Tekstweergave van GA-1911_JB009_00171
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
HET
BOOMPJE
TE
AMSTERDAM
DOOR
J.
F.
M.
STERCK
De
stad
der
kloosters
was
Amsterdam
na
de
Alteratie
van
1578
niet
meer,
doch
ze
bleef
de
stad
der
kerken,
al
waren
’t
dan
ook
grootendeels
roomsche
schuilkerk]es,
die,
bij
de
groote
geconcentreerdheid
van
het
stadsgebied,
tot
op
onzen
tijd
dicht
opeen
lagen.
Nog
liggen
niet
minder
dan
zeven
r.
k.
kerken
binnen
een
straal
van
250
M.
om
het
Spui
geschaard.
Met
de
jongste
uitleggingen
der
stad
nam
ook
het
aantal
kerken
„buiten
de
veste”
toe
en
verloren
enkele
van
die
oude
kerkjes
veel
van
hun
reden
van
bestaan.
Zoo
werd
in
deze
dagen
met
de
afbraak
begonnen
van
het
meer
door
karakter
dan
door
schoonheid
merkwaardige
oude
kerkgebouw
der
Franciscanen:
het
Boompje,
inde
Kalverstraat,
nadat
aan
den
nieuwen
De
Ruyterweg
bij
Sloterdijk
een
ruime
kerk
en
pastorie
was
opgetrokken.
Verreweg
het
kleinste
deel
der
Kalverstraatbezoekers
wist
het
Boompje
daar
te
vinden.
Wie
zou
ook
in
onzen
tijd
van
geheel
vrijstaande,
ruimgebouwde
katholieke
kerken
een
dergelijk
bedehuis
hier
verwachten
achter
de
lage
deuren
en
de
lange
vensters
inde
deels
houten
pui
van
de
typisch
burgerlijke
huizen
dicht
bij
het
Sophiaplein?
Twee
gevelsteenen
met
het
jaar
1651,
zandsteenen
festoenen
tusschen
de
bovenvensters,
een
aardig
gesneden
palmboompje
boven
de
breedste
deur,
ziedaar
de
eenige
tooi
van
het
stijf
eenvoudige
front,
dat,
zooals
het
daar
stond,
juist
een
van
de
weinige
behouden
gebleven
teekenachtige
voorbeelden
was
vaneen
oud
amsterdamsch
schuilkerkje,
uit
den
tijd,
toen
de
Katholieken
door
de
overheid
hoogstens
geduld,
maar
niet
juist
beschermd
werden;
toen
angstvallig
alles
vermeden
moest
worden,
wat
den
katholieken
eeredienst
in
het
oog
deed
vallen,
toen
plakkaat
op
plakkaat
de
vrije
uitoefening
van
dien
godsdienst
10