Tekstweergave van GA-1916_MB003_00018

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTELODAMUM in brieven aan bestuursleden niet over zwijgen kon) niet vol hing met meer of minder schoone vaatdoeken die daar moesten drogen —• maar een kniesoor, die daardoor zijn stem - ming breken laat. We plachten altijd be - wondering te gevoelen voor enkele bezoekers, die prompt tot de eerstkomenden behoorden, hoewel dan het kunstlicht nog niet aan was en de zaal in die momenten bij historici steeds herinneringen opwekte aan de catacomben, waar de vroegere opstandigen tezamen kwa - men. Het licht was steeds een punt van groote zorg, want als de kelner, onze koster, naar ons genoegen licht gebracht had inde duisternis en we kwamen vijf minuten later nog eens kijken, dan was inde privé-kamer van den eigenaar geoordeeld, dat we teveel hadden gewild, en werd in dat heiligdom door het omdraaien vaneen paar knoppen aan onze verkwisting perken gesteld, soms wel wat erg streng. „Dezer dagen herinnerden wij ons nog onze overleggingen, toen voor het eerst de zaal in gebruik zou worden gesteld. Het tooneel kon worden gebruikt als bosch of als kamer. Tegen beiden waren bezwaren. De kamer was vaneen wuftheid, die ons niet in overeenstemming leek met den ernst der zaak, de stijl was ongeveer een combi - natie van die uit den tijd van koningin Eliza - beth, Nero, en de Bataven, alles eenigszins vrij gevolgd. Het gehoor zou te veel worden afgeleid en we zouden om in stijl te blijven den sprekers eischen hebben moeten stellen wat hun kleeding betreft. En ditzelfde voelden wij ten opzichte van het bosch. Gelukkig kwam een onzer op de geniale gedachte het scherm te laten zakken en den spreker te verzoeken vóór hetzelve zijn plaats in te nemen. Het scherm nu was geheel rood en goud rood als een aansporing voor de sprekers om vooral het socialisme in onze bijeenkomsten niet te vergeten, het goud als een zinnebeeld van de vele geestelijke rijkdommen, die ons daar werden toegeworpen. Later, toen we behoefte kregen aan variatie spaarden we op voor een groen gordijn en hingen dat achter de plaats van de sprekers en vóór de wufte kamer en het bosch”. J. W. E. Kalverstraat. ~Wat zijn die amster - damsche huizen dikwijls diep. Het is alsof men behoefte had om zich daarin zoo ver mogelijk terug te trekken van de straten, die inde dagen, dat die huizen werden ge - bouwd al zoo rustig waren vergeleken bij nu. Vooral de rechterzijde van de Kalverstraat als men van den Dam afkomt, telt perceelen van eindelooze diepte, seriën van kamers, trapje op, trapje af, zoodat men achter den betrekkelijk smalle gevel niet zulk eene hoeveelheid winkelwaren zou vermoeden als daar in werkelijkheid is. Men moet dus die zijstraten van de Kalverstraat ingaan, want zoo kan men deze winkels welhaast noemen om zich met hun voorraad vertrouwd te maken”. Aldus dr. N. G. van Huffel inde Oude Kunst van December p. 107 met weg - lating der daar genoemde winkeliers en waren. J. W. E. Industrieschool voor vrouwelijke jeugd -—■ De eerste Industrieschool voor Vrouwe - lijke Jeugd, welke in Nederland is opgericht, vierde 21 December haar 50-jarig bestaan. De eigenlijke oprichtingsdatum echter is 2 Novem - ber. De school, een instelling van het departe - ment Amsterdam der Maatschappij tot Nut van ’t Algemeen, is aanvankelijk korten tijd geves - tigd geweest aan de Brouwersgracht, daarna ging zij in April 1867 naar de Kerkstraat bij de Vijzelstraat en in 1880 werd het tegenwoordige gebouw aan de Weteringschans betrokken. Eenigen tijd heeft de school onder leiding van een directeur gestaan, die later door mejuffr. Mijné is vervangen. In 1898 werd zij op - gevolgd door mejuffrouw Mouzin en sedert 1906 staat mejuffrouw H. Steiner, aan het hoofd der instelling. De school telt thans gemiddeld 200 leerlingen uit alle standen der maatschappij, zij geniet subsidie van het rijk, provincie en gemeente. Het is in deze school geweest, waar men het eerst is begonnen met het hoeden maken en met het les geven in het Fransch. Deze beide takken van on - derwijs worden verstrekt op beginselen van algemeene nuttigheid. Om dezelfde reden wordt ook boekhouden onderwezen. Voor het overige is in het leerplan in den loop dier jaren nogal wat veranderd. Veel takken van vakonderwijs, als graveeren, stroovlechten, bloemenschilderen, zijn af - geschaft, daar de vraag naar linnen- en cos - tuumnaaisters tegenwoordig groot is en de meisjes dus hoofdzakelijk in die richting wor - den opgeleid. Als een bijzonderheid meldt De amster - damsche dameskroniek van 25 December dat Koningin Emma den luiermand-uitzet voor prinses Wilhelmina aan deze school liet maken. J. W. E. Amstelboorden. Corn. J. Gimpel geeft in het Huis oud en nieuw van October het laatste artikel over dit onderwerp, ook nu weer rijk gestoffeerd met allerlei prenten van verdwenen buitens: Overmeer, Am - stelvliet, Slotzigt, Trompenburg, Voorbreet, Amstelrust, Pingelenburg en met gezichten aan den Om val en het Kalfje. ~Wie in onzen tijd ineen half uur de Kalfjeslaan zonder eenig verpoozen afwandelen, of ineen derde van dien tijd affietsen, laten een zeer bij - zonder genoegen voor zich verloren gaan. Wat o ze Kalfjeslaan inde eerste plaats nog behoeft, is een flink aantal banken, op korten afstand van elkaar geplaatst aan de noord - zijde van den weg. Van geen enkele kant 10