Tekstweergave van GA-1916_MB003_00018
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
AMSTELODAMUM
in
brieven
aan
bestuursleden
niet
over
zwijgen
kon)
niet
vol
hing
met
meer
of
minder
schoone
vaatdoeken
die
daar
moesten
drogen
—•
maar
een
kniesoor,
die
daardoor
zijn
stem
-
ming
breken
laat.
We
plachten
altijd
be
-
wondering
te
gevoelen
voor
enkele
bezoekers,
die
prompt
tot
de
eerstkomenden
behoorden,
hoewel
dan
het
kunstlicht
nog
niet
aan
was
en
de
zaal
in
die
momenten
bij
historici
steeds
herinneringen
opwekte
aan
de
catacomben,
waar
de
vroegere
opstandigen
tezamen
kwa
-
men.
Het
licht
was
steeds
een
punt
van
groote
zorg,
want
als
de
kelner,
onze
koster,
naar
ons
genoegen
licht
gebracht
had
inde
duisternis
en
we
kwamen
vijf
minuten
later
nog
eens
kijken,
dan
was
inde
privé-kamer
van
den
eigenaar
geoordeeld,
dat
we
teveel
hadden
gewild,
en
werd
in
dat
heiligdom
door
het
omdraaien
vaneen
paar
knoppen
aan
onze
verkwisting
perken
gesteld,
soms
wel
wat
erg
streng.
„Dezer
dagen
herinnerden
wij
ons
nog
onze
overleggingen,
toen
voor
het
eerst
de
zaal
in
gebruik
zou
worden
gesteld.
Het
tooneel
kon
worden
gebruikt
als
bosch
of
als
kamer.
Tegen
beiden
waren
bezwaren.
De
kamer
was
vaneen
wuftheid,
die
ons
niet
in
overeenstemming
leek
met
den
ernst
der
zaak,
de
stijl
was
ongeveer
een
combi
-
natie
van
die
uit
den
tijd
van
koningin
Eliza
-
beth,
Nero,
en
de
Bataven,
alles
eenigszins
vrij
gevolgd.
Het
gehoor
zou
te
veel
worden
afgeleid
en
we
zouden
om
in
stijl
te
blijven
den
sprekers
eischen
hebben
moeten
stellen
wat
hun
kleeding
betreft.
En
ditzelfde
voelden
wij
ten
opzichte
van
het
bosch.
Gelukkig
kwam
een
onzer
op
de
geniale
gedachte
het
scherm
te
laten
zakken
en
den
spreker
te
verzoeken
vóór
hetzelve
zijn
plaats
in
te
nemen.
Het
scherm
nu
was
geheel
rood
en
goud
rood
als
een
aansporing
voor
de
sprekers
om
vooral
het
socialisme
in
onze
bijeenkomsten
niet
te
vergeten,
het
goud
als
een
zinnebeeld
van
de
vele
geestelijke
rijkdommen,
die
ons
daar
werden
toegeworpen.
Later,
toen
we
behoefte
kregen
aan
variatie
spaarden
we
op
voor
een
groen
gordijn
en
hingen
dat
achter
de
plaats
van
de
sprekers
en
vóór
de
wufte
kamer
en
het
bosch”.
J.
W.
E.
Kalverstraat.
~Wat
zijn
die
amster
-
damsche
huizen
dikwijls
diep.
Het
is
alsof
men
behoefte
had
om
zich
daarin
zoo
ver
mogelijk
terug
te
trekken
van
de
straten,
die
inde
dagen,
dat
die
huizen
werden
ge
-
bouwd
al
zoo
rustig
waren
vergeleken
bij
nu.
Vooral
de
rechterzijde
van
de
Kalverstraat
als
men
van
den
Dam
afkomt,
telt
perceelen
van
eindelooze
diepte,
seriën
van
kamers,
trapje
op,
trapje
af,
zoodat
men
achter
den
betrekkelijk
smalle
gevel
niet
zulk
eene
hoeveelheid
winkelwaren
zou
vermoeden
als
daar
in
werkelijkheid
is.
