Tekstweergave van GA-1920_MB007_00077

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTELODAMUM modé, Argus, de Amsterdamsche Lantaarn.de Roode Duivel, het Vliegend Blad voor Haar - lemmerpoort en Omstreken, Vergunningsrecht, Geïllustreerd Maandblad voor Nederland en Oost-Indië, de Kneep, de Kroniek, Rechtvaar Allen, sindsdien driemaal per week. „Van de tegenwoordig nog te Amsterdam verschijnende bladen hadden een dertig jaar geleden het Handelsblad, het Nieuws van den Dag, de Tijd, de Standaard, de (groene) Am - sterdammer. evenals thans hun vaste lezers, de Nieuwe Rotterdamsche Courant werd evenals nu onder de gegoeden en zakenmenschen ge - lezen, doch bovendien waren in dien tijd ook nog velen hier geabonneerd op de Oprechte Haarlemsche Courant of op het Vaderland. „Acht en twintig jaar geleden werd hier ter stede de Telegraaf opgericht en een en twintig jaar geleden het Volk. Behalve de Amstelbode en de Courant, die echter beide uit zetsel van een ander blad zijn samengesteld, bezitten we thans geen speciaal amsterdamsche dagbladen. Wel vinden enkele buiten de hoofdstad ver - schijnende bladen hier een grooter maar meest kleiner aantal vaste lezers, terwijl daarentegen het groote rotterdamsche katholieke orgaan de Maasbode inde laatste jaren op geen am - sterdamsche leesttafel van eenige beteekenis ontbreekt. „Van de amsterdamsche weekbladen, die inde laatste jaren zijn opgericht, dienen volledigheidshalve, vermeld te worden, be - halve het communistische dagblad de Tribune, het voor veertien jaar opgerichte weekblad de Amstelgids, de Nieuwe Amsterdammer, de Kunst, de Theatergids en Uiltje: de Haagsche Post, die in Amsterdam gedrukt wordt, is inde hoofdstad thans eender meest gelezen week - bladen. De Prins en het Leven zijn meer als illustraties te beschouwen ; de eerste met haar enorme oplaag neemt de plaats in van de vroe - gere Hollandsche Illustratie enz., de laatste zoekt meer haar attractie op sensatie- en reclame-gebied ’ ’. „Er is nooit een blad geweest dat in popu - lariteit, zoowel onder de burger- als werk - manskringen de gelijke is geweest of geworden van het Vliegend Blad. Het verscheen inden bloeitijd drie keer per week en wel Maandags, Woensdags en Vrijdags, De groote attracties van het Vliegend Blad waren niet de politieke hoofdartikelen (!) of kunstverslagen ( !! ), maar wel de rubrieken Gemengd Nieuws en Stadsnieuws. De berichten uit de eerste rubriek, die een zeer belangrijk deel van het Vliegend Blad besloeg, begonnen met een ge - spatieerd karakteristiek zinnetje, bedoeld als korte inhoud van het bericht. Het stadsnieuws was zoowat de eenige rubriek, die in dat blad geschreven werd. De rest werd vrijwel uitsluitend geknipt, behoudens de van veel exploitatiegeest en menschenkennis getuigende bijschriften. „En dan de feuilletons ! Neen, maar die werden verslonden. Groote romans met moord en liefde en vergift en een paar honderd num - mers lang. Een religieuse kleur hield het Vlie - gend Blad er niet op na, een bepaald politieke evenmin. „Op één gebied bekende het wel kleur; het was vurig Oranje, toen nog het vaan van de Jordaan. Voor een klein deel ligt hierin de kiem van den ondergang van het blad; immers de pas opgerichte Echo van het Nieuws hoewel ook strikt neutraal coquetteerde met de menschen, die vrijere nieuwere begrippen huldigden. Maarde tweede concurrente, die op de vlakte verscheen, het Nieuwsblad, was daarentegen zoo mogelijk nog oranje-lievender dan het Vliegend Blad. Toch had die dubbele concurrentie inde eerste jaren nog niets te beteekenen. Het Vliegend Blad was nog steeds de goudmijn en voor een in die dagen kapitale som verkocht de heer De Grauw het recht van uitgave aan den heer Van Meegen. Dat deze laatste niet de geschikte exploitant was, heeft de uitkomst bewezen : van het bewandelen van nieuwe paden wilde hij niets weten en eerst toen het te laat was en de concurrenten ge - groeid waren ten koste van zijn courant, maakte hij van het Vliegend Blad een dagblad. „Het Nieuwsblad verscheen toen al dagelijks, de Echo niet. Toen dit laatste blad ook dag - blad werd, was het met het Vliegend Blad gedaan. Het bleef nog een tijdlang weekblad, eigenlijk een overdruk van het ook door den heer Van Meegen uitgegeven tuinbouwblad de Veldpost, waarschijnlijk inde hoop de naam en het recht van uitgave nog eens te kunnen verkoopen. Maar die hoop werd de bodem in - geslagen, Het Vliegend Blad, eenmaal een goud - mijn, was geen cent meer waard. Het hield Op te verschijnen zonder dat bijna iemand ’t merkte. f’’ „De Echo van het Nieuws werd ongeveer gelijk opgericht met het Nieuwsblad. Evenals het Vliegend Blad werd de Echo van het Nieuws oorspronkelijk hoofdzakelijk met de schaar geredigeerd. Het verscheen Dinsdag-, Donder - dag- en Zaterdagmorgen, doch daar onze Jan Publiek zich al evenmin als nu knollen voor citroenen inde handen laat stoppen en een merkwaardige overeenkomst bemerkte tusschen de dinsdagochtendsche Echo van het Nieuws en het maandags-avondsche Nieuws van den Dag, noemde het ’t nieuwe orgaan al spoedig de Echo van het Nieuws van den Dag of nog erger.... sarcastischer.... de Echo van het Nieuws van den vorigen dag. „Maar ondanks deze geringe journalistieke waardeering toonde de Echo, zooals ze later alleen verdoopt werd, al spoedig raison d’être te hebben. We waren inde periode van het opbloeiend socialisme, nog geruimen tijd voor de oprichting der S. D. A. P. Verschillende malen per week hadden er vergaderingen plaats in het Volkspark, bij Penning op 't Waterl(jio - plein, in Constantia. Met uitzondering van de 69