Tekstweergave van GA-1920_MB007_00087

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTELODAMUM het Dagblad, dat bij Ellerman Harms gedrukt werd, maar slechts één kwartaal heeft bestaan. Tot zijn dood toe heeft de heer De Koo toen zijn talenten aan het weekblad de Amsterdam - mer gewijd. „Hoofdredacteur van de Amsterdammer, Dagblad van Nederland, werd na de heer De Koo de moderne dominé Van Loenen Martinet. Zacht en kalm is het blad, dat met zooveel vuur had gestreden, vóór verlichting, tegen conventie en sleur en plutocratische over - heersching, onder zijn leiding overleden. „Ook het Ochtendblad de Courant heeft een crisis meegemaakt. Daar ging de direc - teur, de heer De Die, weg en nam niet de redactie, want die was er niet maar de colporteurs mee en stichtte het Nieuwe Ochtendblad. Ook dit is weer vergeten en vergeven. „Inden loop der jaren zijn Telegraaf en Courant meermalen van eigenaar verwisseld. Maar zij hebben de stormen kunnen weer - staan, waartoe zeker niet weinig heeft bij - gedragen de commercieel knappe wijze,waarop de Courant werd geëxploiteerd, zooais het aankoopen van allerlei bladen, die financieel niet meer rendeerden, maar toch lezers en adverteerders hadden. „En de hoofdzaak was, concurrentie werd de kop ingedrukt, wijl het aantal onderne - mende mannen, die courage hebben zelf iets te stichten, op dit gebied inde laatste jaren hoe langer hoe kleiner is geworden. „Zoo zijn inde Telegraaf opgenomen de A msterdamsche Courant en inde Courant het Nieuwsblad voor Nederland, het Amsterdamsch Nieuwsblad en de Echo, welks administrateur van al meer dan een kwart eeuw geleden, de heer Bouwens, nu nog als hoofd-administrateur aan de Courant is verbonden. „De Amsterdamsche Courant was de oudste der inde hoofdstad verschijnende dagbladen; alleen de thans nog te Haarlem verschijnende Oprechte Haarlemsche Courant werd als ik mij niet vergis nog vroeger opgericht. De Amster - damsche Courant die zoo’n ongeveer 250 jaar bestaan heeft, heeft een geschiedenis achter den rug waarvan in deze „kwart eeuw” dus maar één tiende thuis hoort. „De laatste hoofdredacteur, die al meer dan vijf en twintig jaar geleden deze functie ver - vulde was de heer N, van Harpen. Hij was ontegenzeggelijk een goed journalist, want aan hem is het zeker niet te wijten geweest, dat dit blad den strijd om het bestaan niet langer kon voeren. Want het „geele blaadje van „de Brakke Grond” werd gretig gelezen. Dat „geele” sloeg op de kleur van het papier al zagen sommigen er ook een symbool in geel de kleur van den nijd. „Er kwam een tijd dat een dagblad in Amster - dam het niet meer kon doen zonder ochtend - blad. Toen kreeg ook ’t „Geeltje” haar ochtend - blad, doch inden vorm van het ochtendblad van de Nieuwe Courant, die ook nu nog in Den Haag verschijnt. De Amsterdamsche Courant, het avondblad dus, paste er uitmun - tend bij, alles klopte journalistiek als een bus, doch hoe keurig de Nieuwe Courant ook geredi - geerd werd, hoe aantrekkelijk voor velen ook het „Geeltje” was, inde commercieele leiding heeft blijkbaar iets gehaperd. Want het is verdwenen en met haar de heerlijk-sarcastische en artistieke platen van Geldorp. ~De heer Schaap hee'ft de Echo een eervolle begrafenis bezorgd bij.... het Handelsblad, waar de heer Schabeek haar kolommen met Handelsblad- zetsel vulde. Ze was toen ook werkelijk heel leesbaar, maarde Courant was niet tevreden zij moest ook deze concurrent in haar macht hebben. En op zekeren dag kregen de Echo- lezers de Courant thuis bezorgd „Ook het amsterdamsch Nieuwsblad werd door de Courant overgenomen. Het amster - damsch Nieuwsblad was een uitgave van den heer Joh. de Liefde uit Utrecht, en werd ook daar ter stede geredigeerd. „Doch de Courant keek met op geld; zooais het de Echo en het Nieuwsblad voor Nederland had kunnen krijgen, was ook het Amsterdam - sche Nieuwsblad te koop. „En concurrentie heeft het —tot heden nog niet, „Een aardig en eigenaardig blaadje uit die dagen Was de Ochtendbode een klein dagblad, dat bij Ellerman Harms verscheen, geredigeerd werd door Mart. L. Liket. en op straat voor één cent verkocht werd. In beknopten vorm bracht het vlug het nieuws onder de menschen. „Nu nog iets over de christelijke pers. Toen de Standaard niet meerde onverdeeldé goed - keuring der democratische anti-revolutionajren wegdroeg, werd door twee christelijke jonge - lingen Dirk Vink en Stakenburg het Dagblad het Recht opgericht. „Het werd op dezelfde drukkerij gedrukt als de Standaard, nl. op de Koninklijke Neder - landsche Stoomdrukkerij inde Warmoesstraat waarvan de heer A. van Oosterzee directeur was. Maar dr. Kuyper was allesbehalve ingenomen met dit nieuwe persproduct als het buiten Amsterdam verscheen, dan wilde hij het steunen. Na een roemrijk bestaan van elf dagen kregen de oprichters een geschil met den heer Van Oosterzee en weigerden de oplaag. Zij zijn toen naar Rotterdam getrokken en stichtten er de Nederlander, waarvan jhr. De Savornin Lohman op zekeren dag de grootste aandeelen had „Op de Koninklijke Nederlandsche Stoom - drukkerij werd daarop nog een neutraal twee - maal ’s weeks verschijnend orgaan voor Am - sterdam en omliggende gemeenten opgericht, dat de Telefoon werd gedoopt. Na de liquidatie der Koninklijke Nederlandsche Stoomdrukkerij werd ’t een Telefoon-Zuid. Men kreeg geen gehoor meer. „Inde laatste jaren is hier weer een chris- 79