Tekstweergave van GA-1911_JB009_00160
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
slechts
ƒ25500.
,
over
aan
Jan
Jacob
van
Voorst,
predikant
bij
de
Hervormde
Gemeente
te
Amsterdam.
Deze,
een
geleerd
en
kunstlievend
man,
bracht
in
dit
huis
eender
meest
kostbare
en
met
kennis
verzamelde
wetenschappelijke
bibliotheken
bijeen,
die
Amsterdam
ooit
heeft
bezeten.
Deze
boekverzameling,
begonnen
door
zijn
vader,
domine
D.
C.
van
Voorst,
is
tot
1858
in
het
huis
gebleven
en
gaf
daaraan
een
bijzondere
vermaardheid.
In
1859-’6O
is
deze
bibliotheek
publiek
verkocht
bij
Frederik
Muller.
De
catalogus
omvatte
vijf
boekdeelen,
waarvan
het
laatste
het
merkwaardigste
was,
met
vele
oostersche
handschriften
en
autografen
van
beroemde
personen,
welke
documenten
op
27
Januari
1860
geveild
werden.
Evenals
zijn
bibliotheek,
verkocht
domine
Van
Voorst
ook
zijn
huis
nog
bij
zijn
leven
in
1859,
en
wel
voor
ƒ42000.
aan
den
bankier
Carl
Wilhelm
Ferdinand
Becker,
die
het
inwendig
geheel
liet
verbouwen
in
duitschen
trant.
De
herinnering
aan
dezen
kunstlievenden
man
leeft
nog
te
Amsterdam
voort
door
het
fraaie
hek
met
beeld
aan
den
ingang
van
het
Vondelpark,
dat
hij,
bij
zijn
vertrek
naar
Duitschland,
zijn
stadgenooten
ten
geschenke
gaf.
Met
hem
is
het
huis
in
handen
gekomen
van
vertegenwoordigers
der
hooge
financiëele
wereld.
Bij
zijn
afscheid
van
Amsterdam
deed
de
heer
Becker
het
perceel
in
1883
voor
ƒ9OOOO.-
over
aan
den
heer
Carel
Wertheim,
die
kort
daarna
stierf,
doch
wiens
gezin
het
tot
1898
bewoonde,
in
welk
jaar
het
in
eigendom
overging,
voor
ƒ75000.—,
aan
Gebroeders
Wiegman,
die
er
hun
Bank
in
vestigden,
terwijl
het
tevens
woonhuis
bleef
van
den
heer
F.
F.
Wiegman.
Veranderde
in
1901,
door
het
uittreden
vaneen
der
vennooten,
den
Heer
Hugo
Wiegman,
de
firma
haar
naam
in
Wiegman
s
Bank,
in
1910
is
het
huis,
onder
leiding
van
den
architect
Eduard
Cuypers,
inwendig
verbouwd
en
ge*
heel
tot
bankgebouw
ingericht.
AI
is
van
de
pracht,
waarmede
dit
huis
inde
17e
eeuw
moet
zijn
versierd,
niets
meer
te
bespeuren,
dank
zij
herhaalde
ver*
anderingen,
de
gevel
is
nagenoeg
ongewijzigd
gebleven,
en
behoort
nog
door
zijn
strenge
lijnen
tot
eender
fraaiste
en
meest
monumentale
oude
gevels
van
Amsterdam,
die
veroordeeld
schijnen
om
al
meer
en
meer
te
verdwijnen.
Aan
dit
kunstwerk
van
Vingboons
zal
zoo
ongetwijfeld
een
veeljarig
bestaan
verzekerd
zijn,
nu
de
gevel
is
schoongemaakt
en
de
mooie
witte
zandsteen
weer
voor
den
dag
gekomen.
Behalve
van
de
grondbrieven
en
eigendomsbewijzen,
die
de
eigenaar,
de
heer
134