Men
moet
dus
die
zijstraten
van
de
Kalverstraat
ingaan,
want
zoo
kan
men
deze
winkels
welhaast
noemen
om
zich
met
hun
voorraad
vertrouwd
te
maken”.
Aldus
dr.
N.
G.
van
Huffel
inde
Oude
Kunst
van
December
p.
107
met
weg
-
lating
der
daar
genoemde
winkeliers
en
waren.
J.
W.
E.
Industrieschool
voor
vrouwelijke
jeugd
-—■
De
eerste
Industrieschool
voor
Vrouwe
-
lijke
Jeugd,
welke
in
Nederland
is
opgericht,
vierde
21
December
haar
50-jarig
bestaan.
De
eigenlijke
oprichtingsdatum
echter
is
2
Novem
-
ber.
De
school,
een
instelling
van
het
departe
-
ment
Amsterdam
der
Maatschappij
tot
Nut
van
’t
Algemeen,
is
aanvankelijk
korten
tijd
geves
-
tigd
geweest
aan
de
Brouwersgracht,
daarna
ging
zij
in
April
1867
naar
de
Kerkstraat
bij
de
Vijzelstraat
en
in
1880
werd
het
tegenwoordige
gebouw
aan
de
Weteringschans
betrokken.
Eenigen
tijd
heeft
de
school
onder
leiding
van
een
directeur
gestaan,
die
later
door
mejuffr.
Mijné
is
vervangen.
In
1898
werd
zij
op
-
gevolgd
door
mejuffrouw
Mouzin
en
sedert
1906
staat
mejuffrouw
H.
Steiner,
aan
het
hoofd
der
instelling.
De
school
telt
thans
gemiddeld
200
leerlingen
uit
alle
standen
der
maatschappij,
zij
geniet
subsidie
van
het
rijk,
provincie
en
gemeente.
Het
is
in
deze
school
geweest,
waar
men
het
eerst
is
begonnen
met
het
hoeden
maken
en
met
het
les
geven
in
het
Fransch.
Deze
beide
takken
van
on
-
derwijs
worden
verstrekt
op
beginselen
van
algemeene
nuttigheid.
Om
dezelfde
reden
wordt
ook
boekhouden
onderwezen.
Voor
het
overige
is
in
het
leerplan
in
den
loop
dier
jaren
nogal
wat
veranderd.
Veel
takken
van
vakonderwijs,
als
graveeren,
stroovlechten,
bloemenschilderen,
zijn
af
-
geschaft,
daar
de
vraag
naar
linnen-
en
cos
-
tuumnaaisters
tegenwoordig
groot
is
en
de
meisjes
dus
hoofdzakelijk
in
die
richting
wor
-
den
opgeleid.
Als
een
bijzonderheid
meldt
De
amster
-
damsche
dameskroniek
van
25
December
dat
Koningin
Emma
den
luiermand-uitzet
voor
prinses
Wilhelmina
aan
deze
school
liet
maken.
J.
W.
E.
Amstelboorden.
Corn.
J.
Gimpel
geeft
in
het
Huis
oud
en
nieuw
van
October
het
laatste
artikel
over
dit
onderwerp,
ook
nu
weer
rijk
gestoffeerd
met
allerlei
prenten
van
verdwenen
buitens:
Overmeer,
Am
-
stelvliet,
Slotzigt,
Trompenburg,
Voorbreet,
Amstelrust,
Pingelenburg
en
met
gezichten
aan
den
Om
val
en
het
Kalfje.
~Wie
in
onzen
tijd
ineen
half
uur
de
Kalfjeslaan
zonder
eenig
verpoozen
afwandelen,
of
ineen
derde
van
dien
tijd
affietsen,
laten
een
zeer
bij
-
zonder
genoegen
voor
zich
verloren
gaan.
Wat
o
ze
Kalfjeslaan
inde
eerste
plaats
nog
behoeft,
is
een
flink
aantal
banken,
op
korten
afstand
van
elkaar
geplaatst
aan
de
noord
-
zijde
van
den
weg.
Van
geen
enkele
kant
10