Tekstweergave van GA-1916_JB014_00141

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Zesen, afgezien van zijn ongewone spelling en enkele onaangenaam aandoende uitvindsels op het gebied van woordvorming, toch een goeden stijl schreef en men hopen mocht op beterschap, en dat hij daarom van planwas, Zesen op te nemen onder den naam met als symbool het Gnaphalium, ~so zu vielen krankheiten dienlich”, 1 en het eenigszins stekelige devies Der Natur nach■ Zesen’s oude rector vond dat blijkbaar de correspondentie is ondanks den omhaal van woorden amusant nog niet venijnig genoeg. Maar het bleef er toen bij. Zesen werd opgenomen. Weliswaar niet zonder ver? maning. Het Reimgesetz voor hem luidde: Wolsetzend der Natur nach bin ich hier gênant Dan wie das Ruhrkraut pflegt die leiber wol zu seizen zum abflusz’, also wird die schrift für gut erkant Die flüszig ist, sie kan den Leser wol ergetzen. Gezwungne neuerung sey weit von uns verbant, Weil sie die eigenschaft der rede wil verletzcn: Wer neue sachen setzt, der setze mit bedacht, Und nehme die Natur der sach’ und sprach’ in acht. Ongetwijfeld een behartigenswaardige les, maar niet vrij van schoolmeesters achtigheid en inde gegeven omstandigheden niet juist fijn! Nu was het woord aan het nieuwe lid. Zesen toonde zich een cavalier. Het vers, dat hij op 2 December 1648 in het album van het genootschap schreef, laat het Reimgesetz, wat kunst en bevalligheid betreft, ver achter zich. Het is met zijn pittige versmaat, zijn natuurlijke taal en zijn bekoorlijk binnenrijm een klein meesters stuk. Schijnbaar geheel objectief, laat het toch even onder de rozen de doornen voelen. Tugend had leider! allzuviel neider, aber indessen werd’ ich sie dennoch allezeit lieben, nimmer vergessen. Wilstu die rosen unter den Domen völlig abbrechen, mustu nicht achten oder betrachten, dasz sie dich stechen. Wahlspruch; Last h'aget Lust. Zesen bleef meester van het terrein. Na een afwezigheid van bijna een jaar hij had behalve Köthen ook Dessau, Prirau, Wittenberg en Hamburg bezocht keerde hij naar Amsterdam terug. Men had hem hier niet vergeten. Vooral zijn vrouwelijke bewons 1 Das Ruhrkraut, holl. Droogbloem (Heukels, Lijst van Namen van Planten). 107