Tekstweergave van GA-1919_MB006_00066
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTELODAMUM
Maar
in
1576
veranderde
de
toestand
geheel.
Snel
volgden
de
gebeurtenissen
elkander
op:
de
dood
van
Requesens,
de
muiterij
van
het
spaansche
krijgsvolk,
de
samenkomst
der
Staten
Generaal,
de
spaansche
furie,
ten
slotte
de
pacificatie
van
Gent
dat
alles
speelde
zich
in
acht
maanden
af.
Dat
beteekende
het
verdwijnen
der
spaansche
regeering
te
Brussel
en
het
optreden
vaneen
neder
-
landsch
bestuur,
zij
het
in
zeer
onbeholpen
vorm.
Dat
beteekende
ook,
dat
dat
nieuwe
nederlandsche
bestuur
vrede
sloot
met
Holland
en
Zeeland,
de
rebellen
-
confederatie.
Dat
beteekende
ten
slotte,
dat
Amsterdam
zijn
ruggesteun
verloor
en
zich
niet
langer
tegen
den
Prins
van
Oranje
kon
verzetten,
zich
weer
had
te
voegen
onder
het
bewind
der
Staten
van
Holland.
De
pacificatie
nu
opende
daartoe
den
weg.
Dat
verdrag
toch
schreef
voor,
dat
de
hollandsche
en
zeeuwsche
steden,
die
zich
tot
dusverre
niet
bij
den
Prins
en
de
Staten
hadden
aangesloten,
door
tractaten
van
satisfactie
zich
zouden
voegen
bij
de
gewesten,
waartoe
zij
van
oudsher
behoorden.
Zoo
was
Amstefdam
wel
gedwongen
satisfactie
aan
te
nemen
van
den
Prins
van
Oranje.
Maar
lang,
zoo
lang
mogelijk
heeft
de
stad
zich
tegen
de
satisfactie
verzet;
dat
verdrag
werd
meer
dan
een
jaar
na
de
pacificatie,
den
8
Februari
1:578,
gesloten.
De
zoo
geschapen
toestand
was
echter
niet
bevredigend.
Want
wel
had
Amsterdam
zich
weer
bij
Holland
aangesloten,
maarde
atmosfeer
van
wan
-
trouwen
was
gebleven.
Dat
kwam,
omdat
in
Amsterdam
de
oude
regeering
op
het
kussen
was
gebleven,
die
zoo
lang
de
aansluiting
bij
Holland
had
tegen
-
gehouden.
Aan
dien
zeer
gespannen
toestand
is
een
einde
gemaakt
door
de
alteratie
van
26
Mei
1578.
Op
dien
dag
werd
de
oude
regeering
met
zacht
geweld
van
het
stadhuis
en
uit
de
stad
verwijderd;
een
nieuw
stadsbestuur
trad
op,
dat
onmiddellij
kin
nauwe
betrekking
trad
tot
den
Prins
en
de
Staten.
Voor
Amster
-
dam
begon
een
nieuwe
periode
van
bloei
als
nooit
te
voren;
het
zeventiende
-
eeuwsche
Amsterdam
komt
rechtstreeks
voort
uit
den
bij
de
alteratie
geschapen
toestand.
Maar
ook
nu
bleven
de
moeilijkheden
niet
uit.
Want
ook
de
nieuwe
regenten
van
Amsterdam
hielden
de
zelfstandigheid
van
hun
stad
hoog
en
weigerden
zich
in
alle
dingen
te
schikken
naar
de
wenschen
der
Staten.
Vooral
voor
een
stad
als
Amsterdam,
die
zich
zoo
lang
afzijdig
had
gehouden
van
het
overige
Holland,
was
het
zeer
bezwaarlijk
zich
te
voegen
naar
de
eischen
van
den
nieuwen
toestand.
Zoo
ontstonden
reeds
in
1578
ernstige
geschillen,
die
de
volgende
jaren
bleven
doorslepen
en
die
eerst
den
20
December
1581
werden
bijgelegd
door
het
accoord
tot
afstand
van
de
satisfactie.
Mej.
dr.
Coops
leidt
ons
met
vaste
hand
door
den
doolhof
der
onderhande
-
lingen,
die
ten
slotte
tot
dat
accoord
hebben
geleid.
Onze
vaderen
waren
geen
gemakkelijke,
coulante
onderhandelaars;
zij
waren
vasthoudend
op
hun
rechten
en
naijverig
op
hun
gezag,
om
niet
te
zeggen
hardnekkig
en
stijfkoppig.
Nergens
blijkt
dat
duidelijker
dan
bij
deze
onderhandelingen,
Terwijl
het
land
waarlijk
in
nood
was,
terwijl
Panna
Maastricht
veroverde
en
daarna
nog
andere
steden
bezette,
terwijl
Rennenberg
Groningen
verried
en
daarmede
het
noorden
aan
den
Koning
prijs
gaf,
veroorloofde
men
zich
in
Holland
de
weelde
vaneen
binnenlandsch
conflict,
dat
soms
vrij
scherpe
vormen
aannam.
Een
man
als
Oldenbarnevelt
Kwam
er
meer
dan
eens
aan
te
pas
om
de
eischen
van
Amsterdam
tegen
te
staan;«sterk
amsterdamsch
gevoelde
de
groote
staatsman,
die
trouwens
pensionaris
van
Rotterdam
was,
niet.
Ook
de
Prins
van
Oranje
moest
zich
meermalen
inden
strijd
om
de
satisfactie
mengen,
opdat
niet
alles
inde
war
liep.
De
Prins
was
blijkbaar
Amsterdam
wel
genegen;
hij
begreep
blijkbaar
het
58