die
dagen
Was
de
Ochtendbode
een
klein
dagblad,
dat
bij
Ellerman
Harms
verscheen,
geredigeerd
werd
door
Mart.
L.
Liket.
en
op
straat
voor
één
cent
verkocht
werd.
In
beknopten
vorm
bracht
het
vlug
het
nieuws
onder
de
menschen.
„Nu
nog
iets
over
de
christelijke
pers.
Toen
de
Standaard
niet
meerde
onverdeeldé
goed
-
keuring
der
democratische
anti-revolutionajren
wegdroeg,
werd
door
twee
christelijke
jonge
-
lingen
Dirk
Vink
en
Stakenburg
het
Dagblad
het
Recht
opgericht.
„Het
werd
op
dezelfde
drukkerij
gedrukt
als
de
Standaard,
nl.
op
de
Koninklijke
Neder
-
landsche
Stoomdrukkerij
inde
Warmoesstraat
waarvan
de
heer
A.
van
Oosterzee
directeur
was.
Maar
dr.
Kuyper
was
allesbehalve
ingenomen
met
dit
nieuwe
persproduct
als
het
buiten
Amsterdam
verscheen,
dan
wilde
hij
het
steunen.
Na
een
roemrijk
bestaan
van
elf
dagen
kregen
de
oprichters
een
geschil
met
den
heer
Van
Oosterzee
en
weigerden
de
oplaag.
Zij
zijn
toen
naar
Rotterdam
getrokken
en
stichtten
er
de
Nederlander,
waarvan
jhr.
De
Savornin
Lohman
op
zekeren
dag
de
grootste
aandeelen
had
„Op
de
Koninklijke
Nederlandsche
Stoom
-
drukkerij
werd
daarop
nog
een
neutraal
twee
-
maal
’s
weeks
verschijnend
orgaan
voor
Am
-
sterdam
en
omliggende
gemeenten
opgericht,
dat
de
Telefoon
werd
gedoopt.
Na
de
liquidatie
der
Koninklijke
Nederlandsche
Stoomdrukkerij
werd
’t
een
Telefoon-Zuid.
Men
kreeg
geen
gehoor
meer.
„Inde
laatste
jaren
is
hier
weer
een
chris-
79