Tekstweergave van GA-1916_JB014_00120

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.

ihnen kein Stats*diner ein hahr krümmen darf, vihl weniger einige gewalt antuhn,” vertelt MarkholdsZesen aan Rosemund. xMogen wij hierin niet een bevestiging zien, dat Philipp Zesen het studentenleven te Wittenberg niet alleen, maar ook te Leipzig met eigen oogen heeft aanschouwd? Sprekende over het ontstaan van de liefdesbetrekking tusschen Rosemund en zich zelf, vertelt de held van het verhaal aan zijn vriend Harzwahrt het vols gende: „Indassen nuhn, dasz sich Adelmund bei disen Venedischen Jungs frauen auFhihlt, so hatt’ ich mich auch in Holland zu begaben, in wüllens, von dahr nahch Frankreich zu gahen; und es waren kaum drei wochchen verflossen, als ich schohn nach Engeldand zohg, von dahr ich mich aber bald wider zu rük machte.” Geeft dit niet een welkom antwoord op de vraag, of de dateering van het gedicht „Auf das abembildnüs Jungfer M. E.v. H.” te Londen vertrouwen verdient? MarkholdsZesen gaat in zijn verhaal verder : „Meine gedanken waren noch ganz nicht in Holland zu bleiben, ob es schohn mit meiner reise nahch Franks reich so bald, als ich wohl gemeinet hatte, nicht glükken wolte. Ich ward sünnes mich nahch Preussen zu zu wanden, und dahrnach auch das benachs bahrte Polen zu besahen ; wi ich dan auch schohn einen schilfer dasshalben besprochchen hatte, und mich in zween tagen auf di fahrt zu begaben gesonnen wahr. Aber es konte nicht sein ; dan das Verhangnüs zohg mich zurükke, dasz ich noch ein ganzes jahr in Holland verbleiben muste.” Het was niet Mark* hold’s plan in Holland te blijven; het noodlot hield hem daar vast. Zou niet hetzelfde van Zesen gezegd mogen worden? Wij weten niet, waarom Zesen hier gebleven is. „Von fremden Zonen bin ich her verschlagen, und durch die Freundschaft festgebannt”, mocht Goethe zeggen, toen een vriendschappelijk bezoek aan den Groothertog van Weimar voor zijn leven beslissend werd. Maar het volgen van dien vriendschaps* impuls werd mogelijk, doordat men den dichter een schitterende carrière onts sloot. Ook bij Von Zesen zullen naast vriendschapsoverwegingen, misschien zelfs inniger sentiment, maatschappelijke overwegingen gegolden hebben. In dit verband trekken de plotselinge en verre reizen naar vreemde hoofdsteden de aandacht. Markhold»Zesen was nauwelijks drie weken hier, of hij moest onverwijld, maar voor korten tijd, naar Londen vertrekken. Waarom hij dat moest, wordt niet gezegd, maar het is duidelijk, dat het niet zijn vrije wil is. Even geheimzinnig is zijn vertrek naar Parijs; ook hier krijgt men niet den 86